လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး၏ ပဋိစၥ သမုပၸါဒ္ လကၤာ

 

လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး၏ ပဋိစၥ သမုပၸါဒ္ လကၤာ

===========================

(၁) အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ

ေဗာဓိရတနာ ၊ ယာဥ္စႀကာၿဖင့္ ၊ သစၥာေလးရပ္ ၊ ေလးက်ြန္းပတ္သား ၊ နတ္၀ိသုဒၶိ ၊ တုမရိွအား ၊ ႀတိဒြါရ ၊ ရိွဦးခလ်က္၊ ဘ၀သံုးပါး ၊ ဟုန္းဟုန္းသြားသည္ ၊ ရထားသံသရာ ၊ ယာဥ္စႀကာ၏ ၊ ၿခင္းရာ႒ဳပၸတ္ ၊ သမုပၸါဒ္ကို ၊ အတပ္သိရန္ ၊ နိဒါန္းၿပန္ပိမ့္….။

အမွန္ေလးခ်က္ ၊ သေဘာနက္ကို ၊ ဖံုး၀ွက္ကြယ္ကာ ၊ အ၀ိဇၨာဟု ၊ မဟာသမ ၊ ေမွာင္ႀကီးက်လ်က္ ၊ ဘ၀ၿမံဳသိုက္ ၊ ရိွန္ရိွန္အိုက္သား ၊ အမွိဳက္မီးစာ ၊ ဤခႏၶာကို ၊ တြယ္တာသမွဳ ၊ အေႀကာင္းၿပဳ၍ ၊ အကုသလ ၊ ဓမၼညစ္ဆိုး ၊ အၿပစ္မ်ိဳးကို ၊ ႀကိဳးႀကိဳးပမ္းပမ္း ၊ ေန႕စဥ္ထမ္းသည္ ၊ ပါယ္လမ္းဗီဇ ၊ အပုညႏွင့္…,၊ ဘ၀ေနာင္ခါ ၊ သံသရာ၀ယ္ ၊ လူ႕ရြာနတ္ၿငမ္း ၊ စည္းစိမ္သြမ္းကို ၊ ခ်မ္းသာအတိ ၊ အထင္ၿငိလ်က္ ၊ ဂတိေနာင္ကို ၊ ေကာင္းေစလိုဟု ၊ ကုသိုလ္အရိုး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၊ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ၊ ၿပဳတံုၿငားက ၊ ဆယ္ပါးပုည,၊ အာေနဥၨဟု ၊ ဘ၀ႏွီးရင္း ၊ ပြါးတံုလ်ွင္းသည္ ၊ ၊ ၀ဋ္ခင္း ၀ဋ္ႏြယ္ရွည္သတည္း။ ။

(၂) သခၤါရ ပစၥယာ ၀ိညာဏံ

၀ဋ္ခင္း ၀ဋ္ႏြယ္ ၊ ရွည္ေႀကာင္းရြယ္သား ၊ ဆယ္ၿဖာပုည ၊ အပုညႏွင့္ ၊ဘ၀ႏွီးရင္း ၊ပါြးတံုလ်ွင္းေသာ္၊ ေလးသင္းပယ္ရြာ၊ အၿဖာၿဖာလွ်င္ ၊ ၿဗဟၼာလူနတ္ ၊ ဘံုသံုးရပ္၌ ၊ ဓာတ္ပဓာန ၊ ၿပ႒ာန္းလွသား ၊ ဒြါရသခင္ ၊ ေၿခာက္၀ိညာဥ္ဟု ၊ အရွင္ဓာတ္မင္း ၊ ေပၚတံုလ်ွင္း၍ ၊ ကိုယ္တြင္းကိုယ္ၿပင္ ၊ ထြက္, ၀င္တံခါး ၊ အင္ေၿခာက္ပါး၌ ၊ အမ်ားရုပ္နာမ္ ၊ အတန္တန္လ်ွင္ ၊ ၀န္းရံၿဖိဳးၿဖိဳး ၊ အမ်ိဳးမိ်ဳးကို ၊ အုပ္စိုးေဆာင္ရြက္ ၊ လ်ွမ္းလွ်မ္းတက္လ်ွင္ ၊ ထက္ၿမက္ေတဇာ ၊ သူ႕၇ိွန္၀ါေႀကာင့္ ၊ ငါငါ သူသူ ၊ လူပဲ နတ္ပဲ ၊ အထင္လြဲလ်က္ ၊ ငရဲအပါယ္ ၊ အသြယ္သြယ္လ်ွင္ ၊ ၀ဋ္ႏြယ္ရွည္လ်ား ၊ တမားမားသည္ ၊ ၊ ေၿခာက္ပါး ၀ိညာဥ္ စြမ္းရည္တည္း။

