မုန္တုိင္း ေနာက္က ေလေျပညွင္း

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ရဲ႔ ေမလဆန္း မွာ Nargis အမည္ရ..အပူပုိင္းေဒသ ေလမုန္တုိင္း ရဲ႔ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြဟာ ဧရာဝတီတုိင္း နဲ႔ ရန္ကုန္တုိင္းက လူေတြရဲ႔ ႏွလုံးသားမွာ သံပူရာကပ္ လုိက္သလုိ စြဲထင္ က်န္ရစ္ခဲ့ရ ပါတယ္..။ တစ္မ်ဳိးသားလုံး အုံးအုံးက်က္က်က္ ကူညီခဲ့ၾကတာ..။ အထင္ကရဆရာေတာ္ဘုရား ႀကီး မ်ားျဖစ္တဲ့ သီတဂူဆရာေတာ္ ဘုရား၊ ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ဆရာေတာ္ ဘုရား၊ ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာ ဆရာေတာ္ဘုရား စတဲ့..စတဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရား မ်ားစြာ ရဲ႔ ကရုဏာ တရား နဲ႔ ကူညီေဖးမ ၾကတဲ့ အထဲမွာ ပုိင္းေလာ့ ဆရာေတာ္ဘုရား သည္ လည္းတစ္ပါး အပါအဝင္ျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္..။

ဆရာေတာ္ဘုရား ရဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တည္ရွိရာ ဒဂုံျမဳိ႔သစ္ ေျမာက္ပုိင္း ရပ္ကြက္ နံပါတ္ ၁၆ မွ မုိးညင္းသိဂႌ ေက်ာင္း ကေတာ့ မုန္တုိင္းဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္ခဲ့ပါတယ္..။ တုိးေၾကာင္ေလး ဘူတာနား မွာရွိတဲ့ အကြက္ ၁၆-၁၇-၁၈ မွ တဲအိမ္ေလးမ်ား အတြက္ ကေတာ့ သစ္သား မီးျခစ္ဆံဘူးကုိ ေမႊ႔ရမ္း ဖိေျခလုိက္သလုိ လဲၿပဳိသြား ကာလူဦးေရ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ က ခုိကုိးရာ မဲ့ခဲ့ ရပါတယ္..။ အားကုိးတႀကီးထြက္ေျပး လာၾကတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြ ဟာ ေက်ာင္းထဲမွာ အျပည့္၊ သစၥာမာရ္ ေအာင္ ဓမၼာရုံ အျပင္ ေနလုိ႔ ရတဲ့ေနရာ မွန္သမွ် ေနရာခ်ရ ပါေတာ့တယ္..။

ဆရာေတာ္ ဘုရား က ေက်ာင္းထဲမွာ သီတင္းသုံးလုိ တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား ကုိ ေက်ာင္းေဆာက္ ကာ ေနထုိင္ခြင့္ေပး ထားတာမုိ႔ သံဃာ အပါး ၈၀-ေက်ာ္ လည္း ရွိေနပါတယ္..။ သီလရွင္မ်ား သံဃာေတာ္မ်ား ဟာ ဆရာေတာ္ဘုရား ရဲ႔ ေမတၱာရိပ္ ေအာက္ကုိ ေရာက္ရွိလာတဲ့ ခုိကုိးသူမ်ား ကုိကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ေပး ၾကပါတယ္..။ ေမြးခါစ ေသြးႏု သားႏုမိခင္ ပါလာသလုိ ကေလးငယ္ေလး မ်ား ကုိလည္း ထိန္းေက်ာင္းျပဳစု ရပါေသးတယ္..။ ဦးေနရီ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အေပးနဲ႔ေပ်ာ္ၾကတဲ့ ေဝယ်ာဝစၥ အဖြဲ႔ ေတြက ေတာ့ အိမ္သာေတြ နဲ႔ အေဆာင္ေတြ ကုိ အထူးတလည္ သန္႔ရွင္း ရေတာ့တာပါ။

ခ်က္ျပဳတ္ တဲ့ ေဝယ်ာဝစၥ ေတြကုိ တေန႔ သုံးခါ ေကၽြးေမြး ေစခဲ့ပါတယ္..။ မနက္စာ မွာသာကူ ဆန္ျပဳတ္ စတာေတြျဖစ္ၿပီး ေန႔လည္ စာနဲ႔ ညေနစာ ေကၽြးပါတယ္..။ ညဘက္ေတြမွာ ေတာ့ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေနတဲ့ သူတုိ႔ ေတြရဲ႔ အပူေသာက နဲ႔ ထိတ္လန္႔မႈ ကုိ ၿငိမ္းေအး ေစခဲ့ ပါတယ္..။ဒီအခ်ိန္မွာ ဝိပႆနာ တရားနာၾကားဘုိ႔ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာ ကုိလည္း နားလည္ေပး ပါတယ္။

