လြန္ခဲ့ေသာ သုံးႏွစ္ခန္႔က ေမလ ၃ရက္ ရဲ႔ ျမန္မာျပည္ နံနက္ခင္းဟာ ဒီေန႔လုိ ၾကည္လင္ေအးခ်မ္း ေနမွာ မဟုတ္ပဲ မ်က္ရည္ေတြ ေသာက ေတြ ရႈ႔ပ္ေထြးပ်က္စီး မႈမ်ားစြာ နဲ႔ ဖရုိဖရဲၿပဳိလဲေန ခဲ့တာေနမွာဆုိတာ ျပန္လည္ၿပီး သတိရျမင္ေယာင္ေန မိပါတယ္..။
ကၽြန္မရဲ႔ဖခင္ႀကီး ကေတာ့ သူ ၏ လူ႔ဘဝ သက္တမ္း ၈၈ ႏွစ္ရဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေမလ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကုိႀကဳိတင္ မသိေန ခဲ့သလုိ ့ ညကတုိက္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္ မုန္တုိင္းကုိလည္း လုံးဝမသိရွိ ပဲ ၾကည္လင္ခ်မ္းေျမ႔စြာ ႏုိးထခဲ့ ပါတယ္..။ မနက္မုိးလင္းေတာ့မွ သူ႔သက္တမ္း နဲ႔ မႀကဳံစဖူး ထူးဆန္းလွတဲ့ အပ်က္အစီးေတြ ၾကားမွာ ညကႏွစ္ျခဳိက္လွစြာ အိပ္ေရးဝဝ အိပ္ခ့ဲရတာမုိ႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ က အိမ္ေတြ ကုိ အားေပးစကား ေတြလည္း ဆုိႏုိင္ခဲ့ပါတယ္..။ ဒါ ေတာင္ ဖခင္ႀကီး ေနတဲ့ကၽြန္မ ရဲ႔ အမအိမ္ က ရန္ကုန္ၿမဳိ႔ ကမ္းနားလမ္း မွာ လႈိင္ျမစ္ကုိမ်က္ႏွာမူၿပီး ရွိေနခဲ့တာပါ..။ ေအာ္..မုန္တိုင္း ခံစား ရတာ ျခင္း အတူတူ ကံကြက္ၾကား ၾကတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာ ရွိခဲ့ေပသကုိး။
တုိက္ရုိက္ထိေတြ႔ခံစား ရတဲ့ ၿမဳိ႔နယ္ေတြက လပြတၱာ ၊ ဘုိကေလး ၊ ဖ်ာပုံဘက္တစ္ဝုိက္မွာ ရွိပါတယ္ ။ ေက်းဇူး ေတာ္ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ကေတာ့ မုန္တုိင္းဒဏ္ ခံစားရတဲ့ ရြာေပါင္း ၃၀၀ ေက်ာ္မွန္သမွ် အကုန္အစင္ မေရာက္ မရွိ အကုန္ ေရာက္ရွိ ကူညီ ခဲ့ပါတယ္..။ ကရုဏာအင္အား ႀကီးမား လွတဲ့စြမ္းပကား ကုိၾကည္ညဳိ ရုိေသလွစြာ ဦးခုိက္ပူေဇာ္ ပါတယ္ဘုရား။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ကေတာ့ ေရရွည္ စီမံကိန္းခ်မွတ္ ကူညီဘုိ႔ ရန္ကုန္ မွ ေန႔ခ်င္းျပန္သြားၿပီး ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ ႀကီးၾကပ္ ႏုိင္တဲ့ ရြာတစ္ရြာ ကုိေရြးခ်ယ္ၿပီး ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းစတင္ခဲ့ပါတယ္။အဲဒီရြာကေလးကေတာ့ရန္ကုန္တုိင္း၊ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမဳိ႔နယ္က ေတာေက်ာင္း ဆုိတဲ့ရြာေလးပါ။
