Monday, April 20, 2009

စိတ္ဆုိသည္မွာ မေျပးပါ…ဆုံရာ အာရုံသိျခင္းတည္း

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မူလဓမၼဆရာေတာ္ ဘုရား

တပည့္ေတာ္ကစိတ္ကအျပင္အာရုံကုိ ထြက္ထြက္ေျပးေနတယ္လုိ႔ထင္မိပါတယ္..။

အာရမၼဏံ စိေႏၱတီတိ စိတၱံ= အာရုံကုိ ႀကံတတ္ သိတတ္ လုိ႔စိတ္လုိ႔ေခၚတာေပါ့ေနာ္ဘုရား။

စိတ္ဆုိတာ အာရုံကုိ ႀကံစည္ရုံသိရုံမွ်သာ ျဖစ္ေနပါတယ္..။သိၿပီးႀကံၿပီးရင္လည္းပ်က္သြားတတ္ပါတယ္..။

သိၿပီးပ်က္ျခင္း ဟူေသာ အလုပ္ကလြဲၿပီး ေျပးတဲ့ အလုပ္ကုိ စိတ္ကလုံးဝ မလုပ္ပါဘူး..။

တပည့္ေတာ္ ေရာက္ဘူးတဲ့ ဘုရားႀကီး ကုိ ဘုရားႀကီးလို႔ၾကားလုိက္တာနဲ႔ပဲ… အထူး အာ ရုံျပဳ စရာ မလုိ ပဲ ေရာက္သြားပါတယ္ဘုရား။ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ ဘုရားႀကီးကုိေရာက္သြားတာ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ကုိယ္ေရာက္ဘူးတဲ့ ဘုရားႀကီးကုိ ပုံေဖာ္ျပန္သိတာပါဘုရား။

ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္က ဘုရားႀကီးကုိ မသိပါဘူးဘုရား။ အခု အခ်ိန္ဘုရားႀကီးမွာဘာ ျဖစ္ေနတယ္ ဆုိတာတပည့္ေတာ္ မသိပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ေရာက္ဘူးတုံးကသိတဲ့ဘုရားႀကီးကုိပဲ ပုံေဖာ္ျပန္သိတာပါဘုရား။

ေစ်းခ်ဳိ..ကုိ အာရုံျပဳလုိက္ေတာ့လည္းတစ္ခါကေရာက္ဘူးတဲ့ ေစ်းခ်ဳိကုိ အာရုံျပဳလုိက္လုိ႔ပုံေဖာ္ ျပန္သိလုိ႔ရတာပါဘုရား။ေစ်းခ်ဳိကုိသိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုရားႀကီးကုိ သိတဲ့စိတ္က မရွိေတာ့ပါဘုရား။

အဲဒါကုိ သိလုိက္ေတာ့တပည့္ေတာ္ သေဘာ ေပါက္ပါတယ္ ဘုရား။စိတ္ကလုံးဝမေျပးပါဘူး။တကယ္လုိ႔စိတ္ကေျပးၿပီးသိတယ္ဆုိရင္ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကုိ ပဲသိေနလိမ့္မယ္..။

အခုေတာ့ေရာက္ဘူးတဲ့ အတိ္တ္အာရုံကုိ ပဲပုံေဖာ္သိေနေတာ့တယ္..။သိၿပီးေတာ့လည္းၾကာရွည္ မေနဘူး။ ပ်က္သြားတယ္..။ ေစ်းခ်ဳိ ကုိသိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုရားႀကီးကုိ သိတဲ့စိတ္လုံးဝမရွိေတာ့ဘူး။ပ်က္သြားတယ္..။ေစ်းခ်ဳိကုိသိတဲ့စိတ္လည္း သိၿပီးပ်က္သြားတယ္..။

စိတ္ကေျပးတဲ့ အလုပ္ကုိ လုံးဝမလုပ္ပါ..။စိတ္အေၾကာင္းကုိ နားမလည္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ ဟာ ေျပးတယ္လုိ႔ အထင္မွား ေနပါ တယ္ဘုရား။စိတ္အေၾကာင္းကုိ အမွန္အတုိင္းသိလာေတာ့ စိတ္ကလုံးဝ မေျပးဘူးဆုိတာ ျမင္လာ ပါတယ္ဘုရား။

စိတ္ကမေျပးဘူးဆုိတာ သိလာေတာ့ သမာဓိထူေထာင္ရတာ လြယ္ကူလာ ပါတယ္ဘုရား။မေျပးတဲ့စိတ္ကုိ ေျပးတယ္ ထင္ၿပီးအစ ကေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြလုပ္ခဲ့ဘူးပါတယ္ဘုရား။အခုေတာ့ မေျပးတဲ့စိတ္ကုိ ခ်ဳပ္ထားစရာ မလုိေတာ့ ပါဘုရား။ ဆြဲထားတာ ေတြလည္း တပည့္ေတာ္မလုပ္ေတာ့ပါဘုရား။

အခ်ိန္နာရီေတြနဲ႔ေဘာင္ခတ္ၿပီး ဖိထားစရာလည္းမလုိေတာ့ပါဘူးဘုရား။အရွင္ဘုရားေဟာ ၾကားသလုိ..