ပရိတ္တရား သံ ေလးေတြ ဖြင့္ေပးတဲ့အျပင္..။ ေလဒဏ္ တင္မက မုိးဒဏ္ လႈိင္းဒဏ္ပါခံရတဲ့ ဧရာဝတီတုိင္း ကလူေတြ ရဲ႔ ဒုကၡ ကုိ ပရုိဂ်က္တာ ထုိးၿပီး ျပသကာ သူတုိ႔ထက္စာရင္ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဆုိတဲ့ အေတြး ကုိ ေမြးျမဴ ေစခဲ့ပါတယ္..။ စိတ္စြမ္းအား မ်ားစြာ ျမွင့္တင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားက ဝုိင္းဝန္း လုပ္ကုိင္ ၾကတဲ့သူေတြ ကုိလည္း ၾကင္နာ၊ခ်ဳိ သာ တဲ့ စကား သာေျပာဘုိ႔ အထူး တစ္လည္ မွာၾကား ခဲ့ပါတယ္..။

မုန္တုိင္းဒဏ္ခံစားရတဲ့မိသားစုအခ်ဳိ႔

ေစာင့္ေရွာက္ေကၽြးေမြး-အေပး နဲ႔ေပ်ာ္

ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဟုဆုိပါလွ်င္ ခင္ပြန္းႀကီး (၁၀)ပါး ကန္ေတာ့ခန္းနဲ႔ ယွဥ္တြဲျမင္ေယာက္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ခင္ပြန္း ဆုိသည္မွာ ေက်းဇူးျပဳဘူးသူ ကုိ ေခၚဆုိတာ ဆုိေတာ့လည္း ေက်းဇူးတရားကုိ သိတတ္ဘုိ႔ ဆုိတာ သည္ အဓိက က်တဲ့သင္ၾကား မွႈျဖစ္ပါတယ္..။ ထမင္းတစ္လုပ္၊ ေရတစ္မႈတ္၊ ေက်ာတစ္ေနရာ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္၊ စကားတစ္ခြန္း နဲ႔ မွ် ကူညီ ဘူးရင္ျဖစ္ေစ ေက်းဇူး ရွိသြား တာ၊ အေဆြခင္ပြန္း ျဖစ္သြားတာကုိ ဆရာေတာ္ဘုရား ကအၿမဲ သတိရ ဘုိ႔ မီးေမာင္းထုိး ျပခဲ့ပါတယ္..။

တစ္ေလာကလုံး အတြက္ တစိမ္း အျပင္ျပင္ အျမင္ေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့လည္း ကၽြန္မတုိ႔ေတြဟာ တစိမ္းေတြမွ မဟုတ္ၾကတာပဲေလ..။ အသေခ်ၤ ဆုိတဲ့ ကိန္းဂဏန္း ဟာ တစ္ေနာက္မွာ သုည အလုံးေပါင္း၁၄၀ ရွိတယ္ ဆုိေတာ့ အသေခ်ၤေပါင္း အနႏၱ ဆုိတဲ့ သံသရာ သက္တမ္းမွာ က်င္လည္ခဲ့ ရတာပါ။ အဲဒီထဲ ေနရတာျဖစ္ရတာက က ၂၆ ဘုံ ( ၃၁ ဘုံထဲမွာ အရိယာျဗဟၼာ ႀကီးေတြရဲ႔ သုဒၶါဝါသ ၅ဘုံ ကုိႏႈတ္ထားတာပါ) ျဖစ္ေလေတာ့ ေဆြမ်ဳိးဆုိတာ မေတာ္ခ်င္မွ အဆုံး ေတာ္စပ္ခဲ့ရ ဘဝေတြ ..မ်ားလုိက္တာ။ ဘယ္မွာ တစိမ္း ရွိေလမည္နည္း။ ေမတၱာျဖင့္ စိမ္းလန္းျခင္းသာရွိၿပီး မာနျဖင့္ စိမ္းကားျခင္း မရွိေစေတာ့ တာပါ။ အင္မတန္ မွေႏြးေထြး လွပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ နားလည္ တယ္ဆုိတာ သိပ္ကုိ လြယ္ကူ သြားပါေတာ့တယ္။

