ဓမၼာရုံအေၾကာင္း
မေနာတံခါးမွာ ဓမၼာရုံဆုိတာကုိ သိဘုိ႔ အေရးႀကီး ပါေသးတယ္။ သူက အဓိကေနာ္။ ဓမၼာရုံဆုိတာသည္ ပါဠိစကား က ဓမၼ + အာရုံ (သေဘာမွ် ျဖစ္တဲ့အာရုံ) ကုိင္လုိ႔ မရဘူး။ ႏူးညံ့တဲ့အာရုံ ၊ နားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ ဓမၼာရုံ ထဲ မွာ စာေပ အရ ရုပ္၊နာမ္ ပညတ္ နိဗၺာန္ အထိ ပါတယ္။
စိတ္ရဲ႔က်က္စားရာ အာရုံ နိဗၺာန္ပါ ထည့္ထားေသးတယ္။
(ဒါေၾကာင့္သိရမွာ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳၾကတဲ့အခါ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အိပ္ေပ်ာ္တာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္သကဲ့ သုိ႔လည္းမဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ မသိတာ လည္းမဟုတ္ဘူး။ သိေနရမယ္ေနာ္။ စိတ္ရဲ႔က်က္စားရာအာရုံ ျဖစ္ေနတာကုိး။)
ဓမၼာရုံကုိ အရပ္စကား နဲ႔ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ နားလည္လြယ္ေအာင္ေျပာမယ္ ဆုိရင္ (နိဗၺာန္ ကုိ ခဏဖယ္ထားဦး) မ်က္စိနဲ႔ မၾကည့္ဘဲေပၚေနတဲ့ ပုံသ႑န္ မွန္သမွ် ဓမၼာရုံထဲ ကုိ ထည့္လုိက္ပါ။
ဥပမာ===ခုထုိင္ေနရင္းနဲ႔လည္း ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေတြးလုိ႔ရတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ သည္ကုိ ဘာနဲ႔လာလဲ။ ဘယ္ကားစီးၿပီး ဘယ္လုိလာသလဲေမးလုိက္ တယ္ဆုိပါေတာ့။ ဒီေတာ့ေမးလုိက္ရင္ ပုံေပၚမလာဘူးလား၊ (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား။) ဒီ မနက္ဘာဟင္းနဲ႔ စားခဲ့လဲဆုိရင္ေရာ ၊ (ေပၚလာပါတယ္ ဘုရား။) မ်က္စိ နဲ႔ျမင္တာ ဟုတ္ရဲ႔လား ။ (မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား။) စိတ္ကညြတ္ လုိက္တာ နားလည္ ၿပီလား။ စိတ္ရဲ႔ က်က္စားရာ အာရုံ ဓမၼာရုံဆုိတာ အဲဒါပဲ။ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။
ဘုရားေဟာနဲ႔ျပန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဓမၼပဒ မွာပါတာ၊ ဒူရဂၤမံ ဧကစာရံ စတဲ့ ပါဠိ ရွိတယ္။ အဓိပၸါယ္ က အင္မတန္ေဝးတဲ့အရပ္ က အာရုံကုိလည္းပဲ ဆြဲယူ က်က္စားႏုိင္တယ္တဲ့။ အာရုံဆုိတာ ဒီမွာ က်ေတာ့ အရိပ္ကေလးေနာ္။ပုံရိပ္ေလး မဟုတ္လား။ ၿပီးရင္ စိတ္ဟာ အေကာင္အထည္ မရွိဘူးတဲ့။ စိတ္က တစ္ခါေပၚရင္ တစ္စိတ္ပဲေပၚတယ္တဲ့။ မွီတာသည္ ႏွလုံးအိမ္ ထဲမွာမွီထားတာတဲ့။ အဲဒီ စိတ္ကုိ ဆုံးမႏုိင္ရင္ ေသျခင္းတရားကလြတ္တယ္။ ဇာတိမလာဘူးတဲ့။
