ခ်စ္လွစြာေသာ သမီးေလးေရ…
လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္ေလာက္ က အေဝးကုိ ထြက္ခြာသြားမဲ့ မိခင္တစ္ဦးကုိ ေရနဲငါး-ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့ အၾကည့္မ်ားစြာ ကေခ်ာက္ျခားေစခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ဒါေတြကုိ ႀကဳိးစား လႊဲဖယ္ရင္း၊ အားတင္း ထြက္ခြာခဲ့ရတဲ့ ေမေမ ဟာ နာက်င္မႈေတြ အျပည့္နဲ႔ပါ သမီးေရ..။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္-ေမေမ ဟာျမန္မာျပည္ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ I love you Mommy လုိ႔ ပါတဲ့စာတန္းကုိ အေသအခ်ာ ျမင္သာေအာင္ လွပစြာ ထုပ္ပုိိးထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ပန္းေရာင္ေလးကုိ ကုိင္ၿပီး ႀကဳိဆုိခဲ့ တဲ့ သမီးေလးဟာ မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈ အျပည့္အဝရွိလွစြာ ခ်မ္းေျမ႔ ရႊင္လန္းေနပါေရာလား။ တစ္ခ်ဳိ႔ သစ္ပင္ေတြ အတြက္ အရိပ္ ဆုိတာ ပ်ဳိးခင္းသစ္ ျဖစ္တည္ဘုိ႔လုိအပ္ေပ မဲ့ ႀကီးထြားရွင္သန္ခ်ိန္ က်ေတာ့ ေလာင္းရိပ္ ျဖစ္တတ္ေပသည္ပဲ။
သမီးေလး စုျမတ္ရတနာ ဟာ ေမေမ့အတြက္ ကံေကာင္းျခင္းေတြယူေဆာင္လာတဲ့ ဆုလာဘ္ရတနာ တစ္ပါးလုိ႔လည္း ေမေမ က တင္စား၊ထင္စားဝံ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေမေမ ကမ်ားစြာ သင္ၾကားစရာမလုိပါပဲ အလုိအေလ်ာက္ လိမၼာၿပီးသားျဖစ္ေနတာကုိး။ ေမတၱာ ၊ကရုဏာ ၊ ေစတနာ ၊ သဒၶါ တရား ဆုိတာ သမီး ရဲ႔ ပင္ကုိယ္ ဥစၥာ ရတနာ လုိ ေမြးရာပါ ျဖစ္ေနတာ ေမေမ က ျပန္ ၿပီးေလးစားရပါေသးတယ္ သမီးေလးေရ..။
(ကၽြန္မ ေမာင့္ကုိ မရရတဲ့ နည္းနဲ႔ ေသြးေဆာင္ ဖ်ားေယာင္းေတာ့မယ္ ေမာင္)ဆုိတဲ့ စကားလုံးေလး၊နဲ႔ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းတဲ့ ၊ဆြဲေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့ စာေရးဆရာမ ရဲ႔ ဝတၳဳေတြ ဟာ ေမေမ တုိ႔ တကၠသုိလ္ တက္တုံးက