So What ..ႏွင့္ သတိပ႒ာန္ မွသည္ ခႏၶာငါးပါး

<!--[if gte mso 9]> Normal 0 false false false EN-US X-NONE X-NONE

ႏုိင္ငံရပ္ျခား တုိင္းတစ္ပါး မွာေနထုိင္ရတယ္ ဆုိတာ ကေတာ့ ထဲထဲ၀င္၀င္ ဆက္ဆံေနထုိင္ရတဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ ဟာ က်ဥ္းေျမာင္း သြားၿပီး… အေပၚယံသေဘာေလာက္ ဆက္ဆံရတဲ့ နယ္ပယ္ ကသာ က်ယ္လာ တာပါ..။

သည္ လုိ အေနအထားေၾကာင့္ပဲ ထဲထဲ၀င္၀င္ အတြင္းက်က် ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ ေၾကာင့္ေပၚေပါက္ လာတတ္တဲ့စကားရႈပ္ေထြးမႈေတြ..ဒဏ္ကေတာ့အထုိက္အေလ်ာက္ေတာ့သက္သာခဲ့ရပါတယ္..။ ကၽြန္မေနထုိင္ခဲ့ဘူး ေသာတုိင္းတစ္ပါးမွ ၿမဳိ႔ ေတြကလည္း ဤလုိ ႏုိင္ငံမွ လူမ်ဳိး ဤ တစ္ဦးသာ ရိွ၏လုိ ဆုိရေလာက္ ေအာင္ အထီးက်န္ဆန္ဆန္ေလးျဖစ္ခဲ့ေနခဲ့ ရတာျဖစ္ပါတယ္..။

ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနထုိင္ဆက္ဆံလုိၿပီး ေရာေရာ ေႏွာေႏွာ မလုပ္လုိေသာကၽြန္မအတြက္ ေက်နပ္စရာ လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ ပယ္တစ္ခု ေတြ႔ရသလုိပါပဲ။

အခ်ိန္မ်ားမ်ား ကြန္ပ်ဴတာ အေဖၚ လုပ္ ကာ စာေရးစာဖတ္ခ်ိန္ မ်ားမ်ားရခဲ့တာမုိ႔ ထုိ အခ်ိန္မ်ားဟာ အဘုိးတန္ မွန္း နားလည္ တမ္းတေနမိပါေသးတယ္။

အခ်ိန္ပုိမ်ားစြာရခဲ့သည့္ ကၽြန္မ ရဲ႔ ဘ၀ အပုိင္းအစ တစ္ခ်ဳိ႔ု ျဖစ္ခဲ့သည္ မုိ႔လည္း တရားနာခ်ိန္ စာေရးခ်ိန္ ပုိရခဲ့ၿပီး ေလ့က်င့္သင္ယူသူသဖြယ္ ကားကုိကြင္းထဲ မွာ ထပ္ခါထပ္ခါ ေမာင္းက်င္ ့ေနရသလုိ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

တကယ့္ လက္ေတြ႔ ဘ၀ ထဲမွာ ေလ့က်င့္ နာယူထားေသာ တရား ဓမၼ နဲ႔ အညီ ေနထုိင္က်င့္ႀကံဘုိ႔ကေတာ့ လြယ္ကူလွသည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ေလ့က်င့္ကြင္းထဲမွ ထြက္ၿပီး လမ္းေပၚ မွာကားတက္ေမာင္းသူလုိ ကၽြမ္းက်င္ မႈ အစစ္အမွန္ကုိအားစမ္းခံရၿမဲပါပဲ။

နာယူ မွတ္သားထား ေသာ… ထုံခဲ့ေမြ႔ခဲ့ေသာ တရား အႏုအရင့္ ကုိခြဲျခမ္း စိစစ္ ရန္ လမ္းစည္းကမ္းထိမ္း သိမ္းေရး ရဲမ်ားသဖြယ္ ေစာင့္ေနသူေတြတစ္ပုံတစ္ပင္ …။