(၃) ၀ိညာဏ ပစၥယာ နာမရူပံ

ေၿခာက္ပါး၀ိညာဥ္ ၊ စြမ္းရည္အင္ေႀကာင့္ ၊ မီးတြင္ရိွန္၀ါ ၊ ထက္ႀကပ္ပါသို႕ ၊ မကြာတူကြ ၊ ၿဖစ္ေပၚႀကသား ၊ ဖႆ,ေ၀ဒနာ ၊ေစတနာႏွင့္ ၊သညာ,၀ိတက္ ၊ေရာင္စံုယွက္သည္ ၊အမ်က္ေႀကာင္၀ယ္ ၊ႀကိဳးစံုၿခယ္သို႕၊အသြယ္အသြယ္ ၊ အႏြယ္ႏြယ္လ်ွင္ ၊ ဆန္းႀကယ္စြာလွ ၊ နာမ္ကာယႏွင့္…,၊ ဘူတ-ဟူေပ ၊ ေၿမ, ေရ, ေလ, မီး ၊ ဓာတ္ႀကီးေလးတန္ ၊ အမာခံလ်က္ ၊ အရံရုပ္ေသး ၊ ႏွစ္ဆယ့္ေလးတည့္ ၊ ေပါင္းေထြးမ်ွညီ ၊ အ႒၀ီသ ၊ ရုပ္ကာယ-ဟု ၊ နာမ, ရူပ၊ ဓမၼအၿပား၊ ဤႏွစ္ပါးလည္း ၊ ထင္ရွားစံုစြာ ၊ ေပၚတံုလာ၍ ၊ နာနာကာယ ၊အနႏၱလွ်င္ ၊ ရူပရုပ္ဟန္ ၊သ႑ာန္အမူ ၊ ဇာတ္မတူသည့္၊ လူအရပ္ရပ္ ၊ နတ္အေထြေထြ ၊ ေရမ်ိဳး, ကုန္းမ်ိဳး ၊ ေကာင္းဆိုးယုတ္ညံ့ ၊ အကန္႕ကန္႕လ်ွင္ ၊ ၿခားသန္႕ေပါယယ္ ၊ ေသာေသာႀကြယ္သည္၊ ၊ ႏွစ္သြယ္နာမ္ရုပ္ စြမ္းရည္တည္း။

(၄) နာမရူပ ပစၥယာ သဠာယတနံ

ထင္ရွားေစ့စံု ၊ အပံုပံုလ်ွင္ ၊ တည္တံုနာမ္ရုပ္ ၊ ကိုယ္သမုတ္သား ၊ အထုပ္အထယ္ ၊ ႀကီးငယ္ကာယ ၊ေပၚၿပန္ကလည္း၊ ဒါြရတြင္မည္ ၊ ဖိတ္ဖိတ္လည္သည္ ၊ အႀကည္ေၿခာက္မ်ိဳး ၊ ကိုယ္လံုးၿဖိဳးလ်ွက္ ၊ အရိုးစီစဥ္ ၊ အၿမင္-စကၡဳ, ၊ ႀကားမွဳ-ေသာတ,၊ ဃာန-အနံ,၊ လ်ွက္ရန္-ဇိ၀ြါ,၊ ကာယာ-ေတြ႕ထိ,၊ အသိ-မေနာ ၊ မေရာမယွက္ ၊ တလက္လက္လ်ွင္ ၊ အမ်က္စိန္ရည္ ၊ လဲ့လဲ့ႀကည္သို႕။ ေၿခာက္မည္အာရံု ၊ အလံုးစံုလည္း ၊ ပံုသ႑ာန္ရိပ္ ၊ နိမိတ္အသြင္ ၊ အကုန္ထင္၍ ၊ ဤရွင္, ဤလူ ၊ ဤမူ ေန,လ၊ ရူပသ႑ာန္ ၊ အသံအမ်ိဳး ၊ အခုိးလိွဳင္ပ်ံ႕ ၊ ရနံ႕ထိုထို ၊ အခိ်ဳ, အခ်ဥ္ ၊ ဤလ်ွင္အပူ ၊ ဤမူအေအး ၊ အေတြးအသိ ၊ ၿပည့္စံုဘိ၍ ၊ ငါ၏ဤကိုယ္ ၊ ငါမင္းပ်ိဳဟု ၊ အဆိုအထင္ ၊ အၿမင္ေမွာက္မွား ၊ စိတ္ေနႀကြားဘို႕ ၊ တံခါးေၿခာက္သင္း ၊ ကိုယ္လံုးလင္းသည္၊ ၊ေၿခာက္ခင္းဓာတ္မွန္စြမ္းရည္တည္း။