ေခတ္စားခဲ့၊လႊမ္းမုိးခဲ့သေပါ့ ။ ေမေမ ကဖတ္ေတာ့ဖတ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ေမေမ ကသမီးေလးကုိရရွိ ပုိင္ဆုိင္ ခဲ့တဲ့ အခ်ိ္န္မွာေတာ့ အဲဒီ စကားလုံး ႀကီး ေတြကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အေဝးကုိ တြန္းဖယ္ ပစ္ခ်င္ေနခဲ့ မိတယ္။ သမီး ေလး ကို အဲလုိ မရဲရင့္ေစခ်င္ဘူး။ မပြင့္လင္းေစခ်င္ဘူး၊ မေဖာ္ထုတ္ေစခ်င္တာ အမွန္ပါ။ ေမေမတုိ႔ ဗုဒၶ ေခတ္ က မိန္းမသားေတြ ထဲမွာ မိန္းမ က စခဲ့ပါတယ္ဆုိတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြရွိတာ… အထင္ ကရဆုိရင္ ေမေမမွတ္မိေနခဲ့တာ..။
ယေသာ္ဓရာအေလာင္း သုမိတၱာ နဲ႔ ဘဒၵါ ကု႑လ ေကသာ ေပါ ့။ သုမိတၱာ ကေတာ့ ဒီပကၤရာ ဘုရား ေရွ႔ေမွာက္မွာ သိရွိၾကားနာခဲ့ ရတဲ့ ေလးသေခ်ၤ ကမၻာ တစ္သိန္း ကာလၾကာေအာင္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမဲ့ ပါရမီေတာ္ ခရီး မွာ အဓိ ကက်တဲ့ ဇာတ္ေဆာင္ အျဖစ္ ပါဝင္ကျပခြင့္ ကုိ အနစ္နာ ခံ တဲ့ ေ မတၱာတရား နဲ႔ ေတာင္းဆုိလုိက္တာပါ။ပါလာတဲ့ ၾကာပန္းရွစ္ခုိင္ ကုိ တကယ့္ဘုရားရွင္ကုိ ကုိယ္တုိ္င္ ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းခြင့္ရေနတာေတာင္ သူ ကသုံးခုိင္သာယူခဲ့ လွဴခဲ့တယ္။သုေမဓာ အရွင္ရေသ့ကုိ ၾကာငါးခုိင္ေပးလွဴ ၿပီးျပတ္သားရဲရင့္ခဲ့တာပဲ။ တကယ္ လည္း ထုိက္တန္ ခဲ့ ။လွပခဲ့ အဓိကက်ခဲ့ ပါတယ္။
ေမေမ ေၾကာက္တာ ဘဒၵါ ကု႑လ ေကသာလုိေလ..သူကလည္း လြတ္လပ္ ပြင့္လင္း တဲ့ ရဲရင္ျပတ္သား တဲ့ အခ်စ္ ရွိလုိ႔ေနခဲ့တယ္။ သူကေတာ့ တဏွာ ေျမြ ကုိက္ ခဲ့တာ ကုိး။ ဘုံနန္းျပသာဒ္ အေပၚထပ္ကေန ခုိးသားႀကီးကုိ စြဲလမ္္းေတာ့တာ ပဲသမီးေရ..။ရူပတဏွာ ေနာ္ သမီး ဘယ္ေလာက္ဆုိးသလဲ။ ငါ့မွာဆင္းရဲမယ္၊ အရွက္ကြဲလိမ့္မယ္။ မေတာ္ဘူး ေတာ္တယ္ ဘာမွ မသိဘူး။ အဝိဇၨာ အေမွာင္က ဖုံးထားလုိ႔ ၊ပိတ္ထားလုိ႔ တဏွာ ကစြဲလမ္္းတယ္။ ေမေမတုိ႔ အမရပူရ က ေရဥဴး ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘဒၵ ႏၱပဏီတ ဆရာေတာ္ ဆုံးမ တာမွတ္ထားပါ သမီးေလးေရ..။