ဒီေတာ့အဓိက အာရုံေတြ ဘယ္မွာ သြားစုလဲဆုိရင္ မေနာမွာ သြားစုတယ္ေပါ့။ မေနာ တံခါးမွာ သြားစုတာ ျမင္ဘူးတာ၊ၾကားဘူးတာ၊ စားဘူးတာ၊ နံဘူးတာ၊ ထိဘူးတာ အစုံေပါ့ေနာ္။ က်မ္းအရျပန္ၾကည့္ရင္လဲ ေရွးက ငါးဒြါရတုိက္ၿပီး လုိ႔ရွိရင္ အသိေပၚၿပီး ကာလမျခား မေနာမွာ ေပၚ ပါတယ္တဲ့။ ကာလမျခားဆုိတာ တုိက္ရုိက္ေပၚတာ ကုိေျပာတာ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရွ႔က ငါးခု ကုိ စာရင္းထဲ မထည့္ေတာ့ဘူး။ မေနာ မွာ ေပၚတာကုိပဲယူရလိမ့္မယ္။
***************************************************************************
အနႏၱရ ပစၥည္း ကာလမျခား
ကာလမျခားဆုိတဲ့စကားကုိလည္း နားလည္ေအာင္ ယူပါအုံးေနာ္။ ဥပမာ နဲ႔ဆုိ ပုိသေဘာေပါက္ ပါလိမ့္မယ္။ ဟုတ္မဟုတ္စဥ္းစား။ ဘုရားေဟာ အတုိင္း ပ႒ာန္းက်မ္းအရ ကာလ မျခားဆုိတာ အနႏၱရပစၥည္းေျပာတာေနာ္။ သတၱဝါေတြကုိ အရင္ေျပာမယ္။
ဥပမာ=== ခုိ-ဆုိပါေတာ့၊ၾကားလုိက္တယ္ေနာ္။ အသံကုိ ရႈမယ္သာ ႀကံတယ္။ ခုိပုံက ေပၚမေနဘူးလား။ (ေပၚပါတယ္ဘုရား..) ။ကာလမျခားသြားေပၚတာ မဟုတ္လား။ (မွန္ပါတယ္ဘုရား…)။ အေမလုိ႔ေျပာလုိက္မယ္။ အေမဆုိတဲ့စကား မဆုံးေသးဘူး ၊ပုံေပၚမေနဘူးလား၊ (ေပၚေနပါတယ္ ဘုရား…)။
ကာလမျခားဆုိေတာ့ အဲဒါကုိ ေျပာတာေနာ္။ နားလည္တယ္ေနာ္။ ဒီလုိပဲ အသက္ရႈလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ကုိယ္ မွာ သိတာ သိတယ္။ ရွဴ လုိက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ မ်က္ႏွာ ကုိယ္ အမူ အရာ ကပ္ပါမေနဘူးလား။(ေပၚပါတယ္ဘုရား..)။ တန္းေပၚတာေနာ္။ အဲဒီေပၚတဲ့ အာရုံသည္ စိတ္က်က္စားရာ အာရုံပဲ။ နားလည္ၿပီလား။ (လည္ပါၿပီဘုရား…)။
အဲဒီ အာရုံကုိ ကပ္ၿငိေနတယ္ဆုိရင္ တဏွာ၊ အဲဒီ အာရုံကုိ ဆက္ရင္လည္း တဏွာ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။ ငါးဒြါရမွာ အာရုံသိၿပီး ကာလမျခား မေနာတံခါးမွာ အာရုံသိျဖစ္ပုံ ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေပးတဲ့ ဥပမာ က ေနပူခ်ိန္မွာ အရြက္က်ေနတဲ့ သစ္ပင္ တစ္ပင္က သစ္ကိုင္းေပၚ ငွက္တစ္ေကာင္ နားလုိက္တယ္ ဆုိပါစုိ႔။ သစ္ကုိင္းလႈပ္သြားခ်ိန္ ေျမျပင္မွာ အရိပ္က ထင္ေနၿပီတဲ့။ အဲဒီ ဥပမာ အတုိင္းမွတ္ပါ။
