ထည့္ထည့္မေတြး ရဲ တည့္တည့္ေလး ပဲ ေနပါရေစ

ျမန္မာ လူမ်ဳိး မ်ားက သႀကၤန္ ဟုေခၚဆုိၿပီး ထုိင္း လူမ်ဳိးမ်ားက ဆြန္ကရန္ ဟုေခၚေသာ အေရွ႔ ေတာင္အာရွ ေဒသ ႏုိင္ငံမ်ားရဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ ေတာ္ မဂၤလာ အခါသမယ သည္ကား ကုန္ဆုံး လြန္ေျမာက္ ၍ ႏွစ္သစ္ တစ္ခုကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ပါၿပီ..။

အာရုံ တစ္ခုခု အၿမဲတမ္းလုိလုိ ကပ္ညိ ၿပီး တည္မွီ ၿပးီ ရွိၾက ရ တဲ့ ကၽြန္မ တုိ႔အားလုံး ရဲ႔ စိတ္ႏွလုံး သည္ လြမ္းဆြတ္ သတိရျခင္း၊ ေအာက္ေမ့တသျခင္း၊ ဝမ္းနည္းပူေဆြးရျခင္း၊ ရႊင္လန္းတက္ၾကြရျခင္း ၊ၾကည္ႏူးခ်မ္း ေျမ႔ရျခင္း…..ျခင္းေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔ ျဖင့္ ထုံမႊမ္းတန္ဆာဆင္လွ်က္ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ ကုိ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္..ဟန္ေပါင္း မ်ားစြာ ျဖင့္ ေက်ာ္ ျဖတ္ ခဲ့ ၾကပါ ေတာ့သည္..။

သႀကၤန္ ဆုိတာကေတာ့ အဲဒီ ခံစားခ်က္ အားလုံးကုိ သိေလဟန္ပင္ မတူ… သူ႔ကိစၥ အတုိင္း ျဖစ္-တည္ ပ်က္ လွ်က္ ခရီးဆက္ ခဲ့ ေလပါၿပီ..။ သႀကၤန္လြန္ေျမာက္ ႏွစ္သစ္ေရာက္ခဲ့ပါၿပီေကာ။

ဟုိတစ္ေန႔က ကၽြန္မ အေဆာင္ေရွ႔ မွ ေက်ာက္ခုံ ေလးမွာထုိင္ေနစဥ္ ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ ေလးတစ္ခုေတြ႔လုိက္ရပါတယ္..။ ကၽြန္မက မနက္တုိင္း လသာေဆာင္မွာ စာကေလးေတြကုိ ဆန္ေကၽြးေနက် မုိ႔ အဲဒီထဲက တစ္ေကာင္ေလ လား ထုိင္ၾကည့္ေနမိတာပါ။ စာကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႔ သနားစဖြယ္ ျဖစ္ရပ္ကေလးပါ။

ကၽြန္မ အေဆာင္မွ အာဂ်န္ အားလုံးလုံး နီးပါးမွ်သည္ ကားရွိၾကသည္ မုိ႔ အေဆာင္ေရွ႔မွာ ကားမ်ားစြာ ရပ္နားထား သည္က ေန႔စဥ္လုိပါ။ ကားကုိ ေသာ့ပိတ္ရပ္နား စဥ္မွာ ေနာက္ၾကည့္မွန္ေလးသည္ အၿမဲလုိလုိ ပိတ္ ရက္သားရွိေနတတ္ပါသည္.။

ထုိေန႔က ကားတစ္စီး ကေတာ့ မပိတ္ပဲ ကားေနာက္ၾကည့္မွန္ေလး က ကားကုိယ္ထည္ ႏွင့္ ၉၀ံ ေစာင္းကာပြင့္ ေနခဲ့ပါသည္..။ စာကေလးတေကာင္ ထုိမွန္ နားကုိ ကပ္လွ်က္ ပ်ံ သန္းလုိက္ ဝင္တုိးလုိက္၊ မွန္နဲ႔ ထိလုိက္ ျပဳတ္ၾကလုိက္၊ ျပဳတ္က်ရာက ပ်ံလုိက္ ဝင္တုိးလုိက္၊ မွန္နဲ႔ ထိလုိက္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ..။ ၾကာလာေတာ့…ကၽြန္မ က သူ႔ကုိ ကရုဏာသက္ လွၿပီ..။သူသာ ကၽြန္မေျပာမဲ့ စကား ကုိ နားလည္မယ္ ဆုိရင္ ေတာ့…

