အသိျဖင့္ ျငိမ္းေစ

ခါးသက္ျခင္း

ၾကမ္းရွျခင္း

ေအးခဲရက္စက္ျခင္း

ၾကမ္းၾကဳတ္ လွည့္ဖ်ားျခင္း တုိ႔အား…

ထုံေပေပ ခံစား…. ….အသားမာတက္ေနသည့္အလား

ဘာမွ မထူးျခား သြားတာအမွန္..။

ႏူးညံ့ျခင္း

ေအးျမျခင္း

ၾကင္နာျခင္း တုိ႔ ကားမသိမသာခံစား….အသားႏုတစ္စ..

ႏွလုံးသားအသားမာ

ေနရာမွားတက္ေနသလား။

ေနသားက်ၿပီး ဘ၀မွာ...

စဥ္းစားစရာ…အသစ္…..

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္…..

အက်စ္..အမာ…

အကာ..အႏွစ္

၀ဋ္ျမစ္ႏွစ္ျဖာ……..သိမး္ဆည္း

တည္းျဖတ္စရာ ငါးခႏၶာ ..

ရုပ္နာမ္ႏွစ္ျဖာသာရွိ…

အသိျဖင့္ ျငိမ္းေစ…။

မသိမ္းဆည္းႏုိင္စဥ္ခဏ..

ဘ၀ လွည့္စား….

ေ၀၀ါးလွပ္လွပ္

ကုိင္းဖ်ားဆတ္ဆတ္ခါသတည္း..။

****သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး သုိ႔ *******

ေမတၱာျဖင့္

သစၥာအလင္း

ဥာဏ္ဦးစီးတဲ့ ကံတရား

ခံစား..စံစားေနရတာေတြ ကေတာ့ ကံေတြပါပဲ ..တဲ့..။ ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိ အျမင္ ရွိရင္ ေလာကအျမင္ ရွင္းပါတယ္ လုိ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရား ကဆုံးမဘူးပါတယ္..။ အရာရာ ကံသာပုံခ် ရမွာလား ရယ္လုိ႔ ေစာဒက တက္ခ်င္သူ လည္း ရွိပါလိမ့္မယ္..။ ဘုရားစကားျပင္လုိ႔ ေကာင္း ပါသလား.. တည္းျဖတ္ျပင္ဆင္သင့္ပါသလား ပဲေမးရပါလိမ့္မယ္ တဲ့..။

ရင္ထဲ မွာ တကယ္ ရွင္းလင္းေအးခ်မ္းသြားတယ္ဆုိရင္ ဒီေလာကအျမင္ ဟာ တရားသဘာ၀ေပပဲေပါ့ေလ..။ အရာရာျပႆနာ ျဖစ္ၾကရတယ္ဆုိတာက ..ကာမစၧႏၵ … ဗ်ာပါဒ ( ေတာင့္တ) ( ေၾကာင့္ၾက ) ေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ..။

ျဖစ္ခ်င္ တာက ေတာင့္တ။ ျဖစ္မလာ ပါက ေၾကာင့္ၾက..ဒီ နီ၀ရဏ တရားႏွစ္ပါး …
ဥပမာ… ကာမစၧႏၵ အရ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ၊ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ ႀကဳိဆုိတာ ခံခ်င္တယ္..ဗ်ာပါဒ က မရတဲ့အခါ ရင္ထဲမွာပူတယ္..။ တရားကုိယ္ေကာက္ရင္ေတာ့ ေလာဘ နဲ႔ ေဒါသ ေပါ့ေလ..။
ဒီလုိ နဲ႔ ဒီတရားႏွစ္ပါး က ကၽြန္မတုိ႔ အားလုံး ကုိ ႏွိပ္စက္ေနတတ္ေတာ့တာ..။ အရွင္အႏုရုဒၶါ ရဲ႔ ညီ မ ေရာဟဏီ မင္းသမီး သည္ အတိတ္ ဘ၀ တစ္ခု မိဘုရားဘ၀ မွာ ဘုရင္ က အေရးေပးတဲ့ ကေခ်သည္ ကုိ မနာလုိစိတ္ နဲ႔ ေခြးလ်ားသီးကုိ အိပ္ယာ မွာျဖဴး ၊ ယားလုိ႔ ကုတ္ ေတာ့ရုပ္ဆင္းအဂၤါ မၾကည္မလင္ ပ်က္စီးရတာကုိ ၀မ္းသာအားရ ရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဘူးတာ..။
ေရာဟဏီ မင္းသမီး ဘ၀ မွာ ႏူနာ ေရာဂါလုိ ျဖစ္ရေတာ့တာ ဆုိေတာ့ အတိတ္အေၾကာင္းကုိ ဆင္ျခင္ ရပါတယ္..။ ဒီေတာ့ျဖစ္သင့္လုိ႔ ျဖစ္တယ္ ဆုိတဲ့အေျဖ ရရင္ထုိက္သင့္သေလာက္ေတာ့ ေအးခ်မ္း ရတာပါ..။

