သားသမီးမ်ား ႏွင့္ တပည့္ေတြ ကုိ ကုိယ့္ထက္ သာလြန္ ေကာင္းျမတ္ လုိတဲ့ စိတ္
လႊမ္းမုိး ကာ* ငါ့အလုိ * ကဒီလုိ ဆုိတာ မ်ဳိး ျဖစ္ေလတုိင္း ကၽြန္မမွာ
ဆူတတ္ေသာ ၊ အျပစ္ေျပာ ဆုိတတ္ေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္..။
အျပစ္ကုိ ေထာက္ျပ ျခင္း ၊ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္း ျခင္း ရဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ရလဒ္ သည္ ဝမ္းနည္းျခင္း မွ နာၾကင္ျခင္း၊ နာၾကင္ျခင္း မွာ နာက်ည္းျခင္း သုိ႔ ကူးေျပာင္း သြားတတ္တာ ကလြဲၿပီး ဘာ မွ တုိးတက္ မလာ ကုိ သိတဲ့ အခါ မွာ ေတာ့ ထိန္းသိမ္း..သိမ္းဆည္း မိ ေအာင္ႀကဳိးစားလာ ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္..။
တကယ္ ေတာ့လည္း စာေမးပြဲ က် သူတစ္ေယာက္ ဟာ… သူတပါး လုိ ေအာင္ျမင္ခ်င္စိတ္ အရွိဆုံး ဟာ သူကလြဲ ၿပီး ဘယ္သူမွ မျဖစ္ ႏုိင္ပါ..။
ယူႀကဳံးမရ..ဆုံးရႈံး ရေလျခင္း ဆုိတဲ့ စိတ္ ဟာ ကုိယ့္ကုိကုိ ထာဝစဥ္ ႏွိပ္စက္ေနတတ္တာမ်ဳိး ပါ..။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက် ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး မိန္႔ ခဲ့ဘူးတဲ့ စကားေလးတစ္ခု ကၽြန္မ သြားသတိရ မိပါတယ္ ပညာရွိ နဲ႔ လူမုိက္ တျခား မွာ သြားမရွာ ပါနဲ႔ တဲ့…ကုိယ့္သႏၱန္ မွာ တစ္လွည့္ စီ ျဖစ္ေနတာ တဲ့..*အခ်ိန္ပုိင္း လူမုိက္ ၊ အခ်ိန္ပုိင္း ပညာ ရွိ * ေတြေပါ့ တဲ့..။
လူမုိက္ ျဖစ္စဥ္ တစ္ခဏ မွာ က်ဴးလြန္ မွားယြင္း ခဲ့တာေတြ ဟာ ပညာရွိ စိတ္ ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ပုိင္း အလွည့္ ေရာက္ျပန္ ေတာ့ သူမ်ားေတြ တင္အျပစ္တင္တယ္ဆုိတာ နည္းပါေသးတယ္..။
မိမိကုိယ္ မိမိ အျပစ္တင္စိတ္ က ထပ္တလဲလဲ ကုိ တင္မိ..ေနတာပါ..။ သတိရေအာက္ေမ့ေနျခင္း ရဲ႔ ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈကုိ ခံေနရေတာ့ တာပါပဲ..။
ဝိပါက္ ၾကမၼာ ဆုိတဲ့ သဘာဝ ၊ေလာကနိယမ တရားသူႀကီး က လည္း ဘုရားရွင္ေတာင္မွ ေရွာင္လႊဲ ေတာ္ မမူ ႏုိင္ ေအာင္ အကြက္ေစ့ေစ့ စီရင္ ဆုံးျဖတ္ေတာ္မူပါေသးတယ္..။ဒ
လွဴၾကတန္းၾက ပူေဇာ္ၾကတယ္ ဆုိတာ ကလည္း ထုိ အခ်ိန္ က ပညာရွိ ဓာတ္ကိန္းဝပ္ခ်ိန္ ႏွင့္ထုိက္တန္ခဲ့ေပသမုိ႔ သဒၥၵါ ထက္သန္ ခဲ့ ၾကေပတာ မုိ႔ လွည့္ဖ်ားတယ္ မဆုိ သာျပန္ ။
ကုသုိလ္ ဆုိတာ က ဘယ္ နားမွာ ျဖစ္တာ လဲ………. မိမိ စိတ္ႏွလံုး ဟဒယ ဝတၳဳ မွာ..