*သနားစဖြယ္…စာကေလးငယ္ ငယ္ ရယ္ ။

အဲဒါ ၾကည့္မွန္တစ္ခု ပါ..မင္းျမင္ရတာ စာပ်ဳိမေလး တစ္ေကာင္ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္….။

ၾကည့္မွန္ကလွည့္စားထားတဲ့ ပုံရိပ္တစ္ခုပါကြာ..။

မင္းကေတာ့ လက္တြဲ ပ်ံသန္းေဖၚ ေတြ႔ၿပီရယ္ လုိ႔ ေပ်ာ္ေနမလား ပဲေနာ္..။

ဝမ္းသာအားရ နဲ႔ ေျပးသြား မိတ္ဖြဲ႔လိုက္တာ..။ မင္းလုိလား ေတာင့္တေနွတဲ့.. မင္းရင္ထဲကမြန္းၾကပ္မႈေတြကုိေျဖေလွ်ာ့ေပးမဲ့...ခံစားခ်က္ေတြကုိ မွ်ေဝခံစားေပးမဲ့ မင္းကုိ အားေပးေဖးမမဲ့ မင္းကုိ ထပ္တူထပ္မွ် နားလည္ေပး တဲ့ Bosom Friend ရပါၿပီေကာရယ္… လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ လႈိက္လွဲ ၊ အယ္လဲ ဝမ္းသာ ျဖစ္ေနတာ ကုိေတာ့ ငါ နားလည္ေပးႏုိင္ ပါတယ္ေလ....။

ဒါေပမ့ဲ ဒါ အစစ္ မဟုတ္ဘူး။ အရိပ္ ဟာ အရိပ္..အေကာင္မဟုတ္ဘူး။မင္း အရိပ္ကုိ မွန္ထဲမွာျမင္ေနရတာ ပါ.. ။တကယ္ ေတာ့မရွိဘူးလုိ႔.. ။ အမွန္ကုိနားလည္ ထားမွ မင္းေျဖသာ လိမ့္မယ္ေလ..မဟုတ္ရင္ေတာ့ အဲဒီ မွန္ကုိမင္း ရင္ပတ္နဲ႔ ထိ…ထိၿပီး နာက်င္ ဝင္တုိက္ ရတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ မင္းနာက်င္ခံစားရပါလိမ့္မယ္…*

လုိ႔ ကၽြန္မ ေျပာျပေနမိပါတယ္။

အႀကိမ္ေပါင္မ်ားစြာ ရင္ပတ္နဲ႔မွန္ ဝင္တုိက္ၿပီးခ်ိန္မွာ ေတာ့ သူကေလးခမ်ာ ေမာသြားပုံရပါတယ္..။ ကားေပၚမွာနား ေနရွာ ပါတယ္။ ဒါေတာင္ မွန္ကုိ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔..ေလ။သံေယာဇဥ္ ျပတ္ပုံ မေပၚဘူး။ ေအာ္..ဘယ္ခ်ိန္ ထိမ်ား အားကုန္ခမ္း ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ရွာေန အုံးမည္ မသိ။ မုိက္လုိက္ပါဘိ စာ သူငယ္..။

ကၽြန္မ လည္း ဒါကုိျမင္ရၿပီး သြားေတြးမိတာ တစ္ခု ရွိခဲ့ပါတယ္..။ အခန္းျပန္ေရာက္တာ နဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ဖြင့္ ၿပီး အဲဒီ ထဲက ပုံရိပ္ေတြကို ဆုပ္ကုိင္ဖမ္းယူ ေနတဲ့ ကၽြန္မ သည္လည္း အဲဒီ စာကေလး နဲ႔ တူေနတာ ကုိပါ..။ ကုိင္း မုိက္မိတာခ်င္းအတူတူ ဘာမ်ားထူးျခား ပါေသးလဲ..အတူတူ ပဲမဟုတ္ပါလား။