ဒုကၡသည္ေတြ ဟာ ပစၥည္းအပ်က္အစီးထက္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ပ်က္စီး သြားတာ ကပုိလုိ႔ပင္ ဆုိးရြားလွပါတယ္။ အားထား မွီတည္ရာ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈ တစ္ခုေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္ ဆုိေတာ့ ဒီလယ္ကြင္းျပင္ကုိ ျပန္လည္ ထြန္ယက္ ဘုိ႔ မဆုိထားနဲ႔ ၾကည့္ေတာင္ ၾကည့္ရႈႏုိင္စြမ္း မရွိေတာ့တာပါ။
ပထမဆုံးေတာ့စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ကစရပါတယ္..။
ျပင္းထန္လွတဲ့မုန္တုိင္းရယ္.. မင္းဘယ္လုိပဲ ပ်က္စီး ေမႊေႏွာက္ေစအုံးေတာ့ ငါ့အသက္ကုိေတာ့ မေခ်ဖ်က္ ႏုိင္ပါဘူး ၊ ငါဟာ ကံေကာင္းပါေသးတယ္ ၊ ငါဟာကံမြဲ ၪာဏ္ႏုံ႔ တဲ့ သူေတြ ထဲမွာ မပါဘူး ဆုိတဲ့ အားမာန္ကုိ ျပန္သြင္း ေပးရပါတယ္..။ စိတ္အလွည့္ တတ္ေအာင္ လုိ႔ ဆရာေတာ္ဘုရားက သင္ၾကားေပးပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္ဆုိးတဲ့ သူျဖစ္ ပေစ ေကာင္းတာ တစ္ကြက္ေတာ့အနည္းဆုံးရွိမွာပဲ ဆုိတဲ့ ေကာင္းကြက္ရွာ တတ္တဲ့အျမင္ ေလး ကေတာ့ တပည့္ေတြကုိ ပံ့သကူသကၤန္းဥပမာ နဲ႔ သင္ၾကားေပးၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။
ပံ့သကူသကၤန္း ခ်ဳပ္ တဲ့အခါ လမ္းေပၚက ရတဲ့ အဝတ္စ ကုိ အစုတ္ ဆုိတဲ့ အျမင္မရွိ၊သေဘာမထားပဲ ေကာက္ၾက ရတာမဟုတ္လား။ ေကာင္းတဲ့ ေနရာတစ္ခုရွိမွာ ဆုိတဲ့အျမင္နဲ႔ စၾကည့္ ရွာေဖြ ရတာကုိး။ ေတြလည္း ေတြ႔တာပါပဲ ေနာ္..တစ္ကြက္ ရရ တစ္လက္မ ရရ---ရသေလာက္ကုိ ျဖတ္ေတာက္ခ်ဳပ္စပ္ လုိက္ေတာ့ ျမင့္ျမတ္သူရဟန္းတစ္ပါးအတြက္ အဘုိးတန္ ပရိကၡရာ-အသုံးအေဆာင္ျဖစ္ လာ ရတာ ေပါ့ေလ။
ေကာင္းကြက္ရွာတတ္တဲ့စိတ္အျမင္ေလး နဲ႔ အေကာင္းတစ္ခု ကုိ အပ်က္အစီးပုံၾကားထဲ ကရွာေပးလုိက္တာပါ။ ဘဝဟာ သုညျဖစ္ခဲ့ ၿပီ ဆုိၿပီး ခ်ထား မွေတာ့ ရသမွ်ေတြဟာအျမတ္ေတြ ခ်ည္း ဆုိတာ ျမင္ေစလုိက္ပါ တယ္..။ေတြးေခၚေျမွာ္ျမင္ တတ္တဲ့စိတ္၊ မက်ဳိးမပဲ့က်န္ခဲ့တဲ့ လက္ႏွစ္ဘက္၊ ရဲရဲဝံ့ဝ့ံ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင ္တဲ့ေျခ အစုံ၊အကုန္က်န္ ရွိ္ေသးသည္ ေလ..။
