ကန္႔သတ္ခ်ိန္ေတြ နည္းေနၿပီ

အခုအခ်ိ္န္မွာေတာ့ ဂ်ပန္ ဆူနာမီ လႈိင္းလုံးေတြ ဟာ အားလုံးရဲ႔ စိတ္ႏွလုံးေတြ ကုိ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား စြာ ရုိက္ခတ္ေနဆဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိ္န္မေရြးက်ေရာက္လာမဲ့ေသျခင္းတရား-မရဏာ ႏုႆတိ ကုိဆင္ျခင္ဘုိ႔ ပုံရိပ္ေတြအျဖစ္သာ ကၽြန္မ ႏွလုံးသြင္းမိပါေတာ့တယ္..။ တကယ္ ေတာ့ လည္း သံသရာသက္တမ္းနဲ႔ၾကည့္ရင္ ထူးဆန္း တာ ဘာမွ မရွိ..။ ဒီလုိ ေသခဲ့ ရတဲ့ ဘဝေတြ နည္းမယ္မထင္ပါ။

ကၽြန္မတုိ႔တစ္ေတြ ပုရြက္ဆိတ္မ်ားစြာ တက္ေနတဲ့ ပန္းကန္ကုိ ေရေဆးခ်ခဲ့ဘူးတာ ေတြ။ ပ်ားအုံ နဲ႔ ပ်ားေတြကုိ မီးၿမႈိက္ခဲ့ ဘူးတာေတြ။ ပုိးလုံခ်ည္ တစ္ကြင္း အတြက္ ပုိးရုပ္ဖုံး အိမ္မ်ားစြာ ကုိေရေႏြးေဖ်ာ ခဲ့ဘူးတာေတြ ...ရွိသလုိ၊ ခံခဲ့ရဘူးတာေတြဟာလည္း ဒီသေဘာျဖစ္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဝိပါကဝဋ္ဆုိတာ အခ်ိန္တုိင္း ရွိေနတတ္တာပါ လုိ႔မွတ္သားဘူးပါတယ္။

သံသရာသက္တမ္းနဲ႔ ၾကည့္လွ်င္… မေသဘူးတဲ့ သခၤ်ဳိင္းေျမမရွိ။ ေခြးေလး တစ္ေကာင္ ကားတုိက္ေသ တာျမင္လုိက္ တယ္ ထူးဆန္းမေနနဲ႔ ဒီေခြးလုိ ေသခဲ့ရတဲ့ ဘဝေတြ မနည္း ဘူးရယ္လုိ႔ ေသျခင္းတရား ကုိ ဆင္ျခင္ႏွလုံးသြင္း ဘုိ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး က ဆုံးမေတာ္မူခဲ့ပါတယ္..။

ႏြားဘဝ တစ္ခု ပဲ ေတြးပါတဲ့။ ႏြားမွာေတာင္မွ ႏြားအျဖဴ ဘဝနဲ႔ လည္ အလွီးခံၿပီး က်ခဲ့တဲ့ေသြးေတြ ဟာ ပင္လယ္ေရ ထက္ေတာင္မ်ား ေသးတယ္ လုိ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား က ဥပမာေဆာင္ျပေၾကာင္း ေဟာၾကားဘူးပါတယ္..။ ။လုိခ်င္တာ မရလုိ႔ ငုိခဲ့ရတဲ့ မ်က္ရည္…ေတြေကာ ….ေဆြးပူရင္လည္း က်တဲ့မ်က္ရည္၊ ခ်စ္တဲ့သူကုိ လြမ္းဆြတ္တသလုိ႔ က်ခဲ့ရ တဲ့မ်က္ရည္ေတြေကာ…ပင္လယ္ေရ ထက္မ်ားေနပါလိမ့္မယ္။

ဟုိတစ္ေန႔ကေတာ့ ကၽြန္မ ရဲ႔ အီးေမးလ္ ထဲကုိ ညီမတစ္ ေယာက္က ဗီဒီယုိဖုိင္ေလးတစ္ခု ပုိ႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ကုိ အမ်ဳိးသား သုံးေယာက္က ခ်ဳပ္ကုိင္ၿပီး ဓါးထက္ထက္နဲ႔ တက္တက္ၾကြၾကြလည္လွီး ျပတဲ့ ၊ ေခါင္းကုိ ပါ ေျမွာက္ျပလုိက္ေသးတဲ့ ပီပီျပင္ျပင္ ဗီဒီယုိ ဖုိင္ေလးတစ္ခု ျဖစ္ေနပါတယ္..။ အမေရ. .ၾကည့္ရဲ ရင္ၾကည့္ပါတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ေဝဖန္ဆန္းစစ္ေပးပါတဲ့ ။

