Wednesday, April 29, 2009

မိဘမ်ားရဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ငါးမ်ဳိး

သည္ေန႔(၂၉.၄.၂၀၀၉)သည္ ကၽြန္မ၏ေက်းဇူးရွင္မိခင္ႀကီးဘဝတစ္ပါးကုိ---ေျပာင္းေရႊ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့တာ (၆)ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲ့တဲ့ေန႔ျဖစ္ပါတယ္..။ကၽြန္မရဲ႔ အစ္ကုိ အစ္မမ်ားကေတာ့ ေက်းဇူးရွင္မိဘႏွစ္ပါးရွိစဥ္က ဥပုသ္ေစာင့္၊ တရားအားထုတ္ခဲ့တဲ့ ေဘာင္ဒရီလမ္းက မုိးညွင္းဝိပႆနာတုိက္သစ္ တြင္အာရုံ ဆြမ္းကပ္ေနလိမ့္ မယ္ ဆုိတာကုိ သြားေရာက္ႏုိင္ျခင္းမရွိေသာ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာရည္ မွန္း ပူေဇာ္ေနရပါတယ္….။
လက္ဝဲသုႏၵရအမတ္ႀကီးလုိ…
(ဆုယူစည္းေဝးျဖဴျဖဴေဖြးလိမ့္…စက္ေမွးခုိက္တြင္-----အိမ္မက္ျမင္သုိ႔...မရႊင္ယူတလြမ္းလုိက္လွရွင့္..)---လုိ႔လွ်ပ္ တျပက္ေတာ့…. ခံစားလုိက္မိပါေသးတယ္..။ကၽြန္မျပဳသမွ် အၿမဲအမွ်ေဝခဲ့ေသာ္လည္းသည္ေန႔ေတာ့ ေမြးမိခင္ ္ႀကီး ရဲ႔လူ႔ဘဝရဲ႔ေနာက္ဆုံးေန႔မ်ားဟာ ကၽြန္မအတြက္ တန္ဘုိးမျဖတ္ႏုိင္ခဲ့ေသာ မွတ္တမ္းဝင္ရက္စြဲ မ်ားျဖစ္ခဲ့ ရတာ ကုိ အထူးသတိရေနမိပါတယ္..။

သားသမီးနဲ႔မိဘေတြဟာ သားသမီးမ်ားအေပၚမွာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားတယ္..အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးမ်ားစြာ နဲ႔ ေလာက မွာ အသက္ရွင္ေနထုိင္ၾကတယ္ဆုိတာ နားလည္္ ထားၾကရလိမ့္မယ္ဆုိတာကုိ သီတဂူဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ေဟာ ၾကားေတာ္မူေသာ..မိဘမ်ားရဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္..တရားေတာ္ကုိလည္းကၽြန္မ ျပန္လည္နာယူ လုိက္မိပါ တယ္..။ ပထမေလးခ်က္က ပစၥဳပၸန္ဘဝအတြက္တုံ႔ျပန္မဲ့ေက်းဇူးကုိ ေမွ်ာ္လင့္တာ၊ က်န္တစ္ခ်က္က ေတာ့ ဘဝတစ္ပါးေျပာင္းသြားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္(တမလြန္)အတြက္ေမွ်ာ္လင့္တာသာ ျဖစ္ပါတယ္..။

ေမတၱာဆုိတာကုိယ့္အတြက္လုံးလုံးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားဘူး.......အဲဒီႀကီးမားတဲ့ေမတၱာနဲ႔ပဲ ေကၽြးေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾက တယ္..။ ေပမဆုိတာကေတာ့ခ်စ္ျခင္းေပါ့ေလ..ေမတၱာနဲ႔ေတာ့မတူဘူး။ ေမွ်ာ္တယ္ ဆုိတာကေတာ့…သူတုိ႔အ တြက္ တုံ႔ျပန္လာမဲ့ အက်ဳိးကုိေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တတတ္ၾကပါတယ္တဲ့..မိဘက ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ တာ ေမတၱာ နဲ႔ျဖစ္ေပမဲ့ ျပန္ေမွ်ာ္လင့္တာကေတာ့ ေပမျဖစ္ေနတယ္လုိ႔..မိဘရဲ႔ေမတၱာနဲ႔အတူ ေပမ ေရာေန တယ္လုိ႔ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္..။