( မသိေလဆုိး၊ မုိက္အားကုိး၊
ဆင္းရဲမ်ဳိး မ်ားစြာ- သိတတ္လိမၼာ ၊
အရာရာ ၊ခ်မ္းသာေအးျမမွာ။
ေကာင္းႏုိးႏုိး ႏွင့္ က်ဳိးေၾကာင္းမျမင္ ၊
တဏွာ ပင္မ၊ ခက္လွသည္ပင္၊ ရစ္ဝဲ ရစ္ဝဲ ဆင္းရဲ ပယ္ခြင္
ထြက္ရာလမ္း၊ေမွ်ာ္မွန္း ႀကံဆင္ျခင္။)
မိဘေတြ က အသျပာ တစ္ေထာင္ေပးလုိ႔ ၾကံေဆာင္ေပးရရွာပါတယ္။ နဂုိ အေဖ၊ အေမ နဲ႔ေနတုံး ကေတာ့ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ ျပဳရမယ္မွန္းနားမလည္ဘူး။ သတၱဳက ခုိးသားႀကီးက်ေတာ့ ဝတၱရားေတြ ေက်ပြန္လုိက္တာ၊ တဏွာ အစြဲ အလမ္း ႀကီးေလေလ ရႈံးေလေလပါပဲ။ အခ်စ္မ်ားေလ ဆင္းရဲေလေလပါ ။
သူက ကုိယ္ခ်စ္ကုိ ရွာ မိသကုိး။ ဇာတ္လမ္ေလး က သမီးသိၿပီးသားပါ။ လူမုိက္ တုိ႔ ထုံးစံ အတုိင္း မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့ သူနဲ႔ အတူေနရတာ က်ဥ္းၾကပ္လာတယ္။ လက္ဝတ္လက္စားေတြယူ အေသသတ္ဘုိ႔ႀကံစည္ေတာ့တာပါပဲ။ ပရိယာယ္ နဲ႔ ၿမဳိ႔ျပင္ ေခၚ သြား သတ္ဘုိ႔ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ တဏွာ ကုိ လက္ခံမိတာနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡ မ်ဳိးစုံေတြ႔ရတာေလ..။ တကယ့္ အသက္ေဘး ႀကဳံလာေတာ့ သူ႔ကုိခ်စ္တဲ့တဏွာ ထက္ကုိယ့္ကုိကုိ ခ်စ္တဲ့ တဏွာ ကယုိင္လာ ေတာ့တာေပါ့။ မိန္းမတုိ႔မာယာ နဲ႔ လွည့္ပတ္ေျပာဆုိၿပီး ေခ်ာက္ထဲ တြန္းခ်လုိက္တာ သမီးေရ..။
မယ္ဘဒၵါ အျမင္မွန္လာတာ သူ႔တဏွာ ျပဳတ္သြားလုိ႔ပါ။ မဟုတ္ရင္သူ ကေသရမွာ။ မိဘ အိမ္ ျပန္ရမွာ ရွက္တဲ့ မယ္ဘဒၵါေလး က ပရိဗုိဇ္ ေက်ာင္းေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီ ကေန ပုစၦာ တစ္ေထာင္တတ္လာတာေပါ့။ ပညာကလည္းတတ္လာေတာ့ မာန ကခပ္ႀကီးႀကီးေပါ့သမီးရယ္။ ပညာ ၿပဳိင္ရင္းစိန္ေခၚရင္းေနာက္ဆုံး အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ ျမတ္ႀကီး နဲ႔ေတြ႔ ရပါေတာ့တယ္။ အရွင္ျမတ္ႀကီးရဲ႔ေမးခြန္းကုိ မေျဖႏုိင္တဲ့ ဘဒၵါေလးဟာ နည္းပညာခံယူဘုိ႔ ေနာက္ကုိ လုိက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘိကၡဳ နီ မမ်ားေက်ာင္းပုိ႔။ ကမၼ႒ာန္းေပး အလုပ္လုပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ရဟႏၱာမ ျဖစ္သြားရပါေတာ့တယ္။ ပညာ အရာ မွာ ထူးထူး ခၽြန္ ခၽြန္ နဲ႔အဘိဉာဥ္ မ်ားလည္းရသြားပါေတာ့တယ္။
( ဧတဒဂၢံ ဘိကၡေဝ မမသာဝိကာနံ ဘိကၡဴနီနံ ခိပၸါ ဘိညာနံ ယဒိဒံ ဘဒၵါ ကု႑လေကသာ ) လုိ႔ဆုိၿပီး ဘုရားရွင္ က ဧတဒဂ္ ဘြဲ႔ထူးေပးေတာ္ မူပါတယ္ သမီးေလးေရ..။ ဘဝ အဆက္ ဆက္ ကျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ ပါရမီ ပါေသာ္လည္း တဏွာ ပူးဝင္ၿပီး အသက္ေဘးထိ က်ေရာက္ ခဲ့ရတာ။ တဏွာ ေၾကာင့္အလြန္ ဆင္းရဲပုံ၊ တဏွာ ျဖတ္ေတာ့ခ်မ္းသာၿပီး စ်ာန္ အဘိဉာဥ္ တန္ခုိးႀကီးႀကီးက်ယ္ က်ယ္ ရတဲ့ ဘိကၡဳနီမ ၊ အာသေဝါကင္းတဲ့ ရဟႏၱာမ ျဖစ္သြားခဲ့ တာေတြ ကုိ သခၤန္းစာယူရင္း ေမေမတုိ႔ သူေတာ္ ေကာင္းတရားေတြ ႀကဳိးႀကဳိးးစားစားအားထုတ္ၾကဘုိ႔ေမေမ က ေမြးေန႔ မွာ စကားလက္ေဆာင္ ေပးခ်င္မိပါတယ္ သမီးေရ..။
အရင္ ႏွစ္ေတြက လုိေမြးေန႔လက္ေဆာင္ဟာ Pooh အရုပ္ မဟုတ္ေတာ့ တာ (၁၇) ဆိုုတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေရာက္ရွိေနခဲ့ လုိ႔ဆုိတာ-သမီးေလးရိပ္မိ မွာ ေပါ့ေနာ္။
(နဟိ သေဗၺသု ဌာေနသု-ပုရိေသာ ေဟာတိ ပ႑ိေတာ
ဣတၳီပိ ပ႑ိတာေဟာတိ- တတၳ တတၳ ဝိစကၡဏာ)
မိန္းမ ေတြ အ-တယ္ လုိ႔ဆုိေပမဲ့ တကယ္ အခ်က္က်ေတာ့ ပန္းတုိင္ က်ေတာ့သူက ပန္းခူးသြားတယ္ ဆုိတဲ့ ေတာေစာင့္နတ္က ဘဒၵါ ကုိ ခ်ီးက်ဴးတဲ့ ဂါထာေလးကုိ ေတာ့ ေမေမ က သတိတရ-ရြတ္ဆုိ ၿပီး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးလုိက္ပါတယ္ သမီးေရ..။ အရာရာ ဉာဏ္နဲ႔ ယွဥ္ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ပါေစ။
(အမရပူရ-ေရဥဴးေက်ာင္းဆရာေတာ္- ဘဒၵႏၱ ဣႆရာလကၤာရာဘိဝံသ ေရးသားေသာ ခိပဘိဉာဧတဒဂ္ရ ဘဒၵါကု႑လ ေကသာ ေထရီ ဝတၳဳ ကုိ မွီျငမ္းေရးသားပါသည္။)
"ပါရမီေတာ္ ဆယ္ပါး ဘုရားရွိခိုး"
