Thursday, September 7, 2017

ေသမွာမရွိ...ေသေနတာသာရွိ....

ဟုိတေန႔က က်မရဲ႔ ဓမၼအစ္မေတာ္ တစ္ဦး ျဖစ္သူ ဆရာမ ေဒၚဂ်င္မီ ဆုံးပါး သြားတဲ့ သတင္းၾကားသိရခ်ိန္ မွာ….က်မ ေတာ္ေတာ္ေလးတုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ ျဖစ္မိပါတယ္..။ 
ငါ့အလွည့္နီးလာၿပီ ဆိုတဲ့ေၾကာက္လန္႔ တာ မဟုတ္ေသာ္လည္း…… အခုလုိ အလုပ္မ်ား စြာၾကားမွာ နစ္ေမ်ာေနတဲ့က်မ ….အလုပ္ေဇာ တစ္ခုခု ကုိ စြဲ လန္းေသဆုံးသြားမွာ ကုိေတာ့ေၾကာက္လွပါတယ္..။
အရုပ္ႀကဳိးျပတ္ထုိင္ခ်လုိက္ရင္း…. အခု ခ်က္ခ်င္းပဲေဆးရုံ တစ္ခုကုိေျပး…ကင္ဆာ ျဖစ္ေနတယ္ ေၾကညာၿပီး လက္ရွိ ေႏွာင္ဖြဲ႔ ထားတဲ့ ေလာကကုိ ထားရစ္ ခ်င္စိတ္ ေတြ အလိပ္လုိက္ ကုိတက္လာေတာ့တာ… ။ ဘယ္ကုိေျပးရရင္ ေကာင္း မလဲ..။ ဖားေအာက္ေတာရ ဆုိ ေကာင္းမလား…. ျပင္ဦးလြင္ …..ခ်မ္းေျမ့ကုိလား….ေျမဇင္းနည္း နဲ႔ တရားျပတဲ့ ဆရာေလးေအာင္ထြန္းဝင္းတုိ႔ရိပ္သာကုိလား..။ ထုိင္းက ဆရာေတာ္ အာဂ်န္ခ်ား ေက်ာင္းကုိ သြားရင္ ေကာင္းမယ္ ဆုိတာမ်ုိး ….… ေတြးေနမိတာ နာရီဝက္ ေက်ာ္ေက်ာ္..။ 
ဒီေန႔ေတာ့….. ဆရာမ ရဲ႔ ပါရမီဘက္ ဦးဇင္းဦးေနရည္ ဖုံးဆက္ေတာ့မွ….. က်မ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္ သင့္တဲ့ အရာ ဟာရွင္းလင္း ျပတ္သားလုိ႔ လာပါတယ္..။ 
ဆရာမ ဆုံးပါးတာ… ၁၅ ရက္ေန႔မနက္ ၂နာရီ မွာပါ..။ ၁၄ ရက္ေန႔ မွာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရား ကတာခ်ီလိတ္ကုိမၾကြ ခင္..ေလဆိပ္ကေန ဖုန္းဆက္ၿပီး ဆရာမေဒၚဂ်င္မီ ကုိမွာ ခဲ့ပါတယ္..။ 