ကၽြန္မက ဘာသာေရးစာေပေတြ ေရးေန ေတာ့ ျပန္႔ပြားေစလုိတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ၾကည့္လုိက္မိတဲ့ ကၽြန္မ ပထမေတာ့ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ငါ လည္းဒီလုိေသခဲ့ဘူးတယ္။ လူ႔ဘဝ၊ ၾကက္ဘဝ၊ ဘဲဘဝ၊ သိုးဘဝ ၊ေခြးဘဝ၊ ဆိတ္ဘဝ၊ ကၽြဲဘဝ ၊ ႏြားဘဝ၊ ငါးဘဝ ဘဝေပါင္းမ်ား စြာ က်ခဲ့တဲ့ လည္ေခ်ာင္း ေသြးေတြ မနည္း ဘူးဆုိတာခ်က္ခ်င္း သတိရျဖစ္ပါေတာ့တယ္..။

ေနာက္ၿပီးအားပါးတရ သတ္ျပတဲ့ သတ္တယ္ဆုိတဲ့ လူေတြ ရဲ႔ ေမာဟ အေမွာင္ နဲ႔ မသိျခင္း အဝိဇၨာ ကုိ ကၽြန္မ ကရုဏာ သက္မိပါတယ္။ အဂၤုလိမာလ ရဟႏၱာသည္ လည္း တစ္ခ်ိန္က ထုိကဲ့သုိ႔ ပင္ ယုံၾကည္ခ်က္တစ္ခု ရဲ႔ ေမာင္းႏွင္မႈ ျဖင့္ ရဲရင့္ခဲ့ေပလိမ့္မယ္..။ မသိလုိ႔ က်ဴးလြန္ ၊မသိလုိ႔္ ျဖစ္ၾကရတဲ့ ဘဝေတြလည္း မ်ားစြာ မ်ားစြာ..။

ေမတၱာ ဆုိတဲ့ စကားလုံး ကုိ နားလည္ ဘုိ႔၊ ခံယူက်င့္သုံးေစဘုိ႔ ဘုရားရွင္က အားလုံး နားလည္ မဲ့ ကုိယ္စားျပဳ ပုံရိပ္ တစ္ခု မီးေမာင္းထုိးျပခဲ့ပါတယ္..။ အဲဒီပုံရိပ္ကေတာ့ အေမေနရာ မွာေနေပးဘုိ႔ပါ။

(မာတာ ယထာ နိယံ ပုတၱ၊ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ ) အမိသည္ မိမိရင္ေသြး ျဖစ္ေသာ တစ္ေယာက္တည္းေသာသားငယ္ကုိ အသက္အတြက္ေၾကာင့္ အဖန္ တလဲလဲ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သုိ႔ ဤ နည္းအတူသာလွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတုိ႔ ၌ အတုိင္းအရွည္ မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကုိပြားေစရာ၏။ တဲ့။

တကယ့္ေမတၱာစစ္စစ္ ရွိဘုိ႔ ဆုိရင္ တစ္ဦးတည္းေသာ သားအေပၚမွာ ထားတဲ့ မိခင္ တုိ႔ ရဲ႔ ေကာင္းက်ဳိးလုိလား မႈ၊ ျမတ္ႏုိးၾကင္နာမႈ၊ တန္ဘုိး ထားမႈ၊ နားလည္ ခြင့္လႊတ္မႈ၊ ေတြ န႔ဲ ေအးေအးျမျမ ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာတရား တစ္ခုကုိ ခံစားရပါလိမ့္မယ္..။

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိ ေအးျမလွတဲ့ ေမတၱာတရား ကုိ ဘယ္သူအေပၚေတာ့ထားပါ။ ဘယ္သူ အေပၚေတာ့မထားပါ နဲ႔ လုိ႔ အပုိင္းအျခား သတ္မွတ္ မထားခဲ့ပါ။

၃၁ဘုံတြင္း မွာ လူ႔ ဘုံက လူေတြ ေဘးရန္ကင္းပါေစ။

လူ႔ဘုံမွာ မွ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ေတြ တုိးတက္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။

ျမန္မာေတြ ထဲက ဗုဒၶဘာသာေတြ တုိးတက္ပါေစ။

ဗုဒၶဘာသာ ထဲက ေထရဝါဒ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္ေတြ သာ တုိးတက္ပါေစ။

ေထရဝါဒ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္ေတြထဲ မွာမွ ငါ့ဆရာေတာ္ ဘုရား ရဲ႔ ရိပ္သာကသာ တုိးတက္ခ်မ္းသာ ပါေစ။

ဆုိရင္ ကၽြန္မတုိ႔ ရဲ႔ ေမတၱာတရား ဟာ အပုိင္း အျခား ထားတဲ့ မာန သေဘာ ေတြ ပါဝင္ ေနပါလိမ့္မယ္..။ငါ့ ဗုဒၶဘာသာ သာ တုိးတက္ပါေစ ဆုိတဲ့ မာန နဲ႔ သာသနာမျပဳဘုိ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရား က ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုံးမထားပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဗုဒၶျမတ္စြာ ရဲ႔ လမ္းညႊန္မႈ နဲ႔ လည္း ကုိက္ညီမွာ မဟုတ္ ပါဘူး။သာသနာ မကိန္းတဲ့အတြက္ သာသနာ ျပဳဘုိ႔ရာလည္းေအာင္ျမင္ႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး

အခ်ိန္မတန္ ေသးလုိ႔ အမွန္မျမင္ႏုိင္ေသးသူရဲ႔ ယုံၾကည္မႈ တစ္ခုကုိ သနား ကရုဏာ သက္မိပါတယ္။ အရာရာအေၾကာင္း ညီညြတ္မွသာ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္း ရွိတတ္တဲ့ သေဘာတရားကုိ ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္လွ်က္ -သိပ္ကုိ မုန္းစရာေကာင္းတယ္ သူမ်ား ေတြလည္း မုန္းၾကပါေစ- ဆုိတာမ်ဳိး ကၽြန္မ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါ။ မုန္းၾကေတာ့ေကာ အမုန္းမ်ားျဖင့္ အမွန္တကယ္ အႏုိင္ယူႏုိင္ ပါမည္ေလာ။

အထူးသျဖင့္ သူတစ္ပါး ကုိႏွိမ့္ခ်၊ ကုိယ့္ကုိကုိ ျမွင့္တင္ အျပစ္တင္တတ္တဲ့ အေလ့ကုိ ကၽြန္မ ေဖ်ာက္ဖ်က္ ႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေန မိတာမုိ႔ အဲဒီ အီးေမးလ္ ေလးကုိ Delete လုပ္ျပစ္လုိက္မိပါတယ္။

ေဒဝဒတၳ မေထရ္သည္ ဘုရားနဲ႔ နီးခဲ့ေသာ္လည္း တရားနဲ႔ မနီးခဲ့ေလေသာေၾကာင့္ ကန္႔သတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ တစ္ခု အထိ ငရဲတြင္ ေပးဆပ္ရ ေပလိမ့္မည္။

ကၽြန္မတုိ႔ အားလုံး ဟာ ေစ်းကြက္ကုိပုိ႔ေတာ့မဲ့ ၾကက္ျခင္းထဲက ၾကက္ေတြလုိ ဘဝေတြပါ။ သူမသာ၊ ကုိယ္မသာ ဘဝေတြ ပါပဲ။ သူေရွ႔ ကုိယ္ေနာက္ တစ္စုံတစ္ရာေသာ ကန္႔သတ္ခ်ိန္ အလုိက္ ထြက္ကာထြက္ကာ လည္စင္း ေပးေနၾကရတဲ့ သူေတြခ်ည္းပါပဲေလ။

ဒီကန္႔သတ္ခ်ိန္ဆုိတဲ့ စကား ဟာေက်းဇူးေတာ္ရွင္ေယာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရဲ႔ စကားလုံး ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားသိၾကတဲ့ နႏၵိယ နဲ႔ ေရဝတီ တုိ႔ ရဲ႔ ျဖစ္စဥ္မွာ သာသနာကုိ ရုိေသစြာျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ နႏၵိယ သူေ႒း ဟာ မေသခင္ ကတည္းက နတ္ဘုံမွာဗိမာန္ေပါက္ ခဲ့ေပမဲ့ ကုသုိလ္မညီမွ်ေလရွာ သူ ၊ မသိနားမလည္ ရွာေလသူ ဇနီးသည္-ေရဝတီကေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ နဲ႔ မစင္တြင္း ငရဲကုိ မေသခင္မွာပဲ ျပသျခင္း ခံရပါတယ္။

လင္မယား ခ်င္းအတူတူ သူက်ေတာ့ ဘာလုိ႔ နတ္ျပည္မေနရတာလည္းဆုိေတာ့ ကုသုိလ္ မရိွခဲ့လုိ႔ ၊ရဟန္းသံဃာ ၊ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ ေတြအေပၚမွာ ရြံမုန္းတဲ့စိတ္နဲ႔ အကုသုိလ္ ေတြျပဳခဲ့မိ လုိ႔ ရြံစရာ မစင္တြင္းငရဲမွာ ေနရမယ္ ဆုိတာကုိ ေသခါနီးမွ နားလည္ ရွာ ပါေတာ့တယ္..။ လူ႔ျပည္ ကုိ္ျပန္ပုိ႔ ေပးပါ။ ခင္ပြန္းသည္ ထားခဲ့တဲ့ ဥစၥာပစၥည္းေတြရွိပါေသးတယ္ ကၽြန္မ ကုသုိလ္ျပဳပါေတာ့မယ္ လုိ႔ ငုိ ယုိေတာင္းပန္ရွာပါတယ္။ ဒီလုိဆုိေတာ့ ေခၚေဆာင္ေပးရတဲ့ နတ္ဘီလူးေတြက မရေတာ့ဘူး---ေရဝတီ ေရ… တဲ့ မင္းအတြက္ ကန္႔သတ္ခ်ိန္ ဆုိတာ ကုန္သြားပါၿပီတဲ့။

အင္း….. ကၽြန္မ အတြက္ ကန္႔သတ္ခ်ိန္က ေကာ ဘယ္ေလာက္မ်ား က်န္ေနေသးပါသလဲ ။

ကၽြန္မ မသိပါ…။

သိတာတစ္ခု ေတာ့ ရွိေနပါသည္။ ..............အဆင္သင့္ ျပင္ထားဘုိ႔ ပါပဲေလ..။

ေမတၱာျဖင့္

သစၥာအလင္း