ဆယ္တန္းေအာင္လုိ႔ ပထမ ဘြဲ႔ ကုိ ၅ႏွစ္ၾကာ ေအာင္
သင္ယူၿပီးကတည္းက ေနာက္ထပ္ စုစုေပါင္း ၉ႏွစ္ၾကာေအာင္ ပညာ
သင္ယူခဲ့ရေသာ....ႀကဳိးစားတည္ေဆာက္ခဲ့ရေသာ ဘဝ ကုိ ျမတ္ႏုိး မိျခင္းသည္
အမွားတစ္ခု..ဘဝသံသရာ ရွည္ေစေသာ ..လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု...၊
ဘဝတဏွာ ..၊ ဘဝ ရဲ႔ အတၱမာန ၊ နဲ႔ ဘဝဒိ႒ိႀကဳိး ၊ကုိ ပုိမုိ ခုိင္မာေစတဲ့ ႀကဳိးတစ္ေခ်ာင္း ဆုိတာ ကၽြန္မ အရင္က မသိခဲ့ပါ..။
ဝင့္ဝါ လုိျခင္းမရွိသည့္တုိင္ အသိအမွတ္ျပဳတာေလးေတာ့ လုိခ်င္ မိခဲ့ပါ တယ္..။
ဒါေတြ မလုိခ်င္ ပါဘူး..အေရးမႀကီးပါဘူး လုိ႔ ကၽြန္မကေျပာခဲ့ရင္ ဒါဟာ ညာတာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။
ဘဝ တဏွာ ရွိေနေသးတာ အထင္အရွားေပကုိး..။
အပါယ္ မက်ရင္ ပဲေတာ္ပါၿပီ ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ကေလး နဲ႔ တရားရိပ္သာ ကုိ ဧည့္သည္သြား၊ဧည့္သည္စားျဖင့္ အခ်ိန္ တပုိင္းတစ မွ်သာ ဖဲ့ဖဲ့ေပး တတ္ေလေသာ ခ်ိနဲ႔နဲ႔ သဒၥၵါ တရား ကုိသာ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ေပသကုိး..။
လက္ရွိဘဝကုိ လႊတ္မခ်ႏုိင္ေသး...လက္ရွိအခ်ိန္ကုိ မခြဲေဝႏုိင္ေသး... လက္ရွိ အေနအထားကုိ မဖ်က္ပစ္ႏုိင္ေသး..။
စီမံကိန္းဖ်က္.... အခ်ိန္ေပ်ာက္ပတ္ဝန္းက်င္ ေပ်ာက္ေစေသာ ဝိပႆနာ ဥာဏ္သည္ ႏုံနဲ႔ လြန္းစြပါတကား..။
ေဒါက္တာ..ေဒါက္တာ.... တာခ်င္းတူေသာ္လည္း ထြက္သက္ ရဲ႔ အဆုံး မွာ ၿပိတၱာ ဟူေသာ တာ..တစ္တာ..ရွိခ်င္လည္း ရွိေနႏုိင္တာပါပဲ..။
ဆရာမ..ဆရာမ......ဆုိေသာ္လည္း ထြက္သက္တစ္ခ်က္ ရဲ႔ အလြန္မွာ....မသာမ ဆုိကာ..မ ရရွာပါလိမ့္မယ္..။
ဘဝ ဟာ မနက္ျဖန္လား သဘက္ခါလား။ မၾကာခင္ လား ထြက္ခြာ သြားရလိမ့္မယ္...။
ႀကဳိတင္သိၿပီး ထားလုိ႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ရခ်င္မွလည္း... ရပါလိမ့္မယ္...။
ရုတ္တရက္ ေကာက္ခါငင္ခါ ဆုိသလုိ မ်ဳိးလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။
အသုိင္းအဝုိင္းအျခံ အရံ ေတြ ရွိေနခ်ိန္ လည္း ျဖစ္ခ်င္ မွ ျဖစ္ပါမယ္...။
တစ္ဦးတည္း ညိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပါပဲ..။
အေမွာင္ နဲ႔ ပိန္းပိတ္ ေနတာမ်ဳိး..။
ေရေတြ မီးေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ ပိတ္ဆုိ႔ေနတာမ်ဳိး..။
လင္းလက္ က်ိန္းစပ္ေနတာမ်ဳိး ..။
ေလထဲ...လြင့္ဝဲ က်လာ တဲ့ ၾကယ္ ေၾကြ တစ္ပြင့္လုိ မ်ဳိး....။
တစ္မ်ဳိး မဟုတ္ တစ္မ်ဳိး ..တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႔ ေလ်ာင္းထုိင္ ရပ္ သြား..ေလးပါေးသာ အေနအထား တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႔ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တစ္ေနရာရာ ဆုိတာေတာ့ အေသအခ်ာပါ..။
ႏွလုံးသြင္းတယ္ ဆုိတာကေတာ့ ေတြးတာပါပဲ ...စိတ္အစာ စားျခင္း တစ္မ်ဳိးလုိ႔ ေက်းဇူး ေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရားက အလုပ္ နဲ႔ ယွဥ္္တဲ့ စကားလုံး ကုိ မွတ္မွတ္သားသား ဆင္ျခင္ရပါတယ္..။
ကၽြန္မ အတြက္ အလုပ္လုပ္ လုပ္ေနခ်ိန္မွာ... စိတ္အစားစားခြင့္ရရင္ ေတာ့ ဒီစိတ္အစာ ကုိ အျပည့္အဝ စာသုံးပါတယ္..။((ေသရမွာ အေသအခ်ာ..မၾကာခင္..)) ဆုိတဲ့ စိတ္အစာပါ..