ကုသုိလ္ က ဘယ္အခ်ိန္မွာျဖစ္တာလဲ …….. စိတ္ နဲ႔ အာရုံ အဆင္ေျပ တဲ့အတြက္.ၾကည္လင္ ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္း ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပါ..။
ကုသုိလ္ က ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္တာလဲ ……….*ေယာနိေသာ မနသိကာရ* ဆုိတဲ့ သင္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေအာင္ ဆင္ျခင္ ႏွလုံးသြင္း ႏုိင္လုိ႔ ျဖစ္ ခဲ့တာပါ..။
ဒီေတာ့ စိတ္ႏွလုံးသားတည္ရာ ဟဒယ ဝတၳဳ မွာ ေအးျမၾကည္လင္ တဲ့ ကုသုိလ္ ဆုိတဲ့ ..အေအးဓာတ္အဟုန္ ဟာ ထြက္ေပၚလာ ခဲ့ပါတယ္..။
ျဖစ္ေပၚျခင္း ၊ ေပၚထြက္ျခင္း သေဘာ ေတြပါတာ မုိ႔ *အေအးဓာတ္အဟုန္* လုိ႔ ဆုိေၾကာင္း ကုသုိလ္ ရဲ႔ သေဘာကုိ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ေနာက္ၿပီး ဒီေလာက ကုိ တစ္မ်ဳိးတည္း ရယ္လုိ႔ သိမ္းဆည္း ရႈျမင္ ႏုိင္ခဲ့ တယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ အရႈခံ အာရုံ ခႏၵၥာငါးပါးသာ ျဖစ္တာ မုိ႔..ျဖစ္ၿပီး တဲ့ ေနာက္ က ပ်က္ခဲ့ ၿပီး ပါၿပီ..။လွဴဒါန္း ေသာသူမ်ား လည္း ကုသုိလ္အဟုန္မ်ား ျဖင့္ ေအးျမ ၾကည္လင္ ခဲ့ၿပီး ၿပီ မဟုတ္ပါေလာ..။အက်ဳိးမ်ား စြာ ထင္ဟပ္ခဲ့ၿပီး ၿပီမဟုတ္ပါေလာ..။
ဝိပႆနာ သေဘာတရား အရ လည္း အတိတ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာ ၊ အနာဂတ္ဆုိတာ ျဖစ္မလာ ေသး ဘူး၊ ပစၥဳပၼန္ ဆုိတာကလည္း စကၠန္႔မလပ္ ေျပာင္းလဲ ေနတာ မုိ႔ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တတ္တဲ့ သေဘာ ေတြက တရံ မစဲ လြန္ ဆင္းရဲ လွပါတယ္..။
အပူဓာတ္အဟုန္မ်ား ႏွလုံးသားမွာ ထြက္ေပၚလာေအာင္ ေတြး လုိက္တာ နဲ႔ ကၽြန္မ တုိ႔ အကုသုိလ္ ျဖစ္ ရပါၿပီ..။
ထုိ အပူဓာတ္ကုိ အမ်ားသူငါ အားကူးစက္ေစျခင္း သည္ မီး ပြား မွ မီးပုံ ျဖစ္ေအာင္ ေလာင္ၿမဳိက္လိမ့္ မည္ မဟုတ္ပါေလာ..။
ေနာက္ ဆုံး ကၽြန္မ တုိ႔ အားလုံး ကုိ အယူခံ ဝင္ခြင့္ လုံးဝ မရွိေအာင္ လႊမ္းမုိး အႏုိင္ယူ မဲ့ သူ ေတြကလည္း ေစာင့္ေနပါတယ္…။ ဇရာ ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏ ၊ အုိ နာေသ ေဘး ဆုိတာ ေတြပါ..။
မနက္ျဖန္ ေလာက္မွာ မ်ား လူ႔ေလာက ထဲက အၿပီး အပုိင္ ထြက္သြားမယ္ လုိ႔ သိလုိက္ရရင္ ကၽြန္မ တုိ႔ ေက်းဇူး တရားေတြကုိ သတိရဆင္ျခင္ မိၾက ပါလိမ့္မယ္..။
ထိရွေၾကကြဲ လြယ္ လွေသာ ၾကက္ဥတစ္လုံး လုိ ဘဝမ်ဳိးကုိ ပုိင္ဆုိင္ ရပ္တည္ ရေသာ သူအဖုိ႔ ကုိယ့္ကုိ လာထိသမွ် ကုိယ္က သာထိရွ အက္ကြဲ တစ္စစီေၾကကြဲ ရတာလည္း အမွန္ပါပဲေလ..။