(( သမီး…. ေသမွာ..ဆုိတာ မရွိဘူးေနာ္…ေသေနတာ ပဲရွိတယ္ )) လုိ႔ ေသခ်ာ မိန္႔ မွာ ခဲ့ပါတယ္..။ က်မ တုိ႔သမုတိသစၥာ နယ္ က ေသျခင္း ဆုိတာ ..ဘဝ တစ္ခု က တစ္ခု ကုိ အပင္မွ မ်ဳိးေစ့ကူးသလုိ ကူးသြားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝ သံသရာ မျပတ္ေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ေပါ့..။ ဇာတိ ျပန္မလာ ေတာ့တဲ့ အရ္ိယာ ေတြ အတြက္ကေတာ့ခႏၵၥာဇာတ္သိမ္း…ၿငိမ္း တယ္ …လုိ႔ ဆုိၾက ပါတယ္..။ 
တကယ္ေတာ့ ပရမတၳသစၥာ သေဘာ မွာ အာရုံ နဲ႔ဒြါရ တုိက္တုိင္း..ခႏၵၥာငါးပါး က ဖြားလုိက္..ေသလုိက္ ျဖစ္ေနတာ ကုိ အခ်ိန္တုိင္း ေမြးလုိက္ ေသလုိက္ ျဖစ္ေနတယ္ ဆုိတာ စခန္းဝင္ေယာဂီတုိင္း သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္..။ 
ဒါကုိ အၿမဲ အာရုံျပု ဘုိ႔ ဆရာေတာ္က သတိေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္..။ျဖစ္ ပ်က္ကုိ ျမင္တယ္ လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရပါတယ္..။ ျဖစ္ပ်က္ကုိ ျမင္တာ ဟာ သစၥာကုိ ျမင္တာ ပဲလုိ႔ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မုိးကုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရားက မိန္႔ ဘူးပါတယ္..။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရား ကေတာ့ ေမြးေသ…ေမြးေသ… ခႏၵၥာ သေဘာမွာ အေကာင္အထည္ မရွိေၾကာင္း… ငါသူတစ္ပါး ေယာက်ၤား မိန္းမ မရွိေၾကာင္း …ငါ ျဖစ္ေနပါတယ္ လုိ႔ ဝန္မခံေၾကာင္း၊ ငါျဖစ္ေနပါတယ္ လုိ႔ စကားမေျပာေၾကာင္း ။ အနတၱလကၡဏ သုတၱန္ တရားေတာ္ ထဲက (( ေနတံမမ ၊ ေနေသာဟ မသၼိ၊ နေမေသာ အတၱာ)) ကုိ ေၾကညက္ေအာင္ သင္ျပေပးေတာ္မူပါတယ္..။
ဒါကုိေသခ်ာ ျမင္ ရင္ သကၠာယ(ထင္ရွားရွိေသာသေဘာ)ကုိ ငါေကာင္ထင္တဲ့ ဒိ႒ိ ျပဳတ္ပါတယ္..။ အနတၱကုိျမင္ပါတယ္..။ 
စြဲလန္းတမ္းတ ပါတယ္ ဆုိတာ…. သူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အရိပ္ကေလး တစ္ခု ပါပဲ..။ ကုိယ့္ ရဲ႔ ဟဒယ ဝတၱဳ မွာ ခဏ ေလးမ ွ်သာ လာေပၚၿပီး ေပ်ာက္ျပေတာ့တာပါ…။ ၾကာရွည္ တည္ၿမဲမေနပါဘူး ။တစ္ရံမစဲ လြန္ဆင္းရဲ….. ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေသၿမဲ ဆင္းရဲ ၾက တဲ့ ဒုကၡသစၥာ ပါ..။ ျဖစ္ပ်က္ကုိျမင္ ရင္ အနိစၥ မၿမဲျခင္း ကုိ ပြားမ်ားၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္..။
၁၄ ရက္ေန႔ မွာ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႔ ေမတၱာအား….. သီလ သမာဓိ၊ ပညာအားျဖင့္ေစာင့္ေရွာက္ေသာအားျဖင့္ တပည့္ရင္းရဲ႔ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ မွာ အခ်ိန္ျပည့္ ႏွလုံးသြင္းမွန္ ကာ …. ပရမတၳသေဘာမွာ တည္ေနေအာင္ လမ္းျပခဲ့တယ္ ဆုိတာ….. ဦးဇင္းဦးေနရည္ သေဘာေပါက္ခဲ့သလုိ….။ ဆရာမ ေဒၚဂ်င္မီ လားရာဂတိ ေျဖာင့္တန္း မယ္ ဆုိတာ… ကုိလည္း ယုံၾကည္မိပါတယ္..။ 
ခႏၵၥာ ငါးပါး သည္ အရိပ္မ ွ်သာ ျဖစ္ေၾကာင္း..ေပၚၿပီးရင္ ေပ်ာက္ျပေၾကာင္း သေဘာေပါက္ ဘုိ႔ နားလည္ သိမွတ္ ဘုိ႔ ႏွလုံးသားထဲ ထဲထဲဝင္ဝင္ခံစားကာ အကုသုိလ္ ျဖစ္ခြင့္မေပးဘုိ႔ ဆုိတာ …ေတာ္ရုံက်င့္စဥ္ နဲ႔ မရပါေၾကာင္း ဦးဇင္းဦးေနရည္ ကဆက္လက္ အမိန္႔ ရွိပါတယ္..။ ဆရာမ ရဲ႔ ၾကြင္းက်န္ ရစ္ေသာ ရုပ္ကလာပ္ကုိ အေအးခန္း ထဲက အံဆြဲထဲ ထည့္ခ်ိန္ မွာ ဘယ္လုိ မွ ေျဖ မဆည္ ႏုိင္ေၾကာင္း…. ။ သက္မဲ့ခႏၵၥာက အေအးခန္းမွာ က်န္ခဲ့ေသာ္လည္း ႏွလုံးအိမ္မွာ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ခႏၵၥာကားခုိင္က်ည္ေနေတာ အမွန္ပါ..။
အႏွစ္ ၃၀ေက်ာ္ ၄၀ နီးပါး အတူေန ကာ ႏွလုံးသားမွာ ခုိင္ေနခဲ့ပုံရိပ္တစ္ခု ကုိေဖ်ာက္ဖ်က္ဘုိ႔ ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ..။ 
က်မမွတ္မိေနခဲ့တာ က်မ မိခင္ႀကီး ဆုံးပါး ခ်ိန္ မွာ မိခင္ႀကီး အသက္ ၈၃ ႏွစ္ပါ..။ ဖခင္ႀကီး က လည္း ၈၄ ႏွစ္ျဖစ္ပါတယ္..။ အသက္ ၂၅ မွာ လက္ထပ္တာ ဆုိေသာ္လည္း….. အထက္တန္းမတုိင္ခင္ ကတည္းက အတူ စာသင္ခဲ့တဲ့ ငယ္ခ်စ္ေတြ ဆုိေတာ့….အႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ အတူေနခဲ့ၾက ေသာ အေစာ နဲ႔ အတင္..သံေယာဇဥ္ ….။ ( နာမည္ ရင္းေတြက ဦးစိန္တင္ နဲ႔ ေဒၚေစာသြင္ပါ)။ 
မိခင္ႀကီး ကုိအေအးခန္းပုိ႔တဲ့ ည မွာ…. ည ၂နာရီေလာက္ တစ္အိအိ နဲ႔ အံႀကိတ္ ရႈိက္သံေၾကာင့္က်မ လန္႔ႏုိးခဲ့ေတာ့ က်မ ရဲ႔ ဖခင္….. မ်က္ရည္မ်ားစြန္းထင္းလ်က္ ….. နီရဲေနေသာမ်က္လုံးမ်ား….. က်မ လက္ကုိ ဖမ္းဆြဲကာ….သမီးရယ္ နင့္အေမ ေအးေနရွာေတာ့မယ္ … တဲ့..။ အေဖ…အဲဒါ အေမ မဟုတ္ဘူးေလ…. သက္မဲ့ခႏၵၥာ ပါလုိ႔ ဘယ္လုိ ပင္ရွင္းျပပါေသာ္လည္း….။ေသာ္လည္း ….. ေသာ္လည္း နဲ႔ မုိးလင္းခဲ့ရေတာ့တာ…။
အမွန္ကုိအမွန္အတုိင္း သိျမင္ျခင္း ((ဘူတံ ဘူတေတာ ပႆတိ)) သမၼာဒိ႒ိ ဥာဏ္အျမင္ ဆုိသည္ မွာ အေျပာလြယ္ သေလာက္ အလုပ္ခက္ လွပါဘိတကား..။ 
တရားဆုိတာ သုိင္း တုိ႔ကရာေတး တုိ႔လုိ ပါပဲ..က်င့္ကြက္ ေတြ ဘယ္လုိ သိသိ လက္ေတြ႔ ဘဝ မွာ ဘယ္က ဝင္လာမွန္းမသိ တဲ့ အႏၱရာယ္ကုိ ခ်က္ခ်င္း တုိက္ကြက္ ခုခံဘုိ႔ ဆုိတာ မက်င့္ပဲနဲ႔ ဘယ္လုိ မွ မျဖစ္ႏုိင္..။
ဂ်ဴလုိင္လ က က်မရဲ႔ ေမြးေန႔ မွာ ဦးဇင္းႀကီးဦးေနရည္ နဲ႔ ခင္ပြန္းႀကီး -၁၀ပါးကန္ေတာ့ခဲ့ ရင္း (( တပည့္ေတာ္ အိမ္ မွာ တစ္ရက္ တရားစခန္း ဖြင့္ခ်င္တယ္ ဘုရား၊ ဦးဇင္းတရားျပေပးနုိင္မလားေလ ွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္.. )) ဒါနဲ႔ ပဲ ဦးဇင္းက ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ထံပါးေလ ွ်ာက္ထားေတာ့….. ဆရာေတာ္က ခြင့္ျပဳေပးခဲ့ပါတယ္..။
ဆရာမ ေဒၚဂ်င္မီ ကေတာ့ ဆရာမ ပီသ စြာ ဦးဇင္းႀကီးကုိ အႀကံျပဳ ခဲ့ပါတယ္..။ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ နဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရား ရဲ႔ တရားေတာ္ေတြဟာ နက္နဲခက္ခဲလွပါတယ္..။ ေသခ်ာ သိျမင္ဘုိ႔…. ရွင္းလင္းျပတ္သား ဘုိ႔… ကုိယ့္အာေဘာ္ မပါေစပဲ..မူရင္းစစ္စစ္ ျဖစ္ဘုိ႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ။ ေသခ်ာ ျပန္ေလ့လာ သင့္ပါေၾကာင္း အႀကံျပဳခဲ့ပါသတဲ့..။ ေက်းဇူးအထူးပါ အစ္မေတာ္ရယ္..။
ဒကာမႀကီး ေရ..ဦးဇင္းေတာ့ အဲဒီေလ့လာမႈ ေတြေၾကာင့္ ပဲ အခုအခ်ိန္မွာ စြဲျမဲ ေနတဲ့ခႏၵၥာ ငါးပါး ရဲ႔ မၿမဲပုံ၊ ဆင္းရဲ ပုံကုိ ပယ္ ႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ တဲ့..။ အခု ခံႏုိင္ရည္ ရွိသြားပါၿပီတဲ့..။
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ့ က်မ ကုိ …. စြဲလန္းဖြယ္ ခႏၵၥာငါးပါး ရဲ႔ အျမင္မွားဒိ႒ိ…အကုသုိလ္ ျပဳခြင့္ မေပးဘုိ႔ သာအေရးႀကီး ပါေၾကာင္း ဖုန္းနဲ႔ တရားျပသြားပါတယ္.. ။
က် မမွာ ေတာ့ ဘုန္းဘုန္း မွာၾကား တဲ့ (( ေသမွာ ..မရွိ..ေသေနတာသာရွိ )) ဆုိတဲ့ ႏွလုံးသြင္းနဲ႔ ေလ ွ်ာက္လက္စ လမ္းေတြ တာဝန္ေက်ေအာင္ဆက္ေလ ွ်ာက္ရပါအုံးမယ္ ..။
ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း

