Friday, October 30, 2009

သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔ (သုိ႔မဟုတ္) သံဃာ့ေက်းဇူး မေမ့ဘူး အထူးပူေဇာ္မယ္…

ေမေမခ်စ္ေသာ သားသား နဲ႔မီးမီးေရ
ေလာက၌ အျမတ္ဆုံး ရတနာ သုံးပါးရွိတဲ့အထဲမွာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ အခ်ိန္အခါ ကာလ သမယဟာ သံဃာ ရတနာရဲ႔ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ပူေဇာ္ ၾကတဲ့ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ေနပါတယ္ေနာ္။ အဲလုိ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ေမေမဟာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ႔ တရား ရိပ္သာမွာ တရားအားထုတ္ဘုိ႔ ေရာက္ရွိလုိ႔ ေနခဲ့တဲ့ အတြက္ ထူးကဲတဲ့ ကံတရားကုိ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ကလည္း ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မုိးကုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရဲ႔ ေက်းဇူးကုိ တုန္႔ဆပ္ ပူေဇာ္ လုိတဲ့အတြက္ မုိးကုတ္ ၿမဳိ႔ မဂၤလာ တုိက္ေဟာင္းမွာ တရားျပသ ေနရာမွ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ မတုိင္ခင္ ႏွစ္ရက္ အလုိမွာ ျပန္လည္ ႄကြ ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။
တရားစခန္းသိမ္းပြဲ အျဖစ္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက မုိးကုတ္ၿမဳိ႔မွ ဝါရင့္ မုိးကုတ္ေယာဂီမ်ားကုိ ေဟာၾကားတဲ့ တရားကုိ ေမေမတုိ႔ကုိ ျပန္လည္ ေဟာၾကားေပးတာနာယူရေတာ့ ေမေမ့မွာ အလြန္ ဝမ္းေျမာက္ပီတိ ျဖစ္ရပါေသးတယ္။ ေမေမတုိ႔ ေယာဂီ သီလရွင္ မ်ား အားလုံး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ခြင့္ ရရွိခ့ဲ တာကေတာ့ေမေမ့ ဘဝမွာ ထူးကဲတဲ့ တုိက္ဆုိင္မႈပါပဲေလ။ ေမေမ့ဘဝထဲမွ ေက်းဇူးရွိ ခဲ့ဘူးေသာ သံဃာ ရတနာ မ်ားအားလုံး ကုိ ပူေဇာ္ ဦးခုိက္တဲ့ အေနနဲ႔ သည္စာစုကုိ ေရးျဖစ္ပါေတာ့တယ္ ကေလးတုိ႔ေရ..။


အခုဆုိရင္ မုိးညွင္းသိဂႌေက်ာင္းတုိက္ရဲ႔ ဓမၼာရုံ ထဲမွာ ပေဒသာပင္ လာေရာက္လွဴ ဒါန္းၾကသူမ်ားနဲ႔ စည္ကားေနတာေပါ့ေလ။
ေမေမတုိ႔ ငယ္ငယ္ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္ ဆုိရင္ ကန္ေတာ့ တန္ေဆာင္တုိင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္၊ ကထိန္ သကၤန္း အလွဴ ပြဲေတာ္ မသုိးသကၤန္း ယက္လုပ္ ပူေဇာ္ပြဲေတာ္၊ မဲ ဇလီ ဖူးသုပ္ ေဝငွေသာ ပြဲေတာ္၊ က်ီးမႏုိးပြဲေတာ္ ေတြကိုျပဳလုပ္ခဲ့ ၾကတာရဲ႔ အတိတ္ခႏၶာ အစဥ္တန္းဟာ အခုျပန္ ေတြး အခု ျပန္ ေပၚလာေတာ့တာေပါ့။
တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔ကုိ သာမည ဖလ အခါေတာ္ေန႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္တာ ကေတာ့ေမေမ အရင္ က မေျပာျပ ဘူးေသး ပါဘူး။
ေဂါတမ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ အခါက တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ ညမွာ အဇာ တသတ္ မင္းသား မူးမတ္ ေပါင္းစုံလင္စြာျဖင့္ ညီလာခံသဘင္ဆင္ယင္က်င္းပေနပါတယ္။ ဆီးႏွင္းျမဴတိမ္ သူရိန္မီးခုိး ညစ္မ်ဳိး ငါးဝကင္း စင္ပၿပီး ၾကည္ႏူးသာယာ ဘြယ္ေကာင္းတဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ညရဲ႔ အလွအပကုိ ၾကည့္ၿပီး အဇာတသတ္ မင္းသားက
၁။ ရမဏီယာ ဝတ= ေမြ႔ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ညပါတကား။
၂။ အဘိရူပါ ဝတ= အလြန္လွပေသာ ညပါတကား။
၃။ ဒႆနီယာ ဝတ = ရႈဖြယ္ေကာင္းေသာညပါတကား။
၄။ ပါသာဒိကာ ဝတ=ၾကည္လင္ ရႊန္းပေသာ ညပါတကား။
၅။ လကၡညာ ဝတ= ေမ့မရႏုိင္ေသာညပါတကား။
လုိ႔ စကားငါးခြန္းနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းေတာ္ မူပါသတဲ့။ အဇာတသတ္မင္းတရားဟာ အေဖကုိ သတ္မိတဲ့အကုသုိလ္ကံ ေၾကာင့္ အလြန္ ၾကည္ႏူးသာယာ ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ညရဲ႔ အလွအပကို မခံစားႏုိင္ပဲ အိပ္စက္ မရေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဇာတသတ္ မင္းသားေလးဟာ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါမွာ ေဒဝဒတ္ ကုိဆရာတင္မိၿပီး အေပါင္းအသင္း မွားတဲ့ အတြက္ ဖခင္ ဘုရင္ႀကီးကုိ သတ္မိသည္အထိ ဆုိးသြမ္း ခဲ့ဘူးတာ ကေလးတုိ႔ သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ ပဥၥာနႏၱိယ ကံႀကီးထုိက္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္က စလုိ႔ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ေရာဂါေဝဒနာ စြဲကပ္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ေဝဒနာေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သည့္ေဆး ႏွင့္မွ ကုစား မရျဖစ္ေနခဲ့တာ အမတ္ေတြအႀကံ ေပးတဲ့အတုိင္း တိတၳိ ဆရာႀကီး ၆ ေယာက္ တုိ႔ ထံ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဇာတသတ္ ဘုရင္က သူသိလုိတဲ့ သာမညဖလ (ရဟန္း ျပဳျခင္း အက်ဳိး ) ကုိေမးတဲ့ အခါ မွာ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အေျဖကုိ မရတဲ့အတြက္ ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။
သမားေတာ္ႀကီး ဇီဝက ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ကုိ ဖူးေတြ႔ ေမးျမန္းသိရွိၿပီးမွ အိပ္စက္လုိ႔ ရသြားပါေတာ့တယ္။
အဇာတသတ္မင္းတရား ဘုရားရွင္ကုိ အဖူးအေမွ်ာ္သြားေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ညခ်မ္း ခ်ိန္ခါ ကေလးေပါ့။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားဟာ ရာဇၿဂဳိလ္ ၿမဳိ႔အနီး သမားေတာ္ ႀကီး ဆရာ ဇီဝက လွဴ ဒါန္း ထားတဲ့ သရက္ ဥယ်ာဥ္ မွာ သီတင္းသုံးေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ သရက္ဥယ်ာဥ္ ထဲမွာပဲ ဘုရားရွင္ဟာ အဇာတသတ္မင္းကုိ သာမညဖလ သုတၱန္ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
အလြန္ သာယာလွပတဲ့ ေတာေတာင္ရိပ္နဲ႔ လျပည့္ညမွာ ေဟာၾကားတဲ့ တရားေတာ္ဟာ ေနာင္တ တစ္ဖန္ ပူပန္မႈေတြနဲ႔ ဆူပြက္ေလာင္ၿမဳိက္တဲ့ ႏွလုံးသားကုိ ေအးခ်မ္းသာယာမႈကုိ ေဆာင္က်ဥ္း ေပးႏုိင္ခဲ့တာေပါ့ေလ..။
အဲဒီ သာမညဖလသုတၱန္ဟာ ဒီဃ နိကာယ္၊ သီလကၡႏၶ ဝဂၢ ပါဠိေတာ္မွာ ပါရွိပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ အတြက္ ေၾကးမုံမွန္တစ္ခ်ပ္ သဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ကုိယ္က်င့္သီလ ရွိတယ္ မရွိဘူးဆုိတာကုိ ဤသုတၱန္ ျဖင့္ထင္ဟပ္ေစႏုိင္ပါတယ္။
ရဟန္းျပဳျခင္း အက်ဳိးေတြကုိ ေဟာၾကားတဲ့ ေန႔ျဖစ္တဲ့အတြက္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔ကုိ သံဃာ ေတာ္မ်ားေန႔လုိ႔ ေခၚဆုိခဲ့တာ ကုိလည္းမွတ္သားထားလုိက္ပါ အုံးေနာ္။
သာမည ဖလ = ရဟန္းျပဳျခင္း၏ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြကေတာ့------
၁။ မင္းခစားဘဝႏွင့္ မင္းျပစ္ မင္းဒဏ္မွ လြတ္ကင္းျခင္း အက်ဳိး။
၂။ အခြန္ထမ္းေဆာင္မႈ မွ လြတ္ကင္းျခင္း အက်ဳိး။
၃။ ပါတိေမာကၡ သံဝရသီလ ႏွင့္ ျပည့္စုံသျဖင့္ အပါယ္ေဘးမွ ကင္းေဝးျခင္း အက်ဳိး။
၄။ ဒုစရုိက္ကုိ ေရွာင္သျဖင့္ ဒုစရုိက္ ဒုကၡ မွ ကင္းလြတ္၍ စူဠ သီလ ႏွင့္ျပည့္စုံ ျခင္း အက်ဳိး။
၅။ ပြဲသဘင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ကစားပြဲ အမ်ဳိးမ်ဳိး မေကာင္းေသာစကားအမ်ဳိးမ်ဳိး တုိ႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ သျဖင့္ ထုိဒုကၡမ်ားမွ ကင္းလြတ္၍ မဇၥ်ိမ သီလႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း အက်ဳိး ။
၆။ နကၡတ္ေဗဒင္ ၊ယၾတာ လကၡဏာ ေဆးကုျခင္း စသည္တုိ႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္ အာဇီဝ ပါရိသုဒၶိ သီလ ႏွင့္ ညီညြတ္၍ မဟာသီလႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္းအက်ဳိး ။
၇။ ဣေျႏၵ ၆ပါး ၌ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္စည္းႏုိင္ျခင္း အက်ဳိး။ (ဤ သည္တုိ႔ကား အေျခခံ သီလမ်ားျဖစ္ပါသည္)။
၈။ သတိ ႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္း အက်ဳိး။
၉။ သမၸဇဥ္ (ဆင္ျခင္တုံ ) တရားႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း အက်ဳိး။
၁၀။ သေႏၲာသ ( ေရာင့္ရဲျခင္း) အက်ဳိး။
အေျခခံသီလ ၊သတိ သမၸဇဥ္ ၊ သႏၱဳ႒ီ တရားမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ရဟန္းသည္ သမထ ဝိပႆနာ တရားကုိ ဆက္လက္အားထုတ္ပါက ေအက္ပါ အက်ဳိး မ်ားကုိ လက္ေတြ႔ ခံစားရရွိႏုိင္ပါေသးတယ္။
၁၁။ နီဝရဏ ငါးပါးမွ လြတ္ကင္းျခင္း အက်ဳိး
၁၂။ စ်ာန္တရား ရႏုိင္ျခင္း အက်ဳိး
၁၃။ ဝိဇၨာ ရွစ္ပါး ႏွင့္ ျပည့္စုံ၍ မဂ္ ဖုိလ္ ရႏိုင္ျခင္း အက်ဳိး။
အဇာတသတ္မင္းသားဟာ သာမညဖလသုတၱန္ ကုိနာယူလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္က စၿပီး ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကုိ သက္ဝင္ယုံၾကည္လာၿပီး ပုထုဇဥ္မ်ားထဲမွာ ရတနာ သုံးပါးကုိ အၾကည္ညဳိ ဆုံး ပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္ ကေလးတုိ႔ေရ..။
သူရဲ႔ အမွား ကုိ ေနာင္တ ျဖစ္ၿပီး သတိတရားရလာ ခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ကုိ အသက္ေပးၿပီး ၾကည္ညဳိလာ တဲ့သူျဖစ္လာ ပါတယ္။
****ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ မုိက္၍ ေတြေဝ၍ မလိမၼာ၍ အျပစ္သည္ တပည့္ေတာ္ကုိ လႊမ္းမုိးသြားခဲ့ပါၿပီ။ တရားေစာင့္ေသာ တရားသျဖင့္ မင္းျပဳေသာ ခမည္းေတာ္ကုိ မင္းစည္းစိမ္ ( အာဏာ) ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ သတ္မိခဲ့ပါ၏။ ထုိ တပည့္ေတာ္ ၏ အျပစ္ကုိ ေနာင္ အခါေစာင့္စည္းျခင္းငွာ အျပစ္ဟု ျမတ္စြာဘုရား ကလက္ခံေတာ္ မူပါဘုရား။**** လုိ႔ ဘုရားရွင္ထံပါး မွာ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။
မင္းႀကီး အၾကင္သူသည္ အျပစ္ကုိ အျပစ္ဟု အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ကုစား၏။ ေနာင္အခါ ေစာင့္စည္း၏။ ထုိသူ၏ ကုစားေစာင့္စားျခင္းသည္ အရိယာ၏ ဝိနည္း အဆုံး အမ၌ ႀကီးပြားျခင္း ပင္တည္းဟု ျပန္လည္ မိန္႔ေတာ္မူ ၿပီးစိတ္သက္သာရာရ ေစခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့လည္းသူဟာပထမ သဂၤါယနာ တင္ပြဲႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ဒါယကာ အျဖစ္ခံယူ ကူညီခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ႏွစ္ကုိ အတိအက် သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား ကုိ မပ်က္ မစီးရေအာင္ သံဂၤါ ယနာ အဆက္ဆက္ တင္၍ ယေန႔တုိင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္း ထားႏုိင္တာေတြ၊ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကုိ ရွာေဖြ ၿပီး စုေဆာင္း ထိန္းသိမ္းထားခဲ့လုိ႔သာ သီရိဓမၼာေသာ ကမင္းႀကီး ကေစတီေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ တည္ထား၍ သာသနာ ျပဳႏုိင္တာေတြဟာ အဇာတသတ္မင္းသားရဲ႔ ေက်းဇူးလုိ႔ နားလည္ လက္ခံရမွာပါပဲ ကေလးတုိ႔ေရ..။
အဇာတသတ္မင္း တရား ဘုရားရွင္ကုိ အဖူးအေမွ်ာ္ သြားေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ညခ်မ္းခ်ိန္ခါ ကေလးေပါ။ နန္းေတာ္က ဘုရား ေက်ာင္းေဆာင္ကုိ သြားတဲ့အခါ နန္းၿမဳိ႔ေတာ္ အေရွ႔ဘက္ တံခါးကထြက္ ရလုိ႔ အေရွ႔ဘက္ရွိေတာင္ရိပ္နဲ႔ သစ္ပင္ အရိပ္မ်ားလူသြားလမ္းေပၚ က်ေရာက္ေနလုိ႔ ေမွာင္မဲ ေနတာေပါ့ေလ..။ ဒါေၾကာင့္ လုိက္ပါသူေတြအားလုံးဟာမီးရွဴး မီးတုိ္င္ေတြ အလင္းေရာင္ေတြ ထြန္းညွိၿပီး သြားေရာက္ခဲ့တာက အစျပဳလုိ႔ တန္ေဆာင္တုိင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္ဟာ ဘုရားရွင္ကုိ ပူေဇာ္ပြဲအေလ့အထ စတင္ ျဖစ္တည္ခဲ့ရပါတယ္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ သာမညဖလ သုတၱန္ကုိ နာၾကားခဲ့လုိက္တဲ့ အဇာတသတ္မင္းတရား အဘုိ႔ တရားအဆုံးမွာ ေသာတာပန္ တည္ႏုိင္တာေပါ့။ သူက်ဴးလြန္ခဲ႔တဲ့ ကံက မဂ္ဉာဏ္ ဖုိလ္ ဉာဏ္ ကုိ တားျမစ္ထားခဲ့တာေပါ့ေလ..။ ဒါကုိ သခၤန္းစာယူရပါလိမ့္မယ္။ သည္ ဘဝမွာ မဂ္ဉာဏ္ မရႏုိင္တာကုိ သိေပမဲ့ အားေတာ့ မေလွ်ာ့ပါဘူး။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ၾကည္ညဳိၿပီးသာသနာကုိ ႀကဳိးစား ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါတယ္။
၁။ အိပ္ မေပ်ာ္တဲ့ ေရာဂါ ေဝဒနာ ၿငိမ္းေအးသြားခဲ့ပါတယ္။
၂။ ရတနာသုံးပါးကုိ ႏွစ္ႏွစ္ ကာကာ ယုံၾကည္ လာပါတယ္။
၃။ ပုထုဇဥ္ေတြ ထဲမွာ ရတနာ သုံးပါးကုိ အၾကည္ညဳိ ဆုံး ပုဂၢဳိလ္ အျဖစ္မွတ္တမ္းတင္ခံရပါတယ္။
၄။ အျပစ္ႀကီးေလးေသာ မဟာ အဝီ စိ ငရဲ မွာ မခံစားရေတာ့ပဲ အျပစ္ေပါ့တဲ့ ေလာဟ ကုမၻီ ငရဲမွာသာ ခံရ ပါေတာ့တယ္။
၅။ ေနာင္ အနာဂတ္ကာလမွာ ဝိဇိတာဝီ အမည္ ျဖင့္ ပေစၥက ဗုဒၶါ ျဖစ္ၿပီး ကၽြတ္တမ္းဝင္ ရပါလိမ့္မည္။
ေမေမ ကေတာ့ ပုိင္းေလာ့ဆရာ ေတာ္ဘုရားႀကီးသင္ၾကားေပးလို္က္တဲ့ လကၤာေလးကုိ အမွတ္ရမိတယ္။
ကုိယ္ မုိက္- မုိက္မွန္းသိ --- လူမိုက္ပညာရွိ
ကုိယ္ဆုိး- ဆုိးမွန္းသိ - လူဆုိးပညာရွိ
ဆုိးလ်က္နဲ႔ပင္ ေတာ္သည္ထင္ ဆုိးၿမဲ ဆုိးမည္ပင္။
ကေလးတုိ႔လည္း အဇာတသတ္မင္းသားကုိ နမူနာ ယူၿပီး သံသရာမွာ ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္သင့္တဲ့ ဆရာမွားခဲ့ လုိ႔ရခဲ့တဲ့ ဆုိးက်ဳိးေတြ အေပၚ သခၤန္းစာယူ ႏုိင္ၾကပါေစ။ ေမေမတ႔ုိ ကုိ သံသရာ့ေခ်ာက္ထဲမက်ေအာင္ လမ္းေၾကာင္း မွန္ကုိသြန္သင္ ဆုံးမသင္ၾကားျပသေပးတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သံဃာေတာ္ အေပါင္းကုိ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔မွာ ရုိေသေလးျမတ္စြာ ရွိခုိးပူေဇာ္ၾကရေအာင္ေနာ္။