· Mail Inbox ထဲမွာ ဘာေမးလ္ ေတြမ်ားေရာက္ေနပါသလဲ..။G-Talk ဘယ္သူမ်ား အစိမ္းေရာင္ ေလးျပကာ Available Chatting လုပ္ႏုိင္မွာပါလိမ့္…။

· ငါ့ ဘေလာ့ေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ စာဖတ္သြားၿပီလဲ..Hit Counter ဘယ္ေလာက္ တက္ခဲ့ပါသလဲ ..။ ဘာမွတ္ခ်က္ ေတြေပးခဲ့ပါသလဲ..။

· Face Book မွာေကာ ဘယ္ႏုိင္ငံက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘာဓာတ္ပုံေတြတင္ၾကၿပီလဲ..။

· ငါ့တင္ထားတဲ့ စာေတြကုိ ဘယ္သူေတြ Like ၾကပါသလဲ Friend Request လုပ္ၾကပါသလဲ..။

တစ္လဲလဲ နဲ႔ ေမာပဲ မေမာႏုိင္ ကြန္ပ်ဴတာ စကရင္ Computer Screen ကုိ ဝင္ဝင္ တုိးလုိက္တာ ရင္ပတ္ကုိေအာင့္ ေနေတာ့တာပါ ။အရင္တုံးကေတာ့ TV Screen ကုိပါဝင္တုိက္ခဲ့ေသးတာ။ဒါေတာင္ Black Berry iPhone ေတြမကုိင္ေသးလုိ႔ ။၂၄ နာရီအျပည့္ အရိပ္ေတြ ကုိအေကာင္လုပ္ရတာ ေမာ ပဲ မေမာႏုိင္ေသးပါလား။

စာကေလးရယ္ …သူက မွ တစ္ရက္ ၊တစ္ခ်ိန္ထဲ ကုိယ္က ေန႔စဥ္..ဘယ္သူက ပုိပုိၿပီး မုိက္ေနမိသလဲ မသိပါေလေတာ့။

တံလွပ္ကုိ ေရထင္ ၿပီး ကႏၱာရ အတြင္း တံလွပ္ ေနာက္ ကုိ လုိက္ရွာ ေသာေရႊသမင္ ရဲ႔ ရင္ကြဲတဲ့ဇာတ္ လမ္း ကုိ လူေတြကပဲ ေရးၾက၊ ဖြဲ႔ၾကတာေနာ္.. ေရႊသမင္ရယ္ မုိက္ေလျခင္းတဲ့..။

မီးဆုိတာ ပူ တယ္ ဆုိတာ မွန္ေပမဲ့ ေမွာင္မုိက္လြန္းတဲ့ လကြယ္ည မ်ားစြာ ထဲမွာ ေနရလြန္း ေတာ့လည္း လင္းခ်င္းမႈ ဆုိတာ ေလး တစ္ခုကုိ အားကုိးမွီတည္ရာ မ်ားျဖစ္ေလမလား ဆုိတာ ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္တာပါပဲေလ..။ ဒါနဲ႔ ပဲ တစ္ပန္းဟုိက္ ဟုိက္ ၊ တရႈိက္ငင္ငင္…ၾကင္နာ စုံမက္ ၊ ႏွစ္သက္စြာ မီးလွ်ံ ဆီသုိ႔ တုိးဝင္ခဲ့ ေလေသာ ပုိးဖလံ ကုိလည္း ကရုဏာသက္စြာ (ပုိးဖလံမ်ဳိး မီးကုိတုိး ၊ ကုိယ္က်ဳိးနည္းလိမ့္မည္) တဲ့ မွတ္ခ်က္ေပး ၾကတာလည္း လူေတြပါပဲေနာ္..။