************************************************************************
တဏွာ လာပုံ
ေပၚလာတဲ့ အာရုံကုိ ဆက္ရန္ အတြက္ ဒီ က တဏွာ လာဘုိ႔ အေရး၊ထုိထုိ ပုံသ႑န္ အရိပ္ေတြကုိ ပထမ အတုံး အခဲ အထည္လုိ႔ ထင္မွတ္ ရေသးတယ္တဲ့။ အထင္မွားရေသးတယ္။ ဒီလုိ အထင္မွား ေတာ့မွ ငါ-ငါ့ အိမ္ ဒီလုိထင္တာ။ သေဘာေပါက္ရဲ႔ လား။
ေပၚတဲ့ အာရုံ အရိပ္ကုိ အေကာင္ထင္ေသးတာ။ ဒီလုိ အေကာင္ထင္ ေတာ့မွ ဒါဟာ ငါ့အိမ္၊ ငါ့ သားသမီး လုိ႔ သတ္မွတ္တာ။သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။ အဲဒီ ၂-ခုကုိ ဘုရားရွင္က ဘယ္လုိ အမိန္႔ ရွိလဲဆုိရင္ အစုိင္အခဲ၊ အတုံးအခဲ လုိ႔ထင္မွတ္တယ္ ဆုိရင္ သကၠာယဒိ႒ိ လုိ႔ေခၚတယ္။
အာရုံသိသေဘာ ေလးကုိ အေကာင္အထည္ လုိ႔ထင္တာ နဲ႔ သကၠာယဒိိ႒ိ လုိ႔ေခၚတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါေနာ္။ အာရုံသိဆုိတာ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေနာက္ေတာ့ရွင္းျပပါမယ္။ တစ္ခါေပၚတာကုိ အေကာင္အထည္လုိ႔ထင္တာနဲ႔ တစ္ၿပဳိင္နက္ နယ္ နမိတ္ဆုိတာ ေပၚလာေတာ့ ငါ၊ငါ့အိမ္လုိ႔ ထင္မွတ္တာ ဒိ႒ိ၊ နယ္ နိမိတ္ျခားလုိက္တယ္ဆုိရင္ ဒိ႒ိေပၚတာပဲ။
ဒီေတာ့မွ တဏွာ က ဒီအာရုံကုိ ကပ္ထားၿပီး ဆက္မယ္တဲ့။ ငါ့အိမ္အတြက္၊ ငါပုိင္တဲ့အိမ္အတြက္ ဘာလုပ္အုံးမယ္လုိ႔ဆက္တာ။ ဒီလုိဆက္ၿပီးေတာ့မွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ခ်လုိက္ တယ္။ ဥပါဒါန္ ကုိ ကူးေတာ့တာေနာ္။ ဒါဟာ ငါ့အိမ္ႀကီးပဲ ၊ငါ့အိမ္အတြက္ ဥပါဒါန္ကုိ ကူးလုိက္ၿပီ။ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ရင္ ႏွလုံးအိမ္က အရွိန္ထြက္လာၿပီ ၊နားလည္ၿပီေနာ္။
အင္မတန္ သိမ္ေမြ႔တယ္ေနာ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႔ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးက အင္မတန္ျမင္ႏုိင္ခဲတဲ့ တရားကုိျမင္ခဲ့တယ္။ တဏွာ ဆုိတာ သည္ အေကာင္အထည္ ရွာလုိ႔မရဘူးေနာ္။
အျမင္မွား အထင္မွားနယ္ ပယ္ က ဒီေတာ့ေပၚတဲ့ အာရုံကုိ အေကာင္အထည္ ထင္လုိက္ကာမွ တဏွာ ကဝင္လာတာ။ အာရုံကုိ ဆက္လုိ႔ရတာ။ ေပၚတဲ့ အာရုံကုိ အမွန္အတုိင္း သိလုိ႔ရွိရင္ တဏွာ ဟာ လာလုိ႔မရဘူး ။နားလည္တယ္ေနာ္။