(မာဂဓီ-သာစည္ရဲ႔ ရာသီပြဲေတာ္ ေန႔မ်ားစာအုပ္ကုိ ဖတ္ရႈ ကုိးကားေရးသား ပါတယ္။ မာဂဓီ-သာစည္ အရွင္ျမတ္ကုိလည္း ပူေဇာ္ ဦးခုိက္လုိက္ပါတယ္)


Saturday, October 17, 2009

ဇာတိမလာေရးႏွင့္နိဗၺာန္အျမင္-၁၀ (ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္)

တရားက်င့္မည့္သူတုိ႔ အဓိက သိရန္
---------------------------------------

အရႈခံျဖစ္တဲ့ နံပါတ္ (၂) အကြက္သည္ ဘုရားရွင္ ဉာဏ္ေတာ္ နဲ႔ အခက္ခဲဆုံး က်က္စားခဲ့တဲ့ အလုပ္ ၊ဒါ ကိုဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဘုရားေဟာ အတုိင္းျပန္သင္ရမွာ။ ဒီလုိသင္တဲ့အခါ အဘိဓမၼာက်မ္းကုိ အေျခခံရတယ္။ အဘိဓမၼာက်မ္း ဟာ မပါလုိ႔ မရဘူး။
ဘုရားက အမိန္႔ရွိၿပီးသား။ ဒါဟာ ငါဘုရားကုိယ္စား ထားခဲ့တာလုိ႔ေနာ္။ စာေပ က်မ္းဂန္ကုိ လက္လႊတ္လုိ႔မရဘူး။ စာမတတ္ လုိ႔လည္းမျဖစ္ဘူး။ တတ္စရာ မလုိဘူးလုိ႔ေျပာတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ဟာ အမွားပဲ။ အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။ ဒါေတြဟာ ဘုရားေဟာေတြပဲ၊ အဓိက က်မ္းဂန္ေတြကုိ အေျခခံရတယ္ေနာ္။ ဘုရားရွင္ကုိယ္ ေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ အာနႏၵာ မေထရ္ က ေမးတယ္။ အရွင္ဘုရား… ဘုရားမရွိတဲ့ေနာက္မွာ (အိႏၵိယ ဆုိတာ သိတဲ့အတုိင္းပါပဲ )။ က်င့္စဥ္ေတြအမ်ားႀကီးေပၚလာ လိမ့္မယ္ ဘုရားတဲ့။ ရႈပ္ယွက္ခတ္ ကုန္မွာ သိတယ္ေနာ္။

ဒီေတာ့ဘယ္က်င့္စဥ္ဟာ ဘုရားေဟာ အစစ္ဆုိတာကုိ တပည့္ေတာ္ တုိ႔ခံယူရင္ ေကာင္းမလဲ ဘုရားလုိ႔ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္က ႀကဳိေမးထားတယ္။ ဘုရားရွင္ က အာနႏၵာတဲ့ ၊ ဘယ္ေနရာ ကလာလာ ၊ဘယ္ ကမၼ႒ာန္းရိပ္သာ ကလာလာ ၊ေျပာခ်င္တာက ဘယ္ေလာက္ နာမည္ႀကီး ပေစ ေပါ့ေနာ္။

သူတုိ႔ ႏုိင္ငံ မွာ အစုံရွိတာကုိး။ ဒီလုိလာၿပီး နည္းေပးပါေစ။ သူေပးတဲ့နည္းေတြကုိ ခ်က္ခ်င္းလည္း မျငင္းလုိက္ပါနဲ႔။ ခ်က္ခ်င္းလည္း လက္မခံလုိက္ပါနဲ႔တဲ့။ လက္ခံၿပီးေတာ့လည္း မက်င့္နဲ႔။ ျငင္းလည္း မျငင္းနဲ႔ အုံးတဲ့။ ငါဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ က်မ္းစာေတြ ရွိတယ္။

သုတၱံရယ္ ၊ဝိနည္း နဲ႔ အဘိဓမၼာ ရယ္ ရွိတယ္။ ညီတယ္ ဆုိရင္ ငါဘုရားတရားလုိ႔မွတ္ၿပီး က်င့္ပါတဲ့။ မညီရင္ မက်င့္ပါနဲ႔တဲ့ေနာ္။ နားလည္ၿပီေနာ္ ။ ဝိပႆနာလည္းသည္ အတုိင္း မွတ္ရမယ္။ က်မ္းနဲ႔ညီမွ ဝိပႆနာျဖစ္ရမယ္။ မညီ ရင္ မမွန္ဘူးလုိ႔မွတ္လုိက္ပါ။ ရဲရဲတင္းတင္းပဲ ကုိင္ရလိမ့္မယ္။

အခု ဘုန္းဘုန္း တုုိ႔ၾကည့္ရမွာ က်မ္းနဲ႔ အညီ နိဗၺာန္ ဆုိတာဘာလဲဆုိေတာ့ နိ-ဝါန ။ ဒါဟာက်မ္းနဲ႔ ညီ ၿပီးသား။ သူက တဏွာ မရွိ ျခင္းသေဘာ ၊တဏွာ မရွိဘူးဆုိေတာ့ တဏွာ မရွိေအာင္လည္း ေရွ႔မွာေပၚတဲ့ အာရုံအသိမွာ စိတ္-ေစတသိတ္ ရုပ္ေတြ ေပါင္းစပ္ထားတယ္ ဆုိတာ သိရင္ ဒီ အာရုံအေပၚမွာ အမွန္သိရင္ တဏွာ မရွိဘူး။
အမွန္သိဘုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။ အဲဒါကုိ သမၼာဒိ႒ိေခၚတယ္။ မဂၢင္ ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာ အျမင္မွန္ကုိေျပာတာ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဒီ ငါး ခုဟာ ဝိဉာဏ္၊ နာမ္ ရုပ္၊ သဠာယတန၊ ဖႆ ၊ေဝဒနာ အဲဒီ ငါးခုကုိ တစ္နည္းအားျဖင့္ ခႏၵာငါးပါးလုိ႔ေခၚတယ္။ ဘယ္လုိေခၚလဲ ခႏၶာ ငါးပါး ပါဘုရား။ ) အဲဒီ ခႏၶာငါးပါး ဆုိတဲ့ စကား မွာပဲလည္ေတာ့တာပဲ။ ခႏၶာ ဆုိတဲ့စကားေရွ႔မွာခံထားေတာ့ လူေတြ မ်က္စိလည္ ေနၾကတယ္။
********************************************************************
ခႏၶာရွင္းတမ္း
------------------
ဘုန္းဘုန္းေမးမယ္ ၊ ခႏၶာဆုိတာ ျမန္မာစကားလုိ႔ ထင္မေနဘူးလား။ (ထင္ပါတယ္ဘုရား)။ မဟုတ္ဘူး။ ပါဠိစကားပါ ။ ခႏၶာဆုိတာ အေပါင္းအစုလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ အစုမွန္ရင္ ခႏၶာလုိ႔သုံးတယ္ ။ျပတယ္။ အဘိဓာန္က်မ္းမွာ ခႏၶာ = အစုအေပါင္းလုိ႔ျပတယ္။
ဥပမာ== ဓမၼကၡႏၶာ ဆုိတာ ၾကားဘူးတယ္ေနာ္ ။ တရား အစုတဲ့ ဘယ္လုိဟာလဲလုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားေမးၾကည့္ေတာ့ မဂၤလသုတ္မွာ ဆုိရင္ ( ပဋိရူပ ေဒသ ဝါေသာစ ၊ ပုေဗၺစ ကတ ပုညတာ အတၱ သမၼာ ပဏီဓိစ ----ဧတံမဂၤလ မုတၱမံ) ဆုိရင္ တစ္စု ၊အဲဒါကုိ တစ္ခႏၶာ ေခၚတယ္ ။