ၾကက္ အေကာင္ေပါက္ ခြင့္ မရွိေတာ့ေသာ…… တြန္သံ ျမည္ေၾကြး ခြင့္မရွိ ေတာ့ ေသာ ဘဝကုိ ၾကည္ရႈ ခံစား ၊သုံးသပ္ ေဝဖန္ သူမ်ားစြာ တုိ႔ ထက္ ထုိ ၾကက္ဥေလး က ပုိလြန္ ေၾကကြဲ ေနမယ္ လုိ႔ ကၽြန္မက ေတြးထင္မိ ရင္း…………………………။
အရာရာကုိ နားလည္ တတ္ျခင္း ၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ျဖင့္ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းရပါေစသား ။
ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
အျပစ္ကုိ ေထာက္ျပ ျခင္း ၊ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္း ျခင္း ရဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ရလဒ္ သည္ ဝမ္းနည္းျခင္း မွ နာၾကင္ျခင္း၊ နာၾကင္ျခင္း မွာ နာက်ည္းျခင္း သုိ႔ ကူးေျပာင္း သြားတတ္တာ ကလြဲၿပီး ဘာ မွ တုိးတက္ မလာ ကုိ သိတဲ့ အခါ မွာ ေတာ့ ထိန္းသိမ္း..သိမ္းဆည္း မိ ေအာင္ႀကဳိးစားလာ ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္..။
တကယ္ ေတာ့လည္း စာေမးပြဲ က် သူတစ္ေယာက္ ဟာ… သူတပါး လုိ ေအာင္ျမင္ခ်င္စိတ္ အရွိဆုံး ဟာ သူကလြဲ ၿပီး ဘယ္သူမွ မျဖစ္ ႏုိင္ပါ..။
ယူႀကဳံးမရ..ဆုံးရႈံး ရေလျခင္း ဆုိတဲ့ စိတ္ ဟာ ကုိယ့္ကုိကုိ ထာဝစဥ္ ႏွိပ္စက္ေနတတ္တာမ်ဳိး ပါ..။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက် ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး မိန္႔ ခဲ့ဘူးတဲ့ စကားေလးတစ္ခု ကၽြန္မ သြားသတိရ မိပါတယ္ ပညာရွိ နဲ႔ လူမုိက္ တျခား မွာ သြားမရွာ ပါနဲ႔ တဲ့…ကုိယ့္သႏၱန္ မွာ တစ္လွည့္ စီ ျဖစ္ေနတာ တဲ့..*အခ်ိန္ပုိင္း လူမုိက္ ၊ အခ်ိန္ပုိင္း ပညာ ရွိ * ေတြေပါ့ တဲ့..။
လူမုိက္ ျဖစ္စဥ္ တစ္ခဏ မွာ က်ဴးလြန္ မွားယြင္း ခဲ့တာေတြ ဟာ ပညာရွိ စိတ္ ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ပုိင္း အလွည့္ ေရာက္ျပန္ ေတာ့ သူမ်ားေတြ တင္အျပစ္တင္တယ္ဆုိတာ နည္းပါေသးတယ္..။
မိမိကုိယ္ မိမိ အျပစ္တင္စိတ္ က ထပ္တလဲလဲ ကုိ တင္မိ..ေနတာပါ..။ သတိရေအာက္ေမ့ေနျခင္း ရဲ႔ ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈကုိ ခံေနရေတာ့ တာပါပဲ..။
ဝိပါက္ ၾကမၼာ ဆုိတဲ့ သဘာဝ ၊ေလာကနိယမ တရားသူႀကီး က လည္း ဘုရားရွင္ေတာင္မွ ေရွာင္လႊဲ ေတာ္ မမူ ႏုိင္ ေအာင္ အကြက္ေစ့ေစ့ စီရင္ ဆုံးျဖတ္ေတာ္မူပါေသးတယ္..။ဒ
လွဴၾကတန္းၾက ပူေဇာ္ၾကတယ္ ဆုိတာ ကလည္း ထုိ အခ်ိန္ က ပညာရွိ ဓာတ္ကိန္းဝပ္ခ်ိန္ ႏွင့္ထုိက္တန္ခဲ့ေပသမုိ႔ သဒၥၵါ ထက္သန္ ခဲ့ ၾကေပတာ မုိ႔ လွည့္ဖ်ားတယ္ မဆုိ သာျပန္ ။
ကုသုိလ္ ဆုိတာ က ဘယ္ နားမွာ ျဖစ္တာ လဲ………. မိမိ စိတ္ႏွလံုး ဟဒယ ဝတၳဳ မွာ..