မေနာတံခါးမွာ ဓမၼာရုံဆုိတာကုိ သိဘုိ႔ အေရးႀကီး ပါေသးတယ္။ သူက အဓိကေနာ္။ ဓမၼာရုံဆုိတာသည္ ပါဠိစကား က ဓမၼ + အာရုံ (သေဘာမွ် ျဖစ္တဲ့အာရုံ) ကုိင္လုိ႔ မရဘူး။ ႏူးညံ့တဲ့အာရုံ ၊ နားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ ဓမၼာရုံ ထဲ မွာ စာေပ အရ ရုပ္၊နာမ္ ပညတ္ နိဗၺာန္ အထိ ပါတယ္။
စိတ္ရဲ႔က်က္စားရာ အာရုံ နိဗၺာန္ပါ ထည့္ထားေသးတယ္။
(ဒါေၾကာင့္သိရမွာ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳၾကတဲ့အခါ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အိပ္ေပ်ာ္တာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္သကဲ့ သုိ႔လည္းမဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ မသိတာ လည္းမဟုတ္ဘူး။ သိေနရမယ္ေနာ္။ စိတ္ရဲ႔က်က္စားရာအာရုံ ျဖစ္ေနတာကုိး။)
ဓမၼာရုံကုိ အရပ္စကား နဲ႔ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ နားလည္လြယ္ေအာင္ေျပာမယ္ ဆုိရင္ (နိဗၺာန္ ကုိ ခဏဖယ္ထားဦး) မ်က္စိနဲ႔ မၾကည့္ဘဲေပၚေနတဲ့ ပုံသ႑န္ မွန္သမွ် ဓမၼာရုံထဲ ကုိ ထည့္လုိက္ပါ။
ဥပမာ===ခုထုိင္ေနရင္းနဲ႔လည္း ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေတြးလုိ႔ရတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ သည္ကုိ ဘာနဲ႔လာလဲ။ ဘယ္ကားစီးၿပီး ဘယ္လုိလာသလဲေမးလုိက္ တယ္ဆုိပါေတာ့။ ဒီေတာ့ေမးလုိက္ရင္ ပုံေပၚမလာဘူးလား၊ (ေပၚလာပါတယ္ဘုရား။) ဒီ မနက္ဘာဟင္းနဲ႔ စားခဲ့လဲဆုိရင္ေရာ ၊ (ေပၚလာပါတယ္ ဘုရား။) မ်က္စိ နဲ႔ျမင္တာ ဟုတ္ရဲ႔လား ။ (မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား။) စိတ္ကညြတ္ လုိက္တာ နားလည္ ၿပီလား။ စိတ္ရဲ႔ က်က္စားရာ အာရုံ ဓမၼာရုံဆုိတာ အဲဒါပဲ။ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။
ဘုရားေဟာနဲ႔ျပန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဓမၼပဒ မွာပါတာ၊ ဒူရဂၤမံ ဧကစာရံ စတဲ့ ပါဠိ ရွိတယ္။ အဓိပၸါယ္ က အင္မတန္ေဝးတဲ့အရပ္ က အာရုံကုိလည္းပဲ ဆြဲယူ က်က္စားႏုိင္တယ္တဲ့။ အာရုံဆုိတာ ဒီမွာ က်ေတာ့ အရိပ္ကေလးေနာ္။ပုံရိပ္ေလး မဟုတ္လား။ ၿပီးရင္ စိတ္ဟာ အေကာင္အထည္ မရွိဘူးတဲ့။ စိတ္က တစ္ခါေပၚရင္ တစ္စိတ္ပဲေပၚတယ္တဲ့။ မွီတာသည္ ႏွလုံးအိမ္ ထဲမွာမွီထားတာတဲ့။ အဲဒီ စိတ္ကုိ ဆုံးမႏုိင္ရင္ ေသျခင္းတရားကလြတ္တယ္။ ဇာတိမလာဘူးတဲ့။