ဂါထာေလးေတြ စုထားတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ တစ္ခႏၶာေလးေတြ တစ္ခႏၶာေလးေတြကုိ စုၿပီး ဘုရားေဟာထားတာ (၈၄၀၀၀) ရွိတယ္္တဲ့။ ဒီေတာ့ခႏၶာဆုိတဲ့စကားသည္ အေပါင္းအစု မွန္ရင္ သုံးခြင့္ရွိတဲ့စကား။

ဒီကုိယ္လုံးႀကီး ကလည္းခႏၶာပဲ ဆံပင္ ကေန က်င္ႀကီး က်င္ငယ္္အထိ အကုန္ပါပါတယ္။ ၃၂ပါးေသာ ေကာ႒သေတြ ေပါင္းစုထားတာ ၊ ထသြားရင္ေရာ ကြဲ ပါ့မလား ( မကြဲပါ ဘုရား..) ဟုတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ခႏၶာလုိ႔ေျပာတာ။ ၂- အကြက္ ဒုကၡသစၥာတဲ့ ၊ ခႏၶာ ငါးပါးဆုိတာ ဒီကုိယ္လုံးႀကီးကုိေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ဒီဘက္က ငါးပါးအစုကုိေျပာတာပါ။

ဒီကုိယ္ လုံး ႀကီးနဲ႔ ဒီငါးပါး ေရာရင္ေတာာ့မ ရဘူး။ ဒီကုိယ္ လုံးႀကီးကုိ ခႏၶာ ငါးပါးထင္ရင္လြဲၿပီ။ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး က အခ်ဳိ႔က်မ္းေတြမွာ ခႏၶာ ငါပါး တုံးႀကီးလုိ႔ သုံးတယ္။ တကယ္တမ္းဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးသုံးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီလုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

အာရုံဒြါရ ေမြးတဲ့ ခႏၶာ လုိ႔သုံးသြားတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ တရားရႈပါဆုိ ေတာ့ က်ဳပ္က ရႈခုိင္းတာ က ေခြးေဟာင္တဲ့ခႏၶာကုိ ရႈခုိင္းတာ မဟုတ္ဘူး လုိလဲ သုံးသြားတယ္။ တခ်ဳိ႔က်မ္းေတြမွာ ဆရာေတာ္ဘုရားက ခႏၶာငါးပါးတုံးလုိ႔ သုံးတဲ့ အခါ သုံးတယ္။ အဓိက လုိရင္းကုိ ေနာက္ပုိင္းမွာေဟာသြားတာက နည္းနည္းေတာ့ ဉာဏ္ကစားရမယ္ေနာ္။ ေရွ႔ပုိင္းေဟာသြားတာနဲ႔မတူဘူး။

ေနာက္ပုိင္းခႏၶာဝန္ခ်ကာနီး ေဟာတဲ့တရားေတြက တအားျမင့္တယ္။ ခႏၶာ ငါးပါးတုံးလုိ႔ မသုံးေတာ့ပဲ အာရုံ-ဒြါရေမြးတဲ့ ခႏၶာ ၊ ေခြးမေဟာင္တဲ့ ခႏၶာ လုိ႔ေခၚတယ္။ ဒါဟာ ဒီ ခႏၶာ ငါးပါးကုိ ရႈခုိင္းတာပဲ။ ဒီခႏၶာငါးပါးနဲ႔ ဒီကုိယ္လုံးႀကီးဟာ မတူဘူး။ တူတယ္ ထင္ရင္ မွားလိမ့္မယ္။ နားလည္ၿပီလား။ (မွန္ပါ့ဘုရား..)။

စဥ္စား စကားကုိ က ခႏၶာခ်ဳပ္တာ ျမင္ရင္ နိဗၺာန္၊ ခႏၶာ နိေရာေဓာ နိဗၺာန္ ဆုိေတာ့ စဥ္းစား၊ မေသခင္ မွာျမင္ရမဲ့ နိဗၺာန္ ျဖစေနတာကုိး ။ ဒါႀကီးေသမွ ျမင္မယ္ဆုိရင္ ဟုတ္ပါ့မလား။(မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား..)။ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။

မေသခင္ ထဲက နိဗၺာန္ ျမင္ရမယ္လုိ႔ ေျပာထားတယ္ မဟုတ္လား ၊ဒီေတာ့ခႏၶာ နိေရာဓ ကုိ ေတြ႔မွ မေသခင္ နိဗၺာန္ေတြ႔ မွာေပါ့ ။ ေတြ႔ လုိတယ္ေနာ္။
ဒါျဖင့္ ဒီ ခႏၶာသည္ ဘယ္လုိ သေဘာ ေပၚသလဲဆုိေတာာ့ အာရုံ ဒြါရ တုိက္ခ်ိန္မွာ ေပၚတာ။ အဲဒီ အခ်ိန္ကုိ ဘုရားက ဘဝလုိ႔ ေခၚတယ္ေနာ္။

သစၥာသည္ ဒုကၡသစၥာ လုိ႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီ ခႏၶာ ကုိ ဘုန္းဘုန္း တုိ႔သေဘာ ေပါက္ေအာင္ မွတ္ရမွာေနာ္။

Wednesday, October 14, 2009

ဇာတိမလာေရးႏွင့္ နိဗၺာန္ အျမင္-၉ (ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္)

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ျပဳခဲ့ေသာ ခဲယဥ္းေသာအရာ
-----------------------------------------

ဒီေတာ့မိလိႏၵ မင္းႀကီးနဲ႔ ရွင္နာဂသိန္ အေမး အေျဖ ဟုိတုံး က ရွိတယ္ေနာ္။ မိလိႏၵပဥွာ က်မ္းစာအုပ္ထဲပါတယ္။ အဲဒီ အထဲမွာ မိလိႏၵမင္းႀကီး က ရွင္နာဂသိန္ကုိ ေမးတယ္ ။

ေမး။ -----အရွင္ဘုရား၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ျပဳခဲ့ေသာ အင္မတန္ျပဳႏုိင္ခဲေသာ ခဲယဥ္းေသာအရာ ရွိပါသလားတဲ့ ေမးတယ္။
ေျဖ၊---- ရွိပါတယ္ မင္းႀကီး တဲ့ ။
ေမး၊---- ဘယ္လုိ အရာပါလဲဘုရား။
ေျဖ၊----- အာရုံသိတဲ့ ေနရာမွာ အခဲယဥ္းဆုံးပဲတဲ့ ၊ အဲဒါကုိ ေဖၚထုတ္တာတဲ့။ အာရုံသိဆုိတဲ့ ေနရာမွာ စိတ္ေစတသိတ ္ေတြပါတာကုိ ခြဲထုတ္တာဟာ ဘုရား အခဲယဥ္းဆုံး လုပ္ခဲ့တာတဲ့..။
ဥပမာ--- ေလွေလးနဲ႔ ပင္လယ္ ထဲကုိ သြားတယ္ ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ကုိ လႊတ္လုိက္ တယ္ေပါ့ ေနာ္။ ပင္လယ္ေရ ဆုိတာ အငံဓါတ္ အရသာတစ္မ်ဳိးတည္း မဟုတ္လား။
(ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား..)။ အဲဒီ အငံ အရသာ တစ္မ်ဳိးတည္းကုိ လွ်ာ နဲ႔တုိ႔ ၾကည့္ၿပီး ျမစ္ရဲ႔ အရသာကုိ ျပန္ခြဲ ထုတ္ေပးပါတဲ့။ ဒါဟာ ဂဂၤါ ျမစ္ရဲ႔ အရသာ၊ ဧရာဝတီ ၊ခ်င္းတြင္း၊ စစ္ေတာင္း၊ စသည္ျဖင့္ခြဲလုိ႔ လြယ္ပါ့မလား။ (မလြယ္ပါဘူး ဘုရား)။

အဲဒါမွ လြယ္ရင္လြယ္ လိမ့္အုံးမယ္။ အာရုံသိသေဘာ တစ္ခ်က္မွာ ဘာေတြပါဝင္ ေပါင္းစပ္တယ္ဆုိတာ ခြဲရ အခက္ဆုံး လုိ႔မွတ္ပါ။ ဥပမာ ဆုိရင္ ဘုန္းဘုန္းက ဆင္လုိ႔ေျပာလုိက္တာကုိ နားမွာၾကား လုိက္တယ္ေနာ္။ (တင္ပါ့ဘုရား)။ မေနာမွာ ပုံမေပၚလုိက္ဘူးလား။ (ေပၚပါတယ္ဘုရား..။)

အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဒါဟာျဖင့္စိတ္ ၊ဒါဟာေစတသိတ္ ၊ ေဝဒနာ ၊ သညာ ၊ခြဲပါလား၊ ရပါ့မလား၊ (မရပါဘူး ဘုရား။) ပင္လယ္ ေရ ကမွ ခြဲရ လြယ္ခ်င္ လြယ္လိမ့္မယ္။ အာရုံသိ ကုိ သေဘာေပါက္ရင္ တဏွာ မလာေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ အေရးအႀကီးဆုံးပဲ။ နားလည္ၿပီလား။
ဒီေတာ့တဏွာ မရွိရင္ ဘာေပၚတာတုံး ၊ နိဗၺာန္ ေပၚတာလုိ႔ မွတ္ပါ။

*********************************************************
တဏွာလာပုံ
-------------
နိဗၺာန္ေပၚေရးသည္ မွတ္ပါ။ ဆရာထံနည္းမခံပဲ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္ အားထုတ္ရင္ေတာ့ ေပၚမွာ မဟုတ္ဘူး။ ပထမ သိေအာင္နာရမယ္။ ဉာတ ပရိညာ အားျဖင့္ ဒါဟာ နိဗၺာန္ပဲလုိ႔သိေအာင္ နာရမယ္။ သိၿပီးေတာ့မွ က်င့္ရမွာ။ ျပန္ေျပာမယ္ ဒါဟာ နိဗၺာန္ပဲလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က်ေအာင္ တရားနာရမယ္။

ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ ေတြကုိ နာရမယ္။ ဟုတ္ၿပီ သေဘာေပါက္ၿပီလုိ႔ သိသြားရင္ ဆက္က်င့္ရုံ ပဲရွိေတာ့့တယ္။ မသိေသးပဲနဲ႔ က်င့္ရင္ တစ္သက္လုံးသိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဘုန္းဘုန္း ေျပာလည္းေမး ၊ဒုကၡသစၥာကုိ ပုိင္းျခားသိမွ သာလွ်င္ တဏွာ အစပ္ျပတ္မွာ ၊ သေဘာေပါက္ရဲ႔လား။

ဆရာမကူပဲနဲ႔ တရားကုိသိလာတာဟာ ဘုရားနဲ႔ပေစၥက ဗုဒၶ- (၂)ပါးပဲ ရွိပါတယ္။ နားလည္ ၿပီေနာ္။ ကုိယ္ ကိုယ္ တုိင္ မသိပဲနဲ႔ တရားထုိင္တဲ့ပုဂၢဳိလ္မ်ားဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားထုတ္ရင္းနိဗၺာန္ နီးၿပီ လုိ႔သာေျပာ ၊ ဘယ္လုိေျပာေျပာ နိဗၺန္ အေၾကာင္း မသိတဲ့ပုဂၢဳိလ္ ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ကုန္ ခံၿပီး အားထုတ္ေနပေစ။ ေသသာသြားေရာ သိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။

ဆရာမရွိဘဲနဲ႔ နိဗၺာန္ကုိ သိတာ ဘုရားနဲ႔ ပေစၥ ကဗုဒၶါ (၂) ဦး ပဲရွိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲ လုိ႔ေမးရင္ ဘုရားပါရမီ ျဖည့္ခဲ့တဲ့အား လကၡဏာ ကုိယ့္မွာ အျပည့္အစုံ မလာခဲ့လုိ႔ပဲ။ ဘုရားလကၡဏာ (၃၂)ပါး ျပည့္စုံတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဟုတ္တာေပါ့။