ရဟန္းတုိ႔ ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတုိ႔ကုိေကာင္းစြာျမင္ေသာ မိဘတုိ႔သည္ အမ်ဳိး၌ျဖစ္ေသာသားသမီးကုိ အလုိရွိကုန္၏။အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ …
ငါတုိ႔ေမြးျမဴထားေသာသားသမီးသည္ ငါတုိ႔အားလုပ္ေကၽြးေမြးျမဴေပလိမ့္မည္။
ငါတုိ႔၏အမႈကိစၥကုိ ျပဳလုပ္ေပလိမ့္မည္။
အမ်ဳိးအဆက္သည္ ရွည္ျမင့္စြာတည္ေပလိမ့္မည္။
အေမြခံျဖစ္ေပလိမ့္မည္..။
ထုိ႔ျပင္ဘဝတစ္ပါးသုိ႔ေျပာင္းသြားေသာငါတုိ႔အားအလွဴ၏အဖုိ႔ကုိေပးေဝၾကေပလိမ့္မည္ဟု(အလုိရွိၾကကုန္၏)
ရဟန္းတုိ႔ဤအေၾကာင္းကုိ ေကာင္းစြာရႈျမင္ေသာမိဘတုိ႔သည္ အမ်ဳိး၌ျဖစ္ေသာ သားသမီးတုိ႔ကုိ အလုိရွိကုန္၏ ဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏။)
အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတုိ႔ကုိေကာင္းစြာျမင္သည့္ ပညာရွိမိဘတုိ႔သည္ သားသမီးကုိ အလုိရွိၾက ကုန္၏၊ငါတုိ႔ေမြးျမဴေသာသားသမီးသည္ငါတုိ႔အား ေကာင္းစြာလုပ္ေကၽြးေမြးျမဴေပလိမ့္မည္..။ ငါတုိ႔၏အမႈကိစၥကုိလည္းျပဳလုပ္ေပလိမ့္မည္..။အမ်ဳိးအဆက္သည္ ၾကာျမင့္စြာ တည္ေပလိမ့္မည္၊ အေမြခံျဖစ္ေပ လိမ့္မည္။

ထုိ႔ျပင္ကြယ္လြန္ေသာအခါငါတုိ႔အား အလွဴ၏အဖုိ႔ကုိေပးေဝၾကလိမ့္မည္။ဤအေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာရႈျမင္သည့္ ပညာရွိမိဘတုိ႔သည္ သားသမီးကုိလုိခ်င္ေတာင့္တကုန္ၾက၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပဳဘူးေသာေက်းဇူးကုိသိ၍ သူ႔ေက်းဇူးကုိ ထင္စြာျပဳတတ္ေသာ၊ ၿငိမ္သက္ေသာစိတ္ရွိ ေသာသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ ေရွးကျပဳဘူးသည္ကုိ အဖန္ဖန္ေအာက္ေမ့လ်က္မိဘတုိ႔ကုိ လုပ္ေကၽြး ေမြးျမဴၾကကုန္၏။
ေက်းဇူးျပဳဘူးသူ၏ ကိစၥကုိ ျပဳလုပ္သကဲ့သုိ႔ ထုိ႔အတူ မိဘတုိ႔၏အမႈ ကိစၥကုိျပဳလုပ္ၾကကုန္၏။မိဘတုိ႔ အဆုံး အမကုိလုိက္နာေလ့ရွိ၍ ေမြးျမဴဘူးေသာမိဘတုိ႔အား လုပ္ေကၽြးေမြးျမဴေလ့ရွိေသာ အမ်ဳိးအႏြယ္ကုိ မယုတ္ေစ၍ သဒၶါတရား ရွိသည့္သီလႏွင့္ ျပည့္စုံေသာသား သမီးသည္ ခ်ီးမြမ္းထုိက္သူျဖစ္ေပသတည္း။

သုတၱန္ပိဋက၊နိကာယ္ငါးရပ္၊ အဂၤုတၱရနိကာယ္ ၊အဂၤုတၳဳိရ္ပါဠိေတာ္ ပဥၥကနိပါတ္၊ပုတၱသုတ္(ျမန္မာျပန္)