ခ်ဳိသာ ႏူးညံ့ေသာ စကားလုံးမ်ား၊ ရႊင္လန္းတက္ၾကြေသာ အၿပဳံး တုိ႔ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြ ပါ၀င္ ပတ္သက္ေနမလဲ ….ခန္႔မွန္းတတ္ေလာက္ေအာင္ ကၽြမ္းက်င္လွသည္ေတာ့မဟုတ္ပါ။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း မဟုတ္ေသာ ကြယ္၀ွက္ အဓိပါယ္မ်ား ပါ၀င္ေသာ စကားဆုိတာလည္း အရင္ကတည္းက ကၽြန္မနားလည္လြန္းလွေသာ ဘာသာရပ္ မဟုတ္ခဲ့ပါ.။

ပရိယာယ္ မ်ားျပားလွေသာ လူမႈဆက္ဆံေရး မ်ားစြာ တုိ႔ ကုိ ထိေတြ႔ရတဲ့အခါ အဆင္ေျပေျပ ေမတၱာျပည့္ျပည့္၀၀ တည္ညိမ္ေျပျပစ္မေနတာေတာ့ေသခ်ာလွပါတယ္..။

အခ်ိန္မီ သိမ္းဆည္းႏုိင္ဘုိ႔ သတိ တရား အၿမဲထား တဲ့အက်င့္ကုိ ျပန္လည္ အေလးဂရုျပဳရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကုိျပန္ေရာက္လာေသာ သစၥာအလင္း အမွန္တကယ္ လင္းမလင္း စာေမးပြဲေတြ ေျဖဆုိရတာ…ဆုိေတာ့ တစ္ဖုန္းဖုန္းက် မေန ေအာင္ ေအာင္မွတ္ ရေအာင္မနည္းေျဖဆုိရပါေတာ့တယ္။

(ကုိယ့္စိတ္မွာ ေလာဘတုိ႔ ေဒါသတုိ႔ ေမာဟတုိ႔ မာန တုိ႔ ဣႆာ မစၧရိယ တုိ႔ ရွိေနတဲ့အခါ မွာ သူတုိ႔ကုိ သတိနဲ႔ မၾကည့္တတ္လုိ႔ရွိရင္ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ မလုပ္သင့္တာ လုပ္မိတတ္တာပါပဲ) လုိ႔ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ရဲ႔ မဂၤလာတရားေတာ္မ်ားမွာ ဖတ္ရႈ မွတ္သားခဲ့ဘူးပါတယ္..။

တရားေတာ္မ်ားကုိနားမလည္ တဲ့အခ်ိန္ ေတြမွာေကာ ငါ ဘယ္လုိ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သလဲ ဆုိတာ အတိတ္ကုိ ျပန္လည္ ေတြးၾကည့္မိပါတယ္..။

တကၠသုိလ္ တက္တဲ့အခ်ိန္တုံး က ဆရာမ တစ္ဦးထံခ်ဥ္းကပ္ သင္ယူခဲ့ဘူးတယ္..။ အဲဒါကေတာ့ So What! နဲ႔ရင္ဆုိင္ဘုိ႔ပါ။ဆရာမရဲ႔အေတြ႔အႀကဳံအရေျပာရရင္ ရုိးသားႀကဳိးစားတဲ့ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ရပ္တည္ဘုိ႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ ပညာေတာ္သင္ဘ၀ နဲ႔ တစ္ဦိးတည္း ရပ္တည္ေနထုိင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ပါ။ အားငယ္ ညႈိဳးခ်ဳံး စိတ္ႏွလုံး ညႈိးငယ္မႈကုိသူ႔နည္းသူ႔ဟန္ နဲ႔တုိက္ဖ်က္ခဲ့တာ ျဖစ္မွာပါ။ စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခုိင္ ဘုိ႔ရွာေဖြခဲ့ေသာနည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