စိတ္ကေရၾကည္နဲ႔တူတာပဲေနာ္ဘုရား။ေရၾကည္ေလးဟာမူလအားျဖင့္ဘာအရသာ မွမရွိပါဘူး။ဆားနဲ႔ေရာလုိက္ရင္ေရငန္ျဖစ္ပါတယ္..။သၾကားနဲ႔ေရာလုိက္ရင္ ေရခ်ဳိျဖစ္သြားပါတယ္..။ေရမွာ အရသာ မရွိေသာ္လည္း ဆားေရာလွ်င္ေရငန္၊ေရခ်ဳိျဖစ္သလုိပါပဲဘုရား။

စိတ္သည္သိၿပီးပ်က္ျခင္းသေဘာ မွ်သာ ရွိပါလားဆုိတာ သိလာ ပါတယ္ဘုရား။

(စိတ္ကုိ မွီတြယ္ ၊စိတ္ကုိ ခ်ယ္ ၊မွတ္ဖြယ္ ေစတသိတ္) လုိ႔တပည့္ေတာ္ အဘိဓမၼာသင္တုံးကက်က္ခဲ့ဘူးပါတယ္ဘုရား။စိတ္ကုိ မွီၿပီး ေပါင္းၿပီးျဖစ္တတ္တဲ့ ေစတသိတ္မ်ားနဲ႔ ေရာလုိက္လွ်င္ ေကာင္းစိတ္ဆုိးစိတ္ဆုိတာ ျဖစ္ၾကရတာပဲေနာ္ ဘုရား။

အကုသုိလ္ ေစတသိတ္ေတြေရာလုိက္ရင္ေတာ့ အရွင္ဘုရားဆုံးမဘူးသလုိ စြဲလန္းစိတ္ေတြနဲ႔ အတူ စြဲလွ်င္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၾကရတာ ပါပဲ ဘုရား။

ကုသုိလ္ေစတသိတ္ေတြေရာလုိက္တဲ့ အခါ မွာေတာ့ စြန္႔လႊတ္စိတ္နဲ႔ အတူ…စြန္႔လွ်င္ခ်မ္းသာ ေပါ့ေနာ္ဘုရား။

တပည့္ေတာ္အထင္ေတာ့ စိတ္ကုိ မစိစစ္တတ္ၾကတဲ့ သူေတြဟာအေကာင္းအဆုိးအထင္မွားေနတတ္ၾကပါတယ္ဘုရား။ ကုိယ္သိခုိင္း တာ ကုိ ဆက္တုိက္သိေနရင္ စိတ္ၿငိမ္တယ္ထင္တတ္ၾကပါတယ္..။

ကုိယ္ သိခုိင္းတာကုိ ဆက္တုိက္ မသိပဲအျခားကုိ သိေနရင္ စိတ္ကေျပးေနတယ္လုိ႔ အထင္မွားေနတတ္ၾကပါတယ္ဘုရား။

တကယ္ေတာ့ စိတ္ကုိ ေျပးတယ္ လုိ႔ အထင္မွားေနတဲ့သူေတြဟာ အထင္အတုိင္း ေျပးတယ္လုိ႔ယူဆလုိက္ရင္ အတိတ္အာရုံ ကုိလည္း သိခြင့္မရ ေတာ့ပါ ဘူး။အနာဂတ္ကုိလည္းႀကံစည္ခြင့္မရေတာ့ပါဘူး။ေျပးၿပီးသိတဲ့ အတြက္ ပစၥဳပၸန္အာရုံတစ္ခုကုိသာ သိခြင့္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္.လုိ႔ အရွင္ဘုရားရွင္းျပတာတပည့္ေတာ္ မွတ္သားထားပါတယ္ဘုရား။

စိတ္ဆုိတာ တကယ္လုိ႔ပစၥဳပၸန္အာရုံတစ္ခုတည္းကုိသာ သိေနလွ်င္ အတိတ္အေၾကာင္းကုိ သိႏုိင္ေသာ ….ပုေဗၺနိဝါသႏုႆတိဉာဏ္နဲ႔ အနာဂတ္အေၾကာင္းကုိ သိႏုိင္ေသာ အနာဂတံသဉာဏ္ တုိ႔လည္းရႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ အရွင္ဘုရားေဟာ ၾကားတာကုိလည္းပဲ တပည့္ေတာ္ေသခ်ာမွတ္ထားပါတယ္ဘုရား။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ စိတ္ကေျပးၿပီးသိရတယ္ ဆုိရင္ အလြန္ေဝးတဲ့ သိစရာ နဲ႔ အလြန္နီးေသာ သိစရာကုိ သိရာမွာ အခ်ိန္တူ လုံးဝ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့ဘုရား။