မိခင္၊ဖခင္ေက်းဇူးရွင္ တုိ႔ရဲ႔ ႀကီးမားတဲ့ေမတၱာဟာ ေပမ....ေရာေနတဲ့ေမတၱာဆုိခဲ့ရင္လည္း သူတုိ႔ရဲ႔ လုိခ်င္ေမွ်ာ္ လင့္ ခဲ့ရတဲ့ ေပမ ဆုိတာ အမည္ခံသက္သက္မွ်သာ လုိ႔---ကၽြန္မထင္ပါတယ္....။
တကယ္ေတာ့လည္း ေမွ်ာ္လင့္တယ္ .ယုံၾကည္တယ္ တကယ္ ေတာ့ လည္းမဝံ့မရဲနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ရုံ ေမွ်ာ္လင့္ရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္မႈ သက္သက္ကေလး အျဖစ္သာျဖစ္ခဲ့ရွာတာပါ..။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အဆင့္ေတြကုိ ေက်ာ္လြန္ၿပီး...ေတာင္းဆုိတာ ၊အတင္းအၾကပ္ျပဳတာ......အၾကပ္ကုိင္တာ…ထိန္း ခ်ဳပ္ႀကဳိးကိုင္တာ မ်ားမရွိခဲ့ရွာေသာ မိဘမ်ားစြာတုိ႔ရဲ႔ေမတၱာတရားမ်ားစြာဟာအားအင္ႀကီးမားၾကတာ ကုိ သားသမီးတုိင္း သေဘာေပါက္ၾကရင္ ေကာင္းမွာ ပါပဲ..။ စာနာနားလည္ေပးႏုိင္ၾကရင္လည္းေကာင္းမွာပါပဲ..။

ေလာကျဖစ္အင္ေတြကလည္းေမွ်ာ္လင့္သလုိျဖစ္မလာတတ္တာေတြကအမ်ားသားမဟုတ္ပါလား။
မိခင္ဘဝကုိသူမ်ားထက္ ခပ္ေစာေစာေလးေရာက္ခဲ့ရေသာ ကၽြန္မကေတာ့ သည္လုိ မေမွ်ာ္လင့္တတ္ေအာင္ မေမွ်ာ္လင့္ျဖစ္ေအာင္ ငါႀကဳိးစားမယ္လုိ႔ မာန္တင္းခဲ့ဘူးပါသည္..။
ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့..ကၽြန္မရဲ႔---မိခင္ဖခင္တုိ႔ဟာ
သားသမီး(၇)ေယာက္ကုိပင္ပန္းႀကီးစြာေကၽြးေမြးျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ရတာ…ပ်ဳိးေထာင္ၿပဳစုၿပီး..အခ်ိန္တန္ ပန္းေလး ေတြပြင့္ အသီးေလးေတြသီးဆုိေတာ့ အခိ်န္က်ေတာ့-------ဆရာေတာ္အရွင္အာဒိစၥရံသီ ေျပာသလုိပဲ.....ပုိင္ရွင္ ကေပၚလာေတာ့တာကုိး။
အဲဒီပုိင္ရွင္ေတြရဲ႔လက္ထဲ ကုိေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မေပ်ာ္မရႊင္ေသာ္လည္းေကာင္း ထုိးအပ္ လုိက္ရေတာ့တာပါပဲ..။

ၿပီးေတာ့သူစုိက္ပ်ဳိးျပဳစုလုိက္တဲ့ပန္းကေလးပြင့္ေနတာ၊သီးေနတာ၊လွေနတာကုိ ၿခံျပင္ကေနေငးေမာေနရတဲ့ဘဝ မ်ဳိးဆုိတာကုိ ကၽြန္မမိဘမ်ားကုိ ၾကည့္၍ခံစားသိျဖင့္နားလည္ခဲ့ဘူးပါတယ္….။

ကၽြန္မကုိယ္တုိင္က ထုိသုိ႔ေသာ ပန္းကေလးျဖစ္ခဲ့တာဆုိေတာ့ ခံစားသိျဖင့္နားလည္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဟာ ေတာ္ေတာ္ ေႏွာင္းေန ခဲ့ပါတယ္..သိပ္ၿပီးေနာက္မက်ခဲ့တာကုိပဲ ကုိယ့္ကုိကုိေက်းဇူးတင္ရပါတယ္..။
တကယ္ေတာ့ ေနာက္မက်တဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖည့္ဆည္းျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္းရာႏႈန္းျပည့္ ျဖဴစင္လွတာေတာ့ မဟုတ္ပါ…။ ကၽြန္မမွာလည္းေမတၱာနဲ႔ အတူေပမ-ကေတာ့ေရာေနပါေသးတယ္..။