Saturday, September 2, 2017

ရဇၨဳမာလာ (သုိ႔ ) ဘဝ ႏြံ မွ ရုန္းထျခင္း



**ဤ ေလာက ႀကီး ၌ 
မတရားတာမရွိ ၊ မျဖစ္သင့္တာ မရွိ ၊ 
ျပဳ သူအသစ္ ၊ ျဖစ္သူအေဟာင္း**

ဆုိ တဲ့ လကၤာ ေလး ကုိ ႏွလုံး သြင္းဆင္ျခင္ ရင္း ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရား ေဟာ ၾကား ေတာ္မူ တဲ့ တရားေတာ္ ထဲက ႀကဳိးပန္းကုံး ( ပါဠိလုိ- ရဇၨဳ မာလာ ) လုိ႔ ေခၚတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ဦး ကုိ ကၽြန္မ သတိရမိပါတယ္..။ သူမ ဟာ ဒီလုိ ပဲ ေလာကအျမင္ စင္ၾကယ္ သြားတဲ့ အခါ ဘဝ ဟာ တစ္ဆစ္ခ်ဳိးေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ပါတယ္..။

ဘုရားရွင္ လက္ထက္ ေတာ္ အခါ မွာ လူလာ ျဖစ္ခဲ့ရေပမဲ့ သူက အသက္ကုိပင္ ေပးဆပ္ထား ရတဲ့ ေငြဝယ္ ကၽြန္ ဘဝ ကုိ ေရာက္ေနခဲ့ရရွာပါတယ္..။ ကၽြန္မခ်င္းတူတူ သူမ်ားနဲ႔ မတူ …သူ႔ဘဝ က ဆုိးလွတာေပါ့ေလ..။
သခင္မ က သူ႔ျမင္ရင္ မုန္းတာ…. တူးတူးခါးခါး မုန္း ေတာ့လည္း ဆံပင္ကုိ ဆြဲ ပါးရုိက္ လုပ္ပါတယ္..။ တစ္ရက္လည္းမဟုတ္..ႏွစ္ရက္လည္းမဟုတ္.. ဆုိေတာ့ကာ ….. စိတ္ညစ္ရလြန္းလုိ႔ သခင္မ ဆံပင္ ဆြဲ လုိ႔ မရ ႏုိင္ေအာင္ ဆံပင္အားလုံး ကုိ ရိတ္ ၿပီး ကတုံးတုံး ထားေတာ့ တာ..။

ကတုံး ကုိ ေတြ႔ ျပန္ေတာ့ သခင္မ က ေဒါသ ပုိထြက္…. ၿပီး ေခါင္း မွာ ႀကဳိး ထုံးေတြ ကုိ ပန္းကုံး သဖြယ္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားၿပီး ရုိက္ၿမဲ ရုိက္ ဆဲ …။ ဒါေၾကာင့္ သူမ ရဲ႔ နာမည္ ဟာ ႀကဳိးပန္းကုံး ( ပါဠိလုိ- ရဇၨဳ မာလာ ) လုိ႔ အမည္ တြင္ရရွာ ပါတယ္..။