အားငယ္ညႈိးခ်ဳံး မႈေတြနဲ႔ လဲေနရာကမထခ်င္၊ အရႈံးေပး လက္ေျမွာက္ခ်င္ၿပီး အဆုိးေတြကုိ ထုိင္ၾကည့္ ေတာ့ အဆုိးေတြ ကုိ သာျမင္ရ တတ္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုိတဲ့ ကုိ တစ္ကြက္ ကေလး တစ္ခ်က္ေလးရွာေဖြ ၾကည့္ႏုိင္တဲ့ မ်က္လုံး ေလး တပ္ေပးလုိက္ ေလေတာ့ လဲေနရာက ထခ်င္လာခဲ့ၾကပါတယ္..။
အဲဒီစြမ္းအား ဟာ ကုိယ္ပုိင္စြမ္းအား စစ္စစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကူညီေပးမဲ့ သူကုိ ..ထူေပးမဲ့ သူကုိ ထာဝစဥ္ မွီခုိေနရ တဲ့ အင္အား မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အတင္းဆြဲထူတဲ့ အခါ ထေတာ့ထႏုိင္ ပါရဲ႔ ေရရွည္ ခုိင္မတ္ ႏုိင္စြမ္းမရွိတာကုိ ဆရာေတာ္ဘုရားက နားလည္ စာနာေပးခဲ့တာပါ။ဒါေၾကာင့္လည္း *ထလုိသူ ၊ထူေပးမည္* လုိ႔နာမည္ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္
အဲဒီအခါ ေရျပင္ ကုိ ျပန္လည္ အႏုိင္ယူမယ္ ၊ လႊမ္းမုိးမယ္ ဆုိတဲ့ အားအင္ေတြ စီးဆင္းလာလုိက္တာ…။ ေသသြားတဲ့ ႏြားေတြမရွိေပမဲ့ လည္း *တက္က်ဳိးေတာ့၊လက္ထုိးေလွာ္မယ္ * ဆုိတာမ်ဳိး ဇြဲသတၱိေတြ ရွိခဲ့ရတာ အမွန္ပါ။
ထြန္ယက္ ၾကမယ္၊စိုက္ပ်ဳိးၾကမယ္္ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္ ဝင္မယ္ဆုိေလေတာ့ ထူေပးသူတုိ႔တာဝန္ေက် ေစရမွာေပါ့ေလ..။ ေမလ ၁၅ရက္ဆုိတာသည္ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တုိင္း ျမန္မာ ႏုိင္ငံကုိ မုတ္သုန္မုိး ဝင္ေရာက္ ခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္..။ ကၽြန္မပညာသင္ယူခဲ့တဲ့ စုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းဖြင့္ ရက္ဟာ မုတ္သုန္မုိး နဲ႔ အကုိက္ ခ်ိန္ထား ဆုိေတာ့ ဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့တဲ့ရက္ပါ။
ဒီရာသီ ဟာ စုိက္ပ်ဳိးသူတုိ႔ရဲ႔… အခ်ိန္ …၊ေျမသင္းနံ႔ေတြ ထုံအီခ်ဳိျမ လာစၿမဲ… …အုိ….အုိ..ေရာက္ဘုိ႔ရက္အနည္းငယ္ သာ လုိေတာ့ တာပဲ…။အက်ဳိးျပဳ မုိးစက္ေတြဆုိတာလည္း လာအုံးမွာပါ ..။ ငါတုိ႔ ေမွ်ာ္ၾကရမယ္..ငါတုိ႔အလုပ္လုပ္ၾကရမယ္..။ငါတုိ႔ ဘဝ စၾကရမယ္..။ ဘာကုိေၾကာက္ ရမည္လဲ..။