ဒါက ျပႆနာ ျဖစ္လာ တဲ့အခါ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ရဲ႔ ကုစားနည္း ( ျဖစ္သင့္လုိ႔ ျဖစ္တာ ) ရယ္လုိ ႔ဆင္ျခင္ တဲ့အခါ သဘာ၀ အမွန္ကုိျမင္တဲ့အတြက္ ေအးခ်မ္းစြာေနႏုိင္လာပါတယ္..။
သည္းခံတယ္ ဆုိတာက တုိက္ခုိက္ ဆန္႔က်င္တဲ့ တဘက္သားကုိ ဆုိးတယ္ ရယ္လုိ႔ အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ ပဲ နားလည္ ခြင့္လႊတ္စိတ္ ထားလာႏုိင္ပါတယ္..။
ဆန္႔က်င္ တဲ့ သူ ေပၚတယ္ ဆုိတာ တစ္ခ်ိန္က ငါျပဳခဲ့တဲ့ ကံေၾကာင့္ ဒီလုိ ေပၚတယ္ ဆုိတဲ့ ဓမၼသေဘာကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ တဲ့..။

ကုိယ့္ရဲ႔ ကံေၾကြးကုိ ဆပ္ေပး တဲ့သူကုိ ေမတၱာမထားႏုိင္ဘူးလား တဲ့..။ ဆရာေတာ္ဘုရားကမိန္႔ဘူးတာ…ငါေလ..အတိတ္က သူမ်ားကုိ ျပစ္မွားဘူးတဲ့ ၀ဋ္ေၾကြး ေတြ ေက်ခ်င္လုိ႔ ပါ..။ တစ္လ တစ္သိန္းေပးပါ့မယ္..။ ငါ့မေကာင္းေၾကာင္း တုိက္ခုိက္ေျပာဆုိေပးပါ ဆုိရင္ ေျပာေပးပါ့မလား ။ ေငြ မေပး ရပဲ ကုိယ့္ ၀ဋ္ေၾကြး ဆပ္ေပးတဲ့ သူကုိ ေက်းဇဴးေတာင္တင္ရအုံးမွာ တဲ့..။

ဒီေတာ့ ဘယ္လုိ ကုစားၾကမလဲ…ေမတၱာ ထားရအုံးမယ္ေလ..သူ႔ခမ်ာတုိက္ခုိက္ေျပာဆုိ ရတာ ပင္ပန္းလွၿပီ..အကုသုိလ္ တရားလည္း ၀န္တာ ပိေနေလာက္ပါၿပီ..။
အဲဒီလုိ မ်ဳိး မွာ ျပႆနာ ကုိေျဖရွင္းခ်င္တယ္ဆုိရင္ ကာယကံ ေမတၱာ၊ ၀စီကံ ေမတၱာ၊ မေနာကံ ေမတၱာ သုံးမ်ဳိး နဲ႔ ပဲေျဖရွင္း ရမွာ ပါ လုိ႔ ဆရာေတာ္ ဘုရားက ဆုံးမပါတယ္..။
ကၽြန္မတုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရဲ႔ ေမတၱာ ဆုိတာက မနက္ ေစာေစာ ေၾကးစည္ တစ္လုံး နဲ႔ ၃၁ ဘုံသားေတြ က်န္းမာ ခ်မ္သာၾကပါေစ..ဆုိတ့ ၀တ္ေက် တန္းေက် ေမတၱာမ်ဳိး သာျဖစ္ေနတတ္တာ..။

ေမတၱာမေနာကံ။။ တဘက္သား ကုိယ့္ေၾကာင့္စိတ္မဆင္းရဲပါေစနဲ႔ ဆုိၿပီး အဓိက အေအးဓာတ္ ထြက္ေအာင္ပြားမ်ား ပုိ႔လႊတ္ရမွာ ပါ..။

ေမတၱာ၀စီကံ ။။ သူကုိျပန္ေျပာ ႏုိင္တဲ့လူေရွ႔ မွာ သူတစ္ပါး ရဲ႔ တုိက္ခုိက္ေသာ သူ ရဲ႔ ေကာင္းေၾကာင္း ကုိသာေျပာဆုိ ေနရပါတယ္..။ ဘုန္းဘုန္းက ေျပာတယ္… မေျပာခ်င္လည္းႀကဳိးစားေျပာေပးရပါတယ္ တဲ့..။