(၅) သဠာယတန ပစၥယာ ဖေႆာ

ဓာတ္မွန္အႀကည္ ၊ ေၿခာက္မိ်ဳးတည္က ၊ ေၿခာက္မည္အာရံု ၊ အလံုးစံုလည္း ၊ ပံုသ႑ာန္ရိပ္ ၊ နိမိတ္အသြင္ ၊ ကိုယ္လံုးထင္၍ ၊ ၀ိညာဥ္ေၿခာက္ဆင့္ ၊ ဖြားဖြားပြင့္က ၊ ႏိွဳင္းသင့္တူမ်ွ ၊ ပမာၿပမူ ၊သိႀကားစက္ရိွန္ ၊လက္လက္ထိန္သား၊ ၀ရဇိန္သြား ၊ ရြပ္ရြပ္၀ါးသို႕ ၊ ေၿခာက္ပါးဖႆ ၊ ၿဖန္းၿဖန္းထ၍ ၊ ရသေၿခာက္မည္ ၊ အာရံုရည္ကို ၊ ႀကိတ္နည္ေသာအား ၊ ေတြ႕ထိၿငားက ၊ ဤကားဣ႒ ၊ အနိ႒ႏွင့္ ၊ ဤမ်ွမေကာင္း ၊ ဤမွ်ေကာင္းဟု ၊အေႀကာင္းေသြးေဆာ္ ၊အေရးေပၚလ်က္၊ ေၿခာက္ေဖာ္အာရံု ၊ ရသဂုဏ္တို႕ ၊ အကုန္ေပၚထြက္ ၊ ရြမ္းရြမ္းတက္၍ ၊ မက္ဖြယ္မုန္းဖြယ္ ၊ အႏွဳန္းၿခယ္သည္ ၊ ၊ ေၿခာက္သြယ္ဖႆ စြမ္းရည္တည္း။

(၆) ဖႆ ပစၥယာ ေ၀ဒနာ

ဖႆေၿခာက္မည္ ၊ သူ႕စြမ္းရည္ၿဖင့္ ၊ ႀကိတ္နည္ေသာအား ၊ စက္ရိွန္၀ါး၍ ၊ ေၿခာက္ပါးအာရံု ၊ ေၿမ့ေၿမ့တုန္လ်က္ ၊ ေၿခာက္စံုရသ ၊ အနိ႒ႏွင့္ ၊ ဣ႒ဟူသည္ ၊ အရည္ဒီးဒီး ၊ ယိုထြက္စီးေသာ္….။ ဓာတ္သီးေၿခာက္ၿဖာ ၊ ေ၀ဒနာဟု ၊ ေထြလာအထူး ၊ ထြက္ေပၚၿမဴး၍ ၊ ေၿခာက္ဦးရြွမ္းစည္ ၊ အာရံုရည္ကို ၊ မည္မည္ရရ ၊ ခံစံႀကမွ ၊ သုဘ,သုဘာ ၊ သာ,မသာႏွင့္ ၊ ေထြလာမ်ားေတာင္း ၊ ေကာင္း, မေကာင္းလည္း ၊ ေထာင္းေထာင္း ေငၚေငၚ ၊ သိထင္ေပၚ၍ ၊ ေကာင္းေသာ္ စိတ္၀မ္း ၊ ဖိတ္ဖိတ္လ်ွမ္းလ်ွင္ ၊ ရြွင္လန္းႏွလံုး ၊ စြင့္စြင့္ၿပံဳး၏။ မုန္းဖြယ္ေတြ႕က ၊ ေၿခာက္ေသြ႕ႏြမ္းညိုဳး၊ ႏွလံုးဆိုး၍ ၊ အခုိးလူလူ ၊ ပြက္ပြက္ဆူမွ် ၊ ပူပူပင္ပင္ ၊ မရြွင္မလန္း ၊ စိတ္ကုန္ခန္း၏။ ခ်မ္းသာသုခ ၊ တခုမ်ွ၌ ၊ ေလာကအထု ၊ အကုန္စု၏။ ပုပုရြရြ ၊ ၿမင္သမ်ွလည္း ၊ သုခဖို႕ခ်ည္း ၊လံု႕လသည္း၏။ အ၇ည္းသူၿမတ္ ၊ ပရမတ္ကို ၊ ခ်န္လွပ္ဖယ္ရွား ၊ အလြတ္ထား၍ ၊ အမ်ားေလာက ၊ ၇ိွသမွ်ကို ၊ ဒုကၡပြြါးမွဳ ၊ မ်ားစြာၿပဳသည္ ၊ ၊ သုခေ၀ဒနာစြမ္းရည္တည္း။