တေန႔ နဲ႔ တေန႔ အညွင္းဆဲ ခံရတာ မ်ားလာတဲ့ အခါ မွာ သူမ ဟာ ေသခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္..။ ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲ ရ..သိမ္ငယ္ ညႈိးခ်ဳံးမႈေတြ နဲ႔ အတူ တစ္ေန႔ မွာ ေသဘုိ႔ ဆုံးျဖတ္ လုိက္ ပါတယ္..။ ေရခပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္… ေရအုိးထဲ မွာ ႀကဳိးေခြကုိ ထည့္…ၿပီးေတာ့ထဲကုိ တစ္ေယာက္ထဲ ထြက္ခဲ့တယ္..။

ေတာထဲေရာက္လုိ႔ ဆြဲႀကဳိးခ်ေသ ဘုိ႔ သစ္ ပင္ မွာ ႀကဳိးနဲ႔ ခ်ည္ တဲ့အခါ သစ္ပင္ ေအာက္မွာ ဘုရားရွင္ ထုိင္ေတာ္မူေနတာ ဖူးေတြ႔လုိက္ရပါတယ္..။ ၾကည္လင္ေသာ အသေရေတာ္ နဲ႔ ၾကည္ညဳိ ဖြယ္ အတိၿပီး တဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဘုရားရွင္ ရဲ႔ ေျခ အစုံကုိ ဦးတုိက္ တဲ့အခါ..။ သူ႔အေၾကာင္း ကုိ ေမး ပါတယ္..။

အေၾကာင္းစုံ ေလွ်ာက္ထားၿပီး တဲ့အခါ ဘုရားရွင္က အတိတ္ ဘဝ ကုိ ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ျပကာ တရား ေဟာေတာ္မူပါတယ္..။ အတိတ္မွာ သူက သခင္မ…. သခင္မ က သူမရဲ႔ ကၽြန္ ျဖစ္ခဲ့တာ .. သခင္မ ဘဝ က ဆံပင္ဆြဲ ပါးရုိက္ ႏွိပ္စက္ခဲ့တာ ေတြ သိလာရပါတယ္..။ ကံ ကံ၏ အက်ဳိး ကုိ သိလုိက္ရေတာ့ သူဒီ ဘဝ မွာ ျပန္လည္ အေၾကြးဆပ္ရတာ ဥာဏ္ အျမင္ ရွင္းလင္းသြားခဲ့ပါတယ္..။

အေၾကြးဆပ္ရတာ နားလည္ သြားသလုိ ခြင့္လႊတ္စိတ္ လည္းထား လာႏုိင္ေတာ့တာ..။ ရဇၨဳ မာလာ ေလးက ဒီလုိ ေတြး ပါသတဲ့..။ သခင္မ ခမ်ာ..ငါ့ကုိျမင္ရင္ င့ါရဲ႔ ကံ ကဓာတ္ျပဳလုိ႔ သူ႔ခမ်ာ လုပ္ရရွာတာ..။ ျပဳသူ ရဲ႔ ကံအသစ္ကုိ ယူ…။ ဝဋ္ တစ္ဖန္လည္ တာ ျပန္ခံ ရေတာ့ မွာ…။ တဖန္ ျပန္လည္ ခံစားရမွာ ကုိ ေတြး ၿပီးေတာ့ သနားစိတ္ေတာင္ဝင္လာ ေတာ့တာ တဲ့..။
ကံအက်ဳိးေပး ကုိ နားလည္ သြားတဲ့ အျပင္……ဥာဏ္အားျဖင့္လည္း အတိတ္ဆုိတာ ျပန္ရွာလုိ႔ တကယ္ မရွိ တာ သိလာရျပန္ပါတယ္..။ ခႏၶာ ငါးပါး ၊ ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါး တုိ႔ကုိ ပါ ရွင္းရွင္း သိျမင္ ခဲ့တပါတယ္..။

ပဋိသေႏၶ ၊အုိနာေသ ဟု
ေလးေထြ ရင္းျမစ္ ၊ ဒုကၡျဖစ္သည္
မခ်စ္ယွဥ္တြဲ ၊ ခ်စ္သူကြဲ ႏွင့္
လုိ လည္းမရ ၊ အက်ဥ္းျပေသာ္
ပဥၥဥပါဒါ ၊ ငါးခႏၶာ
သစၥာ ဒုကၡ ၊ မက္ေမာ လွ၏ ။

ပဋိသေႏၶ ေနရတယ္ ဆုိတာ ဆင္းရဲ ဒုကၡ တယ္...။ လူျဖစ္လာေတာ့ အုိ ရတာ..နာရတာ..ေသ ရတာ ဆင္းရဲ႔ ဒုကၡ ေတြပါ..။ ရွင္သန္ေနစဥ္ မွာ လည္း မခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ အတူေနရတာ..။ ခ်စ္တဲ့သူ နဲ႔ ေကြကြင္း ရတာ လည္း ဒုကၡ... ေနာက္ဆုံး ပဥၥဥပါဒါ ငါးခႏၶာ သည္ ဒုကၡ သစၥာ ဆုိတာ သေဘာ ေပါက္သြားေတာ့ တာျဖစ္ပါတယ္..။

သခင္ မ ပါးရုိက္ တဲ့ ပုံ ကုိ ေဖၚ ေတြး တဲ့အခါ အရင္ကလုိ ေဒါသ မာန နဲ႔ ျပန္လည္ တုိက္ခုိက္ခ်င္တာ..။ မ ေပၚလာေတာ့ပဲ စိတ္အျမင္ ရွင္းသြားခဲ့တယ္..။ ဘုရားရွင္ ရဲ႔ တရားနာယူ ရရင္း ေသာတာပန္ ဥာဏ ္အျမင္ ရသြား တဲ့ *ရဇၨဳ မာလာ * ဟာ ပဥၥဥပါဒါ ငါးခႏၶာ အေပၚ မွာ ထဲထဲဝင္းဝင္ ဆုပ္ကုိင္မထားေတာ့ဘူး..။ မရွိတာကုိ အရွိ မလုပ္ေတာ့ ပါဘူး ။

