ေအအုိင္တီမွ ေက်းဇူးတရားမ်ား

၂၀၁၅ ေမ လဆုိ ေအအုိင္တီကေနေက်

ာင္းဆင္းခဲ့တာ ၁၀ ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပုံေလး ကတဆင့္ ေက်းဇူးတရား တစ္ခုေဖာ္ျပရန္က်န္ေနပါေသးတယ္ ။
*******************************************************************
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္ကေပါ့ေလ

ကၽြန္ မတက္ေရာက္သင္ယူေနတဲ့ Master program, က FEBT လုိ႔ အတုိေကာက္ ေခၚတဲ့ Food Engineering and Bioprocess Technology ျဖစ္ပါတယ္..။
ကၽြန္မ ရဲ႔ စီနီယာ ေတြကေတာ့ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ညိမ္းေအး၊ ေဒါက္တာစံလင္း ၊ေဒါက္တာ နီတာႏြယ္ နဲ႔ ေဒါက္တာ ၀ါ၀ါသိန္းဟန္ တုိ႔ ပါ..။ စီနီယာ မပါရင္ ဘာမွ မလြယ္ တဲ့ ေအအုိင္တီ မွာ စီနီယာ ေက်းဇူးေတြက အနႏၱ ပါ…။

ဘြဲ႔ ရခါ နီးအခ်ိန္ ဆုိတာ…ကၽြန္မတုိ႔ လုိ ဓာတ္ခြဲခန္းအေျဖ နဲ႔ thesis ေရးရသူေတြအဘုိ႔ Lab Test ေတြ မၿပီးေလ..ျပာေလာင္ခတ္ ေလေလ..ပါ..။
အခု ပုံမွာျပတဲ့ Laminar Flow ကုိလည္းလုရပါတယ္…..။ တခါတခါ အားတဲ့အခ်ိန္ က ညဘက္ျဖစ္ေနရင္ Lab ကျပန္တဲ့အခ်ိန္ မနက္ ၂နာရီ ၊ ၃နာရီ ျဖစ္တတ္ပါတယ္..။ မနက္ ၇နာရီ မွာ Professor က thesis ေတြ အေရးအသားစစ္တဲ့ ဆီ မွာ တန္းစီရေတာ့ မနက္ ကုိလည္း အိပ္ေရးက မ၀..။ အလြန္ပင္ပန္း ခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ား…။
Lab Test အလြန္မ်ားတဲ့ေခါင္းစဥ္ ေရြးထားမိသူမုိ႔၊ အခန္းျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိ ကရဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း တရားေတာ္ကုိ ဖြင့္ထား မွ အိပ္္ေပ်ာ္ပါတယ္..။ စိတ္လည္းတည္ ညိမ္ လာပါတယ္..။

ဒီလုိ ေနခဲ့တာေတာင္ ဘ၀ အက်ဳိးေပး က အကြက္က်က် ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။
အခု ပုံမွာျပတဲ့ Laminar Flow မွာ ခလုတ္ ၃ခုပါတာ..တစ္ခု က မီး အတြက္၊တစ္ခုက Air Flow အတြက္..။ ေနာက္ဆုံး တစ္ခု က အသုံးျပဳၿပီးတုိင္း အခ်ိန္မွာ ကိရိယာကုိ ပုိးသတ္ဘုိ႔ ဖြင့္ေပးရတဲ့ UVLight ခလုတ္ျဖစ္ပါတယ္..။ အလုပ္လုပ္ရင္မဖြင့္ရ အလုပ္ၿပီးမွသာဖြင့္ရတာ။

အိပ္ေရးကလည္းပ်က္..ေဇာကလည္းတင္း..အေၾကာကလည္းတင္း… ေလာကလည္းေလာေနတဲ့ ကၽြန္မမွာ ကၽြန္မ ရဲ႔ ေနာက္ဆုံး Experiment အတြက္ ထုိင္ ရင္း Safety ေတြမမွတ္မိေတာ့ပဲ ခလုတ္ ၃ခုလုံးကုိ ကပ်ာကယာဖြင့္လုိက္မိပါတယ္..။
ဖြင့္ၿပီး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အလုပ္လုပ္ၿပီး တဲ့အခ်ိန္ မွာ ကၽြန္မ ရဲ႔ စီနီယာလည္းျဖစ္ Lab Supervisor လည္းျဖစ္တဲ့ Dr.Shri က..ေဟး..စိန္ နင္ဘာလုိ႔ UVLight ကုိ ဖြင့္ရတာတုံး ေအာ္ေျပာ မွ ကၽြန္မ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထပိတ္ရပါတယ္…။ သုိ႔ေသာ္ ထိ မိသည္ မွာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ရွိခဲ့တာ…။

