ပရဟိတေမာင္ႏွမ

ကုိယ္ ပုိင္အလုပ္ေတြ ကုိယ္ စီ လုပ္ေနေပမဲ့ အခ်ိန္ပုိေလး ေတြ ရလာတုိင္း ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ား ကုိ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့ ေမာင္ႏွမေလး(ကုိအုတ္+ မစု) ႏွစ္ေယာက္ ႏွင့္ သူတုိ႔ရဲ႔ ပရဟိတ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကုိ ျဖင့္ ကၽြန္မ မွာ တကယ္ပဲေက်းဇူးတင္မိပါတယ္..။
သူတုိ႔က ေရမ်ားရာ မုိးရြာ ေသာ သူမ်ားမဟုတ္။ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေသာ ေနရာ မ်ား အတြက္ အမွန္တကယ္ ေပးဆပ္လုိတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားျမင့္မား ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္..။
ဟုိတေလာကေတာ့ သူတုိ႔ ေမာင္ႏွမ ရဲ႔ ပရဟိတ ကြန္ယက္ထဲ မွ သမီးေလးတစ္ဦး ျဖစ္သူ မခင္ျမတ္ ရဲ႔ စိတ္ကူးေလး နဲ႔ စပယ္ ပန္းေရာင္းတဲ့ကေလးမ်ားကုိ စာသြားသင္ေပးၾက တဲ့ အစီအစဥ္ေလး ကုိ သိလုိက္ရေတာ့ ကၽြန္မ မွာ မ်က္ရည္ ရစ္ဝဲလာသည္ ထိ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္…။
Curriculum Development တုိ႔ Classroom Climate တုိ႔ Teaching Aid တုိ႔ အေၾကာင္း ေျပာေလ့ရွိတဲ့ ကၽြန္မ မွာ မ်က္လုံးအစုံ ျပဴးက်ယ္ ၍ သူတုိ႔ရဲ႔ မီးပြိဳင့္ နားက ပလက္ေဖာင္း စာသင္ဝုိင္းကုိ ဦးညႊတ္အေလးျပဳရပါေတာ့တယ္..။ ေတာ္ေပစြ ကေလးေတြပါတကား။
သူမ်ားေတြ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မွာ မတက္ရ…။ ပညာရွာခ်ိန္မွာ ဥစၥာ ရွာေနရ ေအာင္ ဘယ္လုိ အေၾကာင္းမ်ား လုပ္ခဲ့ပါလိမ့္ကေလးတုိ႔ရယ္..။
အရြယ္ နဲ႔ မမွ် မိမိဝမ္းစာ..(မိသားစု အတြက္လည္းပါႏုိင္ေသး)… မိမိဖာသာ ရွာရရွာေသာ.. ကေလး ေတြ ရဲ႔ ဘဝကုိ ထပ္တူစာနာနားလည္ ေပး တာကုိလည္း ခ်ီးက်ဴးရပါတယ္..။
ဟုတ္ပါတယ္ေလ..ညဘက္ဆုိ ရင္လည္း သူမ်ားေတြ မိဘ ရင္ခြင္မွာ ထုိင္ကာ ရုပ္ျမင္သံၾကား ထုိင္ၾကည့္ေနၾက တဲ့ ကေလးမ်ား လုိ ၾကည့္ခ်င္ၾကရွာ မွာပါ..။မုိးရြာ ထဲလည္းဘယ္ထြက္ခ်င္ပါ့မလဲ..။
ကံအက်ဳိးေပးမလွရွာသူ ပန္းသည္ေလး မ်ားဘဝကုိ စာနာ နားလည္ တတ္တယ္ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ကူညီႏုိင္ေအာင္ ႀကဳိးစားအားထုတ္တာ ကုိ ကၽြန္မ အလြန္ေလးစားခ်ီးက်ဴး မိပါတယ္…။
ပရဟိတေမာင္မယ္ ေလးေတြကမီးပိြဳင့္ မွာ ပန္းေရာင္းတဲ့ကေလးေတြ ဆီ သြားပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ ၂ဖြဲ႔ ခြဲ ၿပီး တစ္ဖြဲ႔ က သူတုိ႔ကုိယ္ စား စပယ္ ပန္းေရာင္းေပးၾကပါတယ္..။က်န္တစ္ဖြဲ႔က ကေလးေတြကုိ ထုိင္ခုိင္းၿပီး စာသင္ေပးတဲ့လူက သင္ေပး၊ ပုံျပင္ေျပာျပတဲ့ လူ ကေျပာျပ ၾကတာပါ..။
တခ်ဳိ႔ ကလည္း ကေလးေတြ ရဲ႔ အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကုိ ဖ်က္ဆီးရာ ေရာက္တယ္ လုိ႔ ျမင္ၾကပါတယ္..။
ဘဝ ေတြ ဆုိတာ ကလည္း အၾကင္နာ ရရွိဘူးတဲ့ သူ မွသာ ၾကင္နာ တတ္တာပါ…။
ေမတၱာ ရဘူး မွ သာ ေမတၱာ တရားကုိ ထိေတြ႔ခြင့္ ရၿပီး ျပန္ေပးႏုိင္ၾကတာမ်ဳိးပါ။
ေစတနာ တရားကုိ သူတပါးထံ မွ ရရွိခံစားဘူး မွသာ ေစတနာ ကုိ ျပန္ေပးခ်င္စိတ္ ေပၚႏုိင္ပါလိမ့္မယ္..။
တခ်ဳိ႔ ကားေမာင္းလာတဲ့ ေစတနာရွင္ေတြကလည္း ပရဟိတ ကေလးေတြက တဆင့္ ေငြေတြ လွဴဒါန္းသြားတတ္ပါေသးတယ္…။
မီးမီး ကေတာ့ ကေလးေတြ ကုိတကယ္ ေစတနာ ထားရင္ ေငြမေပးပဲ ကစားစရာ၊ ဖတ္စရာ စာအုပ္ေတြေပးခဲ့ဘုိ႔ ေျပာ ပါတယ္..။
သူတုိ႔မလာတာၾကာေတာ့ ဟုိတေန႔ က ဖုန္းဆက္ပါတယ္..။ မမတုိ႔ ကုိကုိ တုိ႔ ဘယ္ေတာ့လာၾကမွာလဲ တဲ့..။
ပရဟိတ မမ ၊ ကုိကုိ မ်ား ရဲ႔ အၾကင္နာ စက္ဝန္း က်ယ္ ျပန္႔စြာ ျဖန္႔က်က္ ႏုိင္ပါေစသား။

ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း

သမီးေလးအတြက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္(တတ္သိလိမၼာအရာရာ-ခ်မ္းသာေအးျမမွာ)

ခ်စ္လွစြာေသာ သမီးေလးေရ…

လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္ေလာက္ က အေဝးကုိ ထြက္ခြာသြားမဲ့ မိခင္တစ္ဦးကုိ ေရနဲငါး-ျဖစ္ရပါေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့ အၾကည့္မ်ားစြာ ကေခ်ာက္ျခားေစခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ဒါေတြကုိ ႀကဳိးစား လႊဲဖယ္ရင္း၊ အားတင္း ထြက္ခြာခဲ့ရတဲ့ ေမေမ ဟာ နာက်င္မႈေတြ အျပည့္နဲ႔ပါ သမီးေရ..။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္-ေမေမ ဟာျမန္မာျပည္ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ I love you Mommy လုိ႔ ပါတဲ့စာတန္းကုိ အေသအခ်ာ ျမင္သာေအာင္ လွပစြာ ထုပ္ပုိိးထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ပန္းေရာင္ေလးကုိ ကုိင္ၿပီး ႀကဳိဆုိခဲ့ တဲ့ သမီးေလးဟာ မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈ အျပည့္အဝရွိလွစြာ ခ်မ္းေျမ႔ ရႊင္လန္းေနပါေရာလား။ တစ္ခ်ဳိ႔ သစ္ပင္ေတြ အတြက္ အရိပ္ ဆုိတာ ပ်ဳိးခင္းသစ္ ျဖစ္တည္ဘုိ႔လုိအပ္ေပ မဲ့ ႀကီးထြားရွင္သန္ခ်ိန္ က်ေတာ့ ေလာင္းရိပ္ ျဖစ္တတ္ေပသည္ပဲ။

သမီးေလး စုျမတ္ရတနာ ဟာ ေမေမ့အတြက္ ကံေကာင္းျခင္းေတြယူေဆာင္လာတဲ့ ဆုလာဘ္ရတနာ တစ္ပါးလုိ႔လည္း ေမေမ က တင္စား၊ထင္စားဝံ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေမေမ ကမ်ားစြာ သင္ၾကားစရာမလုိပါပဲ အလုိအေလ်ာက္ လိမၼာၿပီးသားျဖစ္ေနတာကုိး။ ေမတၱာ ၊ကရုဏာ ၊ ေစတနာ ၊ သဒၶါ တရား ဆုိတာ သမီး ရဲ႔ ပင္ကုိယ္ ဥစၥာ ရတနာ လုိ ေမြးရာပါ ျဖစ္ေနတာ ေမေမ က ျပန္ ၿပီးေလးစားရပါေသးတယ္ သမီးေလးေရ..။