အရိပ္ကုိ အေကာင္ လုပ္ ၊ အတုကုိ အစစ္လုပ္၊ အမွားကုိ မွန္ လုပ္ ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ ေနေလ့ရွိၾကတဲ့ ကၽြန္မတုိ႔ ပုထုဇဥ္ ေတြ က..ေရႊသမင္ ကုိေတာ့ မုိက္လုိက္ တာတဲ့ .။ပိုးဖလံ ကုိလည္း အသိၪာဏ္မဲ့ လုိက္တာတဲ့…။ကုိယ္က်ေတာ့ေကာ….ေကာ…. ေကာ…။

တကယ္ေတာ့လည္း အာရုံ နဲ႔ ဒြါရ တုိက္တဲ့ အခ်ိန္ခုိက္ေလးမွာ ျဖစ္ၾက ရတဲ့ ခႏၶာ ငါးပါး(ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါး) တုိ႔သည္ တရစပ္ မရပ္မနား ပ်က္ၿပီး ျဖစ္ရင္းပ်က္ ၊ေလာင္ရင္း ကုန္၊ ထိရင္းေပ်ာက္ ပ်က္ ျပေနတဲ့သေဘာသာ ရွိပါတယ္..။

ေကာင္းကင္မွာလွ်ပ္စစ္ လက္သလုိ ထိၿပီး ဖ်တ္ကနဲေပၚ မျမင္ရာသုိ႔ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေသာေပ်ာက္ျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ ေပ်ာက္ျပ ေတာ့တာပါ။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရား ကေတာ့ အျမင္ရွင္းေအာင္ အထက္က ပုံေလးနဲ႔ ရွင္းျပေဟာေျပာ ခဲ့ပါတယ္။

အာရုိသိသေဘာခႏၶာငါး ပါးဟာ ေရျမႈပ္လုိ..ေရပြက္လုိ…ခဏသာ ျဖစ္တယ္ေပ်ာက္တယ္။ တံလွ်ပ္ လုိ…အျမင္မွားတယ္..။ ငွက္ေပ်ာ တုံးလုိအႏွစ္မရွိဘူး။ မ်က္လွည့္လုိ လွည့္စားထားတယ္..လုိ႔ ဒီပုံေလးနဲ႔သေဘာေပါက္ေစခဲ့ပါတယ္..။

အဲဒီသေဘာေတြ ကုိ မျမင္ေအာင္ အဝိဇၨာ က မျမင္ေအာင္ဖုံးလႊမ္းထားခဲ့ပါတယ္..။ တဏွာ က ေခ်ာ့ေခ်ာ့ ထားခဲ့ပါတယ္..။

ဒါဆုိရင္ မျမင္၊ မၾကည္၊့မကုိင္ မတုိက္ ရေတာ့ဘူးလား။ ျမင္ၾကည့္ကုိင္တုိက္ လုိ႔ေတာ့ရပါတယ္..။ တည့္တည့္ေလး နဲ႔ ထည့္ထည့္မေတြး ခဲ့ရင္ေပါ့။

သူက နင့္အေပၚေကာင္းတယ္ေလ.. သူကေက်းဇူးရွိတယ္ေလ..သံေယာဇဥ္္ ရွိခဲ့ဘူးသည္..ခင္ဘူး သည္ မင္ဘူးသည္.. ၾကင္နာဘူးသည္… နားလည္ဘူးသည္.. ေဖးမဘူးသည္..။စသည္စသည္… ထည့္ထည့္ေတြးလ်က္…တည့္တည့္ေလး မွ ေသြဖယ္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္..။

သိစရာ မ်ားကုိ သိျခင္း မွ ျဖစ္ေသာ ေလာ ကႀကီး ကုိ (သိစရာ) လုိ႔ တည့္တည့္ေလးမေတြးပဲ ထည့္ထည့္ေတြး သည္ႏွင့္အမွ် ေလာက သည္ တဏွာ ေလာဘ ျဖင့္၊မာန ျဖင့္ ဒိ႒ိျဖင့္ ရုပ္လုံးၾကြ လာခဲ့ သည္မွာ ကာလ ရွည္လ်ား ဘဝမ်ားစြာ..မေရတြက္ႏုိင္ပါေလေတာ့။