တစ္ခါ ဘုရားသာသနာ အတြင္းမွာ ပေစၥက ဗုဒၶါ အေလာင္း မရွိေကာင္းဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္သတိေပးေနတာပါ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အေနနဲ႔ ပထမ အေရးအႀကီးဆုံးက ဒီဘက္ က နံပါတ္ (၂) အကြက္ ။ အာရုံသိဆုိတဲ့ သေဘာတရား ဟာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ကုိ ဘုရားေဟာ အတုိင္း ဆရာသမားနဲ႔နည္းခံၿပီး ပိုင္းျခားနားလည္ေအာင္ သင္ရမယ္။

သိလုိ႔ သေဘာေပါက္ၿပီ ဆုိရင္ ၊ အာရုံေပၚ အမွန္သိရင္ ဒိ႒ိမလာေတာ့ဘူး။ (အျမင္မွားမလာေတာ့ဘူး)။ သူမလာ ရင္ မာနေရာ၊ (မလာပါဘူး ဘုရား…)။ ဒါျဖင့္ တဏွာ မရွိရင္ ဘာေပၚတုန္း။ (နိဗၺာန္ ေပၚပါတယ္ဘုရား..)။
ဒါဟာ နိဗၺာန္ ပါပဲ လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က်ၿပီ ဆုိရင္ ဆက္က်င့္ေတာ့ရပါၿပီ။ မသိေသးပဲနဲ႔ က်င့္လုိ႔ကေတာ့ တစ္သက္သိမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ မွတ္၊ နားလည္ၿပီေနာ္၊ ျပန္ေျပာမယ္။

က်မ္းဂန္ အရ အေရးႀကီးလုိ႔ေျပာေနတာေနာ္။ ဆရာမရွိ ပဲနဲ႔ ဒုကၡသစၥာကုိ ပုိင္းျခားနားလည္တာ ပုိင္းျခားသိတာ ဆုိလုိ႔ ဘုရားနဲ႔ ပေစၥက ဗုဒၶ ႏွစ္ဦးဘဲ ရွိတယ္။ သေဘာေပါက္ၿပီလား။ အားလုံးဟာ ဆရာအကူ အညီ နဲ႔မွ နိဗၺာန္ကို သိရတာ။ တျခားမၾကည့္နဲ႔။ ပညာ အရာမွာ အင္မတန္ႀကီးတဲ့ သာဝကေတြထဲမွာ အႀကီးဆုံး ျဖစ္တဲ့ အရွင္သာ ရိပုတၱရာ မေထရ္ ကုိ ပဲၾကည့္။

သူ႔တုိင္သူ နိဗၺာန္ သိလုိ႔လား။ စဥ္းစားေလ။အရွင္ အႆဇိ မေထရ္က တစ္ခ်က္ေလး ေဟာလုိက္တာနဲ႔ သေဘာေပါက္ သြားၿပီ။ ဟုတ္ၿပီလုိ႔ တန္းျမင္တာေနာ္။ ဆရာ ပါရတယ္။သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။ ေနာက္ရဟႏၱာ ေတာ့လည္း သူမ်ားေဟာ တာကုိ ၾကားက နာရင္း နဲ႔ ရဟႏၱာ ျဖစ္သြားတာ။

ဒါျဖင့္ ပညာ အရာမွာ အလြန္ႀကီး တဲ့ပုဂၢဳိလ္ ေတာင္ ဆရာပါ ေသးတယ္ ဆုိေတာ့၊ အားလုံးဟာ အေရးမႀကီးဘူးလား။ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဆုိတာ ပထမ သိေအာင္ (ဉာတပရိညာ ဆုိတာ ) သေဘာေပါက္ေအာင္ နာရ လိမ့္မယ္။ ပုိင္ၿပီ ဆုိမွ ဆက္က်င့္ေတာ့ ။

တစ္နည္းအားျဖင့္ ဝိပႆနာ ဆုိတာ ေလာကီမဂ္၊ မဂ္္ တုိ႔မည္သည္ နိဗၺန္ေပၚ စၿမဲ ၊ ေလာကီ မဂ္ ကစၿပီး က်င့္မွ ေလာကုတၱရာမဂ္ ျဖစ္မွာေပါ့။ နားလည္ၿပီေနာ္။


Sunday, October 11, 2009

ဇာတိမလာေရးႏွင့္ နိဗၺာန္ အျမင္-၈ (ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္)

ဇာတိမလာေရး ၁ မွ ၇ အထိ -


တဏွာ မာန ဒိ႒ိ တစ္ေပါင္းတည္း

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႔ ေက်းဇူးေနာ္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ကတဏွာ ရယ္၊ မာနရယ္၊ ကလည္း တစ္ေပါင္းတည္းပဲတဲ့။ ကုိယ္တုိင္ကုိ ဆုိရင္ ဒီအျမင္မရဘူးေနာ္။ ႀကဳိက္တဲ့စာေပဖတ္၊ တစ္ေပါင္းတည္းဆုိတဲ့ စကားကုိ သုံးႏုိင္ ဘုိ႔ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့လာ လုိ္က္အုံး ၊ မလြယ္ဘူး။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဆရာေကာင္းေတြဆီက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င့္ရင္းနဲ႔ ေျပာလာ တဲ့စကား မု္႔ိလုိ႔ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္းေျပာႏုိင္တာ။ နားလည္ၿပီလား (နားလည္ပါၿပီဘုရား…)။ တဏွာ ရယ္ ၊မာန ရယ္ ဒိ႒ိ ရယ္ က တစ္ေပါင္းတည္းေနာ္။

အဲဒီ (၃)ခု ဟာ ခြဲလုိ႔မရဘူးတဲ့။ ႏႈတ္တစ္ရာ စာတစ္လုံး၊ စာတစ္ရာပုံတစ္ခ်ပ္၊ ေရွးစကားအတုိင္း ပုံစံထုတ္ရင္ ၊ဒီ ပုံစံနဲ႔ဆုိ သေဘာေပါက္လြယ္မယ္။

သူတုိ႔ဝင္လာၿပီ ဆုိရင္ သံသရာခ်ဲ႔ၿပီ။ သူကအာရုံေပၚမွာ ၊အျမင္မွားတာ၊ အျမင္မွားတာ က အထည္ထင္လုိက္တယ္။ သူ-ငါ ထင္လုိက္တယ္။ သိတဲ့ အာရုံ တစ္ခုေပၚမွာ လက္ခံဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္ ဆုိရင္ ဒီသုံးခု တစ္ခါတည္း ပါသြား တာပဲ။ ထပ္ေျပာမယ္ ၊ အာရုံ လက္ခံ ဆုံးျဖတ္ တဲ့အခါ အေရးႀကီးတယ္။

ဒီလုိ လက္ခံ ဆုံးျဖတ္တယ္ဆုိရင္ အထည္ထင္ တယ္။ သူ-ငါ ထင္တယ္ ဆုိရင္ တဏွာ ပါေတာ့မယ္။ မႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါျဖင့္ အာရုံအေပၚမွာ အမွန္အတုိင္း ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ရင္ သူတုိ႔ မလာဘူးလုိ႔မွတ္။ နားလည္ၿပီေနာ္။

**********************************************************************************

အာရုံ အေပၚ ၌ အမွန္အတုိင္း ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ေသာ ပညာ အလင္း

အာရုံအေပၚမွာ အမွန္အတုိင္း ဆုံးျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ပညာက ဘုရားပြင့္မွ ေပၚမွာေနာ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီ အာရုံကုိ အမွန္အတုိင္း သိေအာင္ အာရုံေၾကာင္းကို ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေလ့လာလုိက္တဲ့အခါ နံပါတ္ (၂) အကြက္ ကုိ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေလ့လာရမယ္။

အာရုံသည္ နံပါတ္ (၂) အကြက္မွာပဲ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အေျဖ ေပၚတယ္။ ဘုန္းဘုန္းေမးမယ္ ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ တစ္ေယာက္ကုိ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔ ၊ အရသာ၊ အေတြ႔အထိ ၊ တုိက္မယ္။ ျခင္ကုိက္တယ္ဆုိရင္ မေနာထိ ေပၚပါ့မလား။ (မေပၚပါဘူး ဘုရား..) ။ သိပါ့ မလား။ (မသိပါဘူး ဘုရား..)။

သူ႔အတြက္ အာရုံ ဆုိတာ ရွိပါ့မလား။ (မရွိပါဘူး ဘုရား…) ။ ဒါျဖင့္ ႏုိးတဲ့အခါက်ေတာ့ မရွိဘူးလား။ (ရွိပါတယ္ဘုရား..)။ ဘယ္လုိလုပ္သိသြားသလဲ၊ ႏုိးတဲ့အခါ မွာ ဒီအာရုံ ဘာလုိ႔ သိလုိက္ရတာတုန္း၊ ရုိးရုိးေလးပဲေမးခြန္းတစ္ခုေမးပါ့မယ္။ ေျဖၾကည့္ပါ။

ဆင္ဆုိပါေတာ့ ၊နားထဲမၾကားလုိက္ဘူးလား ၊ (ၾကားလုိက္ပါတယ္ဘုရား…)။ မေနာမွာ ေရာ မေပၚလုိက္ဘူးလား ။ ဒါဟာဘယ္လုိလုပ္ ေပၚတာတုန္း။ ဘာလုိ႔ၾကားရတာတုန္း။ၾကားတာနဲ႔ တစ္ၿပဳိင္နက္ ၊ မေနာမွာ ဘာလုိ႔ေပၚတာတုန္း။ အေျဖရွာပါ။

သူ႔ကုိ အေျဖမွန္ ထုတ္ႏုိင္ရင္ ဟုိဘက္ က (၃) အကြက္ကုိ မကူးႏုိင္ဘူး။ တဏွာ မကူးႏုိင္ဘူး။ ဘယ္လုိ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သိတာတုန္း။ ဘာလုိ႔သိတာလဲ စဥ္းစားေနာ္။ ခုေန ကုိယ္ေနတဲ့အိမ္ကုိ ေတြးလုိက္ပါအုံး။ ဘုန္းဘုန္း ေျပာတဲ့ ကုိယ္ေနတဲ့ အိမ္ ၊ၾကားလုိက္တယ္ေနာ္။ အိမ္ပုံမေပၚဘူးလား။ (ေပၚပါတယ္ ဘုရား…)။ ဘယ္လုိလုပ္ေပၚရတာလဲ။ ကေလးေတြလုိ ေျဖရင္ ၾကားလုိ႔ ေပၚတာပါဘုရားလုိ႔ ေျဖမယ္ေနာ္။

အေၾကာင္းေတာ့ရွိပါတယ္။ ဒီအာရုံအေၾကာင္းကုိ ေကာင္းေကာင္းသိရမယ္။ ဘာလုိ႔ေပၚတာလဲဆုိတာက ဘုရားဉာဏ္ေတာ္နဲ႔ အခက္အခဲဆုံး က်က္စားခဲ့တဲ့ေနရာတဲ့။ နံပါတ္ (၂) အကြက္ေနာ္။ သစၥာ ဟာ ဘာသစၥာလဲ ။ (ဒုကၡ သစၥာ ပါဘုရား…)။ ဒါျဖင့္ အာရုံသိဆုိတာ သည္ ဒီ အခ်က္ပဲ။

ဒီ (၅)ခုေပါင္းစပ္တာတဲ့ ။ဒါဟာ ဘုရားရဲ႔ အလုပ္၊ ဘုန္း ဘုန္း တုိ႔အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တုိင္ကုိယ္ တရားရႈမွတ္ လုိ႔လဲ ေပါက္မယ္ မထင္နဲ႔။ သိမွာ လည္း မဟုတ္ဘူး၊ နားလည္ၿပီလား။

*********************************************************************************

Tuesday, October 6, 2009

ဇာတိမလာေရးႏွင့္ နိဗၺာန္ အျမင္-၇ (ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္)

ဓမၼာရုံအေၾကာင္း

မေနာတံခါးမွာ ဓမၼာရုံဆုိတာကုိ သိဘုိ႔ အေရးႀကီး ပါေသးတယ္။ သူက အဓိကေနာ္။ ဓမၼာရုံဆုိတာသည္ ပါဠိစကား က
ဓမၼ + အာရုံ (သေဘာမွ် ျဖစ္တဲ့အာရုံ) ကုိင္လုိ႔ မရဘူး။ ႏူးညံ့တဲ့အာရုံ ၊ နားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ ဓမၼာရုံ ထဲ မွာ စာေပ အရ ရုပ္၊နာမ္ ပညတ္ နိဗၺာန္ အထိ ပါတယ္။