(ကၽြန္မ ေမာင့္ကုိ မရရတဲ့ နည္းနဲ႔ ေသြးေဆာင္ ဖ်ားေယာင္းေတာ့မယ္ ေမာင္)ဆုိတဲ့ စကားလုံးေလး၊နဲ႔ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းတဲ့ ၊ဆြဲေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့ စာေရးဆရာမ ရဲ႔ ဝတၳဳေတြ ဟာ ေမေမ တုိ႔ တကၠသုိလ္ တက္တုံးက ေခတ္စားခဲ့၊လႊမ္းမုိးခဲ့သေပါ့ ။ ေမေမ ကဖတ္ေတာ့ဖတ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ေမေမ ကသမီးေလးကုိရရွိ ပုိင္ဆုိင္ ခဲ့တဲ့ အခ်ိ္န္မွာေတာ့ အဲဒီ စကားလုံး ႀကီး ေတြကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အေဝးကုိ တြန္းဖယ္ ပစ္ခ်င္ေနခဲ့ မိတယ္။ သမီး ေလး ကို အဲလုိ မရဲရင့္ေစခ်င္ဘူး။ မပြင့္လင္းေစခ်င္ဘူး၊ မေဖာ္ထုတ္ေစခ်င္တာ အမွန္ပါ။ ေမေမတုိ႔ ဗုဒၶ ေခတ္ က မိန္းမသားေတြ ထဲမွာ မိန္းမ က စခဲ့ပါတယ္ဆုိတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြရွိတာ… အထင္ ကရဆုိရင္ ေမေမမွတ္မိေနခဲ့တာ..။

ယေသာ္ဓရာအေလာင္း သုမိတၱာ နဲ႔ ဘဒၵါ ကု႑လ ေကသာ ေပါ ့။ သုမိတၱာ ကေတာ့ ဒီပကၤရာ ဘုရား ေရွ႔ေမွာက္မွာ သိရွိၾကားနာခဲ့ ရတဲ့ ေလးသေခ်ၤ ကမၻာ တစ္သိန္း ကာလၾကာေအာင္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမဲ့ ပါရမီေတာ္ ခရီး မွာ အဓိ ကက်တဲ့ ဇာတ္ေဆာင္ အျဖစ္ ပါဝင္ကျပခြင့္ ကုိ အနစ္နာ ခံ တဲ့ ေ မတၱာတရား နဲ႔ ေတာင္းဆုိလုိက္တာပါ။ပါလာတဲ့ ၾကာပန္းရွစ္ခုိင္ ကုိ တကယ့္ဘုရားရွင္ကုိ ကုိယ္တုိ္င္ ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းခြင့္ရေနတာေတာင္ သူ ကသုံးခုိင္သာယူခဲ့ လွဴခဲ့တယ္။သုေမဓာ အရွင္ရေသ့ကုိ ၾကာငါးခုိင္ေပးလွဴ ၿပီးျပတ္သားရဲရင့္ခဲ့တာပဲ။ တကယ္ လည္း ထုိက္တန္ ခဲ့ ။လွပခဲ့ အဓိကက်ခဲ့ ပါတယ္။

ေမေမ ေၾကာက္တာ ဘဒၵါ ကု႑လ ေကသာလုိေလ..သူကလည္း လြတ္လပ္ ပြင့္လင္း တဲ့ ရဲရင္ျပတ္သား တဲ့ အခ်စ္ ရွိလုိ႔ေနခဲ့တယ္။ သူကေတာ့ တဏွာ ေျမြ ကုိက္ ခဲ့တာ ကုိး။ ဘုံနန္းျပသာဒ္ အေပၚထပ္ကေန ခုိးသားႀကီးကုိ စြဲလမ္္းေတာ့တာ ပဲသမီးေရ..။ရူပတဏွာ ေနာ္ သမီး ဘယ္ေလာက္ဆုိးသလဲ။ ငါ့မွာဆင္းရဲမယ္၊ အရွက္ကြဲလိမ့္မယ္။ မေတာ္ဘူး ေတာ္တယ္ ဘာမွ မသိဘူး။ အဝိဇၨာ အေမွာင္က ဖုံးထားလုိ႔ ၊ပိတ္ထားလုိ႔ တဏွာ ကစြဲလမ္္းတယ္။ ေမေမတုိ႔ အမရပူရ က ေရဥဴး ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘဒၵ ႏၱပဏီတ ဆရာေတာ္ ဆုံးမ တာမွတ္ထားပါ သမီးေလးေရ..။
( မသိေလဆုိး၊ မုိက္အားကုိး၊
ဆင္းရဲမ်ဳိး မ်ားစြာ- သိတတ္လိမၼာ ၊
အရာရာ ၊ခ်မ္းသာေအးျမမွာ။
ေကာင္းႏုိးႏုိး ႏွင့္ က်ဳိးေၾကာင္းမျမင္ ၊
တဏွာ ပင္မ၊ ခက္လွသည္ပင္၊ ရစ္ဝဲ ရစ္ဝဲ ဆင္းရဲ ပယ္ခြင္
ထြက္ရာလမ္း၊ေမွ်ာ္မွန္း ႀကံဆင္ျခင္။)