သူ႔အား ေ၀ဖန္သူ ရႈံ႔ခ်သူ အထင္ေသးသူ အျပစ္တင္သူ မ်ားကုိ So What! ဟုသာ တုံ႔ျပန္ခဲ့ပါသတဲ့။

ျမန္မာလုိအဓိပၸါယ္ကေတာ့(ေအး ငါ့ကုိ နင္ဒီလုိေျပာတာ..ေကာင္းၿပီေလ.. အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ) ဆုိတဲ့ So What ကုိကၽြန္မ အားအင္ျပည့္စြာရြတ္ဆုိ ခဲ့ဘူးပါတယ္..။ မ်က္ႏွာကုိ ေစ့ေစ့ၾကည့္ ရင္ဆုိင္ၿပီး တည္ညိမ္စြာ စိန္ေခၚေသာ စကား ပါ။ မဆုိင္တာေတြ လွ်ာလာရွည္မေနနဲ႔ ဆုိတာလည္း ပါေကာင္းပါႏုိင္ပါေသးတယ္။

ထုိသုိ႔ ရဲရင့္မႈကုိ ကၽြန္မလည္းသေဘာက်မိတာ နဲ႔ အရာရာကုိ So What!ႏွင့္ရင္ဆုိင္ မိပါတယ္..။ လက္ခံသိမ္းပုိက္မႈ မရွိတာမုိ႔ ခါခ်ပစ္လုိက္တာမုိ႔ ကပ္ညိမႈလည္းမရွိခဲ့ပါ။ပူေလာင္မႈ မရွိသလုိ ပုိေကာင္း ေအာင္ သခၤန္းစာယူ ျပဳျပင္တာမ်ဳိးလည္း မရွိခဲ့ပါ..။

ေက်ာင္းၿပီး လုိ႔ အလုပ္ထဲ ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ So What! ျဖင့္ပင္ ဆက္လက္၍ ခရီးႏွင္ ခဲ့ပါတယ္..။ အရြယ္ေလးရလာေတာ့ So What!၀တ္စုံ ရဲ႔ မာန ပုံရိပ္ကုိ ခပ္ပါးပါး ခံစားေတြ႔ျမင္လာတတ္ပါတယ္။ေမတၱာ နဲ႔ေစစားခ်က္မ်ား အတြက္ ခံယူခ်က္တံခါး ခ်ပ္မ်ားလည္း ပြင့္သင့္သေလာက္ဖြင္မိ့ လာ ခဲ့ပါတယ္..။

ေဒါသစိတ္ မာနစိတ္ေတြ နဲ႔ အေပါင္းအသင္းမလုပ္ေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔ခုိင္းတာကုိမလုပ္ဘူး။ သတိနဲ႔ ဥာဏ္နဲ႔ ယွဥ္ တဲ့စိတ္နဲပဲ အေပါင္းအသင္းလုပ္ၿပီး ေတာ့ေနလုိက္တာပဲ။ အဲဒီလုိေနရင္ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းက ကုိယ့္စိတ္ထဲမွာပင္ရွိေနသလုိ ျဖစ္သြားကာ ေအးခ်မ္းမႈရဲ႔ရသ ကုိတစ္စြန္းတစ္စ ျမည္းစမ္းၾကည့္ ရန္ အေၾကာင္း ေတြလည္း ဖန္လာပါတယ္။

မလုပ္သင့္တာကုိ လုပ္ဖုိ႔မေျပာနဲ႔ တစ္ခါ တစ္ေလစိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အေတြးရွိတယ္။ ပင္ပန္းတယ္ ဆင္းရဲတယ္။ အဲဒါကုိသတိထားမိရင္ ဒီအေတြးကပင္ပန္းလုိက္တာ၊ ဆင္းရဲလုိက္တာ ၊ ဒီအေတြး က အတၱဇြဲႀကီးတဲ့အေတြး မာနႀကီးတဲ့အေတြး၊ အဆင့္အတန္းနိမ့္တဲ့အေတြး ပူေလာင္တဲ့ အေတြးေတြပါလား(ဒီလုိစိတ္မ်ဳိး နဲ႔ မေနခ်င္ဘူး) ဆုိတဲ့စိတ္ျဖစ္လာပါတယ္။