ကၽြန္မ၏ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ဳိး ခ်ိန္နဲ႔အတူ..ထုိစဥ္ကကၽြန္မေလ့လာ ေနခဲ့ေသာ ဘာသာရပ္ အတြက္ မိခင္ႀကီးရဲ႔ က်န္းမာေရးအေပၚမွာ အာရုံစုိက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၅ႏွစ္တာျပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ရခဲ့ပါတယ္…။

လူ႔ဘဝကုိ ၈၃ႏွစ္တာေနထုိင္သြားခဲ့ေသာ မိခင္ႀကီးသည္ ေက်ာင္းဆရာမပီပီ ဂုဏ္သိကၡာ ႀကီးမား လွပါတယ္. ......မလုိအပ္ ေသာစကား၊အေျပာင္အပ်က္စကား၊ ရယ္ရႊန္းပတ္ရႊန္းစကား ကုိပင္ေျပာဆုိ ေလ့မရွိ။
ဣေျႏၵဝတ္ရုံကုိထာဝစဥ္လႊမ္းျခဳံထားခဲ့သည္။

ကၽြန္မ၏ဖခင္ႀကီးကုိယ္တုိင္ကအေလးအျမတ္ျပဳရသည္။မေထမဲ့ျမင္ဘယ္ေသခါမွမျပဳရဲခဲ့ပါ..။
ရပ္ကြက္ေဆြမ်ဳိး၊ အသုိင္းအဝုိင္းတြင္းတြင္လည္းရုိေသေလးစားမႈခံရသည္..။

အိမ္တုိင္ယာေရာက္ကန္ေတာ့ေသာ တပည့္မ်ားရွိလွ်င္ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးေနတတ္သည္။သိတတ္ေသာ သားသမီးလာလွ်င္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနသေလာက္ မသိတတ္ေသာ သူတစ္ခ်ဳိ႔အေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားမွာ မဟုတ္ေသာ ရင္ထဲက စကား မ်ားကုိ အငယ္ဆုံးသမီးျဖစ္ေသာကၽြန္မ ကေစာစီးစြာနားမလည္ခဲ့ပါ..။

ေနာက္က်မွနား လည္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္…။ နားလည္မႈနဲ႔ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနခဲ့ရတဲ့ကာလဟာ အလြန္တုိေတာင္း လွပါတယ္..။ျပန္လည္ ၍လည္းဘယ္ေသာခါမွမရရွိႏုိင္ေတာ့ပါ..။

မိခင္ႀကီးရဲ႔ေနာက္ဆုံးႏွစ္လုိ႔ဆုိရမဲ့ ၂၀၀၃ခုႏွစ္ဦးပုိင္းမွာ ကၽြန္မ ဘဝအခ်ဳိးအေကြ႔တစ္ခုအ တြက္အလုပ္ကထြက္ထား ခ်ိန္ျဖစ္လုိ႔ အခ်ိန္ျပည့္နီးပါးအတူေနခဲ့ရပါတယ္..။ဒါထက္ ပုိကံေကာင္းတာကေတာ့ ကၽြန္မအားကူေဖာ္ေလာင္ဘက္ တူမဝမ္းကြဲေလးက ဧၿပီလ(၇)ရက္ေန႔မွာရြာျပန္ပါရေစခြင့္ေတာင္းလာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႔ဲျပဳစုလုပ္ေကၽြးခြင့္ဟာ ေန႔ေရာညပါျဖစ္ခဲ့ရတာကုိ ျပန္ေတြးတုိင္းပီတိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။

မိခင္ႀကီးဟာဆီးခ်ဳိေရာဂါေၾကာင့္မ်က္စိကြယ္ေနခဲ့ပါတယ္..မခြဲလုိတဲ့အတြက္ သည္ အတုိင္းထားခဲ့ရတာ..။မနက္ဆုိကၽြန္မတာဝန္က အေမ့ရဲ႔ သြားအံပုံနဲ႔ထည့္ထားေသာဘူးေလးကုိ ေသခ်ာတုိက္ခၽြတ္ ေဆးေၾကာရပါ တယ္…ကုတင္ေပၚမွာပင္ မ်က္ႏွာသစ္ဇလုံႏွင့္သစ္ေစ ၿပီး…သနပ္ခါး ေက်ာက္ျပင္ကုိမ-လာကာ လူးေပးရပါ တယ္..။