မိဘေတြ က အသျပာ တစ္ေထာင္ေပးလုိ႔ ၾကံေဆာင္ေပးရရွာပါတယ္။ နဂုိ အေဖ၊ အေမ နဲ႔ေနတုံး ကေတာ့ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ ျပဳရမယ္မွန္းနားမလည္ဘူး။ သတၱဳက ခုိးသားႀကီးက်ေတာ့ ဝတၱရားေတြ ေက်ပြန္လုိက္တာ၊ တဏွာ အစြဲ အလမ္း ႀကီးေလေလ ရႈံးေလေလပါပဲ။ အခ်စ္မ်ားေလ ဆင္းရဲေလေလပါ ။
သူက ကုိယ္ခ်စ္ကုိ ရွာ မိသကုိး။ ဇာတ္လမ္ေလး က သမီးသိၿပီးသားပါ။ လူမုိက္ တုိ႔ ထုံးစံ အတုိင္း မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့ သူနဲ႔ အတူေနရတာ က်ဥ္းၾကပ္လာတယ္။ လက္ဝတ္လက္စားေတြယူ အေသသတ္ဘုိ႔ႀကံစည္ေတာ့တာပါပဲ။ ပရိယာယ္ နဲ႔ ၿမဳိ႔ျပင္ ေခၚ သြား သတ္ဘုိ႔ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ တဏွာ ကုိ လက္ခံမိတာနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡ မ်ဳိးစုံေတြ႔ရတာေလ..။ တကယ့္ အသက္ေဘး ႀကဳံလာေတာ့ သူ႔ကုိခ်စ္တဲ့တဏွာ ထက္ကုိယ့္ကုိကုိ ခ်စ္တဲ့ တဏွာ ကယုိင္လာ ေတာ့တာေပါ့။ မိန္းမတုိ႔မာယာ နဲ႔ လွည့္ပတ္ေျပာဆုိၿပီး ေခ်ာက္ထဲ တြန္းခ်လုိက္တာ သမီးေရ..။

မယ္ဘဒၵါ အျမင္မွန္လာတာ သူ႔တဏွာ ျပဳတ္သြားလုိ႔ပါ။ မဟုတ္ရင္သူ ကေသရမွာ။ မိဘ အိမ္ ျပန္ရမွာ ရွက္တဲ့ မယ္ဘဒၵါေလး က ပရိဗုိဇ္ ေက်ာင္းေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီ ကေန ပုစၦာ တစ္ေထာင္တတ္လာတာေပါ့။ ပညာကလည္းတတ္လာေတာ့ မာန ကခပ္ႀကီးႀကီးေပါ့သမီးရယ္။ ပညာ ၿပဳိင္ရင္းစိန္ေခၚရင္းေနာက္ဆုံး အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ ျမတ္ႀကီး နဲ႔ေတြ႔ ရပါေတာ့တယ္။ အရွင္ျမတ္ႀကီးရဲ႔ေမးခြန္းကုိ မေျဖႏုိင္တဲ့ ဘဒၵါေလးဟာ နည္းပညာခံယူဘုိ႔ ေနာက္ကုိ လုိက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘိကၡဳ နီ မမ်ားေက်ာင္းပုိ႔။ ကမၼ႒ာန္းေပး အလုပ္လုပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ရဟႏၱာမ ျဖစ္သြားရပါေတာ့တယ္။ ပညာ အရာ မွာ ထူးထူး ခၽြန္ ခၽြန္ နဲ႔အဘိဉာဥ္ မ်ားလည္းရသြားပါေတာ့တယ္။

( ဧတဒဂၢံ ဘိကၡေဝ မမသာဝိကာနံ ဘိကၡဴနီနံ ခိပၸါ ဘိညာနံ ယဒိဒံ ဘဒၵါ ကု႑လေကသာ ) လုိ႔ဆုိၿပီး ဘုရားရွင္ က ဧတဒဂ္ ဘြဲ႔ထူးေပးေတာ္ မူပါတယ္ သမီးေလးေရ..။ ဘဝ အဆက္ ဆက္ ကျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ ပါရမီ ပါေသာ္လည္း တဏွာ ပူးဝင္ၿပီး အသက္ေဘးထိ က်ေရာက္ ခဲ့ရတာ။ တဏွာ ေၾကာင့္အလြန္ ဆင္းရဲပုံ၊ တဏွာ ျဖတ္ေတာ့ခ်မ္းသာၿပီး စ်ာန္ အဘိဉာဥ္ တန္ခုိးႀကီးႀကီးက်ယ္ က်ယ္ ရတဲ့ ဘိကၡဳနီမ ၊ အာသေဝါကင္းတဲ့ ရဟႏၱာမ ျဖစ္သြားခဲ့ တာေတြ ကုိ သခၤန္းစာယူရင္း ေမေမတုိ႔ သူေတာ္ ေကာင္းတရားေတြ ႀကဳိးႀကဳိးးစားစားအားထုတ္ၾကဘုိ႔ေမေမ က ေမြးေန႔ မွာ စကားလက္ေဆာင္ ေပးခ်င္မိပါတယ္ သမီးေရ..။