ေမတၱာကာယကံ ။။ သူအကူအညီ လုိတဲ့အခါ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကူညီလုိက္ ျပဳစုလုိက္တာမ်ဳိး ကုိႀကဳိးစားလုပ္ေပး ရင္ေျပလည္ ပါတယ္တဲ့..။

ဒီေနရာ မွာ တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာ ဂါရိက ၊ ပိဋက သုံးပုံ အာဂုံေဆာင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရား ရဲ႔ တုိက္ခိုက္တာကုိ ေျဖရွင္းနည္းေလး မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္..။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး က အခုခ်ိန္ထိ ႏႈိင္းယွဥ္ စရာ မေပၚေအာင္ကုိ ထက္ျမက္ထူးခၽြန္ တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးပါ..။

အဲလုိ ဆရာေတာ္ ႀကီးကုိ တုိက္ခုိက္တယ္ဆုိေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး က ဘုရားေဟာ ထဲကနည္း ေတြ ရွာေဖြပါတယ္ တဲ့..။
က်င့္သုံးလုိက္တဲ့နည္းက ဒီလုိပါ..။

ပါဠိ စာေပ တစ္ဂါထာ ကုိ စာရြက္နဲ႔ ေရးၿပီး ညဘက္ႀကီး မွာ တုိက္ခုိက္ေျပာဆုိသူ ရဲ႔ ေက်ာင္း ကုိ ၾကြသြားပါတယ္..။ ၿပီးေတာ့ တပည့္ေတာ္ မရွင္းလုိ႔ ပါ..ေျပာျပေပးပါဘုရား လုိ႔ ေလွ်ာက္ သတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ၃ပါေသာေမတၱာ ကုိလည္းပုိ႔လႊတ္ထားတာ.. ညဆုိေတာ့လည္း ေမတၱာ ယူတဲ့သေဘာေပါ့ တဲ့..။

မင္းကြန္းဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ညံ့ေၾကာင္း တုိက္ခုိက္ ေျပာဆုိတဲ့ (ရဟန္းလုိ႔ ယူဆရပါတယ္) သူက အဲလုိ စာေမးခံရ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ၀ိစိတၱေတာ္တယ္..ေတာ္တယ္ ဆုိၿပီး တုိက္ခုိက္တာ ရပ္သြားပါေတာ့တယ္ တဲ့..။ မေကာင္း ေၾကာင္းလည္းမေျပာေတာ့ပါဘူးတဲ့..။
ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကေတာ့ မိန္႔တာ ဥာဏ္ ဦးတဲ့ ကံဆုိေတာ့ ျပႆနာကုိေျဖရွင္းတတ္တယ္။ ေျဖရွင္းနည္း မွာ ပညာပါတယ္ ရယ္ လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ဘူးပါတယ္..။
ကၽြန္မ မွာျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္း ေတြ ရဲ႔ ႏွိမ့္ခ်တတ္ေသာစိတ္ႏွလုံးကုိ ၾကည္ညဳိရပါတယ္..။

ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
၂၀၁၃ -ေယာဂီေဟာင္းတရားစခန္းမွတ္စုစာအုပ္ျပန္ဖတ္ရင္း ေရးသားပူေဇာ္မိပါသည္..။

 

စားသုံးခဲ့ေသာပီ တိမ်ား

ကာမဂုဏ္ဆုိတာ အာရုံငါးပါးပါပဲ။ အာရုံနဲ႕ဒြါရ (မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ဟူေသာ ဒြါရ ႏွင့္ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အရသာ အေတြ႔အထိ ) တို႔ ဆံုေတြ႕တဲ့အခါ “ ေသာမနႆ သဟဂုတ္ေလာဘမႈစိတ္” ျဖစ္လုိ႔ ႏွစ္သက္ျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း (ပီတိ-ေသာမနႆ) တုိ႔ ျဖစ္ေပၚတယ္။ ဒီႏွစ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းတုိ႔ဟာ ကာမဂုဏ္ရဲ႕ သာယာဖြယ္ျဖစ္တယ္။* ရယ္ လုိ႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထား ပါတယ္..။