စိတ္ရဲ႔က်က္စားရာ အာရုံ နိဗၺာန္ပါ ထည့္ထားေသးတယ္။
(ဒါေၾကာင့္သိရမွာ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳၾကတဲ့အခါ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အိပ္ေပ်ာ္တာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္သကဲ့ သုိ႔လည္းမဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ မသိတာ လည္းမဟုတ္ဘူး။ သိေနရမယ္ေနာ္။ စိတ္ရဲ႔က်က္စားရာအာရုံ ျဖစ္ေနတာကုိး။)
ဓမၼာရုံကုိ အရပ္စကား နဲ႔ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ နားလည္လြယ္ေအာင္ေျပာမယ္ ဆုိရင္ (နိဗၺာန္ ကုိ ခဏဖယ္ထားဦး) မ်က္စိနဲ႔ မၾကည့္ဘဲေပၚေနတဲ့ ပုံသ႑န္ မွန္သမွ် ဓမၼာရုံထဲ ကုိ ထည့္လုိက္ပါ။
ဥပမာ===ခုထုိင္ေနရင္းနဲ႔လည္း ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေတြးလုိ႔ရတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ သည္ကုိ ဘာနဲ႔လာလဲ။ ဘယ္ကားစီးၿပီး ဘယ္လုိလာသလဲေမးလုိက္ တယ္ဆုိပါေတာ့။ ဒီေတာ့ေမးလုိက္ရင္ ပုံေပၚမလာဘူးလား၊ (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား။) ဒီ မနက္ဘာဟင္းနဲ႔ စားခဲ့လဲဆုိရင္ေရာ ၊ (ေပၚလာပါတယ္ ဘုရား။) မ်က္စိ နဲ႔ျမင္တာ ဟုတ္ရဲ႔လား ။ (မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား။) စိတ္ကညြတ္ လုိက္တာ နားလည္ ၿပီလား။ စိတ္ရဲ႔ က်က္စားရာ အာရုံ ဓမၼာရုံဆုိတာ အဲဒါပဲ။ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။

ဘုရားေဟာနဲ႔ျပန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဓမၼပဒ မွာပါတာ၊
ဒူရဂၤမံ ဧကစာရံ စတဲ့ ပါဠိ ရွိတယ္။ အဓိပၸါယ္ က အင္မတန္ေဝးတဲ့အရပ္ က အာရုံကုိလည္းပဲ ဆြဲယူ က်က္စားႏုိင္တယ္တဲ့။ အာရုံဆုိတာ ဒီမွာ က်ေတာ့ အရိပ္ကေလးေနာ္။ပုံရိပ္ေလး မဟုတ္လား။ ၿပီးရင္ စိတ္ဟာ အေကာင္အထည္ မရွိဘူးတဲ့။ စိတ္က တစ္ခါေပၚရင္ တစ္စိတ္ပဲေပၚတယ္တဲ့။ မွီတာသည္ ႏွလုံးအိမ္ ထဲမွာမွီထားတာတဲ့။ အဲဒီ စိတ္ကုိ ဆုံးမႏုိင္ရင္ ေသျခင္းတရားကလြတ္တယ္။ ဇာတိမလာဘူးတဲ့။

ဒီေတာ့အဓိက အာရုံေတြ ဘယ္မွာ သြားစုလဲဆုိရင္ မေနာမွာ သြားစုတယ္ေပါ့။ မေနာ တံခါးမွာ သြားစုတာ ျမင္ဘူးတာ၊ၾကားဘူးတာ၊ စားဘူးတာ၊ နံဘူးတာ၊ ထိဘူးတာ အစုံေပါ့ေနာ္။ က်မ္းအရျပန္ၾကည့္ရင္လဲ ေရွးက ငါးဒြါရတုိက္ၿပီး လုိ႔ရွိရင္ အသိေပၚၿပီး
ကာလမျခား မေနာမွာ ေပၚ ပါတယ္တဲ့။ ကာလမျခားဆုိတာ တုိက္ရုိက္ေပၚတာ ကုိေျပာတာ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရွ႔က ငါးခု ကုိ စာရင္းထဲ မထည့္ေတာ့ဘူး။ မေနာ မွာ ေပၚတာကုိပဲယူရလိမ့္မယ္။
***************************************************************************
အနႏၱရ ပစၥည္း ကာလမျခား

ကာလမျခားဆုိတဲ့စကားကုိလည္း နားလည္ေအာင္ ယူပါအုံးေနာ္။ ဥပမာ နဲ႔ဆုိ ပုိသေဘာေပါက္ ပါလိမ့္မယ္။ ဟုတ္မဟုတ္စဥ္းစား။ ဘုရားေဟာ အတုိင္း ပ႒ာန္းက်မ္းအရ ကာလ မျခားဆုိတာ အနႏၱရပစၥည္းေျပာတာေနာ္။ သတၱဝါေတြကုိ အရင္ေျပာမယ္။
ဥပမာ=== ခုိ-ဆုိပါေတာ့၊ၾကားလုိက္တယ္ေနာ္။ အသံကုိ ရႈမယ္သာ ႀကံတယ္။ ခုိပုံက ေပၚမေနဘူးလား။ (ေပၚပါတယ္ဘုရား..) ။ကာလမျခားသြားေပၚတာ မဟုတ္လား။ (မွန္ပါတယ္ဘုရား…)။ အေမလုိ႔ေျပာလုိက္မယ္။ အေမဆုိတဲ့စကား မဆုံးေသးဘူး ၊ပုံေပၚမေနဘူးလား၊ (ေပၚေနပါတယ္ ဘုရား…)။
ကာလမျခားဆုိေတာ့ အဲဒါကုိ ေျပာတာေနာ္။ နားလည္တယ္ေနာ္။ ဒီလုိပဲ အသက္ရႈလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ကုိယ္ မွာ သိတာ သိတယ္။ ရွဴ လုိက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ မ်က္ႏွာ ကုိယ္ အမူ အရာ ကပ္ပါမေနဘူးလား။(ေပၚပါတယ္ဘုရား..)။ တန္းေပၚတာေနာ္။ အဲဒီေပၚတဲ့ အာရုံသည္ စိတ္က်က္စားရာ အာရုံပဲ။ နားလည္ၿပီလား။ (လည္ပါၿပီဘုရား…)။

အဲဒီ အာရုံကုိ ကပ္ၿငိေနတယ္ဆုိရင္ တဏွာ၊ အဲဒီ အာရုံကုိ ဆက္ရင္လည္း တဏွာ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။ ငါးဒြါရမွာ အာရုံသိၿပီး ကာလမျခား မေနာတံခါးမွာ အာရုံသိျဖစ္ပုံ ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေပးတဲ့ ဥပမာ က ေနပူခ်ိန္မွာ အရြက္က်ေနတဲ့ သစ္ပင္ တစ္ပင္က သစ္ကိုင္းေပၚ ငွက္တစ္ေကာင္ နားလုိက္တယ္ ဆုိပါစုိ႔။ သစ္ကုိင္းလႈပ္သြားခ်ိန္ ေျမျပင္မွာ အရိပ္က ထင္ေနၿပီတဲ့။ အဲဒီ ဥပမာ အတုိင္းမွတ္ပါ။

************************************************************************

တဏွာ လာပုံ

ေပၚလာတဲ့ အာရုံကုိ ဆက္ရန္ အတြက္ ဒီ က တဏွာ လာဘုိ႔ အေရး၊ထုိထုိ ပုံသ႑န္ အရိပ္ေတြကုိ ပထမ အတုံး အခဲ အထည္လုိ႔ ထင္မွတ္ ရေသးတယ္တဲ့။ အထင္မွားရေသးတယ္။ ဒီလုိ အထင္မွား ေတာ့မွ ငါ-ငါ့ အိမ္ ဒီလုိထင္တာ။ သေဘာေပါက္ရဲ႔ လား။
ေပၚတဲ့ အာရုံ အရိပ္ကုိ အေကာင္ထင္ေသးတာ။ ဒီလုိ အေကာင္ထင္ ေတာ့မွ ဒါဟာ ငါ့အိမ္၊ ငါ့ သားသမီး လုိ႔ သတ္မွတ္တာ။သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။ အဲဒီ ၂-ခုကုိ ဘုရားရွင္က ဘယ္လုိ အမိန္႔ ရွိလဲဆုိရင္ အစုိင္အခဲ၊ အတုံးအခဲ လုိ႔ထင္မွတ္တယ္ ဆုိရင္ သကၠာယဒိ႒ိ လုိ႔ေခၚတယ္။

အာရုံသိသေဘာ ေလးကုိ အေကာင္အထည္ လုိ႔ထင္တာ နဲ႔
သကၠာယဒိိ႒ိ လုိ႔ေခၚတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါေနာ္။ အာရုံသိဆုိတာ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေနာက္ေတာ့ရွင္းျပပါမယ္။ တစ္ခါေပၚတာကုိ အေကာင္အထည္လုိ႔ထင္တာနဲ႔ တစ္ၿပဳိင္နက္ နယ္ နမိတ္ဆုိတာ ေပၚလာေတာ့ ငါ၊ငါ့အိမ္လုိ႔ ထင္မွတ္တာ ဒိ႒ိ၊ နယ္ နိမိတ္ျခားလုိက္တယ္ဆုိရင္ ဒိ႒ိေပၚတာပဲ။

ဒီေတာ့မွ တဏွာ က ဒီအာရုံကုိ ကပ္ထားၿပီး ဆက္မယ္တဲ့။ ငါ့အိမ္အတြက္၊ ငါပုိင္တဲ့အိမ္အတြက္ ဘာလုပ္အုံးမယ္လုိ႔ဆက္တာ။ ဒီလုိဆက္ၿပီးေတာ့မွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ခ်လုိက္ တယ္။ ဥပါဒါန္ ကုိ ကူးေတာ့တာေနာ္။
ဒါဟာ ငါ့အိမ္ႀကီးပဲ ၊ငါ့အိမ္အတြက္ ဥပါဒါန္ကုိ ကူးလုိက္ၿပီ။ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ရင္ ႏွလုံးအိမ္က အရွိန္ထြက္လာၿပီ ၊နားလည္ၿပီေနာ္။

အင္မတန္ သိမ္ေမြ႔တယ္ေနာ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႔ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးက အင္မတန္ျမင္ႏုိင္ခဲတဲ့ တရားကုိျမင္ခဲ့တယ္။ တဏွာ ဆုိတာ သည္ အေကာင္အထည္ ရွာလုိ႔မရဘူးေနာ္။
အျမင္မွား အထင္မွားနယ္ ပယ္ က ဒီေတာ့ေပၚတဲ့
အာရုံကုိ အေကာင္အထည္ ထင္လုိက္ကာမွ တဏွာ ကဝင္လာတာ။ အာရုံကုိ ဆက္လုိ႔ရတာ။ ေပၚတဲ့ အာရုံကုိ အမွန္အတုိင္း သိလုိ႔ရွိရင္ တဏွာ ဟာ လာလုိ႔မရဘူး ။နားလည္တယ္ေနာ္။

Saturday, October 3, 2009

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တရားအလွဴ-http://www.muladhamma.net



ေလးစားခ်စ္ခင္ရပါေသာဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႔ရွင့္..

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔-အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔ ၊ ထူးျမတ္တဲ့ အခါကာလ သမယ မွာ လူတုိင္း လူတုိင္း ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ေတြ နဲ႔ ထုံမႊြမ္း ျဖတ္သန္းေနၾကမယ္ဆုိတာ ကၽြန္မ ကယုံၾကည္ေနပါတယ္။ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ျပည့္စုံၾကပါေစ ရန္ ပထမဦးစြာ ေမတၱာပုိ႔သလုိက္ပါတယ္။

ကၽြန္မ ကူးယူ ေရးသားပူေဇာ္ေနတဲ့ မူလဓမၼဆရာေတာ္ဦးဝိဇယ ရဲ႔ Web Site ကုိ
ယခင္ Web Address http://muladhamma.mmgenius.com အစား
ယခု http://www.muladhamma.net လိပ္စာျဖင့္ တရားေတာ္ မ်ား ဖတ္ရႈ ပူေဇာ္ႏုိင္ ပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါး လုိပါတယ္။
ဤကဲ့ သုိ႔ ေဆာင္ရြက္ လွဴဒါန္းႏုိင္ေစရန္ အတြက္ Host Space 15GB ႏွင့္ Domain သာမကပဲ အတတ္ပညာ ပုိင္းဆုိင္ရာတုိ႔ကုိ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ျပသ ကူညီေပး ၊ဒါနျပဳေပး တဲ့
-ကုိသက္ဦး (သိဂၤါရေမာင္) http://www.tgrmg.net
-ကၽြန္မ ၏ Blogging ဆုိင္ရာတုိ႔ကုိ အၿမဲ ဆက္သြယ္စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေပးပါေသာ
သားကုိေအာင္ဦး (ဓမၼရသ) http://www.dhammaratha.com
-တရားေတာ္ စီဒီမ်ား၊ စာအုပ္မ်ားေပးပုိ႔ လွဴဒါန္းပါေသာ
မထက္စုႏွင္းဆီ (သစၥာတရားမ်ားစုေဝးရာ) http://universaltruthplace.blogspot.com တုိ႔၏ ထက္သန္ေသာ ေစတနာ သဒၶါတရားကုိ အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ ေဖၚျပ အပ္ပါတယ္။