ဘယ္ ဘဝ ရရ.*.ျပဳံးရယ္ မဲ့ငုိ..ခ်စ္မုန္းပုိ *တဲ့...ဒီထက္ ပုိတဲ့ ခံစားခ်က္ ရွိပါသလား..။ မရွိပါ..။ဘာမ်ားထူးဆန္းေနရအုံးမည္နည္း..။
ျပဳံးျခင္း... ရယ္ျခင္း...မဲ့ျခင္း..ငုိျခင္း..ခ်စ္ျခင္း..မုန္းျခင္း စတာေတြထက္ ပုိတဲ့ စာရင္း မရွိေသးပါ..ဒီစာရင္းထဲ မွာ ပဲ ႏွလုံးသားေလးက ျမဳပ္တစ္ဝက္ ေပၚတစ္ဝက္ လွည့္လည္ ေနၾကရတာပါ..။
တဏွာ..ဥပါဒါန္...ကံ ျဖစ္ၿပီး ေဒါသ ကာယကံ၊ ေဒါသ ဝစီကံ..ေဒါသ မေနာကံေတြ ျဖစ္ၾကရတာ...။
.ေန႔စဥ္က်င္လည္ ရတဲ့ ဘဝ ကုိ အပါယ္ မက်ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္းေတြ ကင္းမဲ့ရေတာ့တာပါ..။
တကၠသုိလ္ ဆင္စြယ္ နန္းေတာ္ တဲ့....တကၠသုိလ္ ဆရာမ ဆုိတာ ဆင္စြယ္နန္းေတာ္ ထဲကလုိ ဟန္က်ပန္က်.. မရုန္းကန္ရေတာ့တာအမွန္ပါ..။
ဒီလုိ ဘဝ ထဲက ေန ခံယူခ်က္ တစ္ခု ျဖင့္ ရႊံေတာ့ဗြက္ေတာ.... လယ္ေတာ..ယာေတာ ထဲ ဆင္းခဲ့ေသာ ကၽြန္မ သည္ တျခား သူ က ဘယ္လုိ ေဝဖန္ေဝဖန္ အသင့္ျပင္ဆင္ၿပီး စကားလုံးမ်ား ျဖင့္ ခံႏုိင္ရည္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း .........
မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ နယ္ပယ္...ရုိေသေလးစား တဲ့ တပည့္မ်ားရဲ႔ အဝန္းအဝုိင္း ထဲ မွ သနားစဖြယ္ လူတစ္ဦး လုိ အထင္ေသး လွစြာေသာ မွတ္ခ်က္မ်ဳိး ရုတ္တရက္ေပးလာခဲ့လွ်င္ ကၽြန္မ ယုိင္နဲ႔ ၿပဳိလဲ ရေတာ့ တာ.ဝမး္နည္းအားငယ္ ရေတာ့တာ..။
ေဒါသ အပူလႈိင္း ရဲ႔ရုိက္ခတ္ခ်က္ နဲ႔ ေလာင္ၿမဳိက္ရေတာ့တာ..။
ဘုန္းဘုန္းက ဆုံးမထားတယ္... ဘာေၾကာင့္ပူပူ..ကုိယ္ရႈံးတယ္ တဲ့..။
ရႈံးတယ္ဆုိတာ ဘာလဲ...။
ဒူးေထာက္ရတာလား..။
ရွက္ရြ႔ံ ေခါင္းငုံ႔ရတာလား....။
ေဒါသ နဲ႔ ယွဥ္ တဲ့ ကံ ေျမာက္ ခဲ့ရင္ အကုသုိလ္ ျဖစ္ၿပီး ရႈံးရေတာ့ တဲ့အတြက္...အျမတ္မထြက္ေတာ့တာကုိေျပာတာျဖစ္ပါတယ္ လုိ႔နားလည္ ရပါတယ္..။
ေဒါသ နဲ႔ ယွဥ္ တဲ့ ကံ မေျမာက္ ရင္ မရႈံးေတာ့ပါဘူး တဲ့..။
ကၽြန္မ ဘယ္ေသာခါ မွ မရႈံးခ်င္ပါ..။
ကုိယ္ သိထား၊ေလ့လာထား၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္ထားေသာ ေသာ တရား ဓမၼ ရဲ႔ ဆုံးမ မႈ ေၾကာင့္ ေက်နပ္မႈ တစ္စုံတစ္ရာျဖင့္ တည္ၾကည္ ညိမ္သက္စြာ ၿပဳံးၿပီးသာ ေနခ်င္ပါတယ္...။
တကယ္ေတာ့လည္း .... အခုေနေသရင္ အကုန္တန္းလန္း ထားခဲ့ရမွာ...။
ဘာေတြ ယူသြားခ်င္ေသးသနည္း။
ကၽြန္မျပဳခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္က ႏြားေျခရာေနာက္ကလွည္းဘီးလုိ..ကၽြန္မျပဳခဲ့ဘူးတဲ့ ကုသုိလ္က အရိပ္လုိ လုိက္ပါ မွာကလြဲၿပီး က်န္တာမွန္သမွ် ...ထားခဲ့ရမွာ......အေသအခ်ာ.....။
မုန္းသူတုိ႔ လည္း မုန္းပါေစ.....ခ်စ္သူတုိ႔ လည္းခ်စ္ၾကပါေစ...။
ဒါေပမဲ့ အားလုံးရဲ႔ အမုန္းနဲ႔ အခ်စ္မ်ား အားလုံးကုိေပါ့ေနာ္.။
မာန၊ အာဃာတ၊ေဒါသ၊ေနာင္တ ကၽြန္မ ဘာမွ ယူမသြားဘူး ဆုိတာကုိ ေတာ့ မွာထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္..။
ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
(၂၅.၈.၂၀၁၃)
ဘဝတဏွာ ..၊ ဘဝ ရဲ႔ အတၱမာန ၊ နဲ႔ ဘဝဒိ႒ိႀကဳိး ၊ကုိ ပုိမုိ ခုိင္မာေစတဲ့ ႀကဳိးတစ္ေခ်ာင္း ဆုိတာ ကၽြန္မ အရင္က မသိခဲ့ပါ..။
ဝင့္ဝါ လုိျခင္းမရွိသည့္တုိင္ အသိအမွတ္ျပဳတာေလးေတာ့ လုိခ်င္ မိခဲ့ပါ တယ္..။
ဒါေတြ မလုိခ်င္ ပါဘူး..အေရးမႀကီးပါဘူး လုိ႔ ကၽြန္မကေျပာခဲ့ရင္ ဒါဟာ ညာတာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။
ဘဝ တဏွာ ရွိေနေသးတာ အထင္အရွားေပကုိး..။
အပါယ္ မက်ရင္ ပဲေတာ္ပါၿပီ ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ကေလး နဲ႔ တရားရိပ္သာ ကုိ ဧည့္သည္သြား၊ဧည့္သည္စားျဖင့္ အခ်ိန္ တပုိင္းတစ မွ်သာ ဖဲ့ဖဲ့ေပး တတ္ေလေသာ ခ်ိနဲ႔နဲ႔ သဒၥၵါ တရား ကုိသာ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ေပသကုိး..။
လက္ရွိဘဝကုိ လႊတ္မခ်ႏုိင္ေသး...လက္ရွိအခ်ိန္ကုိ မခြဲေဝႏုိင္ေသး... လက္ရွိ အေနအထားကုိ မဖ်က္ပစ္ႏုိင္ေသး..။
စီမံကိန္းဖ်က္.... အခ်ိန္ေပ်ာက္ပတ္ဝန္းက်င္ ေပ်ာက္ေစေသာ ဝိပႆနာ ဥာဏ္သည္ ႏုံနဲ႔ လြန္းစြပါတကား..။