ေယာဇိေနာ အေနကဇာတိယံ၊ သပုတၱဒါရ မဂၤဇီဝိတမၸိ။
ေဗာဓိေပမေတာ အလဂၢမာနေသာ၊ အဒါသိေယဝ အထၳိကႆ။
ဒါနပါရမီ တေတာပရံ အပူရိ၊ သီလပါရမာဒိကမၸိ။
တႆ မိဒိၶေယာ ပယာတ မဂၢတံ၊ တ ေမကဒီပကံ နေမ။
ေယာဇိေနာ= ငါးပါးမာရ္ညြန္႔၊ ရန္အဝွန္႔ကို၊ မရႊံံ႕မထိတ္၊ ျခေသၤ့စိတ္ျဖင့္၊ နင္းႏွိပ္ႀကိမ္ဖန္၊ ေအာင္ပြဲခံ၍၊ ေအာင္လံလႊင့္ထူ၊ အၾကင္ေအာင္ေတာ္မူ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊
အေနကဇာတိယံ= တစ္ႏွစ္သုံးေလး၊ ဂဏန္းေရး၍၊ ခ်င့္ေတြးမလြယ္၊ မ်ားက်ယ္လွစြာ၊ ဘဝါဘဝ၊ ေလးသေခၤ်ႏွင့္၊ ကမာၻတစ္သိန္း ကာလအတြင္း၌၊
ေဗာဓိေပမေတာ= ေဗာဓိဉာဏ္ႀကီး၊ ရြယ္တိုင္ၿပီးသည့္၊ ထြတ္ထီးပဒါန္၊ သဗၺညဳတ ေရႊဉာဏ္ကို ရရန္စိတ္ထား၊ လိုလား ေတာင့္တေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊
သပုတၱဒါရံ= ကိုယ္ေတာ္ရင္ေသြး၊ အသက္ေပး၍၊ ခ်စ္ေရးျဖာစည္၊ သည္းပြတ္ႏွင့္ပမာမွီးရသည့္၊ ဇာလီ ကဏွာဇိန္ကဲ့သို႔ေသာ၊ သမီးသား၊ မဒၵီေဒဝီ မိဖုရားကဲ့သို႔ေသာ၊ ဇနီးမယားႏွင့္ တကြေသာ၊
အဂၤဇီဝိတမၸိ= မဟာေသြးမဟာရည္၊ ရာဇ႐ုပ္၊ ဂုဏ္အင္ညီသည့္၊ ၿဖိဳးစည္သပၸါယ္၊ ကိုယ္္အဂၤါ ႀကီးငယ္ႏွင့္တကြ၊ လူတြင္အျမတ္၊ ေခၚတြင္မွတ္ေညာင္း၊ အသက္တစ္ေခ်ာင္းကိုပင္ေသာ္လည္း၊
အလဂၢမနေသာ= ငါ့သားငါ့သမီး ငါ့ဇနီးႏွင့္၊ ငါ့ထီးငါ့နန္း ငါ့ၾကငွန္းတည္္၊ ငါ့သားရံေရႊ ငါ့ေရႊေငြႏွင့္၊ ငါ့ေျမငါ႔ယာ ငါ့ဥစၥာဟု၊ တဏွာေျမႇးယွက္၊ မေပးရက္ေအာင္၊ ရမၼက္ပိတ္ဖုံး၊ စိတ္ႏွလုံးမွ၊ ဆိတ္သုဥ္းေတာ္ မူခဲ့သည္ျဖစ္၍၊
အတၳိကႆ= အလိုရွိလတ္ ခ်ဥ္းလာကပ္သား၊ ယုတ္ျမတ္မဟူ၊ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ မ်ားထိုထိုအား၊
အဒါသိေယဝ= သဗၺဳညဳဉာဏ္၊ ရဖို႔ရန္ဟု၊ စိတ္သန္ေရွ႕ေျပး၊ သဒၶါေရွး၍၊ လွဴေပးေတာ္ မူခဲ့သည္သာတည္း။
ဒါနပါရမႎ= အျပားသုံးလီ၊ ဒါနပါရမီေတာ္ျမတ္ကို၎၊
တေတာပရံ= ထိုဒါနပါရမီမွ တမ်ိဳးတျခား တစ္ပါးသာလွ်င္ျဖစ္ေသာ၊
သီလပါရမာဒိကမၸိိၸိၸ= သီလပါရမီ၊ ေနကၡမၼပါရမီ၊ ပညာပါရမီ၊ ဝီရိယပါရမီ၊ ခႏၲီပါရမီ၊ သစၥာပါရမီ၊ အဓိ႒ာနပါရမီ၊ ေမတၱာပါရမီ၊ ဥေပကၡာ ပါရမီေတာ္ ျမတ္တို႔ကို၎၊