အမွန္တရားကုိ ျမတ္ႏိုးေသာ အရွင္ဓမၼဓရ ႏွင့္ မူလ ဓမၼဆရာေတာ္-ဦးဝိဇယ ေဆြးေႏြးခန္းေလးေတြ ကုိ ေခါင္းစဥ္တစ္ခု ခ်င္း ဖတ္ရႈ လုိ႔ရေသာေၾကာင့္ Post အျဖစ္ တင္ဆက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒိ႒ိျဖဳတ္ ပုံ နည္းမ်ဳိးစုံ MP3 Format တရားေတာ္ မ်ားကုိလည္း Dowload ျပဳလုပ္ ပူေဇာ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဤ ေကာင္းမႈ နွင့္ ၊ စပ္သမွ် ၊ က်န္းမာၾကပါေစ၊ခ်မ္းသာၾကပါေစ။

သတၱဝါ မွန္သေရြ႔၊ တရားေတြ႔ ၊ ခ်မ္းေျမ႔သာယာရွိၾကပါေစ။


ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း



Friday, October 2, 2009

အဘိဓမၼာတရားေတာ္(သုိ႔မဟုတ္)အေမ့ေက်းဇူး၊ အထူးဆပ္ျခင္း


ေမေမခ်စ္ေသာ သားသား နဲ႔ မီးမီးေရ----

မၾကာခင္ ဝါလကင္းလြတ္ၿပီး သီတင္းကၽြတ္ ေတာ့မယ္ေနာ္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ က ေတာ ့ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ ေန႔ လုိ႔သတ္မွတ္ ထား ၾက တာ ကေလး တုိ႔သိၿပီး သားဆုိတာ ေမေမ ယုံၾကည္ေနပါတယ္။

ဓမၼစႀကၤာ တရားေတာ္ ေဟာၾကားစဥ္ ကေတာ့ ရုိးစင္းမႈ ၊ ၿငိမ္းေအး မႈ ၊ေတာေတာင္ရိပ္ရဲ႔ ေအးျမမႈ၊ ေနဝင္ခ်ိန္ေလးရဲ႔ ၿငိမ္း ခ်မ္းမႈ ကုိေမေမ ေျပာျပခဲ့ ဘူးပါတယ္။ အခု အဘိဓမၼာ တရားကေတာ့ ေေမေမ တုိ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ အတုမရွိ တဲ့ သဗၺညဳတ-ဉာဏ္ေတာ္၊ ဘုန္းတန္ခုိးေတာ္အစုံစုံ၊ ဂုုဏ္ေတာ္ အနႏၱ တုိ႔နဲ႔ အတူ သုိက္သုိက္ ၿမဳိက္္ၿမဳိက္ ခမ္းခမ္းနားနား နဲ႔ ဆန္းျပားႀကီးက်ယ္ ၊ အလြန္႔အလြန္ ၾကည္ညဳိ ဘြယ္ ရာ အာရုံ ကုိ ထင္ဟပ္ေပၚလြင္ေစတာမုိ႔ ေမေမ ေျပာျပခ်င္ ေနမိပါတယ္။


ကေလးတုိ႔ေရ-----အဘိဓမၼာဆုိတာ၊ အလြန္သိမ္ေမြ႔ ႏူးညံ႔ေသာ ဓမၼ၊ အလြန္နက္နဲ ခက္ခဲေသာ ဓမၼ၊ အလြန္က်ယ္ျပန္႔ေသာ ဓမၼ၊ အလြန္ထူးကဲေသာ ဓမၼ၊ ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ လုိေတာ့ Highest Doctrine ေပါ့။ ေမေမတုိ႔ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား ၄၅-ဝါကာလ ပတ္လုံး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲဲ ဗုဒၶဝစန ေတြကုိ ပိဋက အားျဖင့္ပုိင္းျခား လုိက္တဲ့အခါ ဝိနယ ပိဋက၊သုတၱႏၱ ပိဋက ၊ အဘိဓမၼာ ပိဋက ရယ္လုိ႔ ပိဋကသုံးပုံရွိတာေပါ့။ ဓမၼကၡႏၶာ အားျဖင့္ ဆုိလ်င္ ဝိနယပိဋက မွာ ၂၁၀၀၀၊ သုတၱႏၱ ပိဋက မွာ ၂၁၀၀၀၊ အဘိဓမၼာ ပိဋက မွာ ကေတာ့ ဓမၼကၡႏၶာ ေပါင္း ၄၂၀၀၀ ပါဝင္ေနပါတယ္။ သာလြန္ထူးျခားတဲ့ တရားျဖစ္တာမုိ႔ အဘိဓမၼ (ဓမၼထူး-ဓမၼလြန္)လုိ႔ေခၚတာေပါ့။


ဓမၼ-ဟူသည္ အရွိတရား၊ အမွန္တရား၊ ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ တရား၊ သဘာဝတရား၊ ပကတိ တရား၊ ေဉယ်တရား၊ နိႆတၱတရား၊ နိယာမတရား၊ ပရမတၳတရား၊ သစၥာတရား တို႔ျဖစ္ ပါ တယ္။ အလြန္႔အလြန္ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ႔ေသာ၊ ခက္ခဲ---နက္နဲေသာ၊ ထူးကဲ ဆန္းက်ယ္ေသာ၊ သတၱ၊ အတၱမဟုတ္ေသာ၊ ပင္ကိုယ္သဘာဝ အားျဖင့္ အရွိအမွန္ျဖစ္ေသာ၊ သိအပ္ေသာ ထို အဘိ ဓမၼာ တရားျဖစ္ေနတာကုိး ကေလးတုိ႔ေရ..။

တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္မွာ မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ သီရိမဟာ မာယာေဒဝီ ဟာ သႏၱဳႆိတ နတ္သားျဖစ္လုိ႔ေနခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား ကုိေမြးဖြားၿပီး ၇-ရက္မွာ နတ္ရြာစံ သြားခဲ့့တာပါ။ သူသူ ကုိယ္ ကုိယ္ေပါ့ေနာ္..။ေက်းဇူး ရွိတဲ့ သူေတြကုိ ေက်းဇူးဆပ္ ရင္ အမြန္ျမတ္ဆုံး ၊ အဘုိးအတန္ ဆုံး အရာေတြနဲ႔သာ ဆပ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ေမေမတုိ႔ရဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား က သုံးေလာကထြဋ္ထား ဆုိေတာ့ ေက်းဇူးဆပ္ တဲ့ အရာ ဟာ အသာလြန္ဆုံး ၊ အမြန္ျမတ္ဆုံး ၊အထူးကဲဆုံးအဘိဓမၼာတရားျဖစ္ေနတာ အမွန္ကန္ဆုံးေရြးခ်ယ္ မႈေပါ့ ကေလးတုိ႔ေရ..။ (အေမ့ေက်းဇူးဆပ္တရား) ဆုိရင္ လည္းမမွားႏုိင္ဘူးေပါ့။


တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္မွာ ေဟာၾကားခဲ့တာကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆန္းစစ္ ေရတြက္္ၾကည့္္ရရင္ေတာ့ သည္ အခ်က္ ေတြကုိလည္း ေတြ႔ရွိမွတ္သား ေစခ်င္ပါတယ္။

၁။ မယ္ေတာ္ကုိေက်းဇူးဆပ္လုိျခင္း။

၂။ မိဘေက်းဇူးကိုသတၱဝါတုိ႔နားလည္ေစလုိျခင္း။

၃။ အဘိဓမၼာတရားကုိ အစအဆုံး တစ္ထုိင္တည္းေဟာၾကား လုိျခင္း။

၄။ အစအဆုံး တစ္ထုိင္တည္းေဟာ မွသာ နာၾကားရေသာတရားနာသူမ်ား အက်ဳိးထူးရရွိႏုိင္ျခင္း။

၅။ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ၏ က်ယ္ဝန္း နက္နဲမႈကုိ သိေစလုိျခင္း။

၆။ လူတုိ႔၏ အေရ အတြက္ျဖင့္သုံးလခန္႔ ၾကာေအာင္ေဟာၾကားမွ ကုန္ႏုိင္မည့္အဘိဓမၼာတရားကုိ လူတုိ႔၏ ဣရိယာပုတ္ ႏွင့္ ေဟာသူေရာ နာသူပါ အစအဆုံး မေနႏုိင္ျခင္းစေသာ အေၾကာင္းရင္းမ်ားေၾကာင့္ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကုိ လူ႔ျပည္မွာ မေဟာ ၾကားခဲ့တာပါ။


အဘိဓမၼာ တရား သည္ အလြန္တရာ ခက္ခဲ နက္နဲ လွ ေသာ ဓမၼ-ကို စိတ္အစဥ္၌ အာရံုႏွင့္ နီဝရဏ ၾကားဝင္မခုဘဲ တစ္ဆက္တည္း မရပ္မနား ေတာက္ေလွ်ာက္ ဧကာသန၊ ဧက၀ါရ ၊ နာၾကားႏိုင္မွ တတ္သိနားလည္ႏိုင္မွာျဖစ္တာလည္း ပါဝင္ေနတာေပါ့ေလ။ေမေမတုိ႔ရဲ႔ လူတို႔ ဌာေနမွာေတာ့ စားေရး၊ အိပ္ေရး၊ ကိုယ္လက္သန္႔ရွင္းေရး စသည့္ အေႏွာင့္ အယွက္မ်ားသည္ အလုပ္တိုင္းမွာ ဝင္ေရာက္ ဟန္႔တားေလ့ရွိပါတယ္။ အလုပ္တခု မွာ စိတ္ ကူး၊ စူးစိုက္ေနခိုက္ ကိုယ္ခႏၶာ ပင္ပန္းျခင္း၊ အေလးအေပါ့သြားလိုျခင္း၊ အစာေရစာ ဆာေလာင္္ျခင္း စသည္တို႔က ဝင္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္လာတဲ့အတြက္ အလုပ္မွာ စူးစိုက္ထား တဲ့ သမာဓိ ဟာ ပ်က္စီးရပါေတာ့တယ္္။ ဒါေၾကာင့္ မုိ႔လုိ႔ ျပတ္ေတာင္း၊ ျပတ္ေတာင္း အႀကိမ္ ေပါင္းမ်ားစြာ ေဟာၾကားရမယ္ဆုိလွ်င္ ထိုမွ်နက္နဲသည့္ အဘိဓမၼာ-သည္ လူတို႔ျပည္၌ အရာ ထင္၍ က်န္ခဲ့မွာ မဟုတ္တာ အမွန္ပါပဲ။


နတ္တို႔ ဌာေနမွာကား အခ်ိန္ ကြာျခားခ်က္ကလည္း ေဝးလြန္းလွပါတယ္ေနာ္။ လူ႔ျပည္မွာ ႏွစ္တရာ၊ တာဝတႎသာနတ္ျပည္မွာ တစ္ရက္ သာရွိေပတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ စားခ်ိန္၊ အိပ္ခ်ိန္တို႔မွာ က်ဲလြန္းလွ ပါ တယ္။ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ စြန္႔ရျခင္း၊ ေညာင္းညာ ပင္ပန္းျခင္းလည္း မရွိတဲ့ ထိုနတ္မ်ား မွာ ၁၅-မိနစ္ (သူတို႔အခ်ိန္ျဖင့္) ခန္႔မွ်သာရွိမဲ့ ထို အဘိဓမၼာ တရားပြဲကို တစ္ဆက္ တည္း၊ တစ္ထိုင္တည္း၊ တစ္စိတ္တည္း၊ တစ္ဝီထိတည္း နာၾကားရခြင့္ ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေဟာၾကားတဲ့ေနရာ က နတ္ျပည္ ျဖစ္ေပမဲ့လုိ႔ စတင္ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ကေတာ့ လူ႔ျပည္ မွာျဖစ္ပါတယ္ ကေလးတုိ႔ေရ..။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား ဟာ- မဟာ သကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္္- ကဆုန္လျပည့္္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ၊ဖြားဘက္ေတာ္ ေဗာဓိ ေညာင္ပင္ ရဲ႔ ေျခရင္း က အပရာဇိတ ပလႅင္ေတာ္ ထက္ဝယ္ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ရွိေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။

ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူၿပီး သတၱ သတၱာဟ ဆုိၿပီး ၇- ရက္ ၇လီ ၇ ႒ာန သီတင္းသုံးေတာ္မူ ပါတယ္။ ပထမဆုံး သတၱာဟျဖစ္တဲ့ ပလႅကၤ သတၱာဟ အထက္မွာ (ကဆုန္ လျပည့္ေက်ာ္၁ရက္ မွ ၇-ရက္ေန႔ထိ) သီတင္းသုံး ေတာ္မူပါတယ္။ ဒုတိယစံေတာ္မူတဲ့ေနရာကေတာ့ ေဗာဓိပင္ရဲ႔ အေရွ႔ေျမာက္ယြန္းယြန္း ၁၄လံ အကြာမွာ မတ္မတ္ ရပ္ၿပီး ေဗာဓိပင္နဲ႔ေရႊ ပလႅင္ကုိေက်းဇူးဆပ္တဲ့ အေနနဲ႔ မမွိတ္ေသာ မ်က္စိနဲ႔ စိမ္းစိိမ္း ၾကည့္ေတာ္္ မူပါတယ္။(ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ရက္ ကေန ၁၄ရက္ထိ)စံေတာ္မူတာကေတာ့ အနိမိသ သတၱာဟ ျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၃) သတၱာဟ ျဖစ္တဲ့့ စကၤမ သတၱာဟ မွာ ေတာ့ ပထမ နဲ႔ ဒုတိ ယရဲ႔ ၾကားမွာ နတ္ျဗဟၼာေတြ ဖန္ဆင္းထားအပ္ေသာ အေရွ႔အေနာက္ သြယ္တန္းထားတဲ့ ရတနာ စႀကၤန္ေတာ္ မွာ (ကဆုန္လ ကြယ္ မွ ေန နယုန္လဆန္း ၆ရက္ ေန႔အထိ) စႀကၤန္ ေလွ်ာက္ ေတာ္ မူပါ တယ္။