သိစရာ မ်ားကုိ သိျခင္း မွ ျဖစ္ေသာ ေလာ ကႀကီး ကုိ (သိစရာ) လုိ႔ တည့္တည့္ေလးေတြး လုိက္ေသာ အခါ ခ်စ္စရာ မုန္းစရာ လုိ႔ထည့္ထည့္ ေတြးေသာ ျပႆနာမ်ားအားလုံး ၿငိမ္းေအးသြားပါေတာ့တယ္..။ (မူလဓမၼဆရာေတာ္)

ေနေရးမွာလည္း လာဘ၊ ယသ၊ ပသံသ၊ သုခ ဟူေသာ ေကာင္းေသာ ေလာ ကဓံ(၄)ပါးႏွင့္ေတြ႔ရလည္း သိစရာ မွ် သာ ထားႏုိင္ေတာ့ ခ်စ္စရာလုိ႔ထည့္ေတြး ကာ ေလာဘ ၊ မာန မ်ား တက္ ၿပီးအပါယ္ က်ရမယ့္ ေဘးဒုကၡ မွ ကင္ေဝးေစပါတယ္။

အလာဘ၊အယသ၊ နိႏၵာ၊ဒုကၡံ ဟူေသာ ဆုိးတဲ့ ေလာကဓံ(၄)ပါး ႏွင့္ေတြ႔ရလ်င္ လည္းသိစရာမွ်သာ ထားႏုိင္ရင္ေတာ့ မုန္းစရာလုိ႔ ထည့္ေတြးကာ ေဒါသ၊ ေသာကမ်ားတက္ ၿပီး အပါယ္ က်ရမယ့္ ေဘးဒုကၡမွ ကင္းေဝး ေစပါတယ္။

ေလာကႀကီးကုိ မခ်စ္တတ္ မမုန္းတတ္တဲ့လူ ျဖစ္လာ ႏုိင္ ၿပီး အက်ဳိးရွိေသာ အလုပ္ကုိ သာ မ်ားမ်ားလုပ္ကုိင္ ႏုိင္ ၾကပါလိမ့္မယ္..။ ေလာ ကမွာ ေရာေထြးေနတဲ့ အေကာင္းအဆုိး အမွားအမွန္ ကုိ ဒီတရားေလး ကလ်င္ ျမန္စြာ ခြဲ ျခား ႏုိင္ေသာ ေၾကာင့္ ပညာ ကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။

(ခ်စ္စရာ မုန္းစရာ အထင္မ်ားျဖင့္ ထည့္ထည့္ မေတြးပါနဲ႔ ) ဟူေသာ တရားစကားေလး ဟာ လည္း အဆုိးဆုံးနဲ႔ အမွားဆုံးကုိ သိျမင္ႏုိင္ေသာ ဉာဏ္ပညာ ကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္..။အမွားအမွန္ ခြဲျခားသိရာ မွာ အလြန္ ခရီး ေရာက္ ေသာ တရားစကား ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ကုိေတာ့ မူလဓမၼဆရာေတာ္ ဦးဝိဇယ က ေဟာျပခဲ့ဘူးပါတယ္..။

ပါရမီခ်စ္ရဲ႔ မဂၤလာ ႏွစ္သစ္ ျဖစ္ပါရေစ လုိ႔ေတာ့ဆုေတာင္းခဲ့ ၿပီးပါၿပီ..။ အခုတစ္ခါေတာ့ *ထည့္ထည့္မေတြးပဲတည့္တည့္ ေလးပဲေနႏုိင္ ေသာႏွလုံးသားျဖင့္ တည္ၾကည္ ၾကံ့ခုိင္ပါရေစဘုရား* ဟု ဆုေတာင္းခဲ့ ေသာ္လည္း က်င့္ေဆာင္ရမွာ ကေတာ့ ကၽြန္မ ကုိယ္တုိင္သာျဖစ္ပါ ေတာ့သည္။

ထည့္ထည့္မေတြး ရဲ တည့္တည့္ေလးပဲေနပါရေစ။

ပါရမီေမတၱာျဖင့္

သစၥာအလင္း