ပုထု ဇဥ္ နဲ႔ ဘုရားသားသမီး ကြာ ျခားသြားတဲ့အခ်က္ ျဖစ္လုိ႔ *ရဇၨဳ မာလာ * ဟာ ခြင့္လႊတ္ နုိင္သြားပါတယ္..။ သခင္မ ျပန္ခံရမွာ ကုိ ေတာင္ ျပန္သနားေနတာ မုိ႔ မ်က္ႏွာေလးက လည္းၾကည္လင္ ေနပါေတာ့တယ္..။

သူ႔ဘဝ ကံေၾကြးခ် တဲ့ေနရာ က သခင္မ ရဲ႔ အိမ္ ပဲ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ နားလည္ ေတာ့ သခင္မအိမ္ကုိျပန္ပါတယ္..။ ေပါ့ပါးသြားတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ၿပဳံးေယာင္ေယာင္သန္းေနတဲ့ *ရဇၨဳ မာလာ * ဟာ ထူးျခား ေန သလုိ မျမင္ရတဲ့ အရွိန္ အဝါေတြလည္း ထြက္ေပၚ ေနပါေတာ့တယ္..။

ထူးျခားတဲ့ သူ႔ကုိ သခင္မရဲ႔ ဖခင္ႀကီး က အိမ္ေပၚကေန အကဲခတ္ ရင္း သမီးအရင္းလုိ ခ်စ္တဲ့ စိတ္ေပၚ လာေတာ့တာ..။ ရုိက္ေနက် သခင္မက ရုိက္မယ္လုပ္ေတာ့ အေဖႀကီး ကဝင္တား ပါတယ္..။ ငါသူ႔ကုိ သမီးအျဖစ္ ေမြးစားမယ္..။ နင္ လက္ဖ်ား နဲ႔ ေတာင္ မတုိ႔ ပါ နဲ႔ လုိ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ ပါတယ္..။
သမီးအမူအယာထူးျခားတယ္ အရင္ေန႔ေတြ လုိ မႈံမႈိင္း မေနပါ့လား ။
ထူးျခား လာရတဲ့ အေၾကာင္းေျပျပပါအုံးသမီးရယ္ ဆုိေတာ့ ဘုရားရွင္ နဲ႔ ေတြ႔ ခဲ့ ပုံ အစအဆုံး ေျပာျပတဲ့ အခါ*ရဇၨဳ မာလာ * တုိ႔ တစ္အိမ္လုံးဘုရားရွင္ထံ အေျပးအလႊားဖူးေမွ်ာ္ ၾကပါတယ္..။

တရားဓမၼအဆုံးအမ ေတြ ကိုယ္ စီ ကုိယ္ ငွ ရသြားၾကၿပီး ေသာတာပန္ တည္ သြား ၾကပါတယ္ တဲ့..။

ေသာတာပန္ ျဖစ္တဲ့အခါ...ၿပီးၿပီးသားၿပီးႏုိင္သြားတယ္..။ အရိပ္ ဟာ အရိပ္ အာရုံဒြါရ တုိက္လုိ႔ ေပၚတာ အေကာင္ မဟုတ္..အသစ္အသစ္ သာျဖစ္တယ္ ရယ္ လုိ႔ သိသြားၾကတယ္..။

အရာရာခြင့္လႊတ္ၿပီးသားလည္းျဖစ္သြား ခဲ့တာ မုိ႔....မုိ႔ ၾကည္လင္ ရွင္းသန္႔ တဲ့ စိတ္အစဥ္ ..... နဲ႔ ေပါ့ပါးလန္းဆန္း ရတာအမွန္ပါ..ပဲ ။

ဒါေၾကာင့္လည္း ေသာတာပန္ ဆုိတာ အပါယ္ ေလးပါး မက် တာ လုိ႔ ယုံၾကည္ရင္း *ရဇၨဳ မာလာ * ေလာက္မွ်ပင္ မဆုိး လွ တဲ့ဘဝ ကုိ ဆင္ျခင္ လုိက္ရပါေတာ့တယ္..။

ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
(ဝါေခါင္ လျပည့္ -ေန႔ အမွတ္တရ )

ၾသဂုတ္လ တရားစခန္းစတုတၳ ေန႔ ၁၃.၈.၂၀၁၆ ေန႔ တြင္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ေဟာၾကား ေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ကုိ ကုိးကားေရးသားပါသည္..။

ငယ္လဝန္း သာျပန္ထြန္းခ်င္....


ကုိယ္ ဟာ....

ကုိယ္ စုုိက္ပ်ဳိး ထားတာေလး ကုိ ကုိယ္ ေငးၾကည့္ခ်င္သူပါ....။

ရုိးစင္း တဲ့ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ ရဲ႔ တာဝန္ေက်ျပြန္ မႈ နဲ႔ ဘဝကုိျဖတ္သန္းပါတယ္..။

ေစတနာ ေတြ...ေမတၱာတရား ေတြ ပါမလာ မွာကုိ စုိးရိမ္စရာ မလုိေအာင္ကုိ ...ကုိယ္ႀကဳိးစားခဲ့ပါတယ္..

ေဖ့စ္ဘုတ္ ေပၚက ပဋိပကၡ ေတြ....

အယူအဆ တုိက္ပြဲ ေတြ........

ပါတီဂုိဏ္းဃန ေတြ.....

ဆယ္လီ...ဆယ့္တစ္လီ ေတြ.......

စိန္ဘယက္ေၾကာ္ညာေတြ ၾကား မွာ......

နည္းပညာ နဲ႔ အေတြး အေခၚသာ ေရးသား အာရုံ စုိက္ ထား ပါလားရယ္လုိ႔  

အသိအမွတ္မျပဳႏုိင္ၾက ဘူးလား..ဟင္..။

တစ္စုိက္မတ္မတ္ ...တစ္စူးနစ္နစ္...... တစ္ခုတည္းေသာအာရုံ.... ရွိတာပါလုိ႔.... မယုံၾကည္ၾကေတာ့ဘူးလား..။

ဂုဏ္ ႀကီးႀကီး နဲ႔ ပါဝါ အႀကီးႀကီး မရွိရွာ ဘူးရယ္လုိ႔ အထင္အျမင္ေသး.....