နံပါတ္(၄) သတၱာဟ ကေတာ့ ရတနာဃရ သတၱာဟျဖစ္ပါတယ္။ ေဗာဓိပင္၊ေရႊ ပလႅင္ ကေန အေနာက္ေျမာက္ေဒါင့္ ၊အေတာင္ေလးဆယ္(ဆယ္လံ) ကြာတဲ့အရပ္မွာ နတ္ျဗဟၼာေတြ ဖန္ဆင္း ထားတဲ့ ----ရတနာမ်ဳိးစုံ စီခ်ယ္ထားတဲ့ ရတနာဃရ ေရႊအိမ္ေတာ္မွာ ထက္ဝယ္ ဖြဲ႔ေခြ ထုိင္ေနရင္း၊ တရားေတာ္ေတြကုိ ကြန္႔ျမဴးက်က္စား၊ ဆင္ျခင္ သုံးသပ္ေတာ္မူပါတယ္။ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္၊ နယုန္လဆန္း ၇ ရက္ကေန ၁၃-ရက္ေန႔အထိ(၇) ရက္ လုံးလုံး …မထေသာ ထုိင္ေနျခင္း ျဖင့္ထုိင္ရင္း။ခႏၶာ နဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ သေဘာတရားေတြကုိ သဗၺညဳေရႊဉာဏ္ေတာ္ ႀကီးနဲ႔ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ ေတာ္ မူပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း (အဘိဓမၼာ အစ-ရတနာဃရ ေရႊအိမ္က) လုိ႔မွတ္သားႏုိင္ပါတယ္ ကေလးတုိ႔ေရ..။ ေနာင္ အခ်ိန္မွာ အဘိဓမၼာ ခု ႏွစ္က်မ္း(ဓမၼသိဂၤဏီက်မ္း၊ဝိဘင္းက်မ္း၊ ကထာဝတၳဳက်မ္း၊ ပုဂၢ လပညတ္က်မ္း၊ ယမုိက္က်မ္း၊ ပ႒ာန္း က်မ္း) ရယ္လုိ႔ျဖစ္လာမဲ့ တရား ေတာ္ ေတြ၊ ခႏၶာမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ တရားေတြ ကုိ (သိရန္မွန္က၊ မက်န္ရေအာင္၊ လုံးဝစုံ လင္၊ အကုန္ျမင္ ၊ သဗၺင္ဉာဏ္ေတာ္ အစြမ္းတည္း) ဆို တဲ့အတုိင္းသိသင့္ သိထုိက္တဲ့ တရားေတာ္ ကုိ အကုန္ သိျမင္ႏုိင္တဲ့ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီး၊ အလြန္တရာ ႀကီးက်ယ္ ျပန္႔ေျပာတဲ့ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီး နဲ႔ အစဥ္အတုိင္း ဆင္ျခင္ေတာ္မူပါတယ္။

၆ က်မ္းေျမာက္ ယမုိက္ က်မ္းလည္း ၿပီးသြားလုိ႔ ပ႒ာန္းက်မ္းကုိ ဆင္ျခင္ေတာ္မူတဲ့အခါ စိတ္ေတာ္ ကလည္း အင္မတန္ ၾကည္လင္ၿပီး စိတ္တုိ႔ရဲ႔ မွီရာ ေသြးေတာ္ ေတြကလည္း အင္မတန္ ၾကည္လင္လာတဲ့အတြက္ အသားေတာ္ အေရေတာ္ ၾကည္လင္လာတယ္။ သဗၺညဳ တဉာဏ္ေတာ္ ႀကီး က နဲ႔ မီးေမာင္းထုိးျပ လုိက္သလုိျဖစ္ေနတာ ကုိး။ စိတ္ေတာ္ အင္မတန္ ၾကည္လုိ႔ ၊ၿငိမ္းေအးမႈေတြလည္းျဖစ္လာလုိက္တာ။ စိတ္တုိ႔ရဲ႔ တည္မွီရာ၊ဟဒယ ဝတၳဳဆုိတဲ့ ႏွလုံး အာၾကည္ရုပ္ကလည္း ကတဆင့္ အေသြးအသားေတြ ဆီ ကူးစက္ၿပီးေသြးေတာ္ေတြ ကလည္းၾကည္လင္မႈ ျဖစ္္လာလုိ႔ အသားေတာ္ ၊ အေရေတာ္ ခႏၶာ ေတာ္ ၊ အစိတ္စိတ္ ကေန ၾကည္လင္လြန္း အားႀကီးလုိ႔ အေရာင္ေတြ တစ္လက္လက္ ထြက္လာ ၿပီး ေရာင္ျခည္ေတာ္ ၆သြယ္ ကြန္႔ျမဴးလာပါတယ္။တစ္ခဲနက္္ျဖစ္ေပၚလာတာ အလြန္ အက်ဴး အထူးသပၸါယ္ေတာ္မူ ေသာ ဘုရားရွင္ပါ။ -မ်က္ခုံးေတာ္ကေန နီလဆုိတဲ့ စိမ္းညဳိေသာအေရာင္။
-ျမတ္စြာ ဘုရားရဲ႔ အသားေတာ္ အေရေတာ္ ကေန ဝါဝင္းေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္၊ ပီတဆုိေသာ-ေရႊေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ။
-ႏႈတ္ခမ္းေတာ္၊လွ်ာေတာ္၊ ေသြးေတာ္ေတြ မွ ေလာဟိတ ေခၚ နီရဲ ေသာေရာင္ျခည္ေတာ္ ထြက္ေပၚလာပါတယ္ ။ -သြားေတာ္၊ အရုိးေတာ္ ၊ မ်က္ဆံေတာ္ မွ ျဖဴေသာ ၾသဒါတ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေရာင္ျခည္ ေတာ္ေတြထြက္လာပါတယ္။ ညုိေရႊနီျဖဴ-လုိ႔ လြယ္လြယ္မွတ္ပါ ကေလးေရ..။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္စိတ္မွ ညဳိေမာင္းေသာေရာင္ျခည္ေတာ္ ၊ မဥၨိ႒ ေရာင္ျခည္ ထြက္လာပါတယ္။ သေျပသီးမွည့္ေရာင္ လုိ မ်ဳိးေပါ့။

သည္ေရာင္ျခည္ေတြအကုန္ေပါင္းယွက္ၿပီး၊ နဝရတ္ မ်ဳိးစုံႀကဲျဖန္႔တဲ့အေရာင္၊ၿပိဳးၿပဳိးျပက္ျပက္ ေသာအေရာင္ေတြထြက္လာပါတယ္။အဲဒါကေတာ့ ပဘႆရ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေပါ့ေနာ္။

ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ တုိ႔သည္ အနႏၱ စၾကာဝဠာ တုိင္ ေအာင္ျပန္႔ႏွံ႔ သြားၿပီးေတာ့ ေနအေရာင္၊ လအေရာင္၊ ျဗဟၼာ နတ္တုိ႔ရဲ႔ အေရာင္ကုိ လႊမ္းဖုံးသြားေတာ့ ၊ နတ္ ျဗဟၼာ ေတြက အားလုံးကအာရုံ စုိက္ၿပီး ဘုရား အျဖစ္ကုိေရာက္ေတာ္ မူၿပီဆုိတာ သိလာၾကတာ ေပါ့ေနာ္။ အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးရသြားတယ္ ဆုိတာ မသိၾကဘူး။ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္ မူၿပီး စတုတၳသတၱာဟ ေရာက္တဲ့အထိ အဘိဓမၼာတရားကုိ ဘယ္သူ႔ကုိ မွ မေဟာရေသး ပါ ကေလးတုိ႔ေရ..။ သဗၺညဳတ ေရႊ ဉာဏ္ေတာ္ နဲ႔ သာသိ ေနဆဲပါ။
စတင္သိတဲ့အခ်ိန္မွာ ထူးျပားဆန္း က်ယ္ခဲ့ သလုိ အေမ့ေက်းဇူး ဆပ္ခရီး ကလည္း အံခ်ီးဖြယ္ အစုံစုံ၊ ဂုဏ္ေပါင္းစု ေနခဲ့တာပါ။ တကယ္ ေဟာ ၾကားျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ကေတာ့ ဘုရားျဖစ္ၿပီး ေနာက္ ၇-ဝါေျမာက္ အခါ ကာလ သမယ- မဟာသကၠ ရာဇ္-၁၀၉ ခုႏွစ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ သာာဝတၳိေနျပည္ေတာ္မွာ အယူဝါဒ လြဲေနတဲ့ တိတၳိေတြကုိႏွိမ္နင္းေတာ္မူဘုိ႔အတြက္ ၊ သရက္ျဖဴ ပင္ရင္းမွာ တန္ခုိးေတာ္ ေတြ ဆန္းဆန္းၾကယ္ ၾကယ္ ၊ ေရမီး အစုံစုံနဲ႔ ယမက ျပာဋိိဟာ ျပေတာ္မူပါတယ္။
အဲဒီ တန္ခုိး နဲ႔ ပဲ သာဝတၳိ ျပည္ ကေန တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္ ကုိ ႄကြခ်ီေတာ္မူပါတယ္။ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္ ဆုိတာက ယူဇနာ ၈ေသာင္းေလးေထာင္ အျမင့္ေဆာင္တဲ့ ျမင္းမုိရ္ ေတာင္ထိပ္မွာရွိတာ မဟုတ္လား။ တစ္ယူဇနာ ကုိ ၁၂.ရ၂ မုိင္ရွိတာဆုိေတာ့ အကြာအေဝးကုိ မွန္းဆသာ ၾကည့္ပါေတာ့ေနာ္။ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ကုိ သမုဒၵရာ ေလးစင္း ၊ေတာင္စဥ္ခုႏွစ္ထပ္ ဝန္း ရံၿပီး တည္ရွိၾက တယ္။ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ရဲ႔ တစ္ဝက္ အျမင့္ရွိတဲ့ ယုဂႏၶဳိေတာင္ ဆုိတာ က ဝန္းရံထားတဲ့ ေတာင္စဥ္ ခုႏွစ္ထပ္မွာ ပါဝင္ပါတယ္။

တာဝတိ ံ သာ ကုိ ႄကြခ်ီေတာ္တဲ့အခါ ရတနာစႀကၤ ံမွာ ေျခ တစ္ဖဝါး ခ်ပါတယ္။ လက္ယာေျခေတာ္ လွမ္းေတာ္ မူ၍ ယုဂႏၶဳိေတာင္ထိပ္မွာ တစ္ဖဝါး ခ်ေတာ္ မူပါတယ္။ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ ထိပ္ကုိ တစ္ ဖဝါးခ်ေတာ္မူပါတယ္။ တန္ခုိးေတာ္ နဲ႔သြားလုိ႔ စုစုေပါင္း ႏွစ္လွမ္း၊သုံးဖဝါး နဲ႔ ႄကြခ်ီေတာ္ မူခဲ့တာပါ။ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္ ေရာက္တဲ့အခါ ပင္လယ္ကသစ္ပင္ ေျခရင္းမွာ ခင္းထားတဲ့ ပ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ျဖာ ေပၚဝယ္ သီတင္းသုံးလုိ႔ အေမ့ေက်းဇူးဆပ္တရား- အဘိဓမၼာ တရား ျမတ္ေဒသနာကုိ (မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၉ ခုႏွစ္-ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ ေန႔မွ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ထိ ) အသံမစဲေဟာၾကားေတာ္မူ လုိက္တာ ျမင္ေယာင္ရင္းေမေမျဖင့္ သဒၶါပီတိေတြ ႏွလုံးအိမ္မွာ ယုိစိမ့္လာလုိက္တာ ကေလးတုိ႔ေရ။ ေဖာ္ျပႏုိင္စြမ္းမရွိ ေတာ့ပါ။(Beyond Expression ေပါ့ေနာ္)။