ေဒါက္တာ..ေဒါက္တာ.... တာခ်င္းတူေသာ္လည္း ထြက္သက္ ရဲ႔ အဆုံး မွာ ၿပိတၱာ ဟူေသာ တာ..တစ္တာ..ရွိခ်င္လည္း ရွိေနႏုိင္တာပါပဲ..။
ဆရာမ..ဆရာမ......ဆုိေသာ္လည္း ထြက္သက္တစ္ခ်က္ ရဲ႔ အလြန္မွာ....မသာမ ဆုိကာ..မ ရရွာပါလိမ့္မယ္..။
ဘဝ ဟာ မနက္ျဖန္လား သဘက္ခါလား။ မၾကာခင္ လား ထြက္ခြာ သြားရလိမ့္မယ္...။
ႀကဳိတင္သိၿပီး ထားလုိ႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ရခ်င္မွလည္း... ရပါလိမ့္မယ္...။
ရုတ္တရက္ ေကာက္ခါငင္ခါ ဆုိသလုိ မ်ဳိးလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။
အသုိင္းအဝုိင္းအျခံ အရံ ေတြ ရွိေနခ်ိန္ လည္း ျဖစ္ခ်င္ မွ ျဖစ္ပါမယ္...။
တစ္ဦးတည္း ညိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပါပဲ..။
အေမွာင္ နဲ႔ ပိန္းပိတ္ ေနတာမ်ဳိး..။
ေရေတြ မီးေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ ပိတ္ဆုိ႔ေနတာမ်ဳိး..။
လင္းလက္ က်ိန္းစပ္ေနတာမ်ဳိး ..။
ေလထဲ...လြင့္ဝဲ က်လာ တဲ့ ၾကယ္ ေၾကြ တစ္ပြင့္လုိ မ်ဳိး....။
တစ္မ်ဳိး မဟုတ္ တစ္မ်ဳိး ..တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႔ ေလ်ာင္းထုိင္ ရပ္ သြား..ေလးပါေးသာ အေနအထား တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး နဲ႔ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တစ္ေနရာရာ ဆုိတာေတာ့ အေသအခ်ာပါ..။
ႏွလုံးသြင္းတယ္ ဆုိတာကေတာ့ ေတြးတာပါပဲ ...စိတ္အစာ စားျခင္း တစ္မ်ဳိးလုိ႔ ေက်းဇူး ေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရားက အလုပ္ နဲ႔ ယွဥ္္တဲ့ စကားလုံး ကုိ မွတ္မွတ္သားသား ဆင္ျခင္ရပါတယ္..။
ကၽြန္မ အတြက္ အလုပ္လုပ္ လုပ္ေနခ်ိန္မွာ... စိတ္အစားစားခြင့္ရရင္ ေတာ့ ဒီစိတ္အစာ ကုိ အျပည့္အဝ စာသုံးပါတယ္..။((ေသရမွာ အေသအခ်ာ..မၾကာခင္..)) ဆုိတဲ့ စိတ္အစာပါ..
ဘယ္ ဘဝ ရရ.*.ျပဳံးရယ္ မဲ့ငုိ..ခ်စ္မုန္းပုိ *တဲ့...ဒီထက္ ပုိတဲ့ ခံစားခ်က္ ရွိပါသလား..။ မရွိပါ..။ဘာမ်ားထူးဆန္းေနရအုံးမည္နည္း..။
ျပဳံးျခင္း... ရယ္ျခင္း...မဲ့ျခင္း..ငုိျခင္း..ခ်စ္ျခင္း..မုန္းျခင္း စတာေတြထက္ ပုိတဲ့ စာရင္း မရွိေသးပါ..ဒီစာရင္းထဲ မွာ ပဲ ႏွလုံးသားေလးက ျမဳပ္တစ္ဝက္ ေပၚတစ္ဝက္ လွည့္လည္ ေနၾကရတာပါ..။
တဏွာ..ဥပါဒါန္...ကံ ျဖစ္ၿပီး ေဒါသ ကာယကံ၊ ေဒါသ ဝစီကံ..ေဒါသ မေနာကံေတြ ျဖစ္ၾကရတာ...။
.ေန႔စဥ္က်င္လည္ ရတဲ့ ဘဝ ကုိ အပါယ္ မက်ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္စြမ္းေတြ ကင္းမဲ့ရေတာ့တာပါ..။
တကၠသုိလ္ ဆင္စြယ္ နန္းေတာ္ တဲ့....တကၠသုိလ္ ဆရာမ ဆုိတာ ဆင္စြယ္နန္းေတာ္ ထဲကလုိ ဟန္က်ပန္က်.. မရုန္းကန္ရေတာ့တာအမွန္ပါ..။
ဒီလုိ ဘဝ ထဲက ေန ခံယူခ်က္ တစ္ခု ျဖင့္ ရႊံေတာ့ဗြက္ေတာ.... လယ္ေတာ..ယာေတာ ထဲ ဆင္းခဲ့ေသာ ကၽြန္မ သည္ တျခား သူ က ဘယ္လုိ ေဝဖန္ေဝဖန္ အသင့္ျပင္ဆင္ၿပီး စကားလုံးမ်ား ျဖင့္ ခံႏုိင္ရည္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း .........
မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ နယ္ပယ္...ရုိေသေလးစား တဲ့ တပည့္မ်ားရဲ႔ အဝန္းအဝုိင္း ထဲ မွ သနားစဖြယ္ လူတစ္ဦး လုိ အထင္ေသး လွစြာေသာ မွတ္ခ်က္မ်ဳိး ရုတ္တရက္ေပးလာခဲ့လွ်င္ ကၽြန္မ ယုိင္နဲ႔ ၿပဳိလဲ ရေတာ့ တာ.ဝမး္နည္းအားငယ္ ရေတာ့တာ..။
ေဒါသ အပူလႈိင္း ရဲ႔ရုိက္ခတ္ခ်က္ နဲ႔ ေလာင္ၿမဳိက္ရေတာ့တာ..။
ဘုန္းဘုန္းက ဆုံးမထားတယ္... ဘာေၾကာင့္ပူပူ..ကုိယ္ရႈံးတယ္ တဲ့..။
ရႈံးတယ္ဆုိတာ ဘာလဲ...။
ဒူးေထာက္ရတာလား..။
ရွက္ရြ႔ံ ေခါင္းငုံ႔ရတာလား....။
ေဒါသ နဲ႔ ယွဥ္ တဲ့ ကံ ေျမာက္ ခဲ့ရင္ အကုသုိလ္ ျဖစ္ၿပီး ရႈံးရေတာ့ တဲ့အတြက္...အျမတ္မထြက္ေတာ့တာကုိေျပာတာျဖစ္ပါတယ္ လုိ႔နားလည္ ရပါတယ္..။
ေဒါသ နဲ႔ ယွဥ္ တဲ့ ကံ မေျမာက္ ရင္ မရႈံးေတာ့ပါဘူး တဲ့..။
ကၽြန္မ ဘယ္ေသာခါ မွ မရႈံးခ်င္ပါ..။
ကုိယ္ သိထား၊ေလ့လာထား၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္ထားေသာ ေသာ တရား ဓမၼ ရဲ႔ ဆုံးမ မႈ ေၾကာင့္ ေက်နပ္မႈ တစ္စုံတစ္ရာျဖင့္ တည္ၾကည္ ညိမ္သက္စြာ ၿပဳံးၿပီးသာ ေနခ်င္ပါတယ္...။
တကယ္ေတာ့လည္း .... အခုေနေသရင္ အကုန္တန္းလန္း ထားခဲ့ရမွာ...။
ဘာေတြ ယူသြားခ်င္ေသးသနည္း။
ကၽြန္မျပဳခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္က ႏြားေျခရာေနာက္ကလွည္းဘီးလုိ..ကၽြန္မျပဳခဲ့ဘူးတဲ့ ကုသုိလ္က အရိပ္လုိ လုိက္ပါ မွာကလြဲၿပီး က်န္တာမွန္သမွ် ...ထားခဲ့ရမွာ......အေသအခ်ာ.....။
မုန္းသူတုိ႔ လည္း မုန္းပါေစ.....ခ်စ္သူတုိ႔ လည္းခ်စ္ၾကပါေစ...။
ဒါေပမဲ့ အားလုံးရဲ႔ အမုန္းနဲ႔ အခ်စ္မ်ား အားလုံးကုိေပါ့ေနာ္.။
မာန၊ အာဃာတ၊ေဒါသ၊ေနာင္တ ကၽြန္မ ဘာမွ ယူမသြားဘူး ဆုိတာကုိ ေတာ့ မွာထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္..။
ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
(၂၅.၈.၂၀၁၃)