ထုိ အဓိပါယ္အရ ေတာ့အ ႏွစ္ခ်ဳပ္ရင္ ပီတိကုိ စာသုံး လုိ ၾကတာ နဲ႔ ဘ၀ မွာ အၿပဳိင္ဆုိင္ႀကဳိးစားၾကေတာ့တာပါ..။
ျမင္ဘူးတဲ့အဆင္း၊ ၾကားဘူးတဲ့ အသံ၊ ရႈ ဘူးတဲ့ ရနံ႔ ၊စားဘူးတဲ့အရသာ၊ ေတြ႔ဘူးတဲ့အထိအေတြ႔ ကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း ဒါကုိအေျခ ခံၿပီး ခ်ဲ႔ ထြင္ေတာင့္တတာ ကုိ ကာမဂုဏ္ခံစားတယ္ လုိ႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္..။

အမွန္ စင္စစ္ေတာ့ အာရုံ နဲ႔ ဒါြရတုိက္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ ျဖစ္ေပၚလာ တဲ့ ခႏၶာငါးပါး၊ (ရုပ္နာမ္ ၂ပါး) တုိ႔ ဟာ ထိရင္းပ်က္ ၊ေလာင္ရင္းကုန္ ရတာပါ..။ေနာက္ ကာလ မျခားမေနာတံခါး (မေနာဒြါရ) မွာ ေပၚ ကာ ေပ်ာက္ျပယ္ လြင့္စင္ကာအသစ္ အသစ္ တုိ႔ အစားထုိး ျဖစ္ေပၚ ေနတဲ့ခႏၶာအိမ္ဟာအစဥ္တန္းေနေတာ့တာ..။
ေရရွည ္မတည္တံ့သလုိ အစုိင္အခဲ အတုံးအခဲ လည္းမရွိ..အရိပ္ တစ္ခု လုိ..တံလွပ္လုိ ဖ်ပ္ကနဲဖ်တ္ကနဲ ေလာင္ကၽြမ္း ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ၾကရတာ…။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ကေတာ့ ေပၚလြင္ေအာင္ထပ္ရွင္း ျပပါတယ္..။
ေရႊ ေတြ စိန္ေတြ ကုိယ္မွာ ဆင္ တဲ့အခါ တကယ္ေတာ့ ေအးေအး နဲ႔ေလးေလးႀကီး ျဖစ္ေနတာတဲ့..။

သုိ႔ေသာ္လည္း မေနာဒြါရ မွာ စိတ္အစာ ဒီလုိ စားပါတယ္…ငါက ေရႊ ေတာင္ပုိင္တာ စိန္ေတာင္ပုိင္တာ..သူတုိ႔ငါ့လုိ မ၀တ္ႏုိင္ဘူး ။ ငါ့စိန္ ကအရည္အေသြးအေကာင္းဆုံး စသည္ျဖင့္ စိတ္အစာ အျဖစ္ ပီတိ ကုိ စားသုံးၾကေတာ့တာ..။
ဒါေတြ ၀တ္ၿပီး ဘယ္ကုိသြားမွာလည္း ေတာထဲ သြားမွာလား၊ လူေတြ စည္တ့ဲေနရာသြားမွာလား..။ သြားတဲ့အခါ လွလုိက္တာ..ေခ်ာလုိက္တာ… ကုိ တစ္ခါ ထပ္ၿပီး ပီတိ စားသုံးၾကျပန္ပါေသးတယ္..။
ဒီဥပမာ ကုိအေျခခံၿပီး ခ်ဲ႔ထြင္ စဥ္းစားၾကည့္လုိ႔ရပါတယ္..။

ဒီပီတိကုိစားခ်င္တာနဲ႔ ပဲကၽြန္မတုိ႔ ရဲ႔ ဘ၀အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ သုံးစြဲခဲ့ရပါတယ္..။အကုသုိလ္ နဲ႔ ရင္းခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိနုိင္ခဲ့ပါတယ္..။
သားသမီးအာရုံ၊ ဇနီးခင္ပြန္းအာရုံ၊ အုိးအိမ္ အာရုံ ေတြ ပီတိျဖစ္ၿပီး သာယာ ကာ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္ ၊ ကံေတြ ျဖစ္ၾကရပါေတာ့တယ္..။

ဒါေတြ ဟာ စိတ္ေတြး မွာ ခဏလာေပၚတဲ့ အရိပ္ ေတြ ပါ။ အရိပ္ ကုိ အေကာင္ထင္ ပီတိစားခ်င္လုိ႔.. မသိမသာၿပဳိင္ကာ အသာစီးရခဲ့ရင္လည္း ေက်နပ္မႈေလး နဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ရမွာေလးတစ္ခု အတြက္နဲ႔ပဲ ၿပဳိင္ၾကဆုိင္ၾက အႏုိင္လုိခ်င္ၾက ေတာ့တာ..။
ကာမဂုဏ္ ခ်မ္းသာဟာ အပူေလာင္ဆံုး မီးမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ တဏွာရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ စသည္တုိ႔ ယွဥ္စပ္ေနၾကတဲ့အတြက္ ခ်မ္းသာအစစ္ မဟုတ္ဘူး။ မုိးေမွ်ာ္ ငရုတ္သီး စားရသလုိ အႏူမီးကင္သလုိ ပူပူေလာင္ေလာင္ ခ်မ္းသာမမွ်သာ ျဖစ္တယ္။