(၇) ေ၀ဒနာ ပစၥယာ တဏွာ

သုခေ၀ဒနာ ၊ စြမ္းရည္ၿဖာ၍ ၊ ရသာၿမိန္ရြွမ္း ၊ အစိမ့္မြွန္းက ၊ သြန္းသြန္းဆူႀကြ ၊ ထိုသုခ၌ ၊ ပိယ-ဟူသား ၊ အခ်စ္ပါြး၍၊ ေၿခာက္ပါးေ၀ဒနာ ၊ ၿမိန္ရွက္စြာကို ၊ လြယ္ကာမေႏွး ၊ လိုတိုင္းေပးသည္ ၊ သူေ႒းရတနာ ၊ ပမာအလား ၊ ႀကင္မယားႏွင့္၊ ၀တ္စားေရြွေငြ ၊ လယ္ေၿမလုပ္ခင္း ၊ ထမင္းေဘာဇဥ္ ၊ သဘင္ပြဲလမ္း ၊ အခဏ္းခဏ္းတည့္ ၊ ပန္းမိ်ဳးနံ႕သာ ၊ အၿဖာၿဖာလ်ွင္ ၊ ရူပါရမၼဏ ၊ စသည္အပံု ၊ ပဥၥာရံုႏွင့္ ၊ ေၿခာက္စံုဖႆ ၊ စကၡဳ-စသား ၊ ဒြါရေၿခာက္မည္၊ အႀကည္အလင္း ၊ ကိုယ္တြင္းဓါတ္ႏု ၊ အစုစုလ်ွင္ ၊ ဗဟုေဘဒါ ၊ မ်ားၿပားစြာသည္ ၊ ဓမၼာရမၼဏ ၊ ကာမ၀တၳဳ ၊ အစုအပံု၊ ေၿခာက္အာရံု ၌ ၊ ခံုတမင္မင္ ၊ ခင္တမ်ားမ်ား ၊ ေန႕စဥ္ပါြး၍ ၊ တ၇ားအခ်က္ ၊ သေဘာနက္ကို ၊ အိပ္မက္တြင္မ်ွ ၊ မၿမင္ႀကပဲ ၊ ကာမေထာင္တြင္း ၊ ခႏၶာကင္းသည္ ၊ ၊ ေၿခာက္သင္းတဏွာ စြမ္းရည္တည္း။

(၈) တဏွာ ပစၥယာ ဥပါဒါနံ

တဏွာေၿခာက္မည္ ၊ အရင္းတည္လ်ွက္ ၊ အရွည္မ်ားလ်ား ၊ အစဥ္ပြြါးက ၊ ေလးပါးအမွန္ ၊ ဥပါဒါန္လည္း ၊ ခႏၶာကာယ၊ အဇၥ်တၱႏွင့္ ၊ ကာမအာရံု ၊ အလံုးစံု ၌ ၊ အကုန္ႏွီးရင္း ၊ အစြဲၿပင္း၏။ ၁-အသင္းပြါးမ်ား ၊ သား,မယားက ၊ စသည္ၿဖာၿဖာ ၊ မဆံုးရာသား ၊ ကာမ၀တၳဳ ၊ စြဲလမ္းၿပဳသည္ ၊ ကာမုပါဒါန္….။ ၂-တဖန္ထို႕ၿပင္ ၊ မိစၦာညာဥ္ၿဖင့္ ၊ အၿမင္ယြင္းေဖါက္ ၊ အယူေမွာက္သည္ ၊ ေၿခာက္ဆယ္ႏွစ္ပါး ၊ ၿပားသည္ဒိ႒ိ….။ ၃-တစိထိုမွ ၊ ေဂါသီလကို ၊ ၀ဋ္မွထုတ္တတ္ ၊ စြဲထင္မွတ္သည္ ၊ သီလဗၺတုပါဒါန္…။ ၄-ခႏၶာငါးပါး ၊ တရားအစု ၊ ဓာတ္အႏုကို ၊ ကိုယ္ဟုစဲြကပ္ ၊ အၿမဲမွတ္သည္ ၊ အတၱ၀ါဒုပါဒါန္….။ အထန္အၿပင္း ၊ အစြဲတင္း၍ ၊ ၀ဋ္ခင္း၀ဋ္နယ္ ၊ ၀ဋ္ပင္လယ္မွ ၊ လြတ္ဖြယ္မအား ၊ တမားမားသည္၊ ၊ ေလးပါးဥပါဒါန္ စြမ္းရည္တည္း။