အရင္ ႏွစ္ေတြက လုိေမြးေန႔လက္ေဆာင္ဟာ Pooh အရုပ္ မဟုတ္ေတာ့ တာ (၁၇) ဆိုုတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေရာက္ရွိေနခဲ့ လုိ႔ဆုိတာ-သမီးေလးရိပ္မိ မွာ ေပါ့ေနာ္။

(နဟိ သေဗၺသု ဌာေနသု-ပုရိေသာ ေဟာတိ ပ႑ိေတာ
ဣတၳီပိ ပ႑ိတာေဟာတိ- တတၳ တတၳ ဝိစကၡဏာ)

မိန္းမ ေတြ အ-တယ္ လုိ႔ဆုိေပမဲ့ တကယ္ အခ်က္က်ေတာ့ ပန္းတုိင္ က်ေတာ့သူက ပန္းခူးသြားတယ္ ဆုိတဲ့ ေတာေစာင့္နတ္က ဘဒၵါ ကုိ ခ်ီးက်ဴးတဲ့ ဂါထာေလးကုိ ေတာ့ ေမေမ က သတိတရ-ရြတ္ဆုိ ၿပီး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးလုိက္ပါတယ္ သမီးေရ..။ အရာရာ ဉာဏ္နဲ႔ ယွဥ္ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ပါေစ။

(အမရပူရ-ေရဥဴးေက်ာင္းဆရာေတာ္- ဘဒၵႏၱ ဣႆရာလကၤာရာဘိဝံသ ေရးသားေသာ ခိပဘိဉာဧတဒဂ္ရ ဘဒၵါကု႑လ ေကသာ ေထရီ ဝတၳဳ ကုိ မွီျငမ္းေရးသားပါသည္။)

တုိ႔အားလုံးအတြက္-စာေမးပြဲ

ေမေမ ခ်စ္ေသာ သမီးေလး မစုျမတ္ေရ…

ဂုဏ္ထူး၅ဘာသာထြက္တယ္လုိ႔ိႀကဳိတင္ ၾကည့္ထား- သိထားၿပီးမွ တကယ္တမ္း ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ျမန္မာစာ ဂုဏ္ထူး(၁) ဘာသာ သာထဲ ပါလာတာကုိ..သမီးေလး ေတာ္ေတာ္ခံစားရမွာဆုိတာ ေမေမ ကရုဏာ ျဖစ္ ေနမိပါတယ္ သမီးေရ..။ေမေမတုိ႔ ဘဝေတြမွာစာေမးပြဲေတြက ေတာ္ေတာ္အေရးပါၾကတယ္ေနာ္..။ ေမေမ လည္းတစ္ခါက Student Evaluation ဆုိတဲ့ စာေမးပြဲ႒ာနမွာ အမႈထမ္းခဲ့ ဘူးတယ္…။

ေက်ာင္းသားရဲ႔ အရည္အခ်င္း ကုိ ဆုံးျဖတ္ေပးႏုိင္ဘုိ႔ ေမးခြန္း ထုတ္တဲ့နည္းစံနစ္ေတြ၊ေမးခြန္းတစ္ခုရဲ႔ Quality ကအစ စိစစ္ရပါတယ္။ ေမးခြန္းဟာ မွတ္မိတာ(Memory-Recall)ကုိတုိင္းတာတဲ့ေမးခြန္းေတြလား။ ေတြးေခၚႏုိင္္မႈစြမ္း ရည္၊ ႀကံစည္ ႏုိင္စြမ္း ၊ အသုံခ်ႏုိင္မႈစြမ္းရည္ေတြ(Creativity)ကုိ တုိင္းတာတဲ့ ေမးခြန္း မ်ဳိးျဖစ္ ေအာင္ထုတ္ တတ္ ဘုိ႔ သင္ေပးခဲ့ရဘူးပါတယ္ သမီးေရ..။ စာေတြ႔တင္မကဘူး လက္ေတြ႔ ပါစစ္ေဆးရ ပါတယ္..။ အမွတ္ျခစ္ရင္ေတာင္ ခုံနံပါတ္ကုိ Code လုပ္တာေတြ..အေတာ္အညံ့ Ramdomize လုပ္တာေတြနဲ႔ အမွ်တဆုံးျဖစ္ေစရပါတယ္.. ။