ဒီေတာ့အဓိက အာရုံေတြ ဘယ္မွာ သြားစုလဲဆုိရင္ မေနာမွာ သြားစုတယ္ေပါ့။ မေနာ တံခါးမွာ သြားစုတာ ျမင္ဘူးတာ၊ၾကားဘူးတာ၊ စားဘူးတာ၊ နံဘူးတာ၊ ထိဘူးတာ အစုံေပါ့ေနာ္။ က်မ္းအရျပန္ၾကည့္ရင္လဲ ေရွးက ငါးဒြါရတုိက္ၿပီး လုိ႔ရွိရင္ အသိေပၚၿပီး ကာလမျခား မေနာမွာ ေပၚ ပါတယ္တဲ့။ ကာလမျခားဆုိတာ တုိက္ရုိက္ေပၚတာ ကုိေျပာတာ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရွ႔က ငါးခု ကုိ စာရင္းထဲ မထည့္ေတာ့ဘူး။ မေနာ မွာ ေပၚတာကုိပဲယူရလိမ့္မယ္။
***************************************************************************
အနႏၱရ ပစၥည္း ကာလမျခား
ကာလမျခားဆုိတဲ့စကားကုိလည္း နားလည္ေအာင္ ယူပါအုံးေနာ္။ ဥပမာ နဲ႔ဆုိ ပုိသေဘာေပါက္ ပါလိမ့္မယ္။ ဟုတ္မဟုတ္စဥ္းစား။ ဘုရားေဟာ အတုိင္း ပ႒ာန္းက်မ္းအရ ကာလ မျခားဆုိတာ အနႏၱရပစၥည္းေျပာတာေနာ္။ သတၱဝါေတြကုိ အရင္ေျပာမယ္။
ဥပမာ=== ခုိ-ဆုိပါေတာ့၊ၾကားလုိက္တယ္ေနာ္။ အသံကုိ ရႈမယ္သာ ႀကံတယ္။ ခုိပုံက ေပၚမေနဘူးလား။ (ေပၚပါတယ္ဘုရား..) ။ကာလမျခားသြားေပၚတာ မဟုတ္လား။ (မွန္ပါတယ္ဘုရား…)။ အေမလုိ႔ေျပာလုိက္မယ္။ အေမဆုိတဲ့စကား မဆုံးေသးဘူး ၊ပုံေပၚမေနဘူးလား၊ (ေပၚေနပါတယ္ ဘုရား…)။
ကာလမျခားဆုိေတာ့ အဲဒါကုိ ေျပာတာေနာ္။ နားလည္တယ္ေနာ္။ ဒီလုိပဲ အသက္ရႈလုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ကုိယ္ မွာ သိတာ သိတယ္။ ရွဴ လုိက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ မ်က္ႏွာ ကုိယ္ အမူ အရာ ကပ္ပါမေနဘူးလား။(ေပၚပါတယ္ဘုရား..)။ တန္းေပၚတာေနာ္။ အဲဒီေပၚတဲ့ အာရုံသည္ စိတ္က်က္စားရာ အာရုံပဲ။ နားလည္ၿပီလား။ (လည္ပါၿပီဘုရား…)။
အဲဒီ အာရုံကုိ ကပ္ၿငိေနတယ္ဆုိရင္ တဏွာ၊ အဲဒီ အာရုံကုိ ဆက္ရင္လည္း တဏွာ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။ ငါးဒြါရမွာ အာရုံသိၿပီး ကာလမျခား မေနာတံခါးမွာ အာရုံသိျဖစ္ပုံ ကုိ ျမတ္စြာဘုရားေပးတဲ့ ဥပမာ က ေနပူခ်ိန္မွာ အရြက္က်ေနတဲ့ သစ္ပင္ တစ္ပင္က သစ္ကိုင္းေပၚ ငွက္တစ္ေကာင္ နားလုိက္တယ္ ဆုိပါစုိ႔။ သစ္ကုိင္းလႈပ္သြားခ်ိန္ ေျမျပင္မွာ အရိပ္က ထင္ေနၿပီတဲ့။ အဲဒီ ဥပမာ အတုိင္းမွတ္ပါ။
