=======================
ရန္ကုန္ ကေန ကၽြန္မ ထြက္ခြာ ခဲ့ခ်ိန္ မွာ ေတာ့ တိမ္ေတြ ေတာက္ေနခဲ့ပါတယ္..။ ေနဝင္ခ်ိန္ တိမ္ေတာက္….ေငြ နားကြပ္ တဲ့ တိမ္ဂြမ္းဆုိင္.။
ေတာက္ပသည ္..လွပပါသည္..သုိ႔ေသာ္ ေနဝင္ခ်ိန္ ျဖစ္သည္....တကား လုိ႔ သိမွတ္ရင္း မွတ္တမ္းတင္မိပါတယ္..။
သည္လုိ နဲ႔ မနက္ မွာ ဟုိပုန္း မွ တဆင့္ ေနာင္ခမ္း..သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္..။
ေနာင္ခမ္း လယ္သမားသင္တန္းေက်ာင္း မွာ ကလ်ာဏ မိတၱ ေဖာင္ေဒးရွင္း နဲ႔ ေမတၱာ ေဖာင္ေဒးရွင္း က ဖိတ္ၾကားခ်က္ နဲ႔ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ေရာက္ခဲ့ရတာ ပါ။
ေမလ တုံး က ကၽြန္မ တစ္ခါ သင္တန္းလာ ေပးတုံးက ၊စုိက္ပ်ဳိး ေရး ဘြဲ႔ ရ တစ္ဦိးျဖစ္သူ ဆရာ ဥိီးစုိးသိန္း ကုိ မျမင္ လုိ႔ ကၽြန္မ ေမး မိပါတယ္..။
ေမလ ကုန္ ေလာက္မွာ ေလ…တဲ့ မနက္ ၃နာရီ ေလာက္ ကတည္းကေန ေနာင္ခမ္းကေနထၿပီး ဆုိင္ကယ္ နဲ႔ သူ႔ မိသားစု ရွိရာ ေအးသာယာ ကုိ ျပန္သြားတာ တဲ့။ ေတာင္ႀကီး အဝင္သစ္ေတာ ဂိတ္နားေလာက္ မွာ လူ ႏွစ္ဥိးစီးလာ တဲ့ ဆုိင္ကယ္ နဲ႔ ဝင္တုိက္မိၿပီး ဆုိင္ကယ္ ေပၚကလြင့္စင္က် ခဲ့ရွာတယ္..။ ဦးထုပ္ပါေသာ္လည္း ဦးေခါင္း မွာ တစ္ပုိင္းေက်မြ ေနခဲ့ပါတယ္..။ စပ္စံထြန္း ေဆးရုံ မွာ တေန႔တာ ခံေသာ္လည္း ညေန အခ်ိန္မွာ ဘဝ တစ္ပါးေျပာင္းသြားခဲ့ပါတယ္ ..တဲ့..။
ဒီလုိ မ်ဳိး ေလးေတြ ၾကားရင္ အံ့ၾသ တုန္လႈပ္မေနပဲ ကုိယ္လည္းေသနုိင္တယ္..ေသတတ္
ဒိလုိ မ်ဳိး ဘဝ မ်ားစြာ ေသခဲ့ဘူးတယ္.. က်ခဲ့ဘူးတဲ့ ေသြး ေတြ ပင္လယ္ ေဝ ခဲ့တယ္ လုိ႔ ဆင္ျခင္ ဘုိ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရား ဆုံးမ ဘူးပါတယ္..။
ဆရာ ဥိီးစုိးသိန္းသည္ ကၽြန္မ စက္မႈ စုိက္ပ်ဳိး ႏွင့္ သက္ေမြး ပညာ ဦးစီး႒ာ နမွာ အလုပ္ တူတူ ဝင္ခဲ့ၾကသည္ ..။ ဆရာက နမ့္ဆန္ စုိက္ပ်ဳိးေရး အထက္တန္းေက်ာင္း ၊ ကၽြန္မ က ပုသိမ္ႀကီး စုိက္ပ်ဳိးေရးသိပၸံ မွာ တာဝန္က် ခဲ့ၾကတာ..။သင္တန္းမ်ား ရွိလွ်င္ ဆုံခဲ့ဘူးပါတယ္..။
အခု လုိ ေတာေတာင္ထဲ မွ လယ္သမား သင္တန္းေက်ာင္း မွာ ျပန္ေတြ႔ရေတာ့ ဝမ္းသာ မိမယ္ ႀကံကာ ရွိေသး…။ အခု လူ႔ေလာက ထဲ မွ ထြက္ခြာ သြားခဲ့ေခ်ၿပီ..။
ကၽြန္မ စဥ္းစားေနမိတာက ေအးသာယာ ၿမဳိ႔ က မိသားစု ဆီ ေရာက္ရန္ ေစာ ေနတဲ့ ေဇာ သည္ ေသခါ နီး ရဲ႔ မရဏာ သႏၷေဇာ ျဖစ္လိမ့္မယ္ လုိ႔ တြက္ဆရ ပါတယ္..။
အခင္းျဖစ္ခ်ိန္ နဲ႔ ေသဆုံးခ်ိန္ ၁၂ နာရီ တာ ကာလ ေမ့ေမ်ာ ေနခ်ိန္ မွာေကာ ဘယ္ သို႔ရွိမွာ ပါလိမ့္ လုိ႔ ေတြးေနမိပါတယ္..။
မေမွ်ာ္လင့္ ပဲ .. ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရပဲ…..ဝုန္းကန
ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ဘူးတဲ့ တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္ေလး ကုိ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးသားခဲ့တဲ့ လကၤာ ေလးကုိ ပဲ ရြတ္ဆုိ ပူေဇာ္ ရပါတယ္..။ ေအာ္… ေမာင္းႏွင္ ခါ ..အပုိ႔ ခံေနရပါတကား ဟူ၍..။