ဒါေတာင္မွပဲ------စာေမးပြဲေတြ ဟာ တကယ္တန္း လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ အရည္ အခ်င္းကုိတုိင္းတာႏုိင္ပါသလား ဆုိတဲ့ေမးခြန္း ကုိေမေမ ျပန္ေမး မိတယ္..။မတုိင္းတာ ႏုိင္္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း သည့္ထက္ေကာင္းတဲ့ တုိင္းတာေရးစနစ္ကုိ မေတြ႔ ေသးေတာ့လည္း ဒါကုိပဲ က်င့္သုံးေနၾကရပါတယ္..။

တကယ္ေတာ့လည္းသမီးေရ..ေမေမတုိ႔အားလုံးဟာ သံသရာ မွာက်င္လည္ေနရေသးသေရြ႔----၃၁ဘုံ ဆုိတဲ့ တကၠသုိလ္ႀကီးွ ရဲ႔ လူ႔ဘုံ ဆုိတဲ့ ႒ာနေအာက္မွာ အခ်ိန္ျပည့္ေက်ာင္းသား အျဖစ္ ေက်ာင္းတက္ေနၾကရပါတယ္။ အဲဒီတကၠသုိလ္ကထုတ္တဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ စာေမးပြဲစနစ္ကေတာ့အေကာင္းဆုံး Evaluation System အျဖစ္ေမေမ တုိ႔ စံျပဳရပါလိမ့္မယ္သမီးေရ..။ အဲဒီ တကၠသုိလ္ကေပးတဲ့ ဘြဲ႔ တစ္ခုရခဲ့ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ၃၁-ဘုံမွာ မ်က္ႏွာငယ္ စရာ မရွိေတာ့ ဘူးေပါ့။

ဘြဲ႔ေတြ က ေတာ့ အဆင့္ဆင့္ေပါ့သမီးရယ္..။ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္ ၊ ရဟႏၱာဆုိတဲ့ ဘြဲ႔ ေလးဆင့္ရွိပါတယ္သမီး။ ၃၁-ဘုံတကၠသုိလ္ႀကီးကျပ႒ာန္းစာအုပ္ရွိတယ္သမီးေရ..။ သိပ္ေတာ့မမ်ားပါဘူး။ ဘာသာရပ္ ေလးခုပဲရွိပါတယ္။
အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ၊ အသုဘ ဆုိတဲ့ ျပ႒ာန္းစာေလးဘာသာပါသမီး။
ျပ႒ာန္းထားတာေတြကုိ ေသခ်ာ သင္အံ ေလ့က်က္ ေနတဲ့သူရယ္ ၊မေထမဲ့ျမင္ျပဳၿပီး အေလလုိက္ေနတဲ့လူရယ္ ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားရွိပါတယ္ ။

ေက်ာင္းက အနိစၥ ပါလုိ႔ျပ႒ာန္းထားတယ္ ေမေမတုိ႔ က နိစၥ လုိ႔ ဖတ္ရႈေနတတ္တယ္။
ဒုကၡ လုိ႔ျပ႒ာန္းတာကုိ သုခလုိ႔ ရႈမွတ္ေနမိျပန္ပါေသးတယ္..။
အနတၱ ပါလုိ႔ ဘယ္လုိ သင္ျပျပ ေမေမတုိ႔က အတၱ ပါလုိ႔ ကုိယ္ထင္သလုိ ဆြဲယူတတ္ပါေသးတယ္။
အသုဘေတြ ပါလုိ႔ ျပ႒ာန္းေပမဲ့ သုဘ ပါလုိ႔ ထင္မွတ္မွားကာ၊ သမုဒယေတြပြား ေနခဲ့မိတာေပါ့..။