ေက်းဇူးဆုိတာ ေခ် လုိ႔ ေထလုိ႔ မရ ၊တတ္တဲ့ သေဘာတရား လည္းရွိတတ္ျပန္ပါတယ္။ ေက်းဇူးကန္းတယ္ဆုိတာကေတာ့ ေက်းဇူးကုိ မျမင္တာေပါ့ ။ မျမင္တဲ့အခါ အျပစ္ယူလုိ တဲ့ စိတ္ေတြ၊ အျပစ္တင္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ မာန ေတြေပၚလာတတ္ တယ္ ဆုိတာ ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ၾကားေပး ခဲ့တာပါ။ (ေက်းဇူးျမင္ရင္ေမတၱာ ေပၚသည္။ေက်းဇူးေပ်ာက္ရင္ မာနေပၚသည္ ) ဆုိတာ ေက်ာ္ၾကား တဲ့ ၾသဝါဒျဖစ္တဲ့ အျပင္ ျပႆနာမ်ား လွတဲ့ ေလာက ထဲမွာ အဆင္ေျပဆုံး ေနထုိင္နည္းတစ္ခု အျဖစ္ က်င့္သုံးလုိက္နာေစပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶ ရဲ႔ အလုိက် ေနထုိင္နည္း တစ္ခုပါ။

စိတ္မရွည္ လုိ႔ ေအာ္ေငါက္တာတုိ႔ ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံ တာမ်ဳိးမရွိေအာင္ လည္း သူတုိ႔ရဲ႔ ေက်းဇူးကုိေဖၚျပေပး ခဲ့ပါတယ္..။ သည္ရပ္ကြက္သူ ရပ္ကြက္သားေတြရဲ႔ ဆြမ္းကုိ တစ္ဇြန္း ေတာ့ အနည္းဆုံး ခံစားခဲ့ ဘူးတယ္ဆုိတာ ကုိ ေထာက္ျပေပး ခဲ့တာပါပဲ။

ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႔ ေမတၱာရိပ္ေအာက္ မွာ ဒုကၡသည္ ဆုိတဲ့ ညႈိးခ်ဳံးသိမ္ငယ္ တဲ့ ခံစားရ မႈ မရွိရေအာင္ဆက္ဆံ ေပးတာဟာ အဓိက က်တဲ့သြန္သင္မႈ ျဖစ္ပါတယ္..။

ဆရာေတာ္ ဟာ ဒီအတြက္ ဒီလုိေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့အတြက္ တျခားေသာတပည့္ေတြ ဆီက လုံးဝ အလွဴမခံပါ ဘူး။ ဆရာေတာ္ဘုရား လွဴသာလွဴ ၍ ယူမဲ့စကား ဘယ္ေသာခါမွ မိန္႔ဆုိခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ ဒါေပမဲ့လည္း သတင္းၾကား ရတဲ့တပည့္ ေတြက ဆရာေတာ္ ထမင္းေကၽြးေန တယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတယ္ သတင္းၾကားတာနဲ႔ ေရေတြလာပုိ႔ၾက၊ ဆန္ေတြ သယ္ လာၾက၊ တတ္ႏုိင္တာမွန္သမွ် လာလွဴၾက တာ ကလည္း အဝင္နဲ႔ အထြက္မွ်တ ၍သာေနပါေတာ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိမေနခဲ့ပါဘူး။ အီတလီ မွာ Ph.D ေနာက္ဆုံးႏွစ္ Thesis နဲ႔ နပမ္းလုံး ေန ျဖစ္တဲ့ႏွစ္ပါ..။မုန္တုိင္းသတင္းၾကား ေပမဲ့ ကၽြန္မ က ဆူနာမီတုံးကလုိ ကုိယ့္ ျမန္မာျပည္ က အႏၱရာယ္ကင္းဇုံ မွာပဲအၿမဲရွိေနသလုိ မာန္တက္ခဲ့ဘူးကာ…. သတင္းကုိေသခ်ာမဖတ္။ ေနာက္ ကၽြန္မ ရဲ႔ ဗီယက္နမ္ အခန္းေဖၚမေလး ရဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ဗီယက္နမ္ ေက်ာင္းသားေလးက ႒ာနကုိလာၿပီး တခုတ္တရ သတင္းေမးေတာ့ မွ ကမန္းကတန္းၾကည့္ရင္း မ်က္လုံးျပဴးရပါတယ္..။