အာရံုငါးပါးဆုိတာ ရုပ္တရားေတြပဲ။ သက္မဲ့ရုပ္၀တၳဳအားလံုးနဲ႕ သက္ရွိ သတၱ၀ါအားလံုးဟာ မျမဲတဲ့ အနိစၥတရား၊ ဆင္းရဲတဲ့ ဒုကၡတရား၊ အစုိးမရ အႏွစ္မပါတဲ့ အနတၳတရား၊ မတင့္တယ္တဲ့ အသုဘတရားေတြသာ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေမာဟက ဒီအမွန္သေဘာေတြကို ဖံုးကြယ္ထားျပီး ေျပာင္းျပန္ အမွားသေဘာတုိ႔ကို သိျမင္ေစတဲ့အတြက္ တဏွာေလာဘက ကာမဂုဏ္အာရုံေတြကို တပ္မက္တြယ္တာျခင္း ျဖစ္တယ္။
ကာမတရားတုိ႔ဟာ (၁) အမဲရုိး၊ (၂) အသားတစ္၊ (၃) ျမက္မီးရူးတုိင္၊ (၄) မီးက်ီးခဲတြင္း၊ (၅) အိပ္မက္၊ (၆) အငွားပစၥည္း၊ (၇) အသီးျပည့္တဲ့ အပင္ အသီးသီးနဲ႕ ပမာတူၾကတယ္။ အႏွစ္သာရ ကင္းျပီး ဆင္းရဲပင္ပန္းျခင္းကိုသာ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။

အဲဒီဥပမာ ေတြ ထဲ မွာ ကၽြန္မ အတြက္အရွင္းလင္းဆုံး နဲ႔ အမွတ္မိဆုံး ဥပမာ ကေတာ့ အမဲရုိး ဥပမာ ပါပဲ..။
ေက်းဇဴးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ကေတာ့ ေပၚလြင္ေအာင္ ထပ္ေဟာပါတယ္..။ ေခြးအုိ နဲအမဲရုိးလုိပါတဲ့..။
ေခြးကအုိၿပီ ဆုိေတာ့ သြားက မရွိ..။ အမဲရုိး ကလည္းအရုိးဆုိေတာ့ အသားကမရွိ..။ သြားဖုံးေလး နဲ႔ ၾကိတ္ၾကိတ္ၿပီး ကုိက္ရတာ..။
ဘာမွ မရွိတာ ခ်င္းတူတူ မွာ ဘာကေကာင္းတာလည္းဆုိေတာ့ ကုိယ့္ပါးစပ္က ထြက္တဲ့ သားေရေလးနဲ႔ ကုိယ္ အထင္ေလး နဲ႔ ၀ေနရတာ..။ တကယ္ေတာ့ ဘာအႏွစ္သာရမွ မရွိပါဘူး..။
အခ်ိန္ၾကေတာ့ သြားဖုံးပြန္းလာတာ ဟာ ကုိယ့္မွာ ကိေလသာ တရားေတြသာ တုိးလာေတာ့တာေပါ့..။
အမွန္မွာျဖစ္ရမွာက အခုေတြးေနတဲ့ ့ကိစၥ ကသတၱ၀ါ ဟုတ္လုိ႔လား။အေကာင္အထည္ ေကာဖမ္းဆုပ္ရလုိ႔လား၊ ဒါဟာ စိတ္အျမင္မွား အေပၚမွာ စြဲလန္းေနတာပဲ..။ အခု စိတ္နဲ႔ ရုပ္ဖြဲ႔ခ်ည္ၿပီး ေပၚလာတာေတြပါ..။ ျမဲလည္းမၿမဲဘူး။ ဖြားလုိက္ေသလုိက္ နဲ႔ ။ အခု ေနေသရင္ ဘယ္လုိ စြဲလန္းဖြယ္ ရာကိစၥ ျဖစ္ျဖစ္ အကုန ္တန္းလန္းထားခဲ့ရမယ္ လုိ႔ အမွန္ႏွလုံးသြင္းရမွာပါ..။
ေလ်ာ့ရဲရဲ က်င့္တဲ့ သူကုိ ကုိယ့္ကိေလသာ ကုိယ္ျပန္ပတ္လိမ့္မယ္တဲ့..။
အင္း………………………..
စိတ္ကူးကလည္းယဥ္..။ကဗ်ာ ဆန္တတ္တဲ့ ၀ါသနာ ကလည္းရွိ… ဟုိလူ႔ခင္လုိက္ ဒီလူ႔မင္လုိက္..သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ရဲ႔ လွပမႈေတြ လည္းခံစား.. နဲ႔ ကၽြန္မ လုိ လူမ်ဳိးကေတာ့ အမဲရုိးဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေလာက္ မ်ား ကုိက္မိၿပီးၿပီလဲ တြက္စစ္ေနရပါတယ္..။
အင္း သြားဖုံးေတြေတာင္အေတာ္က်ိန္း…။

ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
၂၀၁၃၊ ေယာဂီေဟာင္းတရားစခန္း တြင္ မွတ္စုလုိက္ထားေသာ စာအုပ္ကုိ ဖတ္ရင္းပူေဇာ္လ်က္ မိမိ ကုိယ္ကုိ ဆုံးမရင္း ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္..။

ဖူးပါလွခ်င္..မယ့္သခင္ကုိ

မနက္ျဖန္ မွာ က်ေရာက္မဲ့ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ ကုိ *ေအာင္ေျမျပည္မ ကပိလသုိ႔ * ဆုိတဲ့အမည္ နဲ႔ အရင္က ပူေဇာ္ခဲ့ ေသာ္လည္း သည္ႏွစ္..တေပါင္းလျပည့္မွာေတာ့ တရားဓမၼ ၊ မပါ၀င္ပဲ မိန္းမသားတစ္ဦး ရဲ႔ ႏွလုံးသားကုိ တုိက္ရုိက္ခံစားလုိတာ ေၾကာင့္ကၽြန္မမွာ *ကဗ်ာ ဆရာမ အသခၤယာရွင္ေထြးေရး* တဲ့ *ယေသာဓရာ ၏ညမ်ား *စာအုပ္ကုိ ဖတ္ရႈ ကုိးကားလုိက္ပါတယ္..။
အဲဒီေန႔ မွာေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔အားလုံးရဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား ရဲ႔ ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးစတင္ခဲ့တဲ့ ပါတယ္..။ ဘုရားရွင္အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးတဲ့ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္ မွာပဲ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရား သည္ ရာဇၿဂဳိဟ္္ျပည္၊ ေဝဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ သီတင္းသုံးေနထုိင္ကာ အဂၤတုိင္းသားနဲ႔ မာဂဓတုိင္းသားေတြကုိ တရားေရေအး တုိက္ေကၽြးေတာ္မူေနတဲ့ အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီ သတင္းကုိၾကားသိတာနဲ႔ ျမတ္စြာ ဘုရားရဲ႔ ဖခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒန မင္းႀကီး ၾကားသိေလေတာ့ ေခါင္းေဆာင္အမတ္ ၁၀ဦး တုိ႔ကုိ ေနာက္ပါ အေျခြအရံ တစ္ေထာင္စီနဲ႔ ၁၀ႀကိမ္ ခြဲၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိပင့္ဘုိ႔ ရာဇၿဂဳိဟ္ ကုိေစလႊတ္ခဲ့ ပါတယ္..။
သုိ႔ေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ ေတြ႔႔႔ လုိ႔ တရားနာယူရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကပိလဝတ္သုိ႔ မျပန္ၾကေတာ့ပဲ၊ တစ္ေယာက္မက်န္၊ သာသနာ့ေဘာင္သုိပဝင္ေရာက္ၾကၿပီး ဧဟိဘိကၡဳ ၊ရဟန္းေတြခ်ည္း ျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး မွာေတာ့ ဖြားဘက္ေတာ္ ျဖစ္တဲ့ ကာဠဳဒါယီ အမတ္ႀကီးကေတာ့ ရာဇၿဂဳိဟ္ကုိ မသြားခင္ ကတိစကားရွိထားတဲ့ အတုိင္း ခမည္းေတာ္ေပးအပ္ လုိက္တဲ့ တာဝန္ကုိ ေက်ျပြန္စြာထမ္းေဆာင္ ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သူကေနာက္ဆုံးအသုတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ ပါဝင္ခဲ့ တာမဟုတ္လား။