(၉) ဥပါဒါန ပစၥေယာ ဘေ၀ါ

စြမ္းရည္ၿပင္းထန္ ၊ ဥပါဒါန္ၿဖင့္ ၊ ခႏၶာဓမၼ ၊ ကိုယ္ကာယ ၌ ၊ အတၱအစြဲ ၊ ၿမဲႀကီးၿမဲ၍ ၊ ရဲရဲရက္ရက္ ၊ ကိုယ့္အတြက္ေႀကာင့္ ၊ သက္သတ္,ခိုးမွဳ ၊ စသည္ၿပဳလ်က္ ၊ အကုသလ ၊ ကမၼဆယ္တန္ ၊ အၿပစ္လ်ွံ၏….။ တဖန္ေနာက္ေႏွင္း ၊ ငါလွ်င္ေကာင္းစိမ့္ ၊ အေႀကာင္းရည္ေရာ္ ၊ အရွည္ေၿမာ္လ်က္ ၊ သူေတာ္ဓေလ့ ၊ ရေသ့ရဟနု္း ၊ လွဴဒါန္းေ၀ငွ ၊ ပဥၥဂၤႏွင့္ ၊ အ႒အဂၤီ ၊ ဒသဂၤီတည့္ ၊ ေလးလီၿဗဟၼ ၊ ၀ိဟာာရစ်ာန္ ၊ ဆယ္တန္ကသိုဏ္း ၊ အလွဳိင္းမ်ားစြာ၊ ဘာ၀နာဟု ၊ ဆယ္ၿဖာပုည ၊ ကုသလကို ၊ လံု႕လႀကိဳးစား ၊ ေကာင္းက်ိဳးပြါး၏…။ ႏွစ္ပါးကုသိုလ္ ၊ အကုသိုလ္ဟု ၊ ထိုထိုဘ၀ ၊ ၿဖစ္သမ်ွ ၌ ၊ ဗီဇၿပည့္ၿဖိဳး ၊ အမိ်ဳးမ်ိဳးေႀကာင့္ ၊ အက်ိဳးတရား ၊ အရွည္ပါြးသည္ ၊ ၊ႏွစ္ပါးဘ၀စြမ္းရည္တည္း။

(၁၀) ဘ၀ ပစၥယာ ဇာတိ

ဘ၀စြမ္းရည္ ၊ ကံ ႏွစ္ေထြေႀကာင့္ ၊ သေဗၺသတၱာ ၊ သတၱ၀ါတို႕ ၊ ၿဖစ္ရာဘ၀ ၊ ဆံုးၿပန္ကလွ်င္ ၊ ဧက, စတု ၊ ငါးခုခႏၶာ၊ ကံခ်ရာ၌ ၊ ဓမၼတာစစ္ ၊ သစ္တလဲလဲ ၊ အနဲနဲလွ်င္ ၊ ၿဖစ္ၿမဲဇာတိ ၊ သေႏၶၿငိ၍ ၊ ႀတိဘံုၿပင္ ၊ နယ္တခြင္ ၌ ၊ အစဥ္ၿပည့္ပါြး ၊ အစားစားလွ်င္ ၊ မားမားမတ္မတ္ ၊ ဇာတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ တန္ခုိးထင္, တိမ္ ၊ ဂုဏ္သိရ္နိမ့္,ၿမင့္ ၊ အက်င့္ဆိုး,ေကာင္း ၊ အေပါင္းမ်ားစြာ ၊ သတၱ၀ါဟု ၊ နာနာကာယ ၊ ၿဖစ္ၿပန္ႀကသည္၊ ၊ ေလး၀ဇာတိစြမ္းရည္တည္း။