အဲဒီအခ်ိ္န္မွာ Dead toll ဟာ ေသာင္းေက်ာ္ ေနခဲ့ပါၿပီ..။ ကၽြန္မလည္း Thesis ကုိပိတ္ၿပီး သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြ ရွာေဖြ ဖတ္ရႈ ရပါေတာ့တယ္..။ ကၽြန္မ အခန္းေဖၚ ဗီယက္နမ္ မေလး မုိင္း က ဗီယက္နမ္ ျပန္ေနခ်ိန္၊ အေဆာင္မွာ အီတလီေက်ာင္းသားေတြလည္း ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္ ဆုိေတာ့ အေဆာင္ က ည ဆုိ တိတ္ဆိတ္ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာပါ။ ကၽြန္မ ရဲ႔ အာရုံ မွာ မုန္တုိင္းျမင္ကြင္း ေတြက စုိးမုိးၿပီး ည ဘက္အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။ ေၾကာက္လန္႔ ေနတာမဟုတ္တာေတာ့ အေသအခ်ာ မွတ္မိ ေနခဲ့ ပါတယ္..။ တစ္ခုခု လုပ္ မွ ျဖစ္မယ္ တစ္ခုခု လုပ္မွ ျဖစ္မယ္…ဆုိတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က နားထဲမွာျမည္ ဟီးေနတာ ပါ ။

အမွန္မွာ ကေနာက္ ဆုံးႏွစ္ ေရာက္ရင္ တတိယႏုိင္ငံ တစ္ခုခု ကုိသြားဘုိ႔ေက်ာင္းကစရိတ္ေပးပါတယ္..။ ေက်ာင္းသား ေတြက ျပင္သစ္၊ဂ်ာမဏီ၊အဂၤလန္၊အုိင္ယာလန္၊ အေမရိကား မွာရွိတဲ့တကၠသုိလ္ မ်ားရဲ႔ Laboratory မ်ားနဲ႔ အဆက္ အသြယ္မ်ား လုပ္ၿပီး သြား ၾကပါတယ္..။ အခုေတာ့ ကၽြန္မ သြား မဲ့ ႏုိင္ငံ ေရြးရပါေတာ့မည္။ အဲဒါကကေတာ့ ျမန္မာ ႏုိင္ငံပါပဲဆုိေတာ့ ကၽြန္မ Professor ကုိ ေျပာရပါေတာ့တယ္..။

Physics Department မွ ေဒါက္တာ မာမာတင္မင္း ဆုိတဲ့ Post-Doctoral Fellow တစ္ေယာက္ က တရုတ္လူမ်ဳိး မြတ္ဆလင္ တစ္ဥိီးျဖစ္ပါတယ္..။ သူက စာနာနားလည္စြာ ကၽြန္မကုိကူညီမယ္ ေျပာလာပါတယ္..။ကၽြန္မတုိ႔ အြန္လုိင္း Pay Pal Account ဖြင့္၊ ၿပီး အီးေမးလ္ ေတြ ေစလႊတ္ၿပီး Fund-raising လုပ္ၾကပါတယ္..။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အဆင့္အတန္းျမင့္ၿပီး ၪာဏ္လည္းေကာင္းပါတယ္။ အိႏၵိယ ၊ဗီယက္နမ္ ၊ တရုတ္၊ အာဖရိက၊ အီတလီသူငယ္ခ်င္း ၊ရူေမးနီးယား၊ဘရာဇီး သူငယ္ခ်င္း မ်ားစြာ ကၽြန္မအား ကူညီခဲ့ၾကပါသည္..။

ေမလ ၂၂ ရက္ေန႔ တြင္ျမန္မာျပည္ ကုိေရာက္ခဲ့ေတာ့ ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းမွာ ခုိလႈံၾက သည့္ လူေတြ မရွိေတာ့ ပါဘူး။ ထမင္းေတာ့ေကၽြး ၿမဲျဖစ္ပါတယ္..။ ဆရာေတာ္က အိမ္ေဆာက္ ေပးၿပီး ေရႊ႔ေျပာင္းေနထုိင္ေနၾကၿပီလုိ႔ ေျပာပါတယ္..။ ဟုတ္လားအခုမွ မုန္တုိင္းၿပီတာ ရက္ ၂၀..ဘယ္လုိေဆာက္တာလဲ စိတ္ဝင္စား ရျပန္ပါတယ္။

ဆက္ပါဦးမည္။