ဖြားရာဇာတိျဖစ္တဲ့ ကပိလဝတ္ေနျပည္ေတာ္ကုိ ၾကြေရာက္ခ်ိန္တန္ပါၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ဂါထာ ၆၄-ဂါထာသီကုံးေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။ပါဠိဘာသာမွာ ဂါထာဆုိတာ ကဗ်ာပါ ။ စုႏၷိယ ဆုိတာကေတာ့ စကားေျပလုိ႔ မွတ္သားဘူးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ၆၄ဂါထာ ဆုိေတာ့ တေပါင္းလရ႔ဲသာယာပုံကုိ သီကုံးဖြဲ႔ဆုိထားၿပီး ေမြးရပ္႒ာနီကုိ ျပန္လည္ ၾကြခ်ီဘုိ႔ ေလ်ာ္ကန္ေလ်ာက္ပတ္၊ေကာင္းျမတ္တဲ့ အခါသမယျဖစ္ပါေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေပါ့ေနာ္။
သည္ေလွ်ာက္ထားခ်က္၇ဲ႔ အစြမ္းသတၱိေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟႏၱာေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းၿခံရံၿပီး မဟာ သကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္ ရဲ႔ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ရာဇၿဂုိဟ္မွ ယူဇနာ ၆၀ ေဝးကြာတဲ့ ကပိလဝတ္ေနျပည့္ေတာ္ကုိ တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္ယူဇနာ ခရီးနဲ႔ ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူခ့ဲပါတယ္..။
တစ္ေန႔ မွာ တစ္ယူဇနာ ဆုိေတာ့ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ ကေန ဆုိေတာ့ ေနာက္ ရက္ေပါင္း၆၀ ၾကာတဲ့ ၁၀၄ ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ မွာ မွ ကပိလ၀တ္ ေနျပည္ေတာ္ကုိ ေရာက္ရွိေတာ္မူမွာျဖစ္ပါတယ္..။ သုိ႔ေသာ္လည္း စတင္ၾကြ ခ်ီ လာၿပီဆုိတဲ့ သတင္းစကား ေၾကာင့္ လႈပ္ရွား တုန္လႈပ္ ခဲ့ရသူေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြအမ်ားအျပားမွာ ပါရမီဖက္ ယေသာဓရာ ကထိပ္ဆုံးကေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားခဲ့ရတာပါ..။
ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မ က *အသခၤယာရွင္ေထြး*ေရးတဲ့ *ယေသာဓရာ၏ ညမ်ား*ကဗ်ာ စာအုပ္ကုိ ဖတ္မိ လြမ္းမိေသးတာ..။

ဒီေန႔..လျပည့္ေန႔…သားေတာ္ေလးရဲ႔ ေမြးေန႔..၊
ဖခင္မပါတဲ့ေမြးေန႔…၊ ရုိးရုိးေလးပဲက်င္းပ၊ တုိးတုိးေလးပဲက်င္းပ၊
တစ္ေယာက္ကေတာ့ သတိရအားမည္ မထင္..။
ေအာ္..ဘာလုိလုိ နဲ႔ ငါးႏွစ္တဲ့..
ပိေတာက္ေတြလည္းငါးႏွစ္..
ဥၾသေတြလည္းငါးႏွစ္၊
အင္ၾကင္းေတြလည္းငါးႏွစ္ ၊
၀တ္စုံသစ္ေတြ နဲ႔ လွေနၾက..။
ငါးႏွစ္ရဲ႔ေနာက္ ..ေျခာက္ႏွစ္..
ထူးျခားေလသည့္ထုိႏွစ္
ထူးျခားေလသည့္ထုိည..
တစ္ခါကလုိ လျပည့္ည
ၾကက္သီးထေအာင္ခါလႈပ္..သစ္ရြက္ရင့္တုိ႔ တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္။
သကၠရာဇ္တုိ႔ တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္..သံသရာရထား၀င္ရုိးျပဳတ္..
ဗုဒၶျဖစ္ၿပီ..ကၽြန္မအရွင္ ဗုဒၶ ျဖစ္ၿပီ..တဲ့..။

အနာသည္း..ကမၻာႀကီး ရဲ႔က်န္းမာေရး
ကၽြန္မ အရွင္..ရင္ေလး..ေဆးစလုိ႔ကုၿပီတဲ့..။
ပန္းသတင္း..ေလညွင္း..
နန္းတြင္းအထိအေရာက္ေ၀့ ေန႔သစ္တုိ႔ စခဲ့ၿပီအရွင္..။

အၿပဳံးၿပီးေတာ့အခ်ဳိ..အခ်ဳိၿပီးေတာ့အၿပဳံး …
တစ္နန္းေတာ္လုံး၀မ္းသာ ..၊ကၽြန္မဆုိတာေျပာစရာမရွိ..၊
ဆီထိေနတဲ့၀ါဂြမ္း ၊ ပီတိေတြလည္းလႊမ္းခဲ့သည္အရွင္..။