အဲဒါဆုိ အေလလုိက္ေနတဲ့ အုပ္စုထဲမွာပါဝင္သြားၿပီး စာေမးပြဲက်ကာ အပါယ္ေလးဘုံ ကုိအပုိ႔ခံရပါလိမ့္မယ္။
ေမေမတုိ႔ေျဖရမဲ့ စာေမးပြဲက ေမးခြန္းေတြ ကလည္း Question Out ထားၿပီးသားပါ..။ မေျဖခ်င္ပါ ဘူးဆုိ လုိ႔လဲ မရ..။ အၿမဲအစစ္ခံေနၾကရပါတယ္သမီးေရ..။ ေမးခြန္းက ၈-ခုထဲပါ..။ Question Out ထားတာေတာင္ ေမေမတုိ႔ ဟာ စာေမးပြဲခဏခဏ က် ေနခဲ့ဘူးတာေပါ့သမီးေရ..။
ေမးခြန္း၈-ခု ကေတာ့ ေလာကဓံတရား၈ပါးဆုိတဲ့ေမးခြန္းေတြပါပဲ…။ေလာကဓံဆုိတဲ့ ေလာကဓမၼ ဟာသတၱဝါ ေတြ မလႊဲမေရွာင္သာပဲ အၿမဲထိေတြ႔ ခံစားေနၾကရမဲ့ တရားေတြပါသမီးရယ္။ ကင္းလြတ္တယ္ ဆုိတာမရွိပါ ဘူးေနာ္။ ေမေမတုိ႔ရဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ျမတ္စြာဘုရား က အဲဒီ ေလာကဓမၼ ၈-ပါးရဲ႔အေၾကာင္းကုိ ေလာကဓံသုတ္ မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္သမီး။
(၁) လာဘ= လာဘ္ရျခင္း----- ပင္ပင္ပန္းပန္း ရွာႀကံလုပ္ကုိင္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊မရွာႀကံရပဲ ကံအားေလ်ာ္စြာ အလြယ္ တကူ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပစၥည္းဥစၥာေတြရရွိလာတာကုိလာဘ္ရတယ္ေခၚပါတယ္။
(၂) အလာဘ= လာဘ္မရျခင္း ---ႏွစ္သက္လုိခ်င္စဖြယ္ အသုံးက်တဲ့ပစၥည္းေတြကုိ မရရွိျခင္းနဲ႔ ရထားၿပီးတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြ ဆုံးရႈံးသြားျခင္းတုိ႔ကုိ လာဘ္မရျခင္းလုိ႔ေခၚပါတယ္။
(၃) ယသ=အေျခြအရံမ်ားျခင္း----- အိမ္ေထာင္ဘက္၊သားသမီး မိတ္ေဆြ သဂၤဟမ်ားနဲ႔ တပည့္တပန္းမ်ားကုိ အေျခြအရံ လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဒါေတြရွိတာအေျခြအရံ ရွိတာပါပဲသမီးေရ..။
(၄) အယသ= အေျခြအရံမရွိျခင္း------အထက္ကဆုိခဲ့တဲ့ အေျခြအရံ မရွိတာေရာ ရွိၿပီးတဲ့အေျခြအရံေတြ ဆုံးရႈံးပ်က္စီး သြားတာကုိေရာ အယသ လုိ႔ေခၚပါတယ္။
(၅) နိႏၵာ=ကဲ့ရဲ႔ျခင္းနဲ႔ အကဲ့ရဲ႔ခံရျခင္း။ ကုိယ့္အေၾကာင္းမေကာင္းေျပာတာ ခံရတာေတြ။အႏွိမ္ခံရတာေတြ လည္းပါတာ ေပါ့ သမီး။
(၆) ပသံသာ= ခ်ီးမြမ္းျခင္းနဲ႔ အခ်ီးမြမ္းခံရျခင္း။
(၇) သုခ=ခ်မ္းသာျခင္း။ကုိယ္ခ်မ္းသာျခင္းနဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း ႏွစ္မ်ဳိး ကုိဆုိလုိပါတယ္။
(၈) ဒုကၡ=ဆင္းရဲျခင္း၊ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ႏွစ္မ်ဳိးကုိဆုိလုိပါတယ္။

အေကာင္းတရား ေလးမ်ဳိးနဲ႔ မေကာင္းတရား ေလးမ်ဳိး သည္ ရွစ္မ်ဳိး ဟာ သတၱဝါတုိ႔ရဲ႔ ေနာက္ကုိ အရိပ္သဖြယ္ အၿမဲလုိက္ေနၾကပါတယ္..။ သူတုိ႔ စစ္ေဆးအကဲျဖတ္ေနေတာ့တာေပါ့သမီးရယ္။
ပထမ အေကာင္း ေလာကဓမၼ ေမးခြန္းေလးမ်ဳိး ကုိေမေမတုိ႔ ေတြ႔ႀကဳံရလုိ႔ ေျဖဆုိတဲ့အခါ ေလာဘ ၊ မာန ဆုိတဲ့အေျဖ ေျဖမိတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေျဖမွန္ဟာ မျမဲျခင္းဆုိတဲ့ အနိစၥ ပါသမီး။ အေျဖမမွန္လုိ႔ လည္းစာေမးပြဲ ခဏခဏ က်ခဲ့တာေပါ့။

ပညာေတြ ဘယ္ေလာက္တတ္တတ္၊ ေငြေၾကး ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ၊ ရာထူးဂုဏ္သိမ္ ဘယ္လုိျပည့္စုံ ျပည့္စုံ----အနိစၥ ေက်မွ ေျဖနုိင္မွာပါသမီးေရ..။
တစ္ခါ အဆုိးေလာကဓံ ေတြေတြ႔ႀကဳံတဲ့အခါ ေမေမတုိ႔ ေျဖခဲ့ ၾကတာ ေသာက၊ပရိေဒဝ၊ေဒါမနႆ လုိ႔ေျဖမိ ျပန္ပါတယ္..။ျပ႒ာန္းစာ ၄မ်ဳိး (အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱ၊အသုဘ) ကုိ မေၾကညက္လုိ႔ေပါ့ သမီး။ျပ႒ာန္းစာ အတုိင္း ေျဖဆုိ ႏုိင္ဘုိ႔ ေမေမတုိ႔ ႀကဳိးစားၾကရ ေအာင္ပါေနာ္။