စိတၱနိယမ အရ တစ္ႀကိမ္ ထဲမွာ စိတ္ ႏွစ္မ်ဳိးမျဖစ္ႏုိင္တာမုိ႔ ကုိယ္ကသာ တစ္ကယ္မေနေစခ်င္လုိ႔ ရွိရင္ ပထမ ျဖစ္တဲ့ကိေလသာစိတ္ဟာ ေပ်ာက္သြားတာမ်ဳိးပါ..။ဧည့္သည္ သေဘာမ်ဳိးပါ… ကုိယ္က လက္ခံျပဳစုထားေလ သူကေပ်ာ္ေလ ေနမွာပါ။ ေနေစခ်င္ေနရင္ ေတာ့ တမင္တကာ ျပဳစု ျမင္ေယာင္ေမြးျမဴရေတာ့တာပါပဲ။

ဘုရားေဟာပါဠိမွာ အေထာက္အထားတစ္ခုရွိပါတယ္။ (ပဘႆရ မိဒံ ဘိကၡေ၀ စိတၱံ အာဂႏၱဳေကဟိ ဥပကၠိေလေသဟိ ဥပကၠိလိ႒ံ) ..။စိတ္က ၿပဳိးၿပဳိးပ်က္ပ်က္ အေရာင္တစ္လက္လက္ ထြက္ေနပါတယ္။ၾကည္လင္ ေတာက္ပေနပါတယ္.။တဲ့ တကယ္ေတာ့ အာရုံေတြေၾကာင့္ေပြလီလုိက္တဲ့ ဧည့္သည္ စိတ္ေတြေၾကာင့္ သာ ညစ္ႏြမ္းေနရေတာ့တာပါ။

ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္ ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ေစာင့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ အေတြးေတြရွင္းသြားတဲ့အခါမွာ စိတ္ကၾကည္လင္ ေအးခ်မ္းသန္႔ရွင္းေနတယ္။ ေက်နပ္ေနတယ္ ျပည့္၀ေနတယ္..အဲဒီလုိ အခါမွာ အဲဒီလုိအသိ ၫာဏ္မ်ဳိး ရေနတဲ့အခါ မွာ အဲဒီစိတ္ကုိၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ကုိ င့ါဘ၀ဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ဘ၀ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ခံစားရ တယ္။ ပစၥည္းဥစၥာရ လုိ႔ ေအာင္ျမင္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္..။အဲဒီစိတ္ဓာတ္မ်ဳိးရတာကုိပဲ ေအာင္ျမင္တယ္ လုိ႔ခံ စားလုိ႔ရတယ္။

ကိေလသာ ဆုိရင္ ဘယ္လုိကိေလသာျဖစ္ျဖစ္ အတၱ နဲ႔ေပါင္းမိလုိ႔ ရွိရင္ သူ႔အားပုိႀကီးလာတယ္။သူ႔ကုိ ငါလုိ႔ထင္သြားရင္ သူ႔အားပုိႀကီးလာတယ္။ သူ႔ကုိကုိယ္က ၾကည့္တတ္သြားလုိ႔ ငါမဟုတ္ပါလား လုိ႔ ျမင္လုိ႔ရွိရင္ သူ႔အားေလ်ာ့သြားပါတယ္…။

ျပႆနာေတြအား လုံး ရဲ႔အစ ဟာ ငါ လုိ႔ ေျပာတာ တကယ္မွန္ပါလားလုိ႔ နားလည္ လာရပါတယ္..။ အစမထင္ သံသရာတစေလွ်ာက္လုံး စြဲလန္း ခုိင္မာခဲ့တဲ့ ငါအထင္..ငါရွိတယ္ ဆုိတဲ့အထင္ …ခႏၶာငါးပါးကုိ ငါလုိ႔ သိမ္းပုိက္ခံယူမိတဲ့ အျမင္မွား(သကၠာယဒိ႒ိ) ေၾကာင့္ မ်ားလွတဲ့ ဒုကၡ ေတြ ဟာ အလ်ား အနံ အျမင့္ တစ္ယူဇနာ အတုိင္းအတာ ရွိတဲ့ကန္ထဲကေရ လုိျဖစ္ေနပါတယ္တဲ့။