************************************************************************
တဏွာ လာပုံ
ေပၚလာတဲ့ အာရုံကုိ ဆက္ရန္ အတြက္ ဒီ က တဏွာ လာဘုိ႔ အေရး၊ထုိထုိ ပုံသ႑န္ အရိပ္ေတြကုိ ပထမ အတုံး အခဲ အထည္လုိ႔ ထင္မွတ္ ရေသးတယ္တဲ့။ အထင္မွားရေသးတယ္။ ဒီလုိ အထင္မွား ေတာ့မွ ငါ-ငါ့ အိမ္ ဒီလုိထင္တာ။ သေဘာေပါက္ရဲ႔ လား။
ေပၚတဲ့ အာရုံ အရိပ္ကုိ အေကာင္ထင္ေသးတာ။ ဒီလုိ အေကာင္ထင္ ေတာ့မွ ဒါဟာ ငါ့အိမ္၊ ငါ့ သားသမီး လုိ႔ သတ္မွတ္တာ။သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။ အဲဒီ ၂-ခုကုိ ဘုရားရွင္က ဘယ္လုိ အမိန္႔ ရွိလဲဆုိရင္ အစုိင္အခဲ၊ အတုံးအခဲ လုိ႔ထင္မွတ္တယ္ ဆုိရင္ သကၠာယဒိ႒ိ လုိ႔ေခၚတယ္။
အာရုံသိသေဘာ ေလးကုိ အေကာင္အထည္ လုိ႔ထင္တာ နဲ႔ သကၠာယဒိိ႒ိ လုိ႔ေခၚတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါေနာ္။ အာရုံသိဆုိတာ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေနာက္ေတာ့ရွင္းျပပါမယ္။ တစ္ခါေပၚတာကုိ အေကာင္အထည္လုိ႔ထင္တာနဲ႔ တစ္ၿပဳိင္နက္ နယ္ နမိတ္ဆုိတာ ေပၚလာေတာ့ ငါ၊ငါ့အိမ္လုိ႔ ထင္မွတ္တာ ဒိ႒ိ၊ နယ္ နိမိတ္ျခားလုိက္တယ္ဆုိရင္ ဒိ႒ိေပၚတာပဲ။
ဒီေတာ့မွ တဏွာ က ဒီအာရုံကုိ ကပ္ထားၿပီး ဆက္မယ္တဲ့။ ငါ့အိမ္အတြက္၊ ငါပုိင္တဲ့အိမ္အတြက္ ဘာလုပ္အုံးမယ္လုိ႔ဆက္တာ။ ဒီလုိဆက္ၿပီးေတာ့မွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ခ်လုိက္ တယ္။ ဥပါဒါန္ ကုိ ကူးေတာ့တာေနာ္။ ဒါဟာ ငါ့အိမ္ႀကီးပဲ ၊ငါ့အိမ္အတြက္ ဥပါဒါန္ကုိ ကူးလုိက္ၿပီ။ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ရင္ ႏွလုံးအိမ္က အရွိန္ထြက္လာၿပီ ၊နားလည္ၿပီေနာ္။
အင္မတန္ သိမ္ေမြ႔တယ္ေနာ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႔ ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးက အင္မတန္ျမင္ႏုိင္ခဲတဲ့ တရားကုိျမင္ခဲ့တယ္။ တဏွာ ဆုိတာ သည္ အေကာင္အထည္ ရွာလုိ႔မရဘူးေနာ္။
အျမင္မွား အထင္မွားနယ္ ပယ္ က ဒီေတာ့ေပၚတဲ့ အာရုံကုိ အေကာင္အထည္ ထင္လုိက္ကာမွ တဏွာ ကဝင္လာတာ။ အာရုံကုိ ဆက္လုိ႔ရတာ။ ေပၚတဲ့ အာရုံကုိ အမွန္အတုိင္း သိလုိ႔ရွိရင္ တဏွာ ဟာ လာလုိ႔မရဘူး ။နားလည္တယ္ေနာ္။
0 မွတ္ခ်က္ေရးရန္:
Post a Comment