ကုသုိလ္ က ဘယ္အခ်ိန္မွာျဖစ္တာလဲ …….. စိတ္ နဲ႔ အာရုံ အဆင္ေျပ တဲ့အတြက္.ၾကည္လင္ ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္း ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပါ..။
ကုသုိလ္ က ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္တာလဲ ……….*ေယာနိေသာ မနသိကာရ* ဆုိတဲ့ သင္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေအာင္ ဆင္ျခင္ ႏွလုံးသြင္း ႏုိင္လုိ႔ ျဖစ္ ခဲ့တာပါ..။
ဒီေတာ့ စိတ္ႏွလုံးသားတည္ရာ ဟဒယ ဝတၳဳ မွာ ေအးျမၾကည္လင္ တဲ့ ကုသုိလ္ ဆုိတဲ့ ..အေအးဓာတ္အဟုန္ ဟာ ထြက္ေပၚလာ ခဲ့ပါတယ္..။
ျဖစ္ေပၚျခင္း ၊ ေပၚထြက္ျခင္း သေဘာ ေတြပါတာ မုိ႔ *အေအးဓာတ္အဟုန္* လုိ႔ ဆုိေၾကာင္း ကုသုိလ္ ရဲ႔ သေဘာကုိ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ေနာက္ၿပီး ဒီေလာက ကုိ တစ္မ်ဳိးတည္း ရယ္လုိ႔ သိမ္းဆည္း ရႈျမင္ ႏုိင္ခဲ့ တယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ အရႈခံ အာရုံ ခႏၵၥာငါးပါးသာ ျဖစ္တာ မုိ႔..ျဖစ္ၿပီး တဲ့ ေနာက္ က ပ်က္ခဲ့ ၿပီး ပါၿပီ..။လွဴဒါန္း ေသာသူမ်ား လည္း ကုသုိလ္အဟုန္မ်ား ျဖင့္ ေအးျမ ၾကည္လင္ ခဲ့ၿပီး ၿပီ မဟုတ္ပါေလာ..။အက်ဳိးမ်ား စြာ ထင္ဟပ္ခဲ့ၿပီး ၿပီမဟုတ္ပါေလာ..။
ဝိပႆနာ သေဘာတရား အရ လည္း အတိတ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာ ၊ အနာဂတ္ဆုိတာ ျဖစ္မလာ ေသး ဘူး၊ ပစၥဳပၼန္ ဆုိတာကလည္း စကၠန္႔မလပ္ ေျပာင္းလဲ ေနတာ မုိ႔ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တတ္တဲ့ သေဘာ ေတြက တရံ မစဲ လြန္ ဆင္းရဲ လွပါတယ္..။
အပူဓာတ္အဟုန္မ်ား ႏွလုံးသားမွာ ထြက္ေပၚလာေအာင္ ေတြး လုိက္တာ နဲ႔ ကၽြန္မ တုိ႔ အကုသုိလ္ ျဖစ္ ရပါၿပီ..။
ထုိ အပူဓာတ္ကုိ အမ်ားသူငါ အားကူးစက္ေစျခင္း သည္ မီး ပြား မွ မီးပုံ ျဖစ္ေအာင္ ေလာင္ၿမဳိက္လိမ့္ မည္ မဟုတ္ပါေလာ..။
ေနာက္ ဆုံး ကၽြန္မ တုိ႔ အားလုံး ကုိ အယူခံ ဝင္ခြင့္ လုံးဝ မရွိေအာင္ လႊမ္းမုိး အႏုိင္ယူ မဲ့ သူ ေတြကလည္း ေစာင့္ေနပါတယ္…။ ဇရာ ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏ ၊ အုိ နာေသ ေဘး ဆုိတာ ေတြပါ..။
မနက္ျဖန္ ေလာက္မွာ မ်ား လူ႔ေလာက ထဲက အၿပီး အပုိင္ ထြက္သြားမယ္ လုိ႔ သိလုိက္ရရင္ ကၽြန္မ တုိ႔ ေက်းဇူး တရားေတြကုိ သတိရဆင္ျခင္ မိၾက ပါလိမ့္မယ္..။
ထိရွေၾကကြဲ လြယ္ လွေသာ ၾကက္ဥတစ္လုံး လုိ ဘဝမ်ဳိးကုိ ပုိင္ဆုိင္ ရပ္တည္ ရေသာ သူအဖုိ႔ ကုိယ့္ကုိ လာထိသမွ် ကုိယ္က သာထိရွ အက္ကြဲ တစ္စစီေၾကကြဲ ရတာလည္း အမွန္ပါပဲေလ..။
ၾကက္ အေကာင္ေပါက္ ခြင့္ မရွိေတာ့ေသာ…… တြန္သံ ျမည္ေၾကြး ခြင့္မရွိ ေတာ့ ေသာ ဘဝကုိ ၾကည္ရႈ ခံစား ၊သုံးသပ္ ေဝဖန္ သူမ်ားစြာ တုိ႔ ထက္ ထုိ ၾကက္ဥေလး က ပုိလြန္ ေၾကကြဲ ေနမယ္ လုိ႔ ကၽြန္မက ေတြးထင္မိ ရင္း…………………………။
အရာရာကုိ နားလည္ တတ္ျခင္း ၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ျဖင့္ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းရပါေစသား ။
ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
0 မွတ္ခ်က္ေရးရန္:
Post a Comment