စိတ္ရဲ႔သေဘာ အမွန္မွာ ျမင္ဘူး၊ၾကားဘူး၊နံဘူး၊စားဘူး၊ထိဘူး၊ႀကဳံဘူးေသာ အတိတ္အာရုံမ်ား၊

ျမင္ဆ၊ဲၾကားဆဲ၊နံဆဲ ၊စားဆဲ၊ထိဆဲ၊ ႀကံဆဲဟူေသာ ပစၥဳပၸန္အာရုံမ်ား၊

ျမင္လတၱံ႔၊ၾကားလတၱံ႔၊ နံလတၱံ႔၊စားလတၱံ့၊ထိလတၱံ႔၊ ႀကံလတၱံ႔ ဟူေသာ အနာဂတ္ အာရုံမ်ား ကုိ သိၿပီးပ်က္ျခင္း သေဘာမွ်သာ ရယ္လုိ႔ တပည့္ ေတာ္ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္သေဘာေပါက္လုိက္တာ အရွင္ဘုရား ေက်းဇူးပါဘုရား။

စိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးတပည့္ေတာ္အခုလုိသိလုိက္ရတာ တပည့္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းပါတယ္ဘုရား။ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္ သမာဓိထူေထာင္တဲ့ အခါမွာ စိတ္ကုိ ခ်ဳပ္ ျခင္း၊ဆြဲျခင္း၊ဖိျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ပင္ပန္းမႈမ်ဳိးစုံနဲ႔ တပည့္ေတာ္ နပန္းလုံးခဲ့ ရဘူး ပါတယ္ဘုရား။

အခုေတာ့ အဲဒီပင္ပန္းမႈမ်ားကလြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါၿပီဘုရား။တပည့္ေတာ္လုိမျဖစ္ရေလေအာင္သည္တရားေလးကုိ မွ်ေဝခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ ဘုရား။

အရွင္ဘုရားကုိ ရုိေသစြာ ရွိခုိးဦးခုိက္ ကန္ေတာ့လုိက္ပါတယ္ဘုရား။

(မူလဓမၼဆရာေတာ္ဦးဝိဇယ ၏ ...မသိသေရြ႔ ဒုကၡေတြ႔မည္..... တရားေတာ္ကုိကုိးကားေရးသားပါသည္။)

2 မွတ္ခ်က္ေရးရန္:

eternal said...

ပင္ပန္းခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေတြကုိ အလ်ဥ္းသင့္ရင္ ေျပာျပပါခင္မ်ာ။

ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
ျငိမ္းလြင္

သစၥာအလင္း said...

သားEternalေရ..အံတီတုိ႔မိန္မသားေတြဘဝက ေယာက်ၤားေတြနဲ႔မတူဘူးကြ။ အတားအဆီးအခက္ အခဲေတြကေလာကေရးရာမွာေကာ ဓမၼေရးရာမွာေကာအမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။
ခရစ္ယာန္စာေပထဲကပုံျပင္ေလးတစ္ခု..ကသူတုိ႔ဗိဗၺာန္ဘုံသြားဘုိ႔ စိန္႔ပီတာ ဆီမွာ စာေမးပြဲေျဖရတာ..ေယာက်ၤားေလးဆုိရင္ GOD လုိ႔စာလုံးေပါင္းႏုိင္ရင္ ဝင္ခြင့္ရတယ္တဲ့.. မိန္းမကေတာ့ Czechoslovakia ေပါင္းရတယ္ေပါ့သား..ဆုိလုိတာကမိန္းမဘဝဆုိတာ အကုသုိလ္ရဲ႔ အက်ဳိးဆက္ မကင္းျပတ္တဲ့အေနအထားကုိလက္ခံထားရင္းလႈပ္ရွားရုန္းကန္ရပါတယ္သားေရ။ တရားမေတြ႔ခင္ကဆုိရင္ အံတီ့မ်က္နွာ ဟာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားစြာနဲ႔ဆုိေတာ့တရားကုိလည္းေလာကီထဲကလုိ..ငါလုပ္လုိက္မယ္...ငါႀကဳိးစားရင္ ျဖစ္မယ္ ဆုိတဲ့ ငါစြဲႀကီး ႀကီးနဲ႔ရွာခဲ့တာ...။ဉာဏ္က ငါမွ မဟုတ္တာေနာက္မွသိလာ တာေပါ့...။
အလ်ဥ္းသင့္ရင္ ေရးသြားမွာပါသား။လာဖတ္တာကု္ ေက်းဇူးတင္ေနပါတယ္။