အဲလုိေျဖမိရင္---တဲ့ ေမေမတုိ႔ရဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး က ေျပာတယ္… အဲလုိႀကဳံခဲ့လုိ႔ အဲလုိေျဖမိရင္ တရားတုိးက်င့္ပါအုံးလုိ႔ သတိေပးတာလုိ႔မွတ္ရမယ္တဲ့။ တင္းကနဲ ပူကနဲ ျဖစ္ေနရင္အပါယ္ဇာတိ တဲ့။ ေက်ာင္းေတာင္ဆက္မတက္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ဘြဲ႔ ရႏုိင္တဲ့သတိပ႒ာန္တရား ေတြေတာင္ မသင္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ေက်ာင္းကထြက္ၿပီး အပါယ္သြားရပါလိမ့္မယ္သမီး။
ဂုဏ္ထူးနည္းျခင္းဆုိတဲ့ေလာကဓံ စာေမးပြဲကသမီးကုိေမးေနၿပီ ေသာက၊ပရိေဒဝ ေဒါမနႆ မေျဖမိေစ ပါနဲ႔သမီးရယ္…။

ရင္ထဲပူေနရင္ ကုိယ္ဘဝေျပာင္းတာ ကုိယ္သိေနရမယ္ေနာ္၊ (အခိ်န္တုိင္းေတြးေနရင္း ဘဝေျပာင္းေန သည္။)ဆုိတာ အခ်ိန္ျပည့္ ႏွလုံးသြင္းႏုိင္ပါေစသမီး။ အညံ့စားပုဂၢဳိလ္ မျဖစ္ေစနဲ႔ေတာ့။ အနာဂါတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေၾကာင္း ညီညြတ္ရင္ ျဖစ္လိမ္မယ့္….။ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ပုံစံ အေသမခ်နဲ႔ေတာ့..။ ပုံစံခ်တဲ့အတုိင္းမျဖစ္ရင္ ပူၾကေလာင္ၾကရမွာ အေသအခ်ာပဲကုိး။

ေသခ်ိန္က်ရင္ ႀကဳံရမဲ႔ ေလာကဓံစာေမးပြဲကေတာ့ အတန္းတင္စာေမးပြဲႀကီးေပါ့သမီးရယ္။ မေသခ်င္ပဲေသၾကရ၊ မခြဲခ်င္ပဲခြဲၾကရ၊ ပုိင္ဆုိင္တာေတြမထားခ်င္ပဲထားခဲ့ၾကရ ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခား မွာေနာ္။ေမေမတုိ႔လက္ေတြ႔ဘဝထဲက ေန႔စဥ္ စစ္ေဆးေနတဲ့ အစမ္းစာေမးပြဲေတြ မွာ က်ေနရင္ အတန္းတင္ စာေမးပြဲမွာ ကူကယ္ႏုိင္ဘုိ႔ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ျပ႒ာန္းစာေတြ ေတာ္ေတာ္ေက်မွျဖစ္မွာပါသမီးေရ..။

ေမေမလည္း-မနက္ျဖန္ ၃၀ရက္ေန႔ဆုိရင္ ေမေမ့ေက်ာင္းက ဘြဲ႔လာယူဘုိ႔ဖိတ္ထားခဲ့ပါတယ္..။It will be your Great Day ,everybody is waiting for you တဲ့..။ ေမေမ--မတက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။၃၁ဘုံတကၠသုိလ္ ကေပးတဲ့ဘြဲ႔ ရမွပဲ Great Day ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့----သမီးရယ္။

သမီးေလးလည္း ေမေမတုိ႔ကုိ အၿမဲစစ္ေဆးေနတဲ့ ေလာကဓံစာေမးပြဲကုိသာ နကမၸတိ၊တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိေသာ စိတ္နဲ႔ ဘာသာစုံ ဂုဏ္ထူးထြက္ေအာင္ျပ႒ာန္းစာ ေလးဘာသာကုိ မျပတ္မလပ္ ႀကဳိးစားၾကပါစုိ႔လား သမီးေလးေရ..။

(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၏ ဝိပႆနာတရားေတာ္မ်ားႏွင့္ မူလဓမၼဆရာေတာ္ဦးဝိဇယ၏ -သူ႔ေက်ာင္းေနလွ်င္ သူ႔စာသင္-တရားေတာ္မ်ားကုိနာယူေရးသားပါသည္။)