ဒီအျမင္ မရွိသူရဲ႔ ဒုကၡကေတာ့ သမန္းျမက္ကေလး နဲ႔ ေရကန္ထဲႏွစ္ခတ္လုိက္လုိ႔ ထိပ္မွာ ကပ္ညိက်န္ရစ္ ခုိတြဲေနတဲ့ ေရစက္ေပါက္ကေလးမွ်သာ က်န္ပါေတာ့တယ္တဲ့။

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကေတာ့ တရားထဲမွာထည့္ေဟာဘူးပါတယ္..။ အေမက ဟင္းလာေပးတာကုိ သူရဲမွတ္ၿပီး လန္႔လန္႔ေျပးၾကတာကုိး တဲ့..။ တကယ္ ေတာ့ တရားအားထုတ္သူ တစ္ဦး အတြက္ကေတာ့ အာရုံ နဲ႔ ဒြါရတုိက္ လုိ႔ ဘာျဖစ္ လာ လာ အရႈခံ တရားေတြခ်ည္းပါပဲ..။

ခႏၶၥၵာငါးပါး အရႈခံတရားေတြကုိ အရိပ္ကုိအေကာင္လုပ္ၿပီး ငါ အထင္နဲ႔သိမ္းပုိက္မိတဲ့အခါ ခံစားခ်က္မ်ဳိးစုံ ႏွလုံးအိမ္ကေန စိမ့္ထြက္ရပါေတာ့တယ္..။

၀မ္းနည္းရတယ္ ေၾကကြဲရတယ္..ခံျပင္းရတယ္ နာက်ည္း ရတယ္ နာက်င္ရတယ္ .ၾကင္နာရတယ္….ရင္ခုန္ရတယ္ လႈိက္လွဲရတယ္… ၾကည္ႏူးရတယ္… ခ်မ္းေျမ႔ရတယ္ ..စတဲ့ စတဲ့ ေ၀ဒနာျပပြဲေတြအစဥ္တန္းရေတာ့တာပါ..။

အရွိန္အဟုန္ျပင္းထန္ပါရင္လည္း ေပါက္ကြဲၾက က်ဴးလြန္မိၾက..ဒုကၡ သံသရာေတာေမ်ာမိၾကေတာ့တာပါ..။

မ်က္စိ---အဆင္း ---ျမင္သိစိတ္ ခႏၵၥၶာငါးပါး ကာလမျခား စိတ္ ဓမၼာရုံ ၾကံသိစိတ္ ခႏၵၥၶာငါးပါး..။

နား---အသံ ---ၾကားသိစိတ္ ခႏၶၥၵာငါးပါး ကာလမျခား စိတ္ ဓမၼာရုံ ၾကံသိစိတ္ ခႏၶၥၵာငါးပါး..။

ႏွာေခါင္း---အနံ႔ ---နံသိစိတ္ ခႏၶၥၵာငါးပါး ကာလမျခား စိတ္ ဓမၼာရုံ ၾကံသိစိတ္ ခႏၶၥၵာငါးပါး..။

လွ်ာ---အရသာ---စားသိစိတ္ ခႏၶၥၵာငါးပါး ကာလမျခား စိတ္ ဓမၼာရုံ ၾကံသိစိတ္ ခႏၶၵၥာငါးပါး..။

ကုိယ္---အထိအေတြ႔ ---ထိသိစိတ္ ခႏၶၥၵာငါးပါး ကာလမျခား စိတ္ ဓမၼာရုံ ၾကံသိစိတ္ ခႏၶၵၥာငါးပါး..။

ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း မေနာတံခါးျဖစ္တဲ့ ဓမၼာရုံမွာ လမ္းဆုံး တဲ့ ခႏၥၵၶာငါးပါး သက္သက္ သာ ရွိပါေတာ့ တယ္..လုိ႔..တစ္ေလာကလုံးသိမ္းဆည္းလုိက္ျပန္ေတာ့လည္း ခႏၶာငါးပါး မွာ ပါ လမ္းဆုံးပါတယ္ ..။

ထုိ ခႏၶာငါးပါး သည္လည္း ရဲေနတဲ့သံအုိးကင္းကုိေရတန္းက်သလုိ ထိရင္းကုန္ ေလာင္ရင္းေပ်ာက္ ေရမွာ အရုပ္ေရးသလုိ ဘာမွ တင္မက်န္ေတာ့တာ ဆင္ျခင္ ျဖစ္ ႏွလုံးသြင္းျဖစ္ပါတယ္..။

ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္ ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ေစာင့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ အေတြးေတြရွင္းသြားတဲ့အခါမွာ စိတ္ကၾကည္လင္ ေအးခ်မ္းသန္႔ရွင္းေနတယ္။ ေက်နပ္ေနတယ္ ျပည့္၀ေနတယ္ ဆုိတဲ့ ခံစားမႈ မ်ဳိး နဲ႔ ေတာင္မတူ တဲ့ လြတ္ေျမာက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတဲ့ ရသ တစ္မ်ုဳိးကုိပါ ေတြ႔ လုိက္ရပါေတာ့တယ္..။

ခ်စ္ခင္ေလးစားသူ… မုန္းတီးျပစ္ပယ္သူ

တန္ဘုိးထားျမတ္ႏုိးသူ ….ႏွိမ့္ခ်ျပစ္တင္သူ

ခ်ီးေျမွာက္ျမွင့္တင္သူ…. ေသးသိမ္ေအာင္ျပဳလုပ္သူ

ခ်ဳိသာေအးျမသူ ..ခါးသက္ၾကမ္းရွသူ

လက္တြဲသူ….လမ္းခြဲသူ

အတူတူ ပင္ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ထုိ ..ထုိေသာ အသိဥာဏ္ ေအာက္တြင္အရာရာသည္ တစ္မ်ဳိးတည္းျဖစ္လ်က္ ၾကာရွည္ မတည္ပဲ ေပ်ာက္ကြယ္ ရပါပေကာလား။

တိမ္ တခဲနက္ ၾကည့္ရင္းပ်က္သုိ႔ မ်က္ေစ့ေအာက္ တြင္လြင့္ေပ်ာက္စင္သည္ ျဖစ္တာပ်က္ဘုိ႔ ပါတကား။

မွတ္ခ်က္..။ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရား၏ အလုပ္ေပးတရားေတာ္မ်ား ႏွင့္ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ရဲ႔ မဂၤလာတရားေတာ္မ်ားကုိ ရုိေသစြာ မွတ္သားနာယူ ကုိးကားေရးသားပူေဇာ္အပ္ပါသည္။

သံေဝဂစကားေတြေျပာလြန္းတယ္ ဟူေသာ ပုဒ္မျဖင့္ အီးေမးလ္ ဘေလာ့ လုပ္ပစ္သူတစ္ဦးႏွင့္ တပည့္တစ္ဦး ရဲ႔ မခန္႔ေလးစား ဆက္ဆံမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ကာလအတန္ၾကာ So What !တုိ႔ျဖင့္ေလးလံေနရာမွလက္ေတြ႔ေလ့က်င့္ခန္း ကုိအမွတ္ ၄၀ျပည့္ရုံ ေအာင္ျမင္ ခဲ့တဲ့အတြက္ ထုိသူႏွစ္ဥ္ီးကုိအထူးေက်းဇူးတင္ရွိလ်က္..။

ေမတၱာျဖင့္

သစၥာအလင္း