*ဥပ နီယတိ ေလာေကာ အဒၥၵဳေဝါ
အုိနာ ေသ သုိ႔ ၊ ေမာင္းႏွင္ပုိ႔ ၊ လူတုိ႔ မၿမဲ ပါတကား။
--------------------------
ညွိႏႈိင္း ရ မွာ အင္မတန္ ဝန္ေလး တတ္ၿပီး လြတ္လပ္ ခ်င္ေသာ ကၽြန္မ သည္ တစ္ေယာက္တည္း ေနထုိင္သြားလာ ရတာ ကုိ ထုံေမြ႔ တတ္ပါတယ္..။
တစ္ခါ တစ္ခါ မွာ ေတာ့ အျခံအရံ ၊ အေစာင့္အေရွာက္မ်ား စြာ ျဖင့္ ဘုန္းကံႀကီး မားၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကုိ ျမင္ ရင္ အားက် သလုိ..သတိလစ္တဲ့အခါ ဝမ္းနည္းသလုိ လုိ ေလးေတာ့ ျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္..။
တကယ္ေတာ့လည္း အုိ ၊ နာ ၊ေသ ေဘး တုိ႔ ႀကဳံေတြ႔ တဲ့အခါ ေစာင့္ေရွာက္ သူမ်ား ရဲ႔ တကယ္ မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္တဲ့အျဖစ္
*အ တာေဏာ ၊ ေလာေကာ အနဘိႆေရာ
ေစာင့္ေရွာက္သူမဲ့ ၊ ကုိးရာ မဲ့ ၊ အားႏြဲ႔ လွခ်ည္ ပါတကား။
--------------------------
အိမ္ ေရာက္လုိ႔ မွ မၾကာ ခင္..ကၽြန္မ ရဲ႔ အတၱမာန ကုိ ခပ္ပါးပါးေလး ထိပါး ေႏွာင့္ယွက္ လုိက္တဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ကုိ ၾကားသိလုိက္ရပါတယ္..။
ကၽြန္မ ရဲ႔ တည္ရွိမႈ သည္ အေရးမပါေတာ့ၿပီေလာ..။
ကၽြန္မ ၏ ႏွစ္အတန္ၾကာ ႀကဳိးစား တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ အခ်က္အလက္ မ်ားသည္ မလုိ အပ္ ေတာ့ၿပီေလာ..။
ကၽြန္မ သည္ အေလးထားအပ္ေသာ အေနအထားတြင္ ရွိမေနေတာ့ၿပီေလာ..။
ငါ..ငါ..ငါ ႏွင့္ တဒဂၤ ပူေလာင္မႈသည္.. ထိန္းခ်ဳပ္မရ..။
ပုိင္းေလာ့ ဘုန္းဘုန္း ကေတာ့ ဆုံးမ ဘူးသည္..။ ဒီအခ်ိန္မွာ မရႈမွတ္နုိင္ခင္ ဖုန္းေတြ မဆက္မိေစနဲ႔ ၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ မခ်မိေစနဲ႔ ။
ဆရာဦးစုိးသိန္း ရဲ႔ မရဏ ပုံရိပ္ ေနရာမွာ အစားထုိးရင္း တစ္ခါ ထပ္ သုံးသပ္ရျပန္ပါတယ္..။
*အႆေကာ ေလာေကာ ၊ သဗၺံ ပဟာယ ဂမနီယံ ။
ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ ၊ မရွိပါ ၊ ထားကာသြားရမွာ ပါတကား ။
--------------------------
ထားသြား ရမဲ့ အရာအားလုံး ကုိ ဖက္တြယ္ ၿပီး အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ၊ တမလြန္ ထိ မသယ္ ေဆာင္မိေအာင္ ၊ မတန္ တာေတြ မလဲလွယ္ မိ ေအာင္ သတိ ေပးေနရပါတယ္ .....သုိ႔ေသာ္ နာရီဝက္ခန္႔ ပူေလာင္ခဲ့ရပါပေကာ..။
မဖတ္ရတာ ၾကာၿပီးျဖစ္တဲ့ ေဖ့စ္ဘုတ္ တစ္ခြင္ ရႈျမင္ လုိက္ေတာ့လည္း ..။
လူေတြ ဟာ အသိအမွတ္ျပဳခံ လုိ မႈ လုိအင္ …..
ခ်ီးက်ဴး ခံလုိ မႈလုိ အင္……
အထီးမက်န္ ခ်င္ တဲ့လုိ အင္.......
ေတြ နဲ႔ တင္ ထား သမွ်..ပုိစ့္ေတြ ၾကည့္ရင္း ကုိယ္ လည္း တင္ခ်င္ စိတ္ ျဖစ္ လာကာ…. မရဏာႏုႆတိ ေတြ ခဏေပ်ာက္ ကုန္ ရပါတယ္..။
တကယ္ ေတာ့လည္း ..ကၽြန္မ တုိ႔ အားလုံး ဟာ .....
*ဦေနာ ေလာေကာ အတိေတၱာ တဏွာဒါေသာ ။
လုိ မျပည့္ဝ ၊ အားမရ ၊ တဏွာ့ကၽြန္ ခ်ည္း ပါတကား ။
--------------------------
ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
0 မွတ္ခ်က္ေရးရန္:
Post a Comment