အထင္ ေသးတယ္ ဆုိတာ ..ေသးတယ္လုိ႔ ထင္တာ ပဲေပါ့......

စုိးရိမ္တယ္ ဆုိတာ...စြမ္အားမရွိဘူးလုိ႔ ယူဆတာပဲေပါ့...။

ကုိယ့္ယုံၾကည္ခ်က္..ကုိယ့္ခံယူခ်က္....

ရင္ခုန္သံ စည္းခ်က္ေတြ တစ္သံတည္းထြက္မယ္ ထင္ထားတာ မွားေနေလ်ာ့သလားကြယ္..။

ကုိယ္က အင္အား လုိ႔ သတ္မွတ္ ခံယူထားတာေတြကုိ မယုံၾကည္ၾကဘူးလား..။

ဘဝ ဆုိတာ.....

အခ်ိန္= ေငြ

ကုိးစား မႈ = ေငြ

ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈ = ေငြ.... ဆုိတဲ့ ေဖၚမ်ဴလာေအာက္ မွာ အရာရာတစ္သားတည္းျဖစ္....

ဘာေတြ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္...။

အျပစ္ေတြ လည္းမဆုိခ်င္......

ကုိယ္ေလ.....

ဟုိးအရင္ ရပ္ဝန္းက.....

ငယ္လဝန္းသာ ျပန္ထြန္းခ်င္....မိ။

ဦေနာ ေလာေကာ အတိေတၱာ တဏွာဒါေသာ


=======================
ရန္ကုန္ ကေန ကၽြန္မ ထြက္ခြာ ခဲ့ခ်ိန္ မွာ ေတာ့ တိမ္ေတြ ေတာက္ေနခဲ့ပါတယ္..။ ေနဝင္ခ်ိန္ တိမ္ေတာက္….ေငြ နားကြပ္ တဲ့ တိမ္ဂြမ္းဆုိင္.။
ေတာက္ပသည ္..လွပပါသည္..သုိ႔ေသာ္ ေနဝင္ခ်ိန္ ျဖစ္သည္....တကား လုိ႔ သိမွတ္ရင္း မွတ္တမ္းတင္မိပါတယ္..။

သည္လုိ နဲ႔ မနက္ မွာ ဟုိပုန္း မွ တဆင့္ ေနာင္ခမ္း..သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္..။
ေနာင္ခမ္း လယ္သမားသင္တန္းေက်ာင္း မွာ ကလ်ာဏ မိတၱ ေဖာင္ေဒးရွင္း နဲ႔ ေမတၱာ ေဖာင္ေဒးရွင္း က ဖိတ္ၾကားခ်က္ နဲ႔ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ေရာက္ခဲ့ရတာ ပါ။

ေမလ တုံး က ကၽြန္မ တစ္ခါ သင္တန္းလာ ေပးတုံးက ၊စုိက္ပ်ဳိး ေရး ဘြဲ႔ ရ တစ္ဦိးျဖစ္သူ ဆရာ ဥိီးစုိးသိန္း ကုိ မျမင္ လုိ႔ ကၽြန္မ ေမး မိပါတယ္..။

ေမလ ကုန္ ေလာက္မွာ ေလ…တဲ့ မနက္ ၃နာရီ ေလာက္ ကတည္းကေန ေနာင္ခမ္းကေနထၿပီး ဆုိင္ကယ္ နဲ႔ သူ႔ မိသားစု ရွိရာ ေအးသာယာ ကုိ ျပန္သြားတာ တဲ့။ ေတာင္ႀကီး အဝင္သစ္ေတာ ဂိတ္နားေလာက္ မွာ လူ ႏွစ္ဥိးစီးလာ တဲ့ ဆုိင္ကယ္ နဲ႔ ဝင္တုိက္မိၿပီး ဆုိင္ကယ္ ေပၚကလြင့္စင္က် ခဲ့ရွာတယ္..။ ဦးထုပ္ပါေသာ္လည္း ဦးေခါင္း မွာ တစ္ပုိင္းေက်မြ ေနခဲ့ပါတယ္..။ စပ္စံထြန္း ေဆးရုံ မွာ တေန႔တာ ခံေသာ္လည္း ညေန အခ်ိန္မွာ ဘဝ တစ္ပါးေျပာင္းသြားခဲ့ပါတယ္ ..တဲ့..။
ဒီလုိ မ်ဳိး ေလးေတြ ၾကားရင္ အံ့ၾသ တုန္လႈပ္မေနပဲ ကုိယ္လည္းေသနုိင္တယ္..ေသတတ္တယ္.. ။

ဒိလုိ မ်ဳိး ဘဝ မ်ားစြာ ေသခဲ့ဘူးတယ္.. က်ခဲ့ဘူးတဲ့ ေသြး ေတြ ပင္လယ္ ေဝ ခဲ့တယ္ လုိ႔ ဆင္ျခင္ ဘုိ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရား ဆုံးမ ဘူးပါတယ္..။

ဆရာ ဥိီးစုိးသိန္းသည္ ကၽြန္မ စက္မႈ စုိက္ပ်ဳိး ႏွင့္ သက္ေမြး ပညာ ဦးစီး႒ာ နမွာ အလုပ္ တူတူ ဝင္ခဲ့ၾကသည္ ..။ ဆရာက နမ့္ဆန္ စုိက္ပ်ဳိးေရး အထက္တန္းေက်ာင္း ၊ ကၽြန္မ က ပုသိမ္ႀကီး စုိက္ပ်ဳိးေရးသိပၸံ မွာ တာဝန္က် ခဲ့ၾကတာ..။သင္တန္းမ်ား ရွိလွ်င္ ဆုံခဲ့ဘူးပါတယ္..။

အခု လုိ ေတာေတာင္ထဲ မွ လယ္သမား သင္တန္းေက်ာင္း မွာ ျပန္ေတြ႔ရေတာ့ ဝမ္းသာ မိမယ္ ႀကံကာ ရွိေသး…။ အခု လူ႔ေလာက ထဲ မွ ထြက္ခြာ သြားခဲ့ေခ်ၿပီ..။