ဘုရားရွစ္ခုိးေစၿပီးမွ..ကၽြန္မက အေမႀကဳိက္တတ္ေသာ မနက္စာမုန္႔ဟင္းခါး၊ဘယာေၾကာ္ အသုပ္စုံ၊တစ္ခုခု စီစဥ္ရပါတယ္..။ ပုစြန္ေျခာက္မႈန္႔ကဲကဲ၊မန္က်ည္းေရရႊဲရႊဲနဲ႔ ေခါက္ဆြဲသုပ္ကုိ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိက္စားၿပီး ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ ကုိေသာက္သုံးတတ္ေသာ မိခင္ႀကီးအားကၽြန္မ လြမ္းမိသည္နွင့္ယေန႔ ဆြမ္းေတာ္ကုိ ေခါက္ဆြဲ သုပ္ကပ္လွွွဴမိပါသည္..။

ဆီးခ်ဳိေရာဂါေၾကာင့္ဝမ္းခ်ဳပ္တတ္ေသာမိခင္ႀကီးအတြက္ကၽြန္မရဲ႔ သူနာျပဳဆရာမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ ဝမ္းခ်ဴနည္းကုိ သင္ရပါတယ္…..။ဝမ္းသြားၿပီးတုိင္း ဆီးသြားၿပီးတုိင္းတစ္သွ်ဴးျဖင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ သုတ္ၿပီးေပါင္ဒါ မႈန္႔ျဖဴးေပးရသည္..။
ထုိအခ်ိန္မ်ားတြင္.ကၽြန္မငယ္ငယ္ကေနမေကာင္းေတာ့ နလံထခ်ိန္တြင္ေရခ်ဳိးေပးၿပီးနံ႔သာ ျဖဴေသြးၿပီး တစ္ကုိယ္လုံးလိမ္း ေပးခဲ့ေသာအေမ့ကုိအၿမဲသတိရေနမိပါသည္..။

ထုိလႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ ကၽြန္မအေမ့ကုိေရခ်ဳိးေပးခဲ့ျခင္းဟာေနာက္ဆုံးပဲဆုိတာ---- ထုိအခါ ကကၽြန္မ..မသိခဲ့ပါ..။ကၽြန္မကသက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲသြားတဲ့အေဖ့ကုိ အတုယူလုိ႔ မတက္ေရာက္ႏုိင္ေသာ မိခင္ႀကီးကုိ အိမ္မွာ လုပ္ေပးခဲ့တာပါ…။ ကုလားထုိင္တစ္လုံးနဲ႔ ထုိင္ေစၿပီးေခါင္းေလွ်ာ္ ေရခ်ဳိး၊ေခ်းတြန္း သန္႔စင္ေပး ခဲ့ပါတယ္..။

ကၽြန္မ ငယ္ငယ္ကလိမ္းေပးခဲ့ဘူးတဲ့နံ႔သာ ျဖဴကုိ တကုိယ္လုံးလိမ္းေပးခဲ့ကာ အဝတ္သစ္အစားသစ္ လဲလွယ္ေပးခဲ့တာ------။ ရပ္ကြက္ထဲမွလူမ်ားလာကန္ေတာ့ခ်ိန္မွာသနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔လွပေနခဲ့ရပါတယ္…။ၿပီးမွ...ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္မွာ ဖေယာင္းတုိင္မီးထြန္းညွိေပးၿပီး ဘုရားဝတ္တက္ ေစခဲ့ပါတယ္…။

ထုိစဥ္က ကၽြန္မကံျမင့္တရားပြဲက အျပန္နာယူခဲ့ေသာတရားမ်ား ကုိမွ်ေဝေျပာျပခဲ့လွ်င္ၿပဳံးလ်က္ ေခါင္း တစ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ နားေထာင္ ေနခဲ့တတ္ပါတယ္..။
တကယ္ေတာ့ အေမဟာ မုိးညွင္းဆရာ ေတာ္ဘု ရားႀကီး ထံပါးမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ားတရား အားထုတ္ခဲ့တာျဖစ္လုိ႔ တရားအသိရင့္ က်က္ခဲ့ၿပီးသားပါ…။
ဒါေၾကာင့္လည္းသူမရဲ႔ေနာက္ဆုံးခရီးကုိ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာရင္ဆုိင္သြားခဲ့ပါတယ္....။