ဘူမိမာတာ၊မဟာပံသု
ကၽြန္မတုိ႔ ကပိလ၀တ္ေလ..တစ္ခါက အရွင့္ေျမ..
အရွင့္ေျခကုိေမွ်ာ္တ ၊ကပိလရ႔ဲ ရင္ေသြး
ကပိလကထြက္တဲ့ေဆး ၊ငါတုိ႔အနာ မကုေသး၊
ငါတုိ႔ဆီကုိမေရာက္ေသး၊ တစ္ေမးထဲေမးေနၿပီအရွင္..။

အမိ..ကပိလ၀တ္သုိ႔ တစ္ေခါက္ ..
ၾကြေရာက္ေရး အခြင့္ပန္..
အရွင့္ထံ ..မင္းခ်င္းတုိ႔အေခါက္ေခါက္ …၊
ေရာက္ခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္၊
တစ္ရက္ ..ကၽြန္မအတြက္..တကယ့္အိပ္မက္ပမာ ..၊
လာၿပီ..သူလာၿပီ..အရွင္ေရာက္ေလၿပီ..တဲ့..။

ကြယ္..ရင္ထဲမွာ လႈိင္းၾကြ..
ထရမည္လား၊ ထုိင္ရမည္လား..။
ဘာလားညာလားမသိအား..
အရာရာ လႈပ္ရွား ၊
သားေတာ္ေလးကုိဖက္ထား..
လက္ဖ်ားလည္း ဂဏာ မညိမ္ ၊
အခ်ိန္ဆုိတာ သမားေတာ္ႀကီးဆုိ…
၇ႏွစ္ ဆုိတဲ့သမားေတာ္ႀကီး ရဲ႔..။
ယေသာဓရာ ကုိငဲ့ ကြက္…
ေဆးတစ္ခြက္ေတာ့သနားသင့္ပါၿပီ…တဲ့..။

ဘဝဆက္ဆက္ လက္ခ်င္းယွက္ခဲ့တဲ့၊ ပါရမီဖက္ တစ္ဦး ရဲ႔ ႏွလုံးသားဟာ စကားမ်ားစြာေျပာေနမွာအမွန္ပါပဲ။ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာ တစ္သိန္း ကာလၾကာ ပါရမီခရီး ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ခ်ိန္မွာ ထုိက္တန္ေသာ အသိအမွတ္ျပဳမႈကုိ မိန္းမသားပီပီ ေမွ်ာ္လင့္ရွာေပလိမ္မယ္လုိ႔ ကၽြန္္မက နားလည္ေနမိပါတယ္..။

ျမတ္ဗုဒၶရဲ႔ ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးမွာ ထြက္လုိ႔ မႀကဳိဆုိပဲ ခန္းေဆာင္ထဲကေစာင့္လုိ႔ေနခဲ့တာ။ ျမတ္ဗုဒၶ က ပါရမီဖက္ ကုိ ျပန္လည္ေတြ႔ဆုံခ်ီးေျမွာက္ဘုိ႔ ၾကြခ်ီ ေပးခဲ့တာဟာ တစ္ခ်ိန္က မေတာင္းဆုိပဲ၊ ရရွိခဲ့ဘူးတဲ့ ၾကာငါးခုိင္ အတြက္ ျဖစ္လိမ့္ေလမလားလုိ႔ လည္း ကၽြန္မကစဥ္းစားေနမိပါတယ္။

ေလာကီအက်ဳိး ကုိေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာ မွာ ကရုဏာ ထက္ႀကီး ေသာ စြမ္းအားမရွိပါ။ ေလာကုတၱရာ အက်ဳိး ကုိေေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာ မွာ ပညာ ထက္ႀကီးတဲ့ အရာ မရွိပါတဲ့။ အမ်ဳိးသားသည္ ပညာကုိ ကုိယ္စားျပဳ ၿပီး အမ်ဳိးသမီးသည္ ကရုဏာ ကုိကုိယ္စားျပဳပါတယ္။ ပညာနဲ႔ ကရုဏာ ဆုိတာ ေနနဲ႔လလုိပါပဲ လုိ႔ မွတ္သားဘူးပါတယ္။

ကပိလဝတ္ေနျပည္ေတာ္ ရဲ႔ ေန နဲ႔ လ ေတြ႔ဆုံပြဲ ကေနာက္ႏွစ္လၾကာရင္ ေရာက္လာေတာ့မွာမုိ႔ ကၽြန္မက ျမင္ေယာင္ ၾကည္ညုိရင္း ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးအစ တေပါင္းလျပည့္ကုိ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့လုိက္ပါတယ္။

ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း