ကၽြန္မ စဥ္းစားေနမိတာက ေအးသာယာ ၿမဳိ႔ က မိသားစု ဆီ ေရာက္ရန္ ေစာ ေနတဲ့ ေဇာ သည္ ေသခါ နီး ရဲ႔ မရဏာ သႏၷေဇာ ျဖစ္လိမ့္မယ္ လုိ႔ တြက္ဆရ ပါတယ္..။
အခင္းျဖစ္ခ်ိန္ နဲ႔ ေသဆုံးခ်ိန္ ၁၂ နာရီ တာ ကာလ ေမ့ေမ်ာ ေနခ်ိန္ မွာေကာ ဘယ္ သို႔ရွိမွာ ပါလိမ့္ လုိ႔ ေတြးေနမိပါတယ္..။

မေမွ်ာ္လင့္ ပဲ .. ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရပဲ…..ဝုန္းကနဲ ဒုိင္းကနဲ ဘဝကူးရရင္ ခက္ရခ်ည့္ ဆုိတာ လက္ေတြ႔ သခၤန္းစာ ျဖစ္ခဲ့ ရပါၿပီ..။

ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ဘူးတဲ့ တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္ေလး ကုိ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးသားခဲ့တဲ့ လကၤာ ေလးကုိ ပဲ ရြတ္ဆုိ ပူေဇာ္ ရပါတယ္..။ ေအာ္… ေမာင္းႏွင္ ခါ ..အပုိ႔ ခံေနရပါတကား ဟူ၍..။

*ဥပ နီယတိ ေလာေကာ အဒၥၵဳေဝါ
အုိနာ ေသ သုိ႔ ၊ ေမာင္းႏွင္ပုိ႔ ၊ လူတုိ႔ မၿမဲ ပါတကား။
------------------------------------------
ညွိႏႈိင္း ရ မွာ အင္မတန္ ဝန္ေလး တတ္ၿပီး လြတ္လပ္ ခ်င္ေသာ ကၽြန္မ သည္ တစ္ေယာက္တည္း ေနထုိင္သြားလာ ရတာ ကုိ ထုံေမြ႔ တတ္ပါတယ္..။
တစ္ခါ တစ္ခါ မွာ ေတာ့ အျခံအရံ ၊ အေစာင့္အေရွာက္မ်ား စြာ ျဖင့္ ဘုန္းကံႀကီး မားၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကုိ ျမင္ ရင္ အားက် သလုိ..သတိလစ္တဲ့အခါ ဝမ္းနည္းသလုိ လုိ ေလးေတာ့ ျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္..။

တကယ္ေတာ့လည္း အုိ ၊ နာ ၊ေသ ေဘး တုိ႔ ႀကဳံေတြ႔ တဲ့အခါ ေစာင့္ေရွာက္ သူမ်ား ရဲ႔ တကယ္ မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္တဲ့အျဖစ္ကုိ ဒီဆရာ ရဲ႔ အျဖစ္နဲ႔ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ မိပါတယ္..။ ဒီလုိ ပဲ ျမင္ေအာင္ႀကဳိးစား တာ ဟာ အမွန္တရားပဲ မဟုတ္ပါလား ။

*အ တာေဏာ ၊ ေလာေကာ အနဘိႆေရာ
ေစာင့္ေရွာက္သူမဲ့ ၊ ကုိးရာ မဲ့ ၊ အားႏြဲ႔ လွခ်ည္ ပါတကား။ 
--------------------------------------------
အိမ္ ေရာက္လုိ႔ မွ မၾကာ ခင္..ကၽြန္မ ရဲ႔ အတၱမာန ကုိ ခပ္ပါးပါးေလး ထိပါး ေႏွာင့္ယွက္ လုိက္တဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ကုိ ၾကားသိလုိက္ရပါတယ္..။

ကၽြန္မ ရဲ႔ တည္ရွိမႈ သည္ အေရးမပါေတာ့ၿပီေလာ..။
ကၽြန္မ ၏ ႏွစ္အတန္ၾကာ ႀကဳိးစား တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ အခ်က္အလက္ မ်ားသည္ မလုိ အပ္ ေတာ့ၿပီေလာ..။

ကၽြန္မ သည္ အေလးထားအပ္ေသာ အေနအထားတြင္ ရွိမေနေတာ့ၿပီေလာ..။
ငါ..ငါ..ငါ ႏွင့္ တဒဂၤ ပူေလာင္မႈသည္.. ထိန္းခ်ဳပ္မရ..။

ပုိင္းေလာ့ ဘုန္းဘုန္း ကေတာ့ ဆုံးမ ဘူးသည္..။ ဒီအခ်ိန္မွာ မရႈမွတ္နုိင္ခင္ ဖုန္းေတြ မဆက္မိေစနဲ႔ ၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ မခ်မိေစနဲ႔ ။

ဆရာဦးစုိးသိန္း ရဲ႔ မရဏ ပုံရိပ္ ေနရာမွာ အစားထုိးရင္း တစ္ခါ ထပ္ သုံးသပ္ရျပန္ပါတယ္..။

*အႆေကာ ေလာေကာ ၊ သဗၺံ ပဟာယ ဂမနီယံ ။ 
ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ ၊ မရွိပါ ၊ ထားကာသြားရမွာ ပါတကား ။
-----------------------------------------------
ထားသြား ရမဲ့ အရာအားလုံး ကုိ ဖက္တြယ္ ၿပီး အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ၊ တမလြန္ ထိ မသယ္ ေဆာင္မိေအာင္ ၊ မတန္ တာေတြ မလဲလွယ္ မိ ေအာင္ သတိ ေပးေနရပါတယ္ .....သုိ႔ေသာ္ နာရီဝက္ခန္႔ ပူေလာင္ခဲ့ရပါပေကာ..။

မဖတ္ရတာ ၾကာၿပီးျဖစ္တဲ့ ေဖ့စ္ဘုတ္ တစ္ခြင္ ရႈျမင္ လုိက္ေတာ့လည္း ..။

လူေတြ ဟာ အသိအမွတ္ျပဳခံ လုိ မႈ လုိအင္ …..

ခ်ီးက်ဴး ခံလုိ မႈလုိ အင္……

အထီးမက်န္ ခ်င္ တဲ့လုိ အင္.......

ေတြ နဲ႔ တင္ ထား သမွ်..ပုိစ့္ေတြ ၾကည့္ရင္း ကုိယ္ လည္း တင္ခ်င္ စိတ္ ျဖစ္ လာကာ…. မရဏာႏုႆတိ ေတြ ခဏေပ်ာက္ ကုန္ ရပါတယ္..။

တကယ္ ေတာ့လည္း ..ကၽြန္မ တုိ႔ အားလုံး ဟာ .....

*ဦေနာ ေလာေကာ အတိေတၱာ တဏွာဒါေသာ ။
လုိ မျပည့္ဝ ၊ အားမရ ၊ တဏွာ့ကၽြန္ ခ်ည္း ပါတကား ။
------------------------------------------------

ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း

သူမ ခ်စ္တဲ့ ဒါးကျမစ္




------------------
ေက်ာင္းကုန္းၿမဳိ႔ ရဲ႔ မုိးရြာၿပီးစ.... ဆည္းဆာ အလွ...ဟာ .. သက္တန္႔ေရာင္စုံမ်ား နဲ႔ အတူ ေတာက္ပ ေနခဲ့ ပါတယ္..။
ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ ၃၅ ႏွစ္က ေရျပင္ကုိ ကုိင္းညႊတ္ေနတဲ့ ကုကၠဳိကုိင္း ရဲ႔ အရိပ္ မွတဆင့္ ဒါးကျမစ္ကုိဆင္းကာ ..ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့ေဗဒါ ေတြကုိ ဆယ္ယူဘုိ႔ ႀကဳိးစားခဲ့တဲ့....
မိန္းကေလး တစ္ဦးကုိ ဒါးကျမစ္ျပင္က သတိရလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္..။
သူမဟာ...သိပ္ မဆြဲတတ္ေပမဲ့ .... ေရေဆးအၾကည္ ေလးနဲ႔ (ဒါးကျမစ္ယံ တစ္ေနရာ...) ရယ္လုိ႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ဘူးတယ္..။
ဆယ္စု ႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ လာတဲ့ အဲဒီမိန္းကေလးဟာ...ဒီတစ္ခါ..ေတာ့.... ေကြ႔ေကာက္ တဲ့......ဘဝျမစ္ ေတြ အေၾကာင္းေတြး ေနခဲ့တယ္...။
သံေဝဂ ေတြ.... ဆုံးမစကား ေတြ..... ဘယ္လုိ ခ်န္ရစ္ရပါ့မလဲ ဆုိတဲ့....
အဘိဓာန္ ဆန္ဆန္...အဖြားႀကီးဆန္ဆန္ ႏွလုံးသားျဖစ္ ေနျပန္တယ္..။
ဒီတံတား ေလးဟာ ..... ငယ္ကၽြမ္း ေဆြ ဇာတ္ကား ထဲက အတူး တုိ႔ အသက္တုိ႔ .....
မီးေမ ွ်ာတဲ့တံတားေလးေတာ့မဟုတ္သည့္တုိင္......
ထုိ တံတားထက္မေလ ွ်ာ့ တဲ့ လြမ္းစရာေတြကေတာ့ ရွိေနတာ အမွန္ပါ..။
အဲဒီမိန္းကေလး လုိပဲ...ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က ေက်ာင္းကုန္းၿမဳိ႔ က ဒါးက ျမစ္ကုိ ေရာက္ခဲ့ဘူးတယ္..။
ဒီတံတားေလး ပါပဲ...။
သူမ လုိ ......ေတာ့..ေရဆင္းခ်ဳိးတာ...ေဗဒါဆယ္တာ..... ပန္းခ်ီဆြဲတာ မဟုတ္ပါဘူး...။
ေလွျပဳိင္ ပြဲ ကုိ ၾကည့္ခဲ့တာ.ဒီတံတားေလးျဖစ္ပါတယ္..။
ေလွျပဳိင္ၾကတဲ့ေလွ ၂စင္း.... ပန္းမဝင္ရေသးဘူး.... ႏုိင္ေခ် ရွိၿပီ အထင္နဲ႔ တက္ေထာင္ၾကတဲ့ ပထမေလွ ကုိ ....
ေနာက္ကေန မေလ ွ်ာ့တဲ့ဇြဲ လုံ႔လ နဲ႔ က်ဳိးေလွာ္တဲ့ေနာက္ေလွက ေက်ာ္တက္တဲ့ ဇာတ္လမ္း...
မွတ္တမ္းတင္ စရာ ျဖစ္ခဲ့တာ ..ဒီ(ဒါးကျမစ္ ) ေပါ့..။
ဒီအေၾကာင္း ကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ၁၉ ၄၇ ၊ ဇူလုိင္လ ၁၃ရက္ ျမဳိ႔ေတာ္ခန္းမ မွာ က်င္းပတဲ့ လူထု အစည္းအေဝး မွာ...တက္မေထာင္ၾကေစဘုိ႔ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ထည့္ေျပာ ခဲ့ပါတယ္.။
သမိုင္းဝင္ခဲ့တဲ့ ဒီတံတားေလးကုိ ေက်ာင္းကုန္းကျပည္သူလူထု ထည့္ဝင္ေငြ နဲ႔ အတူ ကုိးရီးယား NGO က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ မူလ ပုံစံမပ်က္ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္..တဲ့..။
ပုံထဲက ေက်ာက္စာေမာ္ကြန္းအရ ေျပာျပတာပါေနာ္...။တဲ့..။
ကုိင္း ........ လြမ္းစရာမေကာင္းေပဘူးလား..။
ထုိ သူမ ..... ကေတာ့လြမ္းခဲ့ပါတယ္...။တဲ့...။
ငယ္ကၽြမ္းေဆြဇာတ္လမ္း ထဲက အတူး..ဆုိသူကုိမဟုတ္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းေရးေနေလရဲ႔..။

သက္တန္႔



မုိး နဲ႔ ေျမႀကီး..... 
ထိေစသတည္း .........လုိ႔
ယီးတီးေယာင္ေတာင္...
သက္တန္႔ ေဘာင္သည္......
ေရာင္စုံခ်ယ္ျပ.........
အလြန္လွ.... လည္း
တစ္ခဏ...သာ.......။
ဘယ္ မွာ ျပန္ရွာ ရမလဲ ကြယ္...။