ျမန္မာ ႏုိင္ငံရဲ႔ စပါးက်ီ လုိ႔တင္စားရတဲ့ ဧရာဝတီတုိင္းရန္ကုန္တုိင္း ပ်က္စီးခဲ့ၿပီဆုိေတာ့ စုိက္မဲ့ စပါးမ်ဳိးက အစ ရွာေဖြဘုိ႔ ပဲခူးတုိင္း ဘက္ခရီး ထြက္ရပါတယ္။သုံးဆယ္သာယာဝတီဘက္ေတြထိ ဦးေနရီ တုိ႔ အဖြဲ႔ မ်ဳိးစပါး အဝယ္ထြက္ရ ပါတယ္။ထလုိသူတုိ႔ ရဲ႔ လယ္ကြက္ အက်ယ္ အတိအက်၊ မ်ဳိးႏႈန္း စတာေတြနဲ႔ ေသခ်ာေအာင္ တြက္ခ်က္ ရပါတယ္။ မ်ဳိးႏႈန္း အနည္းဆုံး နဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးနည္း စံနစ္ တစ္ခုကုိ မိတ္ဆက္ေပးမဲ့ ဂ်ပန္ျပန္ စုိက္ပ်ဳိးေရးပညာရွင္ ေတြပါပူးေပါင္းလာၾကတာ…ကၽြန္မ ေရာက္တဲ့ထိ ရြာမွာ ေနၾကတုံး။ ကူညီၾကဆဲ..။ အခုေတာ့လည္း ေတာေက်ာင္းရြာဆုိတာသည္ က ေန မ်ဳိးစပါးျပန္လည္ျဖန္႔ေဝေရာင္းခ်ႏုိင္တဲ့ အေျခအေန အထိ ေရာက္ခဲ့ပါၿပီေလ..။
အဲဒါဆုိ စပါးမေပၚခင္ ဘယ္လုိစားၾက မတုန္း…မႏွစ္ကဝမ္းစာေတြဟာ ေရထဲမွာေမ်ာခဲ့ၿပီ..။ ဆန္ပါဝယ္ရမယ္..။ တြက္ခ်က္ၾကတဲ့ ဦးေနရီတုိ႔ အဖြဲ႔ေတြက စုိက္ပ်ဳိးေရးဘြဲ႔ရ ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မ လာေတာ့မွေျပာျပ ရီေမာၾကပါတယ္..။
သူတုိ႔က စပါးပင္သက္တမ္း ကုိ ၉လ ထင္တားတာကုိး။လူတစ္ေယာက္ တစ္ေန႔ ဆန္ ၂ဗူးႏႈန္းနဲ႔ တြက္ၿပီးဝယ္လုိက္တာ…။ တကယ္တန္း စာရင္းညွိေတာ့လည္း ကုိယ္သည္ပဲ..။စပါး သက္တမ္းသည္ မ်ဳိးအလုိက္ ၃ လမွ ၄လသာရွိပါတယ္..။ ဆန္၂ဗူး ဆုိတာ ၿမဳိ႔သား ေတြစားတာ အမွန္တကယ္ ခြန္အား စိုက္ရတဲ့ေက်းဇူးရွင္ ေတာင္သူဦးႀကီးေတြကေတာ့ တစ္ေန႔ ဆန္ ၄ဗူး မွ အဆင္ေျပသည္..။
အခ်ိန္ေလွ်ာ့ စားႏႈန္းတုိး လုိက္ေတာ့ ကုိက္တာပါပဲေလ…။ ေစတနာ အရွိန္က ခ်ိန္ဆေပးတတ္ ေသာသေဘာရွိေပသကုိး။
ရက္စက္လွတဲ့ ေရျပင္က်ယ္ေရ..ငါတုိ႔ျပန္လာၿပီ… အသက္ေပးသြားတဲ့ ခ်စ္ခင္ရသူေတြ အတြက္ပါ ပုိၿပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္မယ္…..စပါးေတြစုိက္မယ္…ေကာက္လႈိင္းေတြရိတ္မယ္။ လွဴမယ္ တန္းမယ္ အမွ်ေဝၾကမယ္ေလ..သာဓုေခၚပါေနာ္..။
ပညာေရး၊ဘာသာေရး ကူညီမႈမ်ားဆက္ပါအုံးမည္။
ပါရမီေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
0 မွတ္ခ်က္ေရးရန္:
Post a Comment