ေဟာၾကားခ်ိ္န္ဟာ လူ႔သက္တမ္းနဲ႔တြက္ေတာ့သာ ရက္ေပါင္း ကုိးဆယ္၊ နတ္သက္တမ္း နဲ႔ကေတာ့ ၁၅မိနစ္ ေလာက္သာရွိေပတာကုိး။ ျမတ္စြာဘုရားကလူသားပါ။လူသားဣရိယာပုတ္နဲ႔ လူသားတုိ႔ရဲ႔ အခ်ိန္အတုိင္း ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္၊ အနားယူေတာ္မူမွသာခႏၶာကုိယ္ မွ်တေတာ္မူပါတယ္ ။ဒါေၾကာင့္ အနားယူရမယ္။ေန႔သန္႔စင္ေတာ္ မူရမယ္။ ေရခ်ဳိး သုံးသပ္ရမဲ့ အခ်ိန္ရွိတယ္။က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ စြန္႔ရမဲ့အခ်ိန္ရွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ နံနက္ ၉နာရီ ေရာက္တုိင္း အသြင္တူ၊အသံတူ တဲ့ နိမၼိတ ရုပ္ပြားေတာ္ တစ္ဆူ ၊ ဖန္ဆင္းေတာ္မူပါတယ္။ (ဤေေနရာ မွ ဤေနရာထိ၊ ဤနည္းျဖင့္ေဟာၾကားေတာ္မူေစ သတည္း) လုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳၿပီး၊သပိတ္သကၤန္းယူေဆာင္လုိ႔ ဟိမဝႏၱာ၊အေနာတတ္ ေရအုိင္ကုိႄကြခ်ီေရခ်ဳိးသန္႔စင္ ေတာ္မူပါတယ္။ ဥတၱရဂုရု၊ ေျမာက္ကၽြန္း မွာဆြမ္းခံႄကြေတာ္ မူပါတယ္။အေနာတတ္ေရအုိင္ ဆိပ္ကမ္းသာမွာ ေအးခ်မ္းစြာ ဆြမ္းဘုဥ္း ေပးေတာ္မူ ္ၿပီး စႏၵကူးေတာ ကုိလာၿပီး ေန႔သန္႔စင္(အနားယူ)ေတာ္မူပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ လက္ယာေတာ္ရံ ပညာ အရာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ ရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ ႀကီး ကစႏၵကူးေတာ ကုိလာၿပီး ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေတာ္မူပါတယ္။ လူ႔ျပည္ မွာ ဘုရားရွင္က ခ်စ္သားသာရိပုတၱရာ…ငါဘုရားသည္ တာဝတိ ံသာ နတ္ျပည္မွာအဘိဓမၼာတရားကုိ ေဟာခဲ့ ၿပီးၿပီ လုိ႔ေျပာေတာ္မူပါတယ္။ အက်ဥ္း ေခါင္းစဥ္ ေလာက္ပဲျပန္ေျပာ လုိက္တာပါ။

ဒါေပမဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာ ဉာဏ္ အင္မတန္ႀကီးတယ္ ဆုိေတာ့ က်လာတဲ့ မုိးစက္ မုိးေပါက္ေတြကုိေရတြက္ႏုိင္တဲ့ သမာဓိအားႀကီး ဉာဏ္အားႀကီးတဲ့ မေထရ္ျမတ္ႀကီး ဆုိေတာ့ အက်ဥ္း မွ်နဲ႔ ပဲ နားလည္ သြားပါတယ္။ အရွင္သာရိပုတၱရာကလည္း တပည့္ရင္း ရဟန္း (၅၀၀)ကုိ (ဘုရားရွင္-တန္ခုိးျပတဲ့ဝါဆုိ လဲျပည့္မွာပဲ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ တန္ခုိးကုိ ၾကည့္ညဳိၿပီး ရဟန္းျပဳခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးေကာင္းသား ၅၀၀ ရဟန္းျဖစ္စ ရဟန္းေတြပါ-ကႆပ ဘုရားရွင္လက္ထက္ က လင္းႏုိ႔သား-၅၀၀ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္) ျမတ္စြာဘုရားေဟာ ၾကားေတာ္မူအပ္ေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကုိ မက်ဥ္းမက်ယ္ ျပန္ေဟာ ပါတယ္။ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ သည္ နည္းသုံးနည္းနဲ႔ လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္မွာ တျပဳိင္နက္ေပၚထြန္းခဲ့ တယ္လုိ႔ အာရုံျပဳထားေပးပါ ကေလးတုိ႔ေရ..။ ၁။တာဝတိ ံနတ္ျပည္မွာ အက်ယ္ဆုံးနည္း(ဝိတၳာရနယ- အက်ယ္နည္း)
၂။လူ႔ျပည္မွာ အက်ဥ္းဆုံးနည္း (သေခၤပနယ-အက်ဥ္းဆုံးနည္း)

၃။လူ႔ျပည္မွာ မက်ဥ္းမက်ယ္ နည္း(နာတိ ဝိတၳာရ- ေနတိသေခၤပနယ နည္း) တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ရက္ေတြ တြက္ၾကည့္ရင္ ေတာ့ …

၁။ ဓမၼသဂၤၤ ဏီက်မ္း---၁၂ ရက္

၂။ ဝိဘင္းက်မ္း---၁၂ ရက္

၃။ ဓာတုကထာ-က်မ္း---၆ ရက္

၄။ ပုဂၢလပညတက်မ္း---၇ ရက္

၅။ ကထာဝတၳဳက်မ္း--၈ ရက္

၆။ ယမုိက္က်မ္း---၂၀ ရက္

၇။ ပ႒ာန္းက်မ္း---၂၅ ရက္ ေဟာၾကားရပါတယ္။
တရားေတာ္ အဆုံးမွာ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ သႏၱဳႆိတ နတ္သား ဟာ ေသာတာပန္ တည္ခဲ့ပါတယ္။ စၾကာဝဠာ တုိက္တစ္ေသာင္း အေပါင္း မွ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ တရားနယူၾကတဲ့ နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္း ကုေဋ-၈ေသာင္းတိတိ္ ကၽြတ္တန္းဝင္ခဲ့ ပါတယ္။ လူ႔ျပည္မွာနာယူရတဲ့ က ရဟန္း ၅၀၀ ကေတာ့ ရဟႏၱာ အျဖစ္သုိ႔ေရာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္း ၊ တၿပဳိင္တည္း ျဖစ္ခဲ့တာပါေနာ္။
ရက္ေပါင္း ၉၀ ျပည့္လုိ႔ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန ့ ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္ သည္ နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္းတန္း ၊ ေငြေစာင္းတန္း ၊ပတၱျမားေစာင္းတန္း မ်ားျဖင့္ စီခ်ယ္ အပ္ေသာ ရတနာ ေစာင္းတန္းျဖင့္ လူ႔ူျပည္ျဖစ္တဲ့ သကၤႆနဂိုရ္ ျပည္သို ျပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြျမန္း ေတာ္မူခဲ့ပါေတာ့တယ္။ လူေကာ နတ္ပါ အခ်င္းခ်င္းျမင္ေနရ တာ ၾကည္ညဳိဘြယ္ ေကာင္းလြန္းလုိ႔ ဘုရားဆုမပန္ မိတဲ့လူ မရွိၾကပါဘူးတဲ့။

သည္ အဘိဓမၼာေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပံုုေလး ကုိ တိတိက်က် ပုံေဖာ္ မွန္းဆရင္း မနက္ျဖန္မွာ က်ေရာက္မဲ့ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔မွာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ဂုဏ္ေတာ္ အနႏၱ ကုိ ရုိေသေလးျမတ္စြာ ညြတ္ႏူး ပူေဇာ္္ၾကရေအာင္ေနာ္။ ေက်းဇူးရွိသူမ်ားကုိလည္း အေကာင္းဆုံး ဓမၼ ျဖင့္ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကဳိးစားၾက မယ္လုိ႔ သေဘာေပါက္ ခံယူလုိက္ပါလုိ႔ ေမေမ က ဓမၼလက္ေဆာင္ ေပးပုိ႔လုိက္ပါတယ္ ခ်စ္ေသာကေလးတုိ႔ေရ…။
က်မ္းကုိး

၁။ အဘိဓမၼာ နွင့္ ဝိပႆနာ၊ ေဒါက္တာ ဉာဏိႆရ ( ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္)
၂။ အဘိဓမၼာ ပထမဆင့္ မွတ္စု ၊ သဓမၼေဇာတိကဓဇ ဆရာမေဒၚခင္လွတင္
၃။ သဒၶမၼေဇာတိကဓဇ ဆရာမေဒၚခင္လွတင္ ၏ ပ႒ာန္းက်င့္စဥ္သင္တန္း၊ တိတ္ေခြ အမွတ္ ၁၊ ၂ (http://www.dhammadownload.com/)
(စာတမ္းမ်ား ရွာေဖြ ေပးပုိ႔ပါေသာ ဘုန္းဘုန္းဦးေလာကနာထ-http://www.lknt.org/ ႏွင့္ မဂၤလာသတင္းစဥ္ http://mawluu.blogspot.com/ ဘေလာ့ ကုိ အထူး ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္းမွတ္တမ္းတင္ေဖၚျပအပ္ပါသည္။)

Thursday, October 1, 2009

ဇာတိမလာေရးႏွင့္ နိဗၺာန္ အျမင္-၆(ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္)

တဏွာ အေၾကာင္း
-----------------------
တဏွာ ရဲ႔ သေဘာတရားကုိ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးတုိ႔ ဘာသာျပန္ေပးၾကတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြ စုေပါင္းၿပီးေတာ့ ျမန္မာ လုိဘာသာျပန္ၾကတယ္။ ဘာသာျပန္ စာေပ ေတြရွိတယ္ေနာ္။
ပိဋ ကတ္ ဘာသာျပန္စာေပေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီမွာ တဏွာ ကုိ အနက္ အဓိ ပၸါယ္ ျပန္ေပးထားတာ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီ အထဲ က အမ်ားဆုံး သုံးတဲ့ စကားလုံး ႏွစ္ခု ကုိ သြားေတြ႔ ရတယ္။
(အာရုံ ၌ ကပ္ၿငိိျခင္း..တဲ့) ဒါလည္းတဏွာ တဲ့၊ ေလာဘလုိ႔ လည္း သုံးတယ္ေနာ္။ ေနာက္
(အာရုံ ကုိ ခ်ုဳပ္စပ္ျခင္း…..တဲ့။) အဲဒါကုိလည္း တဏွာ တဲ့။ ႏွစ္ခုေနာ္။ အာရုံ၌ ကပ္ၿငိျခင္း နဲ႔ အာရုံ ကုိ ခ်ဳပ္စပ္ျခင္း ေနာ္။ ေနာက္အာရုံဆုိတာ ဘယ္လုိဟာလဲ လုိ႔တစ္ခါၾကည့္ရေအာင္၊ ဒါအေရးႀကီးတယ္ေနာ္။ အာရုံဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ သ႑န္ မွာ ဘယ္လုိေပၚသလဲ ။
ဘယ္လုိသိလဲဆုိတာ ကုိ သိဘုိ႔လုိအပ္တယ္ ေနာ္။
အာရုံ= ဒြါရ ေျခာက္ပါး ရွိတယ္ေနာ္။မ်က္စိအတြက္ အဆင္းအာရုံ ၊နားအတြက္ အသံ၊ ႏွာေခါင္း အတြက္ အနံ႔၊ လွ်ာ အတြက္ အရသာ ၊ကုိယ္ အတြက္ အေတြ႔ အထိ ၊ေအးတာ ပူတာ ၾကမ္းတာ၊ႏုတာေတြေနာ္။ စိတ္အတြက္ေတာ့ ဓမၼာရုံလုိ႔ေခၚတယ္။ ၆ ခုရွိတယ္ေနာ္။ ဒီ ၆ ခုကုိ ပုံေလးဆြဲျပ မွ နားလည္ လြယ္မယ္ေနာ္ ။


မ်က္စိ ၊နား ၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကုိယ္ ႏွင့္ စိတ္မွီ တာ ကႏွလုံးအိမ္ မွာ မွီတာ ၊ဆက္သြယ္ထားတာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဆင္းတုိက္ရင္ စိတ္ ေစတသိတ္ေတြ လာ ေပါင္းတာေနာ္ ၊ၿပီးရင္ ကာလမျခားျပန္ ၿပီး ပုံရိပ္ေပၚတယ္။ အသံလည္းဒီအတုိင္းပဲေနာ္။

စိတ္ေစတသိတ္ေတြေပါင္းခြင့္ရၿပီးရင္ ထပ္ပုံေပၚတယ္။ အနံ႔လည္းဒီအတုိင္းပဲမွတ္၊ အရသာလည္းဒီ အတုိင္းပဲမွတ္ပါ။ ကုိယ္မွာလည္းဒီ အတုိင္းပဲေနာ္။ အာရုံေတြဟာျဖင့္ ေရွ႔က ငါးဒြါရတုိက္တဲ့အခ်ိန္ ၊စိတ္နဲ႔ ေစတသိတ္ သြားေပါင္းတာနဲ႔ တစ္ၿပဳိင္နက္ သိလုိက္တယ္။ ဒီလုိသိၿပီးရင္ မေနာတံခါးမွာ သြားပြင့္တယ္။ ႀကံသိစိတ္လုိ႔ေခၚတယ္ ကာလမျခား ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။