(၁၁) ဇာတိ ပစၥယာ ဇရာ မရဏံ

သေႏၶဇာတိ ၊ တဖန္ၿငိ၍ ၊ ႀတိဘံုသူ ၊ အဆူဆူလ်ွင္ ၊ လူလူ နတ္နတ္ ၊ အရပ္ရပ္တည့္ ၊ မတ္မတ္မားမား ၊ ၿဖစ္ၿပန္ၿငားေသာ္ ၊ သံုးပါးအရြယ္ ၊ စ, လယ္, အဆံုး ၊ ရိွၿမဲထံုးၿဖင့္ ၊ အႏွဳန္းစဥ္စီ ၊ သေႏၶခ်ီက ၊ နာရီစဥ္သင့္ ၊ အဆင့္ဆင့္လွ်င္ ၊ ရင့္ၿမဲေရာ္ၿမဲ ၊ တသဲသဲတည့္ ၊ မစဲေန႕ည ၊ တရြရြလွ်င္ ၊ ခဏ, သႏၱတိ ၊ အဂၢိဇရာ ၊ ႏွစ္ၿဖာေလာင္မီး၊ ရိွန္ရိွန္ၿငီး၍ ၊ အႀကီး, အငယ္ ၊ အရြယ္ၿခားနား ၊ အစားစားလွ်င္ ၊ အသြားတြင္တြင္ ၊ မစဲႏွင္၏…။ ေလးအင္ေသမွဳ ၊ တခုခုလည္း ၊ ဗဟုအႏၱရာယ္ ၊ အသြယ္သြယ္ႏွင့္ ၊ ႏီွးႏြယ္ရံုးစည္း ၊ တလံုးတည္းလွ်င္ ၊ ႀကီးႀကီး, ငယ္ငယ္ ၊ အရြယ္မေထာက္ ၊ အခ်ိန္ေရာက္က ၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ခႏၶာ ၊ မၿငင္းသာသည္ ၊ ၊ ဇရာ, မရဏ စြမ္းရည္တည္း။

(၁၂) ေသာက, ပရိေဒ၀, ဒုကၡ, ေဒါမနႆုပါယာသာ သမၻ၀ႏၱိ

သေႏၶဇာတိ ၊ ခႏၶာရိွက ၊ ဥာတိ, ေဘာဂ -စသည္သင္းပင္း ၊ ေကြကြင္းၿခင္းႏွင့္ ၊ မကင္းစသာ ၊ ႀကံဳႀကိဳက္လာေသာ္ ၊ ပူဆာေသာက ၊ ရူတငိုေႀကြး ၊ သက္ေမြး၀န္ထမ္း ၊ ပူ, ခ်မ္း ဒုကၡ ၊ အနိ႒ေႀကာင့္ ၊ စိတ္ကမႀကည္ ၊ မဆည္ငင္၇ိွဳက္ ၊ အလွိဳက္အလွဲ ၊ ဆင္းရဲငါးပါး ၊ အက်ဥ္းအားတည့္ ၊ က်ယ္ပြါးအနႏၱ ၊ ေတြ႕ႀကံဳရသည္ ၊ ၊ မူလဇာတိ အႏွဳန္းတည္း။

(၁၃) ဧ၀ေမတႆ ေက၀လႆ ဒုကၡကၡႏၶႆ သမုဒေယာ ေဟာတိ

၀ဋ္သံသရာ ၊ ၇ွည္မင္းစြာ၌ ၊ သူငါကစ ၊ ၿဖစ္သမွ်ကား ၊ သတၱမဟုတ္ ၊ ဓာတ္မွန္ထုတ္ေသာ္ ၊ နာမ္ရုပ္ႏွစ္သင္း ၊ အၿမင္လင္းေလာ့။ အရင္းအ၀ိဇၨာ ၊ ထိုမွၿဖာ၍ ၊ ဇရာ, မရဏ ၊ အဆံုးက်သည္ ၊ ဓမၼအၿပား ၊ ဆယ့္ႏွစ္ပါးကို ၊ ဤကားလူပင္ ၊ ဤလွ်င္နတ္ပဲ ၊ အထင္လြွဲလ်က္ ၊ တ၀ဲလည္လည္ ၊ ၀ဋ္ႏြယ္စည္၏….။ ရွည္ေလသမွ် ၊ အနႏၱကား ၊ သုခဟူသည္ ၊ ၿမဴမွ်မကြက္ ၊ အဆက္ဆက္လွ်င္ ၊ သက္သက္ဒုကၡ ၊ ဓာတ္မွန္ရသည္၊ ၊ ဘ၀ ဤကိုယ္ၿဖစ္ထံုးတည္း။

( မဟာဗုဒၶ၀င္၊ ပဥၥမတြဲ၊ စာ-၆၉၂~၇၃၉ )