သူက Ph.D ( Biotech)ျဖစ္ေသာ္လည္း ဗုံတီး၀ါသနာ ပါရုံမက…. ပညာရွင္ အဆင့္..သူ႔ဇနီး က သူဗုံတီးရင္ ကပါသတဲ့..။ ဘန္ေကာက္ထဲ မွာ သူက Concert ေတြ ဘာေတြလည္း ကတာ..သိရတာ။ ကၽြန္မ တုိ႔ ႒ာန မွာ Experiment ေတြ နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ သူ႔ ရဲ႔ အေျဖ… ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကုိယုံၾကည္ေလ့မရွိၾက..။ အဲဒီထဲ ကၽြန္မ တုိ႔ေက်ာင္းသားေတြလည္းနည္းနည္းေတာ့ပါခဲ့ပါတယ္..။

အဲဒီေန႔ သူရွာေဖြ ျဖင္ဆင္ေပးတဲ့ E.coli ကုိ DNA Extract လုပ္တာအဆင္မေျပ..ေနာက္ေတာ့မွ သူက ေပးခဲ့တာ 48 Hr old culture မဟုတ္ပဲ သူမ်ားဆီက ယူေပးခဲ့တာ သိခဲ့ရတာ..။
အခုေတာ့ ကၽြန္မ တုိ႔ အထင္အျမင္ေသးေသာ သူက ကၽြန္မ ရဲ႔ ဘ၀ကုိကယ္လုိက္ပါပေကာ..။
အဲလုိ ထိၿပီး ကာစက ဘာမွ မျဖစ္..ညေန ၅ နာရီေလာက္မွ အစြမ္းျပပါေတာ့တယ္… ဒီအထိ ကၽြန္မ စက္ဘီးစီးႏုိင္ေသးတယ္..။ ေနာက္ေတာ့ မဟန္နုိင္မ်က္လုံး ထဲ မွာ ငရုတ္ရည္ခတ္လုိက္သလုိ..ပူစပ္ နာက်င္လာတာ..။
မ်က္ေရေတြ..ႏွာရည္ေတြ မွာ ဒလေဟာ စီးက် ခဲ့ ရတာ..။ နာက်င္လြန္း တာနဲ႔ ေအအုိင္တီ ေဆးခန္း ထဲ ကုိယ့္ဖာသာေျပး၀င္ၿပီး ကၽြန္မ မွာ…I am emergency…တစ္ခြန္းသာ ေျပာႏုိင္လ်က္ လဲက် သြားခဲ့တာ..။
ေနာက္ ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ( Dr. Myint Lwin, U Aye Chan, Ju Ju)တုိ႔ က အနီးက Tharmasart University ကုိ ပုိ႔ေတာ့ ကၽြန္မ ဘာမွ မျမင္ပါေလေတာ့..။ Wheel Chair ျဖင့္သာ….ဘာကုိမွမသိေတာ့ပါ..။ တညတာလုံးကန္းသြားခဲ့တာ..။။ ေနာက္ေန႔ ဘန္ေကာက္ေဆးရုံႀကီးမွာ ထပ္စစ္ေတာ့ ၁၅ မိနစ္ မုိ႔ တဲ့ ၁နာရီ ၂နာရီ သာဆုိ မ်က္လုံးကြယ္ ႏုိင္ပါတယ္ တဲ့…။
ဘုရားဘုရား...ကုလားေလး..ဗုံတီးဆရာ ေဒါက္တာ ရွရီ ကုိ ကၽြန္မ ေက်းဇူးတင္ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္မိပါတယ္..။ သူကယ္လုိ႔ နင့္မုိ႔ ဆုိ ဘြဲ႔လည္းမရ မ်က္စိလည္းကန္း ျဖစ္ရေတာ့မွာ အေသအခ်ာ..။
အဲဒီ ကစၿပီး ဘယ္သူ႔ကုိ မွ ေပတံမ်ား ကုိ ပုံေသခ် ၿပီး မတုိင္းတာမိဘုိ႔ အေရးႀကီးတာ..ကၽြန္မ သခၤန္းစာ ရမိပါတယ္..။
ေနာက္ ၃ ရက္ေလာက္ ရွိေတာ့ Lab Coat မွ လြတ္ေနေသာ နဖူး တုိ႔ ရင္ပတ္တုိ႔ မွ အေရခြံမ်ားအလႊားလုိက္ကြာက် ခဲ့ရကား…။ ကၽြန္မ မ်က္စိအတြက္ ပုိၿပီး ထိတ္လန္႔ ရပါတယ္…။

ေက်ာင္းကထြက္ခဲ့ၿပီး ၃ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ေဒါက္တာရွရီ အဂၤလန္ ကတကၠသုိလ္ တစ္ခု မွာ အလုပ္ရတယ္ ၾကားပါတယ္..။ ကၽြန္မ မုဒိတာ နဲ႔ ၀မ္းသာရပါတယ္..။
ဤ စာစုျဖင့္ ကၽြန္မ ရဲ႔ ေအအုိင္တီ စီနီယာမ်ား ၊ အတန္းေဖၚမ်ား အားလုံး သုိ႔ ၁၀ႏွစ္ျပည့္ဂုဏ္ျပဳ လုိက္ပါရေစ..။

ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း