အပူရိ= သဗၺညဳဉာဏ္ ရဖို႔ရန္ဟု၊ စိတ္သန္ရည္စူး၊ သဒၶါထူးျဖင့္၊ ဆည္းပူးျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလၿပီ။
တာသံ= ပါရမီဆယ္ပါး၊ အက်ယ္ပြားက၊ အျပားသံုးဆယ္၊ ႏႈံးမလြယ္တို႔၏၊
ဣဒၶိယာ= တစြန္းတစ၊ မက်န္ရေအာင္၊ ေလာက္ငွကုံလုံ၊ ျပည္စုံေတာ္မူျခင္းေၾကာင့္၊
အဂၢတံ= ျဗဟၼာနတ္လူ၊ သုံးပုံသူတြင္၊ မည္သူမ်ွ မယွဥ္အပ္သည့္၊ အျမတ္ေခါင္မွဴး ပုဂၢိဳလ္ထူး၏ အျဖစ္သို႔၊
ဥပယာတံံ= ဆုႀကီးပြင့္စည္၊ ခါတန္ၿပီဟု၊ ပါရမီေတာ္ ႏႈိးပင့္ေဆာ္၍၊ ေရာက္ေတာ္မူႀကီး၊ ေရာက္ေတာ္မူၿပီးထေသာ။
ဧကဒီပကံ= အစမထင္၊ ဆုံးမျမင္သည့္၊ သံသရာတေၾကာ၊ တစ္ေမ်ာထဲေမ်ာၾကသည့္၊ လူေရာနတ္ပါ၊ ျဗဟၼာမႂကြင္း၊ သတၱဝါခပင္းတို႔၏၊ ဝပ္စင္းခိုမွီး၊ တစ္ခုတည္းေသာ၊ ကိုင္းကြ်န္းသဖြယ္လည္း၊ ျဖစ္ေတာ္မူပါေပထေသာ၊
တံဇိနံ= ငါးပါးမာရ္ညြန္႔၊ ရန္အဝွန္႔ကို၊ မရြံ႕မထိတ္၊ ျခေသ့ၤစိတ္ျဖင့္၊ နင္းႏွိပ္ႀကိမ္ဖန္၊ ေအာင္ပြဲခံ၍၊ ေအာင္လံလြင့္ထူ၊ ထိုေအာင္ေတာ္မူျမတ္စြာဘုရားကို၊
အဟံ= ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ျဖာ၊ ငါးခႏၶာကို၊ သူငါသမုတ္၊ အကြ်ႏု္ပ္သည္၊
(မယံ= တရားေဟာပုဂၢိဳလ္၊ တရားနာပုဂၢိဳလ္၊ ေခၚဆိုသမုတ္၊ အကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္)
နမာမိ= မဂၤလာစရဏ အဦးစဝယ္ ၾကည္စြာ့ေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္ျမတ္ႏိုး ႐ွိခိုးၾကပါ၏ဘုရား။
နမာမိ= ကာယ ဝစီ၊ မေနာခ်ီလွ်က္၊ သုံးလီဒြါရ၊ ပမာဏျဖင့္၊ ဂါရဝ႐ိုက်ိဳး၊ လက္စံုမိုးကာ၊ ႐ွိခိုးကန္ေတာ့ပါ၏ ျမတ္စြာဘုရား။
ဤ ဒါနပါရမီ မ်ားေၾကာင့္ ဘုနး္ဘုန္းဦးေလာကနာထ အျမန္ဆုံး က်န္းမာ၍ မိမိ၏ ခႏၶာ့ဝန္ႏွင့္ သာသနာ့ဝန္ ကုိ သက္ဆုံးတုိင္ေအာင္ မပင္မပန္း ခ်မ္းေျမ႔ရႊင္လန္းစြာ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ပါေစေၾကာင္း သစၥာအလင္းမိသားစု မွ အထူး ေမတၱာပုိ႔သ လုိက္ပါတယ္။