ေရာဂါထူးထူးေထြေထြ မျဖစ္….စားေနက်အစာမ်ားကုိညင္းပယ္ရင္း ညင္းပယ္ရင္းနဲ႔ ကံကုန္ မုိးခ်ဳပ္၊ လက္ တဲြြဲျဖဳတ္ ခဲ့ တာသာ ျဖစ္ပါတယ္..။

မေသခင္တစ္ရက္အလုိမွာ..ကၽြန္မ အမလတ္နဲ႔တုိင္ပင္ၿပီးဆြမ္းေကၽြးတရားနာ ေစခဲ့သည္ကုိ ပင္သာဓုေခၚၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာ..။
ကၽြန္မေန႔လည္စာ ေကၽြးမယ္လုိ႔ျခင္ေထာင္လွန္ေတာ့ ငယ္ေခ်းနံ႔မ်ားေထာင္းေထာင္း ထ၍ေနခဲ့ပါတယ္…။ အေတြ႔အႀကဳံ မရွိေသာ ကၽြန္မက ေနာက္ဆုံးဝမ္းသြားျခင္းကုိ မသိ..ရွင္းလင္းသုတ္သင္ရင္း၊ပူေနေသာ ကုိယ္ကုိ ေရပတ္သုတ္ေပးေနခဲ့ပါတယ္..။

ကၽြန္မကေခါင္း၊ကၽြန္မ၏သားကေျခေထာက္၊ကၽြန္မအစ္မမ်ားကကုိယ္ခႏၶာကုိ သုတ္ေပးၾကရင္း…ျပဳိင္တူရြတ္ဆုိေနေသာ တရားသံမ်ားေအာက္မွာ ပင္ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ကုိ မႈတ္ထြက္လ်က္ ထာဝရ ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္..။

ေက်းဇူးရွင္အေမ.....အေမ့ရဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိမ္မက္ေတြကုိ သမီးအျပည့္အဝျဖည့္ဆည္း ခဲ့ႏုိင္တယ္ လုိ႔ကုိယ္ကုိ ကုိ မယူဆ ပါဘူး။
ခြင့္လႊတ္ပါအေမ…သမီးလုိေႏွာင္းေနာင္တေတြ မရၾကေလ ေအာင္၊ကန္႔သတ္ခ်ိန္ နည္းနည္းေလးကုိတန္ဘုိး ထာ းတတ္ၾကေလေအာင္..မိဘမ်ားရဲ႔ရင္ထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ ႏွလုံးသား ထပ္တူျပဳၿပီး နားလည္ၾက ေအာင္…သမီးသည္စာစုေလးကို ေရးသားမွ်ေဝပါရေစအေမ…။
သမီးျပဳျပဳသမွ် ကုသုိလ္ေကာင္းမႈအစုစု ကုိ အေမသာဓု ေခၚႏုိင္ေအာင္ သမီးအမွ်ေဝ လ်က္ရွိပါတယ္..။
အေမရဲ႔ ေျခ အစုံ ကုိ ဦးတုိက္ရွစ္ခုိးကန္ေတာ့လ်က္ရွိေနပါတယ္..အေမရယ္..။

(ေက်းဇူးရွင္မိခင္ႀကီး၏ဘဝတစ္ပါးသုိ႔ေျပာင္းသြားကြယ္လြန္ခဲ့ျခင္း(၆)ႏွစ္ျပည့္အမွတ္တရစာစုအျဖစ္…. ဓမၼရံသီ Website မိဘေမတၱာဘြဲ႔တရားေတာ္မ်ားမွ သီတဂူဆရာေတာ္ ေဒါက္တာဉာဏိႆရ ၏(မိဘမ်ားကသားသမီးေပၚေမွ်ာ္လင့္ခ်က္) တရားေတာ္ကုိ ကုိးကားေရးသားပါသည္..။)

0 မွတ္ခ်က္ေရးရန္: